168
materiya‘ning doimiy vazifasidir, deb hisoblagan. Qaysidir ma‘noda bu asos,
lekin shaklsiz asosdir. Hamma narsalarni oʻz ichiga olishi lozim boʻlgan asos
oʻzi har qanday shakldan mahrum boʻlishi lozim boʻlganidek, uning vazifasi
abadiy yashaydigan barcha mavjud narsalarning shakl-shamoyilini oʻzida
aniq va toʻliq mujassamlash-tirishdan iborat boʻlganligi
uchun tabiatan har
qanday shakldan mahrum boʻlmogʻi kerak.
Platonning materiya – haqidagi mashhur ta‘limoti oʻzining borliqqa
asoslangan mustahkam negizini yoʻqotgan. Uningcha, materiya –tushunchasi
aql (demiurg) – birlamchi, sof materiya (etilish joyi va «doya») - ikkilamchi
sof materiya (moddiy narsalar) uchligida oraliq oʻrin egallaydi
1
. Platon doimo
mavjud boʻlgan va hech qachon shakllanmaydigan narsalarni va doimo
shakllanuvchi va hech qachon mavjud boʻlmaydigan narsalarni farqlashga
chaqiradi. Uning fikricha, narsalarning ular ichida tugʻiluvchi va oʻlganidan
keyin unga qaytuvchi mohiyatini «u» yoki «bu» soʻz
bilan ifodalash, shu
tariqa ularga barqarorlik hamda muayyanlik baxsh etish mumkin
2
.
Platon fikriga koʻra, borliqning moddiy narsalar dunyosi sifatida
shakllanish mexanizmi shundan iboratki, gʻoya‘ning juda aniq ta‘riflangan
birinchi andozasi moddiy borliqdan oʻrin oladi va materiyaga gʻoyalar
etiladigan joy, ularning «doya»si va vazifasi boʻlish majburiyatini yuklaydi.
Dunyodagi barcha jarayonlarning maqsadga muvofiqligi haqidagi tasavvur
gʻoya va narsalarning oʻzaro bogʻlovchi aloqasi bilan asoslanadi. Gʻoya
narsalarning Cheksiz hissiy koʻrinishlarining asosiy ma‘nosini belgilovchi
asos sifatida va har qanday yakka narsa uchun qonun sifatida tushuniladi.
Platonning muhim, lekin ayni paytda ikkinchi darajali rol oʻynovchi
materiya haqidagi ta‘limoti Aristotelning shu mavzudagi fikr-mulohazalariga
bevosita turtki boʻlgan. Aristotelda «hyule» tushunchasi «morfe» yoki
«eydos» («morphe» yoki «eydos») tushunchasi bilan uzviy bogʻliq.
Garchi
Aristotelning ontologik konsepsiyasida materiya va shaklning dualizmi aniq-
ravsha‘n sezilib tursa-da, u hech qachon «hyule»ni mustaqil borliq sifatida
tavsiflamagan. Uning fikricha, amalda materiya faqat shakl bilan birikkan
koʻrinishda mavjud boʻladi. Materiya «hyule» va «morfe» (shakl)
bilan
uygʻunlikda har qanday yuzaga kelish va oʻzgarishning zarur universal negizi
hisoblanadi.
Aristotelning materiya haqidagi tasavvuri oʻrta asr falsafasiga ancha
oʻzgargan koʻrinishda oʻtdi. Oʻrta asr teologlari Aristotelning ilmiy
merosidan foydalanib, uning «morfe» (shakl) haqidagi gʻoyasini
oʻzlashtirdilar. Ushbu gʻoya boshqa qarashlardan ustun qoʻyildi, u ma‘naviy
asos sifatida qarala boshlandi. Mazkur talqin materiyasiz sof shakllar,
chunonchi: xudolar, ruhlar, farishtalar, odamlarning oʻlmas ruhlari
mavjudligini e‘lon qilish imkonini berdi.
Materiya doimiy, u dunyo
1
Платон // Всемирная энциклопедия. - М.: Современный литератор, 2001. - С. 204
2
Платон // Всемирная энциклопедия. - М.: Современный литератор, 2001. – С. 204
169
yaralgunga qadar ham mavjud boʻlgan, degan gʻoya‘ni ilgari suruvchi
«dahriylar» haqida ma‘lumotlar «cherkov rahnamolari» oʻrtasidagi
munozaralar orqali bizgacha etib kelgan boʻlsa-da, dunyoning moddiyligini
oʻrganish bilan bogʻliq muammolar bu davrda ham toʻla-toʻkis barham
topmadi. Materiya‘ning tabiati haqidagi masalada ular bir toʻxta‘mga
kelmagan boʻlsalar-da, uni echish fanning
rivojlanishida muhim rol
oʻynashiga, zero bilish qaysi yoʻldan rivojlanishi lozimligini belgilashiga
ularning ishonchi komil boʻlgan. Ular avval barcha narsalarning asosi
sanalgan materiya‘ning nimaligini aniqlash va shundan keyingina bunga
asoslangan holda ayrim narsalarning kelib chiqishi va xossalarini tushuntirish
lozim, deb hisoblaganlar. Jumladan, bu xususda
Aristotel shunday deb
yozgan: «Avva‘lo birinchi asos va sababni bilish kerak, zero ular orqali va
ularga muvofiq qolgan barcha narsalar anglab etiladi...»
1
.
Uygʻonish davri faylasuflari izchil materialistlar boʻlmasalar-da, oʻrta
asrlarning quruq muhokamaga asoslangan, spekulyativ tafakkurini yakdillik
bilan inkor etdilar. Mustaqil faol asos sifatidagi shakl gʻoyasi
chetga surib
qoʻyildi, materiya nafaqat potensial, balki amalda ham mavjud boʻlgan narsa
sifatida tushunila boshlandi. Shunisi ajablanarliki, alximiya sohasidagi
eksperimentlar amaliyoti ta‘sirida shakl-materiya mahsuli, degan yondashuv
yuzaga keldi. Uygʻonish
davrining Bernardino Telezio, Fransiska Patritsiya,
Jordano Bruno kabi faylasuflari ijodida «materiya» tushunchasi yangicha
mazmun kasb etdi. Materiya‘ning yaralishi gʻoyasi inkor etildi, materiya
boqiy deb e‘lon qilindi, harakat tabiiy kuchlar ta‘siri natijasi sifatida tushunila
boshlandi.
Dostları ilə paylaş: