qaramaslik, mimika, bosh chayqash kabi harakatlar bilan uning har bir so`ziga
qiziqayotganligingizni bildirishni nazarda tutadi;
suxbatdoshga samimiy kizikish bildirish. Bu nafaqat suhbatdoshni o`ziga jalb
qilib, balki keyin navbat kelganda o`zining har bir so`ziga uni ham
ko`ndirishning samarali yo`lidir.
o`ychan jimlik. Bu suhbatdosh gapirayotgan paytda yuzda mas’uliyat bilan
tinglayotganday tasavvur qoldirish orqali o`zingizning suhbatdan
manfaatdorligingizni bildirish yo`li.
Agar biz suhbatdoshimizni yaxshi, diqqat bilan tinglasak, bu bilan biz unda
o`z - o`ziga hurmatni ham tarbiyalaymiz. Demak, tinglash jarayoni ko`pchilik
tasavvur qilgani kabi unchalik passiv jarayon emas ekan. Uning muloqotning
samarali bo`lishidagi ahamiyati nihoyatda katta. Chunki tinglash qobiliyati
gapiruvchini ilhomlantiradi, uni ruhlantiradi, yangi fikrlar, g`oyalarning
shakllanishiga sharoit yaratadi. Shuning uchun ma’ruzachi professorning har bir
chiqishi va ma’ruzasi agar talabalar tomonidan diqqat bilan tinglansa, bu
pedagogik muloqotdan ikkala tomon ham teng yutadi.
Agar muloqot jarayonida ishtirok etuvchi ikki jarayon - gapirish va
tinglashning faol o`zaro ta’sir uchun teng ahamiyatini nazarda tutsak, bu jarayon
qatnashchilarining psixologik savodxonligi va muloqot texnikasini egallashining
ahamiyatini anglash qiyin bo`lmaydi. Shuning uchun ham ijtimoiy psixologiyada
odamlarni samarali muloqotga ataylab o`rgatishga juda katta e’tibor beriladi. Bu
boradagi fanning o`z uslubi bo`lib, uning nomi ijtimoiy psixologik trening (IPT)
deb ataladi. IPT - muloqot jarayoniga odamlarni psixologik jihatdan hozirlash,
ularda zarur kommunikativ malakalarni maxsus dasturlar doirasida qisqa fursatda
shakllantirishdir. Eng muhimi IPT mobaynida odamlarning muloqot borasidagi
bilimdonligi ortadi.
Mavzu yuzasidan savollar
1.Muloqot haqida tushuncha.
2.Miya, muloqot, nutq faoliyati.
3.Muloqot va shaxslararo bilimlar.
4.Muloqot shaxsning shakllanish omili sifatida.
Tayanch iboralar
Verbal, noverbal, kammunikativ, identifikatsiya, reflektsiya, sterotipizatsiya,
biosotsial, trening, pertseptsiya
55
Mavzu 6. Hozirgi zamon chet el psixologiyasidagi asosiy oqimlar.
Reja:
1.
Funktsional psixologiya va funktsiyalar, hatti – xarakatlar hamda operatsiyalar
tushunchalarining mohiyati.
2.
Bixeviorizm oqimida xulq – atvor muammolari.
3.
Geshtalьt psixologiya va idrok jarayonlariga munosabat.
4.
Z.Freyd ta’limotida inson ongi darajalari va shaxsning tarkibli tuzilishiga ega
ekanligi to`g`risida.
5.
Gumanizm psixologiyasida insonlarga “ochiq imkoniyatlarga ega o`z – o`zini
takomillashtirish noyob tizim” sifatida qarashlarning mohiyati.
1. Funktsional psixologiya XX – asr boshlarida Frantsiya, Germaniya, AQSH,
Buyuk Britaniya, Rossiya va Shvetsariyada yuzaga keldi. Asosiy vakillari U.Jems
(AQSH, 1842 – 1910), D.Dьyui (1859 – 1952), D.Endjel (1869 – 1949),
R.Vudvorts (1869 – 1962) va boshqalardir.
Funktsional psixologiya o`zigacha psixologiya fanida hukmron bo`lgan
(E.Titchener 1867 – 1927) tarkibiy psixologiya g`oyaviy qarashlarini yengib
o`tishiga to`g`ri keldi. Tarkibiy psixologiya oqimining fikricha, psixologiya
fanining predmeti materiya bo`lgan ongdir, uning o`rganish usuli esa o`z – o`zini
kuzatishdir, bunda materiya “ong”ning qanday elementlardan tashkil topgani va
uning qanday strukturalarni tashkil etishi aniqlandi. Psixologiya – bu alohida
reallik sohasi bo`lishi – sezgilar, shakllar va xis – tuyg`ular dunyosidir.
E.Titchener maktabi psixologiyani “sof” nazary fan sifatida rivojlantirish
g`oyasi bilan chiqdi.
Lekin, bu yo`nalish psixologiyaning bevosita amaliy vazifalarini bajarishda
ojizlik qilardi. Taraqqiyot ehtiyojlari psixologiyadan amaliy vazifalarni yechishni
talab qilar edi.
Funktsional psixologiyaning asosiy vazifasi, amerikalik psixolog D.Endjel
fikricha quyidagilardan iboratdir:
1) aqliy operatsiyalar, qanday qilib va nima uchun amalga oshirilishini
o`rganish;
2) ongga – organizm va muhit o`rtasidagi yuzaga keladigan muammolarni
yechish quroli sifatida qarash;
3) u ongni materiya, organizmga nisbatan mustaqil holatida emas, balki
organizm bilan birgalikda yaxlit psixo – fiziologik organizm sifatida qaraydi.
Psixologiya laboratoriya sharoitlaridagi tadqiqotlarni tahlil etish bilangina
cheklanib qolmasdan, balki real muammolarni ishlab chiqishi lozim. Masalan,
pedagogik, tashxis qo`yish va h.q.
Funktsional psixologiya element, strukturalar o`rniga onglar, operatsiyalar
funktsiyalar muammosini ilgari surdi. Bu yo`nalish uchun psixika – bu
funktsiyadir deyish yetarli bo`lmasdan, ruhiy hodisalarni tushuntirishda
evolyutsion – biologik ta’limot usulida tushuntirishdan foydalanish xosdir.
56
Funktsiya tushunchasiga – bu oqimda, ruhiy jarayonlarning moslashuvi,
adaptatsiya xususiyatidan kelib chiqib qaraladi.
Funktsional psixologiya hatti – harakat tushunchasi biologik –
moslashuvchanlik ma’nosida tushungan holda, undan ham murakkabroq
muammoni ilgari surdi. Ya’ni, hulq – atvorning murkkablashuvi va turli
sharoitlardagi muammolar natijasida hulq – atvorni yanada murakkablashuvi
muammosini ilgari surdi.
Funktsiya deyilganda, ichki muhitdan kelib chiquvchi, o`z tarkibi va
tuzilishiga ko`ra tashqi muhitdagi real faoliyat bilan bog`liq bo`lmagan, nimadir
tushuniladi.
Hatti – harakatga faqat ongga tegishli holat sifatida qaraldi. Hatti – harakat
deyilganda, o`z – o`zicha yopiq sub’ektdan taralayotgan “nurlanish” sifatida
qaraldi.
Psixik hodisalarni ishlab chiqishning mantig`i esa individning tashqi olam
bilan o`zaro munosabatlardagi rolining ochilishiga olib keldi. Bu esa o`z navbatida
psixik faoliyat va real tana hulq – atvorini tushuntirish o`rtasida qarama –
qarshiliklarni yuzaga keltirdi.
Ichki va tashqi jihatdan, ruhiyat va tana holatlari bir – biridan ajralgan holda
qoldi. Funktsional psixologiya bu holda boshi berk ko`chaga kirib qoldi.
Funktsionolistlar tomonidan tavsiflangan ongning faolligi, uning saralash
xususiyati, harakatchanligi va boshqa xususiyatlari real xarakterga egadir. Ushbu
reallikning sababiy asoslarini ochib berilishida funktsionalchilar ojiz qoldilar.
Funktsionalchilar uchun teleologizm (maqsad yoki muammoli vaziyatga ichki
ruhiy holatning azaldan yo`nalganligi to`g`risidagi tassavurlar) indeterminizm xos
edi.
2. Bixeviorizm (ingl. behaviour – hulq - atvor) XX asr amerika
psixologiyasidagi yo`nalish bo`lib, ongni ilmiy tadqiqot predmeti sifatida
o`rganishni rad etadi, psixikaga hulq – atvorning turli shakllari sifatida qaralib,
hulq – atvor esa tashqi muhit kuzatuvchilariga organizm reaktsiyalari majmui
sifatida qaraladi.
Bixeviorizm qarashlarining dastlabki dasturi 1913 yilda amerikalik
zoopsixolog D.Uotson (“Psixologiya, bixeviorist uni qanday tushunadi”
maqolasida) tomonidan ilgari surilgan.
D.Uotson psixologiya yarim asrdan ortiqroq davr davomida eksperimental
Fan bo`lganligiga qaramasdan boshqa tabiy fanlar o`rtasida o`z o`rnini egallab
olmaganligiga sabab, psixologiya predmeti va tadqiqot usullarining noto`g`ri
qo`yilganligidadir deb baholashadi. Psixologiya fanining predmeti sifatida ong
o`rniga xulq – atvorni o`rganishi lozim degan, da’volar bilan chiqdi. Barcha psixik
hodisalar deyilgandja, ongga tegishlilikning tushunilishi tanqid qildi, uning
fikricha “o`rta asr tasavurlaridan” yiroq yangi atamalar kiritilishi kerak. Shunday
atamalar sifatida qo`zg`atuvchi va reaktsiya atamalarini taklif qildi.
D.Uotson o`z faoliyatini funktsionalistlar va tarkibiy psixologiya o`rtasida
to`xtovsiz baxslar ketayotgan davrdan boshladi. Bu baxslardan, ikkita yo`nalishni
ham rad etish to`g`risidagi xulosaga keldi. Chunki, ulardan biri ongning tarkibini,
57
Dostları ilə paylaş: |