hissiy
holatlar, kulgu, yig`i, ko`z qarashlar, yuz ifodalari va boshqalar o`zaro
muloqotning nutqsiz vositalari bo`lib, ular muloqot jarayonini yanada kuchaytirib,
uni to`ldiradi, ba’zan esa nutqli muloqotning o`rnini bosadi, bunday vositalarni
noverbal vositalar deyiladi.
Buyuk rus yozuvchisi L. Tolstoy odamlarda 97 xil kulgu turi hamda 85 xil
ko`z qarashlari turi borligini kuzatgan. G. M. Andreevaning yozishicha, odam yuz
ifodalari, nigohlarning 2000 ga yaqin ko`rinishlari bor. Ayniqsa, birinchi bor
uchrashganda ko`zlar to`qnashuvi, nigohlarning roli keyingi muloqotning taqdiriga
kuchli ta’sir ko`rsatishi maxsus tadqiqotlar jarayonida o`rganilgan. Bularning
barchasi muloqotning hissiy tomondan boy, mazmundor bo`lishini ta’minlab,
odamlarning bir-birlarini tushunishlariga yordam beradi.
Muloqotning noverbal
vositalarining milliy hamda xududiy xususiyatlari borligini ham alohida ta’kidlab
o`tmoq lozim. Masalan, o`zbek xalqining muloqot jarayoni boy, o`zaro
munosabatlarining bevosita xarakteri unda shunday vositalarning ko`proq
ishlatilishi bilan bog`liq. Bolalarning o`z yig`isi bilan onasiga o`z his-kechinmalari
hamda xohishlarini bildirishlari ham bolalarning yosh xususiyatlariga bog`liq.
Boshqa millatlar madaniyatiga nazar tashlanadigan bo`lsa, ularda ham ba’zi bir
muloqot vositalarining turli millatlarda turli maqsadlarda ishlatilishining guvohi
bo`lish mumkin. Bolgarlar agar biron narsa bo`yicha fikrni tasdiqlamoqchi
bo`lishsa, boshlarini u yoq-bu yoqqa chayqashar, inkor qilishmoqchi bo`lsa,
aksincha, bosh siltashar ekan. Ma’lumki, o`zbeklar, ruslar va bir qator boshqa
millatlarda buning aksi.
Noverbal muloqotda suhbatdoshlarning fazoviy joylashuvlari ham katta
ahamiyatga ega. Masalan, ayollar ko`proq hissiyotlarga boy bo`lganliklari sababli,
suhbatlashayotganlarida bir-birlariga yaqin turib gaplashadilar, erkaklar o`rtasida
esa doimo fazoviy masofa bo`ladi.
Olimlarning aniqlashlaricha, bolalarni
odatdagiday orqama-ketin o`tqazib o`qitgandan ko`ra, ularni yuzma-yuz o`tkazib
davra qurib o`qitgan ma’qul emish, chunki bunday sharoitda o`quvchilarda ham
javobgarlik hissi yuqoriroq bo`lar ekan hamda emotsiyalar almashinishgani uchun
ham guruhdagi psixologik vaziyat ijobiy bo`lib, bolalarning predmetga va bir-
birlariga munosabatlari ancha yaxshi bo`lar ekan.
Paralingvistik ta’sir - bu nutqning atrofidagi nutqni bezovchi, uni
kuchaytiruvchi yoki susaytiruvchi omillar. Bunga nutqning baland yoki past
tovushda ifodalanayotganligi, artikulyatsiya, tovushlar, to`xtashlar, duduqlanish,
yo`tal, til bilan amalga
oshiriladigan harakatlar, nidolar kiradi. Shunga qarab,
masalan, do`stimiz bizga biror narsani va’da berayotgan bo`lsa, biz uning qay
darajada samimiyligini bilib olamiz. Kuyib - pishib, ochiq yuz va dadil ovoz bilan
«Albatta bajaraman!», desa ishonamiz, albatta.
Demak, ta’lim-tarbiya jarayonini tashkil etishda muloqotning barcha
vositalariga, ayniqsa, nutqqa e’tibor berish kerak. Bolalarni ilk yoshlik
chog`laridanoq nutq madaniyatiga o`rgatish, nutqlarini o`stirish choralarini ko`rish
zarur. Pedagog esa shunday nutq madaniyatiga ega bo`lishi kerakki, u avvalo uning
faoliyatini to`g`ri tashkil etishni ta’minlasin,
qolaversa, bolalarda nutqning
o`sishiga imkoniyat bersin.
Muloqotning bu xususiyati kishilarning muloqot jarayonida birgalikdagi
49
faoliyatda bir-birlariga amaliy jihatdan bevosita ta’sir etishlarinn ta’minlaydi. Shu
tufayli odamlar hamkorlikda ishlash, bir-birlariga yordam berish, bir-birlaridan
o`rganish, harakatlar muvofiqligiga erishish kabi qator qobiliyatlarini namoyon
etishlari mumkin. Shu tufayli o`qituvchi bola shaxsiga maqsadga yo`nalgan holda
ta’sir ko`rsatishi mumkin. Aslini olganda, har qanday muloqot, agar u bema’ni,
maqsadsiz, quruq gaplardan iborat bo`lmasa, doimo
muloqotga kirishuvchilarning
xulq-atvorlarini, ularning ustanovkalarini o`zgartirish imkoniyatiga ega.
Jamiyat miqyosida oladigan bo`lsak, odamlarning turli sharoitlarda o`zlarini
tutishlari, xulq-atvorlarining boshqarilishi ma’lum psixologik qonuniyatlarga
bog`liqligini ko`rish mumkin. Bunga sabab jamiyatda qabul qilingan turli
normalar, qonun-qoidalardir. Chunki, o`zaro muloqot va o`zaro ta’sir jarayonlarida
shunday hatti-harakatlar obrazlari kishilar ongiga singib boradiki, ularni har bir
kishi norma sifatida qabul qiladi. Masalan, o`smir bola, umuman yoshlar jamoat
joylarida kattalarga o`rin bo`shatib berishlari kerakligi ham xulq-atvorning bir
normasi. Shu normaga amal qilish yoki qilmaslik ijtimoiy nazorat tizimi orqali
boshqariladi. Ya’ni, yuqoridagi sharoitda agar o`smir
bola avtobusda qariyaga joy
bo`shatmasa, jamoatchilik o`sha zahoti uni ijtimoiy tartibga chaqiradi. Demak, har
bir shaxs turli sharoitlarda turlicha rollarni bajaradi, bu rollarning qanday
bajarilayotganligi, odamlarning kutishlariga mos kelishligi ijtimoiy nazorat tizimi
orqali kuzatib turiladi. Shuning uchun ham muloqotga kirishgan kishilar doimo o`z
xulq-atvorlarini, qolaversa, o`zgalarning xulq-atvorini nazorat qilib, harakatlarda
bir-birlariga moslashadilar. Lekin gohida shaxsdagi rollarning ko`p bo`lishi
rollarning ziddiyatiga olib kelishi mumkin. Masalan, maktab o`qituvchisining o`zi
o`qitayotgan sinfda farzandi bo`lsa, dars paytida shunday ziddiyatni boshdan
kechirishi mumkin, ya’ni bir vaqtning o`zida ham ota yoki ona, ham o`qituvchi
rolini bajarishga majbur bo`ladi. Yoki xulqi yomon o`quvchining
uyiga kelgan
o`qituvchi bir vaqtning o`zida ham o`qituvchi, ham mehmon rollari o`rtasida
qiynaladi.
Turli rollarni bajarayotgan shaxslarning o`zaro muloqotlari kutishlar tizimi
orqali boshqariladi. Masalan, xohlaydimi yoki xohlamaydimi, o`qituvchidan
ma’lum harakatlarni kutishadiki, ular o`qituvchi roliga zid bo`lmasligi kerak. O’z
rollariga mos harakat qilgan, doimo me’yor mezonida ish tutgan kishining
harakatlari odobli harakatlar deb ataladi. Masalan, o`qituvchining odobi, o`z
kasbini ustasi ekanligi, bolalar qalbini tushuna olishi, ularning yosh va individual
xususiyatlarini hisobga olgan holda ish tutishi uning
odobga ega ekanligining
belgisidir. Odobsiz odam esa buning aksidir.
Demak, o`zaro muloqot jarayonida bir odam ikkinchi odamga psixologik
ta’sir ko`rsatadi. Bu ta’sir ikkala tomondan ham anglanishi yoki anglanmasligi
mumkin. Ya’ni, ba’zan biz nima uchun bir shaxsning bizga naqadar kuchli ta’sirga
ega ekanligini, boshqa biri esa, aksincha, hech qanday ta’sir kuchiga ega
emasligini tushunib yetmaymiz. Bu esa pedagogikada muhim muammodir. Har bir
pedagogning o`z ta’sir uslublari va ta’sir kuchi bo`ladi. O’qituvchi shaxsining
bolalarga ta’siri quyidagi eksperimentda juda yaqqol kuzatilgan. Boshlang`ich sinf
o`quvchilariga anchagina o`yinchoqlar berib, shularning
ichida faqat bittasiga, qizil
yog`och o`yinchoqqa tegmaslik aytilgan. Bolalar yolg`iz qoldirilib, harakatlari
50