muvaffaqiyatsizlikka
olib keladi, ya’ni fikrni bayon qilishda inertlik paydo
bo`lib, keyinchalik butunlay tormozlanishga aylaiadi. Ba’zi talabalar, aksincha,
imtihonda hayajonlanib, fikrlari ravonlashadi. Qattiq hayajonlanish, qattiq tashqi
taьsir natijasida uyqudagi ayrim neyronlar uyg`onib funktsiyasi jadallashib ketadi
va fikr «birdaniga» ravshanlanishi mumkin. Shuning uchun o`qitish jarayonida
talaba va o`quvchilarning aqliy faoliyatini to`g`ri baholashda ularning individual
topologik xususiyatlarni hisobga olish maqsadga muvofiqdir.
Jahon psixologlarining ko`rsatishiga qaraganda, yuqorida
tahlil qilib
chiqilgan tafakkur sifatlari ularning asosiy xususiyati bilan uzviy bog`liqdir.
Tafakkurning asosiy va eng muhim belgisi, xususiyati-bu moddiy voqelikdagi
muhim jihatlarini ajratib, mustaqil ravishda yangi mazmundagi
umumlashmalarni keltirib chiqarishdir. Inson oddiy narsalar to`g`risida fikr
yuritganda ham ularning tashqi belgilari bilan chegaralanib qolmaydi, balki
hodisa mohiyatini ochishga intiladi, oddiy turmush haqiqatidan umumiy
qonuniyat yaratishga xarakat qiladi. Shubhasiz, inson tafakkuri hali izlanmagan,
to`la foydalanilmagan rezerv va imkoniyatlarga ega.
Tafakkur psixologiyasining
asosiy vazifasi ana shu rezervlarni to`la ochish, fan va texnika progressini
intensivlashdan iborat. Chunki har qanday kashfiyot, yangilik, progress-inson
aql-zakovatining mahsulidir. Shu boisdan ham fan va texnika progressi
insonshunoslik fanining rivojiga ko`p jihatdan bog`liqdir.
Muayyan ijtimoiy muhitda turmush kechirayotgan odamlarning ehtiyojlari,
xatti-harakat motivlari, narsalarga qiziqishlari, intilishlari, mayllari, aqliy
qobiliyatlari, hatto faoliyatlari xam turli-tumandir.
Xuddi ana shu boisdan,
ularning tafakkuri ham har xil holatlarda, vaziyatlarda turlicha tarzda vujudga
keladi, namoyon bo`ladi. Bundan oldingi boblarda ta’kidlab o`tkanimizdek, bilish
jarayonida, amaliy va nazariy vazifalarni hal etishda, o`zga kishilarning nutq
orqali ifodalangan fikrlarini o`qib olishda muomalaga kirishishda, fikrlarini
tushunib olishda inson fikr yuritadi. Psixolgiya fanida tafakkur shakliga, topshiriq
xususiyatiga,
fikr yoyiqligiga, fikran originallik darajasiga qarab quyidagicha
shartli klassifikatsiya qilinadi.
Tarixiy tarakqiyot bosqichida odamlar ijtimoiy turmushda voqe bo`lgan
muammolarning aksariyati amaliy yo`l bilan xal qilingan, shuningdek, ularga
iisbatan munosabat xam amaliy faoliyatidai kelib chiqqan xolda amalga
oshirilgan. Narsa va hodisalar yuzasidan nazariy fikr bildirish esa tarixiy
tarakqiyotning bir muncha keyin-gi davriga to`g`ri keladi. Yer yuzasida
fanlarning kelib chiqishi haqidagi bizgacha yetib kelgan ma’lumotlar mazkur
mulohazamizga dalil bo`la oladi. Qadimgi avlod va ajdodlarimizda yer
maydonini qadam bilan o`lchash, ko`z bilan chamalash bo`yicha amaliy
bilimlarning to`planishi natijasida geometriya fani kashf kilingan.
Kishilarning
barmoq bilan hisoblash turmush talabini qondira olmagandan so`ng-matematika,
narsa va xodisalarning tasviri, shartli belgilarni qoldirilishi yakuni sifatida tarix
fani kabilar vujudga kelgan. Yer yuzasida amaliy bilimlar to`planishi asosida
asta-sekin nazariy umumlashmalar barpo bo`la boshlagan, turli sohaga taalluqli
informatsiyalar tizimlashishi natijasida fanlar xosil bo`lgan. Shuning uchun
100
insonning amaliy va nazariy faoliyati o`zaro uzviy aloqada bo`lib, xamisha
biri-ikkiichisini taqozo etadi. Genetik kelib chiqishi nuqtai nazaridan amaliy
faoliyat birlamchi hisoblanib, obrazlar tasavvurlar va fikrlarni aks ettiruvchi
nazariy faoliyat esa amaliy faoliyatning maьlum taraqqiyot cho`qqisiga
chiqqandan so`ng ajralib chiqqan. Mazkur jarayon bir necha o`ng ming yo`llar
davomida yuzaga kelgan.
Agarda insoniyatning tarixiy taraqqiyoti muammosidan chetlanib, ushbu
masalani
olib qarasak, u holda amaliy faoliyat birlamchi ekanligiga qanoat hosil
qilamiz. Buniig uchun insonning ontogenetik taraqqiyotini dastlabki fazasiga
murojaat qilamiz. Bola tug`ilishidan tortib, to uning bog`cha yoshigacha davrni
amaliy faoliyatda ko`rgazmali-harakat tafakkur o`sishining asosiy pallasi deb
atash mumkin. Mazkur yoshdagi inson zoti ana shu amaliy faoliyat qobig`ida
aqliy harakatlarni amalga oshiradi, amaliy bilimlarni o`zlashtiradi, natijada
ko`rgazmali-harakat tafakkur o`sa boradi. Ushbu yoshdagi kichkintoylar
o`zlari o`ynayotgan narsalar, o`yinchoqlarni qo`llari bilan bevosita ushlab
ko`rish orqali ular bilan tanishadilar, shuning bilan
birga ularni idrok qilishga
intiladilar. Idrok qilgan predmetlar va o`yinchoqlarni o`zaro solishtiradilar,
qismlarga ajratadilar, analiz va sintez kiladilar, bo`laklarga ajratilganlarni yaxlit
holga keltirib birlashtiradilar. Kattalar tushuntirishiga ishonch hosil qilmasdan,
ayni chog`da ularni ob’ektlarni sindirib yoki buzib bo`lsa ham ularning ichki
tuzilishi bilan tanishish ishtiyoqi (mayli) kuchli bo`ladi. Shu boisdan amaliy
xarakterdagi muammolarni xal qilishda ko`pincha «buzib-tuzatish» yo`li bilan
harakat qiladilar. Ko`rgazmali-harakat tafakkur bog`cha yoshiga yetgandan so`ng
bolalarda o`z qiymatini yo`qota boshlaydi.
Inson tomonidan bevosita idrok qilinayotgan predmetlar emas, balki faqat
tasavvur qilinayotgan narsa va hodisalar haqida fikrlashdan
iborat tafakkur turi
ko`rgazmali-obrazli tafakkur deb ataladi. Tafakkurning mazkur ko`rinishi 4-7
yoshgacha bo`lgan bolalarda namoyon bo`ladi. Bog`cha yoshidagi bolalarda
ko`rgazmali harakat tafakkurning amaliy elementlari ko`rgazmali obrazli
tafakkur bosqichiga o`tgandan so`ng ham saqlanib qoladi, lekin u o`zining
yetakchi rolini yo`qota boshlaydi. Ushbu yoshdagi kichkintoylar jism va
predmetlar bilan tanishayotganda analitik-sintetik faoliyatdan foydalanib ish
ko`rayotganda ularni qo`l bilan ushlab ko`rishga, ichki tuzilishi bilan amalda
tanishishga intilmaydilar. Chunki ko`p hollarda ulardan amaliy harakat qilish talab
qilinmaydi. Lekin bu ular jism va predmetlarni, ob’ektlarni aniq va to`liq idrok
qilish, yaqqol tasavvur etish imkoniyatidan
mustasno qilinadi, degan so`z emas,
albatta. Bog`cha yoshidagi bolalar ilmiy tushunchalarga ega bo`lmaganliklari
uchun bilish faoliyatida asosan ko`rgazmali-obrazlarga suyanib fikr yuritadilar,
mulohaza bildiradilar, hukm chiqaradilar. Yuqoridagi fikrimizni tasdiqlash uchun
shveytsariyalik psixolog Jan Piaje tajribalariga murojaat qilamiz. U 6-7 yoshdagi
bolalarga xamirdan bab-baravar qilib yasalgan ikkita zuvalachaii ko`rsatadi, shu
zaxotiyoq tekshiriluvchilar ularning bir-biriga teng ekanligiga ishonch hosil
qiladilar. Tajribaning ikkinchi bosqichida zuvalachaning bittasi non shakliga
keltiriladi, bu holatni o`z ko`zlari bilan kuzatib turgan bolalardan so`ralganda,
ular zuvalacha hajmining o`zgarishish qarab tenglik buzilgan deb javob
101