O’zbekiston respublikasi oliy va o’rta maxsus
Yüklə 3,04 Mb. Pdf görüntüsü
|
| oqsoqol
(sardor) saylab olishgan. Bu guruh « jamoa », uning oqsoqoli esa « qori jamoa » deb nomlangan. Darsni boshlash uchun oqsoqol mudarrisning huzuriga borar va undan mazkur guruh bilan mashg’ulot o’tkazish uchun izn so’rardi. Qizlar maktabi va unda ta’lim mazmuni. Masjid va xonaqohlar qoshida ochilgan maktablarda faqat o’g’il bolalar o’qitlgan. Qiz bolalar o’z davrining o’qimishli ayollari tomonidan uylarida ochilgan maktablarda o’qitlgan. Ayol muallimani o’lkaning turli hududlarida “otnoyi”, “otnbibi”, “bibiotn”, “bibixalifa” deb ataganlar. Qizlar maktabi o’g’il bolalar maktablariga nisbatan ancha kam bo’lgan, ko’p hollarda maktabdorlarning, imomlarning xotnlari maktabdorlik qilgan. Qizlar maktabi haqida K.E.Bendrikov “Turkistonda xalq maorifi tarixidan ocherklar” asarida quyidagilarni yozadi: “Qizlar ishqiy maktublarga berilmasinlar deb, qizlar maktabida yozuvga o’rgatlmagan”. Professor U.Dolimovning fikricha, bu so’zlar haqiqatdan ancha yiroq. O’zbek xalqi – o’tmishda eng ko’p shoiralar etshtrgan xalq, agar yozuvga o’rgatlmaganida edi, podshohlar saroyiga mansub bo’lgan Gulbadanbegim, Zebunisobegim, Nodirabegimlarni qo’ya bering, XIX asrning o’zida Uvaysiy, Mahzuna, Dilshodi Barno, Muazzamxon, Muattarxon, Anbar otn, Qamarniso, Nozimaxon kabi o’nlab mashhur shoiralar qaerdan etshib chiqqan?! O’rta Osiyoda faoliyat yuritgan qizlar maktabining yirik namoyondalaridan biri – Jahon Otn Uvaysiydir. O’zining butun faoliyat davomida xalqimiz orzu-umidlarini ro’yobga chiqarishga harakat qilgan Jahon otn xalqimizning oqila qizlarini tarbiyalash, go’zal hayotga erishishning birdan-bir yo’li deb o’ylab, o’zining butun umrini yosh qizlarga talim-tarbiya berish bag’ishladi. O’z maktabida qizlarga boshlang’ich talim berar ekan, Jahon Otn ularning zehnini o’strishga katta ahamiyat beradi. Otn o’z shogirdlariga savod o’rgatbgina qolmay, ular orasidan iqtdorli qizlarni tanlab sharq sheriyat bilan tanishtradi. Qizlarni nazm bo’stoniga etaklaydi. Atoqli zullisonayn shoira Dilshodi Barno 50 yildan ortq muallimalik qilib, qizlarga xat-savod o’rgatdi, tabi nazm qizlarga sheriyat ilmidan dars berdi. Dilshod o’z maktabida yosh qizlarni tarbiyalar, ularga xat-savod o’rgatar va ularni chuqur bilim egasi qilib chiqarishga intlar edi. Shu bilan birga, yosh istedodli qizlarga o’zbek, tojik mumtoz adabiyot namoyondalarining asarlarini ham o’rgatar va ularni nafosat ruhida tarbiyalab, o’z zamonasining ilg’or kishilari qilib etshtrishga harakat qilgan. Munis Xorazmiyning “Savodi ta’lim” asari – husnixatga doir dastlabki qo’llanma sifatida. Munis o’z davrining etuk murabiy shoiri sifatda bolalarning savodxonligini va husnixatni yaxshilash yo’lida ko’p izlanadi va yoshlarga husnixatdan talim berib, “bilgancha surib qalamni har yon, talim ishin aylar erdi oson” deydi. “Bilimning eshigi alifbe” deganlaridek, Muis ham talimdagi muvaffaqiyatlarning garovi savod ekanligini tushungan va shuning uchun “umumiy arqom” yozuv ilmini yaratshga bel bog’lagan. Munisning “Savodi talim” asari ana shu tarzda 1804 yil 6 dekabrda vujudga keladi. Mazkur risola nazariy malumotlar va mashqlarni o’z ichiga olgan. Risola ikki qismdan tarkib topgandir. U “Savodi talim”ning nazariy qismida o’zigacha mavjud bo’lgan bolalarga xat-savod o’rgatuvchi risolalarning barcha nuqson va kamchiliklarni ochib tashlaydi va eski risola bilan o’zi yaratayotgan risolani bir-biri bilan taqqoslab, eski risolaning o’sha kungi talablarga javob bera olmasligini ilmiy-nazariy jihatdan asoslab beradi. Risolaning ikkinchi qismida arab alifbosidagi har bir harfning yozilish uslubini marifiy-didaktk nuqtai nazardan sodda qilib tushuntrishga harakat qiladi. Muhammad Sodiq Qosh-g’ariyning “Odob as-solihin” asari – yuksak ma’naviy-axloqiy sifatlarni yorituvchi manba. Muhammad Sodiq Qoshg’ariyning “Odob as-solihin” (“YAxshi kishilar odobi”) asari kundalik turmushimizda har kuni har daqiqada bilish zarur bo’lgan turmush odobiga oid xulq-odob qoidalarining majmuidir. Asar turkiy tlda yozilgan bo’lib, muqaddima, ett bob va xotmadan iborat. Asarning muqaddimasida uning maqsadi sifatda insonga yaxshi xulq egallashi zarurligi takidlanadi va u odob qoidalarini egallab olmasa va yaxshi xulq bilan odobli va toza bo’lmasa, nafaqat o’ziga, balki butun dunyoga yomonlik tarqatadi, deydi va quyidagi masnaviyni keltradi: Adabsiz na o’zi uchun yomonlik qiladi, Balki butun dunyoga o’t qo’yadi. “Odob as-solihin” asarida bayon etlgan botniy va zohiriy qoidalar: 1. Salomlashish va ruxsat so’rash odobi. 2. Muloqot odobi. 3. Uxlash va yo’l yurish odobi. 4. Suhbatlashish odobi. 5. Er-xotn odobi. 6. Tozalik qoidalari. 7. Mehmon kutsh odobi. 8. Ziyofat va ovqatlanish odobi. 9. Safar qoidalari. 1. O’rta Osiyoda qanqay xonliklar mavjud bo’lgan? 2. O’rta Osiyoda xonliklar davrida qanday ta’lim muassasalari faoliyat ko’rsatgan? 3. O’rta Osiyoda xonliklar davrida qurilgan qanday madrasalarni bilasiz? 4. O’rta Osiyoda qizlar maktabini ochgan qaysi otinlarni bilasiz? 5. Tarix fanidan olgan bilimlaringizga asoslanib, madrasalardagi o’qitish tizimi haqida qanday fikrlarni bayon eta olasiz? 6. Quyida keltirilgan jadval bilan tanishing va ko’rsatilgan ta’lim muassasalaridagi o’qitish mazmunini qisqacha bayon eting; Boshlang’ich maktab Qorixona Daloilxona Qizlar maktabi Madrasalar SAVOL VA TOPSHIRIQLAR VII BOB. XVII ASRDAN XIX ASRNING YARMIGACHA TARBIYA, MAKTAB VA PEDAGOGIK FIKRLAR RIVOJI XIX asrning 2-yarmida Turkistonda maktablar tizimi. O’lkani Rossiya imperiyasi bosib olgandan so’ng 1870 yillarda qizlar talimi bo’yicha bazi malumotlar mavjud. Turkistonda shahar va qisman qishloqlarda qizlar uchun boshlang’ich maktablar ham mavjud bo’lgan. Qishloq joylarda qizlar maktabi juda kam hollarda uchrar edi. Bazi hududlarda 100 ta maktabga bitta qizlar maktabi ham to’g’ri kelmas edi. Biroq bazi shaharlarda qizlar maktablarining soni o’g’il bolalar maktablarining chorak qismiga teng kelgan. Toshkent rus qo’shinlari tomonidan egallangan paytda shaharning bazi qismlarida qizlar maktablari va o’quvchilari soni o’g’il bolalar maktablarining ½ qismiga to’g’ri kelgan va ularda o’quvchilar soni nisbatan kam bo’lgan. A.P.Xoroshkin va Toshkent shahrida yashovchi mullalarning xabar berishicha, 1864 yilda ruslar bilan bo’lgan urush uchun soliq joriy etsh bo’yicha ro’yxatga olish o’tkazilganda, 8000 ming nafar o’quvchi bolalar, 4000 nafar o’quvchi qizlar qayd etlgan. Birgina Sebzor dahasida 25 nafar o’g’il bolalar va 15 nafar qizlar, Shayxontohur dahasida esa 20 ta o’g’il bolalar va 10 ta qizlar maktablari mavjud bo’lgan. Otnbibi maktabida o’quvchi qizlar bilan birgalikda o’g’il bolalar ham birga talim olgan hollari ham bo’lgan. Qizlar maktablaridagi mashg’ulotlarda asosan fors-tojik va turkiy tldagi asarlar o’rgatlgan. Ushbu talim muassasalarida “Talimi bayonot”, “Muosharat odobi”, “Tarbiyali xotun” va boshqa Sharq axloqiy madaniyatni o’z ichiga oluvchi fanlar o’qitlgan. A.P.Xoroshxinning 1876 yildagi malumotga ko’ra, qizlar 7-11 yoshdan o’qitlgan, 11-15 yoshdan esa tkuvchilikka o’rgatlgan. Bundan shu narsa kuzatladiki, qizlar maktablaridagi talim dasturlari o’g’il bolalar maktablari dasturlariga nisbatan kam qamrovli bo’lgan.O’rta Osiyoda o’g’il va qiz bolalar birga talim oluvchi aralash maktablar bo’lganligi haqida malumotlar deyarli uchramaydi. 1906 yil Kaspiyorti viloyati maktablarining ahvoli haqida malumot bergan N.P.Ostroumov turkmanlar orasida, bazi joylarda o’g’il va qiz bolalar birga talim oluvchi maktablar mavjud bo’lganligi, ularda atgi ikki yoki uch yil davomida talim berilishi haqida malumot beradi. Mustamlakachilik tzimini o’rnatlishi va o’lkada rus aholisi soni o’sib borishi bilan rus tlida so’zlashuvchi aholi qizlarini talimiga bo’lgan ehtyoj o’sib bordi. Qizlar uchun gimnaziya, Mariin bilim yurtlari kabi talim muassasalarini tashkil etldi va mazkur maskanlarda mahalliy aholi vakillarini talim olishlariga imkon berilishi kam miqdorda bo’lsada, qizlar talimiga ijobiy tasir o’tkazdi. XIX asr 70-yillarida Toshkent va Chimkentda qizlar uchun bo’lim hamda hunarmandchilik sinflari, Kazalinskda qizlar uchun yakshanba sinflari bo’lgan boshlang’ich bilim yurtlari tashkil etldi. Ushbu bilim yurtlarining barchasi muayyan rejalarsiz, asosan, o’lkadagi rus aholisining talim olishga bo’lgan ehtiyojini qondirish maqsadida tashkil etlgan edi. Chor Rossiyasining ta’lim siyosati. Yerli xalqning aksariy qismi, ba’zi rusparast boy-zodagonlarni hisobga olmaganda, o’z bolalarini rus-tuzem maktablariga berishning oqibatlaridan cho’chir edi. Bu maktablarda birinchi navbatda pravoslav mahzabinig asoslari, rus tili, podshoni ulug’lovchi madhiyalar o’rgatilgani uchun mahalliy xalq bu ochiqdan-ochiq dinbuzarlikdan qochib o’z farzandlarini rus-tuzem maktablariga bermasdi. Buni o’z vaqtida Sirdaryo viloyatidagi rus maktablarini taftish etgan chor amaldori N.K.Smirnov ham qayd etgan edi. U ruslashtirishga yo’naltirilgan ta’lim siyosatining muvaffaqiyatsizligi sabablarini quyidagicha izohlaydi va yozadi: - yerli aholining shaharlardagi rus maktablarining qabul qilmaganligi sababi ularning dasturlarida musulmoncha savod darslari yo’qligi, darslar bolalar uchun tushunarsiz bo’lgan rus tilida olib borilishi va o’qituvchilarning mahalliy tillarni bilmasligi; - (rus) bolalariga pravoslav dini asoslarini musulmon bolalar huzurida o’rgatish. Shuningdek, ruscha xat-savod oddiy turkistonlikka foyda keltirmas edi, chunki o’lkaning musulmon aholisi barcha narsani - xatlar, hisob-kitoblar va boshqa yozishmalarni mahalliy tilllarda va arab yozuvida amalga oshirar, musulmoncha xat-savodli kishi bunda, tabiiy, ko’proq yutar edi. Turkistonda rus maktablarining ochilishi. Yerlik aholi uchun rus-tuzem maktablarining tashkil etilishi. O’rta asr musulmon maktablarini isloh qilishdan bosh tortgan chorizm, ruslar o’rnashgan erlarda ochilgan rus maktablarini Turkistonda maorif sohasida o’z siyosatning quroli qilib olishga harakat qildi (Toshkentda dastlabki rus maktabi 1866 yilda ochilgan edi). Rus maktablariga ruslar bilan birga o’qish uchun mahalliy aholi bolalari ham qabul qilinar edi. Turkistondagi boshlang’ich rus maktablarida hunarga Rossiyaning Yevropa qismidagiga qaraganda, ancha ko’proq o’rgatlar edi; bundan maqsad mahalliy aholining bolalarini maktabga ko’proq jalb qilish edi. Turkistonda dastlabki rus o’rta o’quv yurtlari 1870-yillardan ochila boshladi: 1876-yili Toshkentda, Verniyda (hozirgi Olmaotada) erlar va Xotn-qizlar gimnaziyalari. 1879-yili esa Toshkentda o’qituvchilar seminariyasi ochildi. Gimnaziyalarga ham erli aholining bolalari qabul qilinar edi. O’qituvchilar seminariyalarida esa mahalliy aholi bolalariga 1/3 o’rin ajratlgan edi. 1880-yillarning boshlariga kelib rus maktablarida o’qiydigan o’zbek va tojik bolalari uchun islom dinini o’qitsh kerak, toki ota- onalari bu maktablardan qo’rqmasinlar, degan fikr tarqalgan edi. Turkiston mamurlari bu fikrning qanchalik to’g’ri ekanligini tekshirishga qaror qildilar. 1884-yil 19-dekabrda Toshkentda, «eski shahar» qismida sinab ko’rish uchun birinchi rus-tuzem maktabi ochilgan edi. 10 yillardan keyin Toshkentda bunday maktablar soni to’rttaga ko’paydi. Bu tpdagi maktablar o’lkadagi yirik shaharlar hamda qishloqlarda ham tashkil etla boshladi. O’lkada rus, rus- tuzem maktablari ilk bor XIX asrning 70-yillarida yuzaga kelgan bo’lsa, 1904-yilga kelib ularning soni 57 taga etdi. Rus-tuzem maktablarida o’quvchilarga rus muallimi rus tlini hamda arifmetkani va boshqa fanlarni o’rgatar, buning uchun o’qish vaqtning yarmi ajratb qo’yilgan edi. O’qish vaqtning qolgan yarmi «Musulmon domla» ixtyoriga berib qo’yilgan bo’lib, u eski usul maktablaridagidek bolalarga diniy darslar o’qitsh bilan shug’ullanardi. Rus-tuzem maktablarida faqat o’g’il bolalar o’qitlar edi. Ota- onalar qizlarini bunday maktablarga bermas edilar. 1903-yilda Turkiston pedagogika to’garagi, Toshkentda qizlar uchun rus-tuzem maktabi ochildi. Lekin bu maktabning faoliyat uzoqqa cho’zilmay, ikki yildan keyin yopilib qoldi. Turkistonda jadidchilik harakati. Yangi usul maktablarining ochilishi. Jadidlar harakat ijtmoiy-tarbiyashunoslik tafakkurining alohida bir oqimi sifatda Turkistonda yashovchi xalqlar orasida shakllandi. Turkistondagi jadid (jadid so’zi arabcha “yangi usul”, “yangilik”, demakdir) maktablarining yuzaga kelishi mashhur qrim- tatar arbobi Ismoilbek Gaspirali nomi bilan bevosita bog’liqdir. 1851-yilda tavallud topgan Ismoilbek Gaspirali ilg’or demokratk g’oyalarni musulmonchilikning diniy asoslari bilan birlashtrish yo’lida qizg’in kurash olib bordi. Turkiy xalqlarning milliy mustaqilligi uchun kurashgan Ismoilbek Gaspirali o’z navbatda jadidchilik oqimining asoschisi sifatida dunyoga tanildi. Ko’p yurtlarda safarda bo’lgan Ismoilbek Gaspirali xalq taraqqiyoti birinchi navbatda maorifga bog’liq ekanligini anglab etb, jamiyatdagi tub o’zgarishlarni amalga oshirishni yangi usuldagi maktab tuzishdan boshladi. Gaspirali tomonidan ochilgan yangi usuldagi maktab tez orada shuhrat qozondi. Jadid maktablarining ommaviy tus olishiga asosiy sabab I.Gaspirali tomonidan 1883- yildan boshlab nashr etla boshlangan “Tarjimon” gazetasi bo’ldi. Shu bilan birga Ismoilbek Gaspirali o’zi tashkil maktab uchun bir qator darsliklar va o’quv qo’llanmalari ham yaratdi. Uning yangi usuldagi maktab hayotga bag’ishlangan asarlari jumlasiga “Hujai Subyona”, “Qirsat turki”, “Rahbari muallimin” kabi darslik va o’quv qo’llanmalarini kiritsa bo’ladi. Gaspiralining ushbu asarlari o’quv jarayonini tashkil etsh, darsliklarga qo’yiladigan talablar, musulmon o’quv adabiyotda qo’llaniladigan didaktk va metodik ko’rsatmalar bilan jadid maktablari taraqqiyotga ulkan hissa qo’shdi. I.Gaspirali boshqa turkiy xalqlar qatori o’zbek millatdagi ijtmoiy fikrlar taraqqiyoti va shu jumladan, haqiqiy vatanparvar o’zbek ziyolilari, pedagoglarining kamol topishida ham o’chmas iz qoldirdi. 1893-yili Ismoil Gaspirali Turkistonga kelib, chor huqumat amaldorlarini va Buxoro amiri Abdulahadni musulmon maktablarini isloh qildirishga ko’ndirmoqchi bo’ladi. Ismoil Gaspirali Buxorodan so’ng poezdda Samarqandga borgan, undan Toshkentga kelib, Turkiston general- gubernatorligidagi, amaldorlar bilan o’z niyat-maqsadlarini o’rtoqlashgan. Biroq, Toshkentda uni yaxshi kutb olishmadi, loyihasi esa etborsiz qoldi rildi. 1893-yil 8-iyunda u yana Samarqand orqali Buxoroga qaytb borgan va amir bilan uchrashib, E.J.Laxzarining ko’rsatishicha, uni yangi usuldagi bir maktab ochishga ko’ndirgan. Ikkinchi usuli jadid maktabini 1898 yilda Qo’qonda Salohiddin domla ochdi. Shu yili To’qmoqda ham yangi usul maktabi paydo bo’ldi. 1899-yili Andijonda Shamsiddin domla va Toshkentda Mannon qori yangi usul maktabini ochdilar. 1903 yilda, umuman, Turkistonda 102 ta boshlang’ich va 2 ta o’rta jadid maktabi bor edi. Bulardan 6 tasi Buxoro amirligida va 8 tasi Xiva xonligi hududida edi. Mahmudxo’ja Behbudiy, Munavvar Qori, Abdulla Avloniy, Abduqodir Shakuriylarning yangi usul maktablarini tashkil etishdagi ma’rifatparvarlik xizmatlari. XX asr boshlarida Toshkent, Samarqand, Buxoro, Farg’ona vodiysi shaharlarida o’nlab “ Yüklə 3,04 Mb. Dostları ilə paylaş:
|