O’zbekiston respublikasi oliy va o’rta maxsus

maktab
, 
madrasa
, 
qorixona
, 
daloilxona, otnoyilar 
maktab
lari) mavjud edi. Ayniqsa Qo’qon, Toshkent, Buxoro kabi 
shaharlarda ularning soni tez ko’paygan.
Maktablar boshlang’ich talim muassasasi hisoblanib, unda 
bolalarga yozish va o’qish o’rgatlgan, din haqida dastlabki 
malumotlar berilgan. Madrasalar yuqori turuvchi o’quv muassasasi 
hisoblangan, 
qorixona
va 
daloilxona (
«
Daloil al-xayrot
») quyi diniy 
xizmatchilarni tayyorlagan. 
XIX asrdagi Qo’qon xonlari arxivlarida beklar va xonlar 
saroylarida 
sag’ir
(etm)lar uchun ochilgan maktablar haqidagi 
malumotlar saqlanib qolgan. Bunday maktablar davlat mablag’lari 
hisobiga faoliyat yuritgan. 
Maktab va madrasalarda ta’lim mazmuni. 
Maktablardagi 
talim tzimi bir qancha bosqichli va puxta tashkil etlgani bois savod 
o’rganish ko’p vaqtni olar edi. CHunonchi, faqatgina alifboni 
o’rganishga 3-4 oydan bir yilgacha, bazida undan ham ko’p vaqt 
sarflanar edi. O’quvchilar dastlabki o’qish ko’nikmalarini 
egallaganlaridan so’ng «
Haftyak
»ni (fors. “Quronning ettdan bir 
qismi”) o’qishni boshlaganlar
O’quvchilar «Haftyak»ni tugatganlaridan so’ng «
Chor-kitob
» 
(To’rt kitob)ni o’qishga kirishganlar. «
Chor-kitob
» fors-tojik tlida 
yozilgan bo’lib, uning birinchi qismida diniy marosimlar (tahorat 
olish, namoz o’qish, ro’za tutsh va h.q.) sheriy usulda bayon etlgan, 
ikkinchi qismida yuqoridagi masalalar katexizis (izoh) shaklda 
ancha keng yoritlgan parchalar o’rin olgan. “
Chor-kitob
”ning 
“
Musulmonlikning muhim masalalari
” deb nomlangan uchinchi 
qismi o’quvchilarni shariatning asosiy ustuni -musulmon diniy 
huquqlari bilan tanishtrgan. Kitobning “
Pandnoma
” (Nasihat kitobi) 
deb nomlangan va XIII asrda yozilgan to’rtnchi qismida Quroni 
karimdan olingan odob-axloq masalalariga oid qoidalar sheriy 
shaklda bayon etlgan.

---

Shundan 
so’ng 
o’quvchilar 
mutlaq 
din 
masalalariga 
bag’ishlangan “
Sabotul ojizin
” kitobini o’qishni boshlaganlar. 
Ushbu asar ko’pincha uning muallifining nomi bilan, yani – “
So’fi 
Olloyor
” deb yuritladi. Bu sof diniy asar bo’lib, unda diniy 
masalalar sheriy usulda bayon qilingan.
Maktabni tamomlagan o’quvchilar talimni davom ettrish uchun 
madrasalarga kirganlar.
Madrasa odatda ikki bo’limdan, yani: quyi (
ibādat al-’islām
) va 
yuqori (masola) bo’limlardan iborat bo’lgan. Lekin barcha 
madrasalarda ham bo’limlar shunday nomlanmaganini qayd etsh 
lozim. Masalan, Buxoro madrasalarida quyi bo’lim «
mushkulāt
» deb 
yuritlgan. 
Birinchi bo’limda talabalar din ahkomlarini o’rganganlar. 
Ikkinchi bo’limda esa – Quroni karimga muvofiq holda bayon etlgan 
islomning asosiy qonunlari o’qitlgan. Bundan tashqari, arab 
tlshunosligi, mantq, tarix, sher yozish ilmi, metafizika va boshqa 
fanlar ham o’qitlgan. Madrasalarda barcha mashg’ulotlar arab tlida 
olib borilgan.
Madrasa talabalarini shartli ravishda uchta kursga bo’lish 
mumkin. 
Birinchi, yani boshlang’ich kurs 
adnā
(quyi), ikkinchi kurs – 
avsat
(o’rta) va uchinchi kurs – 
a’lo
(yuqori) deb nomlangan. Biroq, 
kurslarning nomlari hamma madrasalarda ham bir xil bo’lmagan. 
Shu o’rinda bunday kurslarga ajratsh faqat yirik madrasalarda 
mavjud bo’lgani, talabalar soni 20 kishiga etmagan kichik 
madrasalarda esa talabalarning barchasi faqat bitta mudarrisga 
mashg’ulotga qatnaganlarini qayd etsh lozim. 
Madrasada darsni tashkil etsh tartbi quyidagicha bo’lgan: bitta 
darslikdagi aynan bir bobni o’rganayotgan 10-15 nafar talaba bir 
sinf xonasiga to’planishgan va o’zlariga