maktab
,
madrasa
,
qorixona
,
daloilxona
)
mavjud edi.
Maktablar boshlang’ich ta’lim muassasasi hisoblanib, unda
bolalarga yozish va o’qish o’rgatilgan, din haqida dastlabki
ma’lumotlar berilgan. Madrasalar yuqori turuvchi o’quv muassasasi
hisoblangan,
qorixona
va
daloilxona (
«
Daloil al-xayrot
») quyi diniy
xizmatchilarni tayyorlagan.
Maktablardagi ta’lim tizimi bir qancha bosqichli va puxta tashkil
etilgani bois savod o’rganish ko’p vaqtni olar edi. Chunonchi,
faqatgina alifboni o’rganishga 3-4 oydan bir yilgacha, ba’zida undan
ham ko’p vaqt sarflanar edi. O’quvchilar dastlabki o’qish
ko’nikmalarini
egallaganlaridan
so’ng
«
Haftiyak
»ni
(fors.
“Qur’onning ettidan bir qismi”) o’qishni boshlaganlar
Maktabni tamomlagan o’quvchilar ta’limni davom ettirish uchun
madrasalarga kirganlar.
Madrasa odatda ikki bo’limdan, ya’ni: quyi (
ibādat al-’islām
) va
yuqori (mas’ola) bo’limlardan iborat bo’lgan. Lekin barcha
madrasalarda ham bo’limlar shunday nomlanmaganini qayd etish
lozim. Masalan, Buxoro madrasalarida quyi bo’lim «
mushkulāt
» deb
yuritilgan.
Qur’oni Karim – axloqiy-falsafiy ta’limotlar manbai.
«Qur’on»
–
dunyo madaniyatining ulkan boyligi, barcha
musulmonlarning muqaddas kitobi bo’lib, arab tilida «qiroat»
ma’nosini anglatadi. Qur’on 114 suradan iborat. Qur’on kishilarni
birodarlikka, tinch-totuv yashashga, ezgulikka undaydi. Shuning
uchun ham u katta axloqiy ahamiyatga ega. «Qur’on»ning axloqiy
qimmati haqida fikr yuritilar ekan, uning insonning ma’naviy
kamolga etishida qay darajada muhim o’ringa ega ekanligiga amin
bo’lamiz.
Yuqorida ta’kidlanganidek, «Quron»da uylanish, er-xotin, ota-
ona va farzandalar munosabatlari, farzand tarbiyasi masalalariga
katta ahamiyat berilgan. Jumladan, har bir muslim va muslimaning
oila qurishi Ollohning farzi ekanligi ta’kidlanib, «Qur’oni
Karim»ning «Baqara» surasi 223-oyatida shunday bayon etiladi:
«Hotinlaringiz sizlarning ekinzor erlaringiz bo’ladi. Ziroat erlari
urug’ sepganda Samara beradi. Xotin ham ekinzordir va hosili
farzand. Bas o’z xotinlaringiz farzand niyatida aloqa qiling va
kelajakda o’zlaringiz uchun farzand tarbiyalang. Xudodan qo’rqing,
uning nazariga ilinmangiz. Bas, tug’ilish va visol uchun berilgan
quvvatni bekor qoldirmang va zoe qilmang. Ey, Muhammad saodat
mujdasini iymonlilarga bergin».
Hadis ilmining paydo bo’lishi. Muhaddislar (Imom Ismoil al-
Buxoriy, Imom Iso at-Termiziy va boshqalar)ning hadis ilmi
rivojiga qo’shgan hissasi.
Islom olamida Qur’ondan keyingi
o’rinda turuvchi hadislar ishonchli axloqiy manba hisoblanadi.
Haqiqiyligi puxta o’rganib chiqilgan ishonchli hadislar sahih
deyiladi. Sahih so’zining ma’nosi sog’lom, to’g’ri, xatosiz degani.
Hadisni rivoyat qiluvchi kishi isnod, hadislarni to’plagan muallif esa
muhaddis deb yuritiladi.
Hadislarni to’plash ishlari VIII asrdan boshlangan. Payg’ambar
alayhissalomni
ko’rgan
va
bilganlardan
yozib
olingan
ma’lumotlarga qaraganda, dastlabki hadis to’plovchilar ibn Shahob
az-Zuhriy, Yahyo ibn Sa’d al-Ansoriy, Ibn Jurayj kabilar bo’lgan.
Dunyoga mashhur muhaddislar Abu Abdulloh Muhammad ibn
Ismoil al-Buxoriy, Imom Muslim ibn Hajjoj, imom Nisoiy, imom
ibn Majj’ Kazviniy, Abu Iso Muhammad as- Samarqandiy, imom at-
Termiziylardir. Yuqorida nomlari zikr qilingan muhaddislarning
hadis to’plashdagi xizmatlari juda katta. Bu ulug’ alloma birgina "Al
jome’ as-sahih" («Ishonchli majmua») asari ustida o’n olti yil ish
olib borgan. Va olti yuz ming hadisni to’plab, 7275 tasini tanlab
olgan. Shuningdek, «Al-jome’ as-sahih» asaridan odob-axloq
mavzuiga bag’ishlangan hadislarni tanlab olib, alohida kitob holiga
keltirgan. Bu kitob Al-adab al-mufrad («Adab durdonalari») deb
nomlangan bo’lib, bu asar 1322 ta hadisni o’z ichiga olgan.
At-Termiziyning ijodiy faoliyatida yaratgan asarlari ichida, “Al-
Jomi’ as-sahiyh” (“Ishonchli to’plam”) eng asosiy o’rinni egallaydi.
Ushbu asar yuqorida qayd qilganimizdek “al-Jomi’ al-kabiyr”
(“Katta to’plam”), “Sahiyh at-Termiziy”, “Sunan at-Termiziy”,
(“Termiziy sunnatlari”) kabi nomlar bilan ham yuritiladi. Tarixchi
ibn Hojar al-Asqaloniyning yozishicha at-Termiziy ushbu asarini
270 hijriy (884 melodiy) yilda, ya’ni qariyb oltmish yoshlarida, ilm-
fanda katta tajriba orttirib, imomlik darajasiga erishgandan keyin
yozib tugatgan.
Abu Iso at-Termiziy yozib qoldirgan “al-Jome’ as-sahih”, “ash-
Shamoil an-nabaviya” kabi asarlarida keltirilgan hadisi shariflar
katta tarbiyaviy ahamiyatga ega bo’lib insonlarni halol, adolatli,
e’tiqodli, diyonatli, pokiza, mehnatsevar, muruvvatli, rahm-
shafqatli, ota-ona, ayollarga nisbatan hurmatda va e’tiborli bo’lishga
chorlaydi.
1.
O’rta Osiyoda qanday musulmon maktablari paydo bo’ldi?
2.
Qur’oni Karimda qanday ma’naviy-axloqiy masalalar o’z
ifodasini topgan?
3.
Imom Ismoil al-Buxoriy, Imom Iso at-Termiziylar haqida
nimalarni bilasiz?
4.
«Qur’oni Karim va hadislar haqida nimalarni bilasiz?»
mavzusida besh daqiqa mobaynida o’z fikrlaringizni daftarga
yozing. O’ylagan fikrlaringizni hech qanday to’xtovsiz bayon eting.
Erkin yozish ustida ishlashga doir ko’rsatma:
1. Talabalardan besh daqiqa mobaynida berilgan mavzu bo’yicha
o’z fikrlarini yozish so’raladi.
2. Besh daqiqa tugagach, vaqt tuganganligi ma’lum qilinadi.
Biroq bir minut sukut saqlab turiladi. Chunki odatda eng yaxshi
fikrlar inson tang holatda qolgan vaziyatda tug’iladi.
3. Talabalardan ayrimlarining fikrlari tinglanadi. Uch-to’rt talaba
o’z yozganlarini o’qib bergach, o’qituvchi qolgan talabalardan
aytilganlariga o’xshamaydigan fikr kimda bo’lsa bildirishlarini
so’raydi.
SAVOL VA TOPSHIRIQLAR
III BOB. SHARQ UYG’ONISH DAVRIDA PEDAGOGIK
FIKRLARNING RIVOJLANISHI
Abu Abdulloh Xorazmiyning didaktik qarashlari. Asarlari:
«Al jabr va al-muqobala», «Hind arifmetikasi xaqida kitob», «Er
satxini o’lchash», «Quyosh soatlari to’g’risida», «Yaxudiylar tarixi
va ularning bayramlarini belgilash» va boshqalar.
Didaktik qarashlari:
Al-Xorazmiy bilish nazariyasiga muhim hissa qo’shdi. U
birinchilardan bo’lib, induktsiya, deduktsiya, sinov-kuzatish va
sinov metodlariga asos soldi.
U birinchi marta insonlar o’rtasidagi munosabatlarni matematik
shakllarda ifodaladi.
Hindlarning o’nlik raqamlari Xorazmiy tufayli «Arab
raqamlari» nomi bilan butun dunyoga yoyildi.
Xorazmiy xindlarning falakiyot jadvallarini tahlil etib,
«Xorazmiy ziji» nomi bilan mashxur astronomik jadvallar tuzdi.
Abu Nasr Forobiyning asarlaridagi pedagogik fikrlar.
Asarlari:
«Baxt-saodatga erishuv to’g’risida», «Fozil odamlar
shahri», «Aql ma’nolari haqida», «Shaharni o’rganish haqida» va
boshqalar.
Pedagogik qarashlari:
Forobiy birinchi bo’lib ta’lim va tarbiyaga ta’rif bergan olimdir:
Ta’lim – so’z va o’rganish bilangina amalga oshiriladi. Tarbiya –
esa amaliyot, ish-tajriba bilan amalga oshiriladi.
Ta’lim-tarbiya ikki yo’l bilan amalga oshiriladi: qanoatbaxsh,
ilhomlantiruvchi so’zlar va majbur etish.
Har kimki ilm, hikmatni desa, uni yoshligidan boshlasin,
so’zining ustidan chiqsin, yomon ishlardan saqlanadigan bo’lsin,
hiyonat, makr va hiylalardan uzoq bo’lsin, diyonatli bo’lsin, ilm va
ahli ilmdan mol-dunyosini ayamasin.
Inson yaxshi tarbiya ko’rmagan va turmushda yaxshi tajriba
orttirmagan bo’lsa, u ko’p narsalarni nazarga ilmay va ulardan
jirkanadi. Bunday narsalar unga noo’rin bo’lib ko’ringan narsalar
zaruriy bo’lib chiqadi.
Abu Rayhon Beruniyning ilmiy-pedagogik qarashlari.
Asarlari:
«Minerologiya», «Geodeziya», «Hindiston», «Qadimgi
xalqlardan qolgan yodgorliklar», «Saydana» va boshqalar.
Ilmiy-pedagogik qarashlari:
Beruniy insonni tabiatning eng oliy kamoloti deb qaraydi. U
insonning ma’naviy qiyofasidagi barcha axloqiy xislatlarni yaxshilik
va yomonlik kabi ikki turga bo’ladi.
Beruniy ta’limotiga ko’ra inson kamolotida uch narsa muhim
rol’ o’ynaydi: 1.Irsiyat. 2.Muhit. 3.Tarbiya.
Beruniyning ilmiy bilimlarni egallash yo’llari, usullari
haqidagi fikrlari hozirgi davr uchun ham dolzarbdir. U o’kuvchiga
bilim berishda:
- o’quvchini zeriktirmaslik;
- bilim berishda bir xil narsani yoki bir xil fanni
o’rgatavermaslik;
- uzviylik, izchillik;
- yangi mavzularni qiziqarli, asosan, ko’rgazmali bayon etish va
xokazoga e’tibor berish kerakligini uqtiradi.
Abu Ali ibn Sinoning pedagogik qarashlari. Asarlari:
«Tadbir al-Manozil», «Tib qonunlari» «Axloq haqida risola»,
«Burch haqida risola», «Al-konun», «Ishq hakida risola», «Xay ibn-
Yakzon», «Donishnoma» va boshqalar.
Ta’lim-tarbiyaga doir qarashlari:
Ibn Sinoning fikricha insonlar xulq-atvorida birmuncha
nuqsonlar bor. Bular: aldash, rashk, o’ch olish, adovat, bo’xton,
irodasizlik kabilardir.
U fanlar tavsifi haqida ham fikr bildirgan. Olim birinchi o’ringa
tibbiyot fanlarini ko’yadi. Falsafani esa ikki guruhga-nazariy va
amaliy guruhga bo’ladi. U birinchi guruhga etika, iqtisod, siyosatni
kiritadi. Ikkinchi guruhga fizika, matematika, metafizika dunyo
qonuniyatlarini o’rganuvchi barcha fanlarni kiritgan.
Ibn Sino bilim olishda bolalarni jamoa bo’lib maktabda o’kitish
zarurligini ko’rsatadi va ta’limda kuyidagilarga rioya etish
zarurligini ta’kidlaydi: 1) bolaga bilim berishda birdaniga kitobga
band kilib ko’ymaslik; 2) ta’limda engildan qiyinga 213ori shorkali
bilim berish; 3) olib boriladigan mashqlar bolalar yoshiga mos
bo’lishi; 4) o’qitishda jamoa bo’lib maktabda o’qitishga e’tibor
berish; 5) bilim berishda bolalarning mayli, qiziqishi va qobiliyatini
hisobga olish; 6) o’qitishni jismoniy mashqlar bilan ko’shib olib
borish.
Mahmud Qoshg’ariyning “Devonu lug’otit-turk” asarida
ta’lim-tarbiya masalalari. Maqollar:
«Odamning olasi ichida – yilqiniki tashqi(sirti)da».
«Ho’kizning ortin oyog’i bo’lguncha, buzoqning boshi bo’lgan
yaxshiroq»
«Tirishqoqning labi yog’liq, erinchoqning boshi qonlik».
«Odobning boshi – til».
«Ilon o’zining egriligini bilmay, tuyaning bo’ynini egri deydi».
«Ko’kka suzsa yuzga tushun».
«Bir qarg’a bilan qish kelmas».
«Keng to’n to’zimas, kengashli bilig artamas”.
«Kichikda qatiqlansa ulg’adu sevinur».
«Erdamsizdan qurt chertilur».
Yusuf Xos Xojibning “Qutadg’u bilik” asari – pandnoma
asar sifatida.
«Qutadg’u bilig»
–
baxt-saodatga eltuvchi bilim, ta’lim degan
ma’noni bildiradi. Demak asar nomidan ham uning pand-nasihat,
ta’lim-tarbiyaga oid yetuk didaktik asar, har tomonlama yetuk
insonni tarbiyalaydigan darslik ekanligi yaqqol ko’rinib turibdi.
«Qutadg’u bilig» asari Sharqda pandnoma turkumidagi an’anaviy
kitob tuzish tartibiga rioya qilingan holda tuzilgan.
Avval nasriy muqadddima, so’ng 73 bobdan iborat kitobning
mundarijasi beriladi. Dastlabki o’n bir fasli debocha bo’lib, hamd,
na’t va Qoraxonni madh etish, ta’lim maqsadi, o’n ikki burj, tilning
ahamiyati, muallifning uzri, ezgulik haqida, bilim olishning
ahamiyati, kitobga nom berilishi, keksalikdan afsuslanish kabi
fasllardan iboratdir. O’n ikkinchi fasldan boshlab asosiy voqea
bayoni e’tirof etiladi. Lekin asarda to’rt qahramon – Kuntug’di –
adolat ramzi, vazir – Oyto’ldi – davlat va baxt ramzi, vazirning
o’g’li O’g’dulmish – aql ramzi, sifatida, O’zgurmish – vazirning
qarindoshi – qanoat timsoli o’rtasidagi munozara asosida xayotiy
masalalar bir-biriga bog’langan holda bayon etilib, kitobni
yozishdan o’z oldiga ko’ygan maqsadga bo’ysundiriladi.
O’quv qayda bo’lsa, ulug’lik bo’lar,
Bilim kimda bo’lsa, buyuklik bo’lar.
O’quv qut beradi, bilim – shon-sharaf,
Shu ikkov tufayli ulug’dir inson.
Yaxshi nom oladi, ko’r, ezgu kishi,
Yomonlar nasibi – el-yurt qarg’ishi.
Kishiga chiroydir uyat-andisha,
U asrar nojo’ya ishdan hamisha.
Yomonlik qilganning ulushi – o’kinch,
Yomonga yaxshi bo’l, mayli har qachon.
Oq sut bilan kirsa qaysi bir qiliq,
O’lim tutmaguncha o’zgarmas yo’riq.
Ahmad Yugnakiyning “Hibat ul-haqoyiq” asarida didaktik
qarashlar.
Asar o’n to’rt bobdan iborat. Dostonning dastlabki to’rt
bobi an’anaga ko’ra muqaddima bo’lib, beshinchi bobdan asosiy
qism boshlangan. Bu boblarda, asosan, bilimning ahamiyati,
jaxolatning zarari, til odobi, dunyoning foniyligi, saxovat va
baxillik, kamtarlik hamda axloqlilikning eng muhim xususiyatlari
tarannum etiladi.
Asarda boshqa ta’limiy-axloqning asarlar kabi insonni barkamol
etishning asosiy belgisi bu uning xushxulqligidir, deyiladi. Shuning
uchun adib asarda axloqiy tarbiyaning tarkibiy qismi sanalgan tilni
tiyish, mol dunyoga muhabbat qo’yishning oqibatlari, saxovat va
baxillik, kamtarlik, jinoyat yo’lidan saqlanish haqida, harom va
halollikning farzlari, ularni bir-biridan farqlay olish, e’tiqod va
sadoqat kabi muhim masalalar ustida fikr yuritadi.
Ulug’likka etsang unutma o’zing,
Agar atlas kiysang, unutma bo’zing.
Qora bosh yag’isi qizil til turur,
Necha bosh edi u, yana ham eyur.
Ming er do’sting ersa o’qish ko’rmagil,
Bir er dushman ersa, ani ozlama.
Ulug’lar ne bersa, emasmen dema,
Ilig sur, og’iz ur, emasang ema.
Tiling bekta tutg’il tishing sinmasun,
Qolu chiqssa bekta tishing siyur.
Harislik ma erg’a yovuz xislat bo’l,
Harislik so’ng g’am, o’kinch hasrat ul.
Kaykovusning
“Qobusnoma”
asarining
tarbiyaviy
ahamiyati.
Kaykovusning o’zi ta’kidlaganidek, butun bir asar oxirgi
bobda ta’rif berilgan javonmardlar tarbiyasiga bag’ishlangan.
Kaykovus «... barcha fikr va tushunchalarni sening uchun kitobga
yozdim va har bir ilm, har hunar va har peshakim bilur edim,
hammasini qirq to’rt bobda bayon etdim», deyish bilan har bir
yoshning aqliy, ahloqiy, jismoniy tarbiyasiga oid turmush tajribasi
bilan bog’langan holda kamolga yetkazish yo’llari va usullarini
bayon etgan. Kitobda javonmardlar egallashi zarur bo’lgan quyidagi
yo’nalishlarda ta’lim-tarbiya berish nazariyasi ko’zda tutilgan:
1. Bilim olish haqida.
2. Hunar va turli kasb egalari haqida.
3.Turmush va xulq-odob qoidalari haqida.
4. Jismoniy yetuklik haqida.
Chunki har bir javonmard uchun tan, jon, havas va maoni, ya’ni
ham sipohiylik, ham ma’rifat, ham donishmandlikka ega bo’lish
zarur bo’lib, bu xislatlar ana shu yuqoridagi to’rt yo’nalishda zikr
etilgan.
Kaykovus Pifagor aytgan quyidagi o’n xislatni har bir kishi
o’zida tarkib toptirishini ta’kidlaydi. Bular: o’zidan zo’r kishi bilan
urishmaslik; hasadchi kishi bilan birga jamoat o’rtasida o’tirmaslik:
riyokor, ikki yuzlamachi kishi bilan do’st bo’lmaslik: yolg’onchi
kishi bilan muomala qilmaslik: baxil bilan suhbatda bo’lmaslik;
g’ayr, dushman kishi bilan sharob ichmaslik; xotinlar bilan bir yerda
o’tirmaslik; kishilarga sir aytmaslik; biror kishi aybingni aytsa, shu
aybni yo’qotishga harakat qilish; biror kishini ortiqcha maqtash yoki
ortiqcha yomonlamaslik; muhtoj bo’lgan odamni gina, qahr bilan
qo’rqitmaslik; gunohkorning gunohini avf etish; kichiklarga
mehribon bo’lish; bir ishni ikki kishiga buyurmaslik kabi hayotiy
tavsiyalarni keltiradiki, inson o’z hayotida har bir daqiqada bunday
hatti harakatlarga duch keladi.
1. Al-Xorazmiyning didaktik qarashlarini bayon eting.
2. Abu Nasr Forobiyning ta’lim va tarbiyaga bergan ta’rifini
izohlang.
3. Abu Rayhon Beruniyning shaxs rivojiga doir nazariyasini
tushuntirib bering.
4. Abu Ali ibh Sinoning tarbiyaga doir qarashlarini izohlang.
5. Mahmud Qoshg’ariyning «Devonu lug’otit-turk» asarida
ifodalangan hikmatlarni tahlil eting.
6. Yusuf Xos Xojibning pandnoma tavsisfidagi qarashlarini
izohlang.
7. Ahmad Yugnakiy ilm olish haqida qanday fikrlarni ilgari
surgan?
8. Kaykovusning javonmardlik tarbiyasiga doir qarashlarini
bayon eting.
IV BOB. XIV ASRNING IKKINCHI YARMI VA XVI ASRDA
MOVARAUNNAHRDA TARBIYA VA MAKTAB
Ijtimoiy hayotning ta’lim-tarbiya, maktab va pedagogik
fikrlar rivojiga ta’siri.
Movarounnahr mo’g’ul urug’lari va
qabilalarining ijtimoiy hayotida yuz bergan katta o’zgarish, ularning
mahalliy ijtimoiy tuzumini qabul qilishlari, xo’jalik va madaniy
hayotdagi o’zgarishlar mo’g’ullarning etnik xususiyatlarini ham
o’zgartirib yuboradi. Mamlakat aholisining ijtimoiy hayotida sodir
bo’lgan jiddiy o’zgarishlar, shubhasiz uning iqtisodiy jihatdan
jonlanishiga turtki ham bo’ldi.
XIII asrning ikkinchi yarmi va XIV asr boshlarida shahar va
qishloqlarda xo’jalik hayotining jonlanishi bilan shubhasiz
mo’g’ullar istilosi va bosqini davrida kuchli zarbaga uchrab
inqirozga yuz tutgan fan, adabiyot, ma’rifat va madaniyatning
ayrim
tarmoqlari ham tiklana boshlaydi.
Garchi yozma manbalarda bizgacha aniq ma’lumotlar etarli
darajada etib kelmagan bo’lsa-da, har qalay bu davrda ilm va
SAVOL VA TOPSHIRIQLAR
ma’rifat ham ayrim yirik hunarmandchilik va savdo-sotiq
markazlarida jonlanadi. Buxoroda bino qilingan «Mas’udiya» va
«Xoniya»
kabi madrasalarning har birida mingtagacha tolibi ilm ahli
tahsil ko’radi.
So’fiylik ta’limotining ma’naviy hayotga ta’siri.
So’fiylar
inson ma’naviy-ruhiy komillikka erishish yo’llarida to’rt bosqichni
o’tishi kerak, deydi.
Birinchi bosqich –
shariat
. Diniy marosimlar va shariat
aqidalarini, taqvolarini aynan, izchil bajarish, chunki shariat qonun
bo’lib, bu qonun vujudni va qalbni tarbiyalaydi.
Ikkinchi bosqich –
tariqat
: nafsni tiyish, xushnudlik, xudoni
o’ylash, xilvat, ma’naviy muhabbatni chuqurlashtirib, xudo
to’g’risida o’ylash, ya’ni tariqat – fano, o’zdan kechish, ko’ngilni
poklab, ruhni nurlantiruvchi yo’l, faoliyat shakli.
Uchinchi bosqich –
ma’rifat
: hamma narsaning, butun
borliqning asosi – xudo ekanini, o’zining mohiyati xudo mohiyati
bilan birgaligini bilish va anglash. Bunda odam uchun barcha kibr-u
havo, manmanlik, shon-shuhrat bema’ni bo’lib ko’rinadi, shunda u
orif, ya’ni bilimli, xudoni tanigan bo’ladi.
To’rtinchi bosqich –
haqiqat
. Bunda so’fiy xudoning dargohiga
erishadi, vasliga vosil bo’ladi, u bilan birlashadi, shu orqali inson
foniy, ya’ni «analhaq» bo’la oladi.
Movaraunnahrda Amir Temur tomonidan markazlahgan
davlat barpo etilishi va uning fan, madaniyat va ma’rifat
rivojiga qo’shgan hissasi.
Amir Temur hayotlik davridayoq uning
harbiy san’ati va davlat boshqarish uslubiga bag’ishlangan maxsus
asar yaratilib, u «Temur tuzuklari»
nomi ostida shuhrat topadi. Bu
asar shaxsan Temurning og’zidan yozib olingan deb hisoblanadi.
Unda davlatni boshqarishda kimlarga tayanish, toj-u taxt egalarining
tutumi (yo’nalishi) va vazifalari, (vazir va qo’shin boshliqlarini
saylash, sipohlarning maoshi) mamlakatni idora etish tartibi, davlat
arboblari va qo’shin boshliqlarining burchi va vazifalari, amirlar,
vazirlar va boshqa mansabdorlarning toj-u taxt oldida ko’rsatgan
alohida xizmatlarini taqdirlash tartibi va boshqalar xususida bayon
etiladi.
Amir Temur umr bo’yi quyidagi o’n ikki tamoyilga amal
qilgan:
o
Har yerda va har vaqtda islom dinini qo’llab-quvvatlagan.
o
Davlat ishlarini kengash asosida boshqargan.
o
Salatanat ishlarini murosayu madora orqali yurgizgan.
o
Davlat ishlarini qonun-qoida va tuzuklarga asoslanib
boshqargan.
o
Amirlar va sipohiylarga hurmat ko’rgazgan.
o
Adolat va insofga tayangan.
o
Fuqarolarga izzat-hurmat ko’rgazgan.
o
Azmu jazm bilan ish tutgan.
o
Raiyat ahvolidan doimiy ogoh bo’lgan.
o
Turku tojik, arabu ajamning turli toifalariga hurmat
ko’rsatgan.
o
Do’stlarni unutmagan va ularga yordam bergan.
o
Har joyda sipohiylarni hurmat qilgan.
“TEMUR
TUZUKLARI”DAGI
O’GITLARNI MOHIYATI
VA VAZIFASIGA KO’RA
QUYIDAGI
GURUHLARGA
AJRATISH MUMKIN:
“TEMUR
TUZUKLARI”DAGI
O’GITLARNING AXLOQ
VA ODOBGA DOIR
TURLARI:
1. Din va shariatga doir.
2. Davlat va uni idora etishga
doir.
3. Kengash o’tkazishga oid.
4. Podsho va vazirlarga doir.
1.
Adolat va adolatsizlik.
2. So’z va ishonch birligi.
3. Do’st va dushmanlik.
4. Botirlik va qo’rqoqlik.
5. So’z va shirin-suxanlik.
“Temur tuzuklari”dagi hikmatlardan namunalar:
1.
Adovat emas, adolat engadi.
2.
So’zlaguvchi gar nodon erur, tinglaguvchi dono o’lsin.
3.
Ota bo’lmagan, ota qadrini bilmas.
4.
Do’shmandan qo’rqma, munofiqdan qo’rq.
5.
Ishon. Ammo shubha qil.
6.
Kuch – adolatdadir.
7.
Do’stlik sinovda chiniqadi.
8.
Filning dumi bo’lguncha, chumolining boshi bo’l.
9.
Toy mingan – ot ham minadi.
10.
Botir jangda bilinar, dono – mashvaratda.
11.
Birliksiz kuch bo’lmas.
Mirzo
Ulug’bekning
pedagogik
g’oyalari
va
ma’rifatparvarlik xizmatlari.
Samarqandda o’z atrofida to’plangan
olimlarning bevosita ishtiroki va yordamida Ulug’bek 1424-1428-
yillarda shahar yaqinida Qbirahmat anhori bo’yida rasadxona
qurdirdi. Doira shaklida bino qilingan bu ulkan imoratning aylanasi
47 metr, balandligi 31 metr edi. Bobo’rning yozishicha, u uch
qavatli bo’lgan. Binoning sirti koshin va sirli parchinlar bilan
qoplangan. Binoning ichki sahni sudsi faxriy (sekstant) va koridorlar
bilan to’rt qismlarga ajratilgan. Rasadxona ichki devorlarida koinot-
u Er sharining umumiy manzarasi tasvirlangan bo’lib, shu tufayli bu
mavzu aholi o’rtasida «Naqshi jahon» degan nom bilan shuhrat
topadi.
Samarqandda Ulug’bek rahbarligida barpo etilgan bu ilmiy
dargoh matematika, ayniqsa astronomiya sohasida ilmiy dunyoda
olamshumul ahamiyat kasb etgan natijalarga erishadi. Rasadxonada
olib borilgan kuzatish va tadqiqotlar tufayli 1018 sobita
(qo’zg’almas) yulduzlarning o’rni va holati aniqlanib, ularning
astronomik jadvali tuziladi. O’rta Osiyo, YAqin va O’rta Sharq
mamlakatlari bo’ylab joylashgan 683 geografik punktlarning
Samarqand kengligiga nisbatan koordinatalari belgilab chiqildi.
Rasadxonada olib borilgan tadqiqotlarning natijalari asosida
matematika va astronomiyaga oid qator nodir asarlar yaratildi.
«Ziji jadidi Ko’ragoniy» dan tashqari Ulug’bek «Tarixi arba’
ulus» (To’rt ulus tarixi) nomli tarixiy asar hamda musiqa ilmiga
bag’ishlangan beshta risola yozadi.
Ulug’bek davrida maktab islohoti.
Ulug’bek Movarounnahr
shaharlarini, xususan Samarqand va Buxoroni ilm-u ma’rifat
dargohiga aylantirishga intiladi. Uning farmoni bilan 1417-yilda
Buxoroda,
1417-1420-yillarda
Samarqandda
va
1433-yilda
G’ijduvonda madrasalar qad ko’taradi. Hatto Buxoro madrasasining
darvozasiga «Bilim olish har bir musulmon ayol va erkakning
burchidir» degan kalima o’yib yozib qo’yiladi.
Alloma o’z davlatida ta’lim sohasida jiddiy islohotlarni tashkil
etdi. U madrasalarni davlat ta’minotiga o’tkazdi, mudarris
(o’qituvchi)larga oylik ish haqi belgilagan, shogird (talaba)larga
stipendiya ajratgan.
Muhammad Tarag’ay Ulug’bek madrasa o’quv rejasiga quyidagi
fanlar: arab tili, adabiyot, Qur’on, Hadis, ritorika, mantiq, falsafa,
fikh (qonunchilik), metafizika, matematika, astronomiya, tibbiyot,
geografiya, tarix kabi fanlarni kiritadi.
Mutafakkir tomonidan barpo etilgan hamda o’zi bevosita ta’lim
bergan madrasalarda o’qish quyidagi bosqichlardan iborat bo’lgan:
1. «Anda» (kichik) – o’qish muddati 2 yil.
2. «Aust» (o’rta) – o’qish muddati 3 yil.
3. «A’lo» (oliy) – o’qish muddati 3 yil.
Bunday yondashuvda, bugungi kun nuqtai nazaridan aytganda,
bakalavriat va magistratura ko’zga tashlanadi. Ayni vaqtda ular o’rta
asr Yevropa universitetlari uchun ham xos bo’lgan.
Zahiriddin Muhammad Boburning pedagogik fikrlari.
Bobur
1526-yilning
21-aprelida
Dehli
hukmdori
Ibrohim
Lo’diy
qo’shinlarini tor-mor keltirdi. Bu g’alaba natijasida Bobur Shimoliy
Hindistonni egalladi. 1526-yilning 27-aprelda Dehli shahrida Bobur
podshoh nomiga xutba’ o’qildi. Shu tariqa, yangi saltanat Boburiylar
saltanatiga asos solinadi.
Bobur
podshoh
Hindistonda
bir-biri
bilan
dushmanlik
kayfiyatida bo’lgan mayda mustaqil rojalarni (hukmdorlarni) ham
qilich, ham siyosat yo’li bilan birlashtiradi va 1530 yilgacha
markazlashgan yirik saltanatini barpo etadi. Bu saltanat 332 yil
(1526-1858-yillar), ya’ni Hindistonni Buyuk Britaniya to’liq bosib
olgunga qadar hukm surdi.
Bobur xayotiy esdaliklar yozish maktabini «Boburnoma» asari
orkali boshlab berdi.
«Muxtasar», «Mubayyin», «Volidiya», «Xatti Boburiy» kabi
asarlarida ta’lim-tarbiya masalalariga alohida e’tibor qaratgan.
Uning ijodiga mansub bo’lgan «Xatti Boburiy» uzoq yillar
davomida maktablarda, madrasalarda savod o’rgatish kitobi sifatida
foydalanilgan.
Bobur nafaqat buyuk davlat arbobi, mohir sarkarda, shoir,
bastakor, ayni paytda mashhur tarixchi olim hamdir. Bu borada
uning nomini abadiylikka muhrlagan asar - “Boburnoma”dir.
Quyida keltirilgan lavhalar bilan tarnishing va qaysi
mutafakkir haqida fikr yuritilayotganlini aniqlang.
1-lavha.
U Farg’ona hokimining o’gli bo’lib, otasi vafotidan
so’ng taxtni egallagan. O’z yurtiga qalandar sifatida qaytib kelishni
orzu qilgan. Ham sarkarda, ham shoir, ham tarixchi, ham geograf
sifatida nomi tilga olinadi.
2-lavha.
U 1394-yilda Sultoniya shahrida tavallud topgan. 10
yoshga to’lganda uni Muhammad Sultonning qizi Og’obegimga
unashtiradilar. Ona tomonidan Og’obegimning nasl-u nasabi Oltin
O’rda xoni O’zbekxon (1312-1342) xonadoniga mansub bo’lgani
tufayli, u «ko’ragon» unvoniga sazovor bo’ladi.
3-ilova.
U
35 yil davomida mamlakatni boshqardi. Ko’pdan-
ko’p harbiy yurishlar va jang-u jadallarni amalga oshirdi. Ko’p
mamlakatlar zabt etildi. Oqibatda Hindiston hamda Xitoydan Qora
dengizga qadar va Orol dengizidan Fors qo’ltig’iga qadar bo’lgan
g’oyat katta hududni qamrab olgan ulkan saltanami vujudga keltirdi.
SAVOL VA TOPSHIRIQLAR
V BOB. XIV ASRNING IKKINCHI YARMI VA XVI ASRDA
MOVARAUNNAHRDA PEDAGOGIK FIKRLAR RIVOJI
Alisher Navoiyning asarlarida tarbiya va insonparvarlik
masalalari.
Navoiy ijodining asosini inson va uning ma’naviy
dunyosi, muhabbat va go’zallik tushunchalari haqidagi chuqur uy-
xayollar, hayot mazmuni haqidagi fikrlar tashkil etadi. Shoir
nazarida muxabbat – bu insonni yomonliklardan va ehtiyojga
berilishdan forig’ etuvchi ulug’-vor axloqiy kuch. U o’zida
olijanoblik va mardonavor ruhni, vafodorlik-ni, insondagi barcha
imkoniyatlar va ma’naviy kuchlarning faol namoyon bo’lishi
yo’llarini aks ettiradi. Inson ruhining go’zallikka intilishi va bu
go’zallik uchun axloqiy jasorat ko’rsatishga tayyorlik Navoiyda
shoirning ijodiy tasavvurida yaratilgan yuksak ulug’vorlik
ko’rinishida tasvirlanadi.
Alisher Navoiyning yozishicha, faqat inson Allohning ilmu
hikmatiga oshno qilingan (“Qilding ani orifi ul ma’rifat”), faqat
odamga ma’rifat ganji ishonib topshirilgan. Navoiy Qur’on
oyatlariga ishora etib, inson ulug’ligini bunday ta’rif etadi:
“Karramno” – keldi manoqib anga
“Ahsani taqvim” – munosib anga.
Alisher Navoiy insonga birinchi navbatda hayotdagi kirdikoriga
qarab baho bergan. Inson jamiyatga naf keltirishi, foydali ishlari
bilan qadrli. Boshqalarga ziyon etkazadigan, jamiyat tengligi va
osoyishtaligini buzadigan, siyrati suratiga to’g’ri kelmaydigan
kimsalar chin inson emas. U jamiyatning har bir a’zosidan – shohmi,
gadomi – inson nomiga munosib bo’lishlikni talab etadi. Navoiyning
fikricha, yaxshilikning, odamiylikning mezoni – bu xalq g’am
tashvishi bilan yashashdir:
Odamiy ersang, demagil odamiy
Oniki, yo’q xalq g’amidin g’ami.
Alisher Navoiy “qanoat” to’g’risida.
Qanoat buloqdur-suvi
olgan bilan kurimaydi; xazinadir – naqdisi sochgan bilan
kamaymaydi, ekinzordir – urug’i izzat va shavkat mevasi beradi;
daraxtdir – shoxi tortinchoqlik va hurmat mevasi etkazadi.
Kimki, qanoatga odatlansa, shoh va gadoy bordi-keldisidan ozod
bo’ladi... Qanoat qo’rg’ondir, u erga kirsang nafs yomonligidan
qutularsan, tog’likdir – u yerga chiqsang dushman va do’stga
qaramlikdan xalos bo’larsan; tubanlashishdir – natijasi yuksaklik;
zoriqishlikdir – foydasi ehtiyotsizlik urug’ining mevasi farovonlik...
Alisher Navoiy “sabr” to’g’risida.
Sabr achchiqdir – ammo
foyda beruvchi, qattiqdir – ammo zararni daf etuvchi... Sabr
shodliklar kalitidir va bandlar ochqichidir.
U o’rtoqdir – suhbat zerikarli, ammo maqsadga olib boruvchi;
ulfatdir – umidi uzun, ammo oxiri estakka eltuvchi.
Ulovdir – yurishi taxir, ammo manzilga eltuvchi; tuyadir –
qadami og’ir, lekin bekatga tushirguvchi.
Achchiq so’zli nasixatchiday tabiat undan olinadi, lekin zaminda
maqsad hosil bo’ladi. Badxo’r dori beruvchi tabibday kasal undan
qiynaladi, ammo so’ngida sog’lik yuz beradi.
Alisher Navoiy “muruvvvat va saxovat ” to’g’risida.
Saxovat
insoniyat bog’ining borvar shajaridur (boqiy ildizidir), balki ul
shajarning mufid samaridur (hosilasidur). Odamiylik kishvarining
bahri mavjvari (odamiylik dengizining mavjlari), balki ul mavj
bahrining samin gavhari... Ma’dumlikda (insoniy fazilat sifatida)
muruvvat karamning urug’ qayoshidur (qarindoshidir), balki
tav’amon (umuman) qarindoshidur... Sohibi muruvvat (muruvvatli
kishi) sharif xalqidin ayrilmaydurkim, u qayda bo’lsa Tengri
panohida bo’lsin – izzat va sharaf oromgohida.
Muruvvat – barcha bermakdur, emak yo’q, // Futuvvat – barcha
qilmoqdur, demak yo’q. Shoir nazdida muruvvat odamgarchilik
yuzasidan qilingan yaxshilik, saxovat, himmatdir, o’zida bor
narsalarni muhtojlarga berish, emay edirish, kiymay kiydirishdir.
Futuvvat esa barchaga yaxshilik ko’rsatish, ammo evaziga hech
narsa talab va ta’ma qilmaslikdir
Navoiyning maktab va madrasalar rivojiga qo’shgan hissasi.
O’rta asrning buyuk adibi Alisher Navoiyning turkiyzabon xalqlar,
xususan o’zbek xalqining ma’naviy ravnaqi yo’lidagi mamlakat
obodonchiligi, el-yurtning farovonligi yo’lidagi faoliyati beqiyosdir.
Mirzo Muhammad Haydarning yozishicha, Navoiyning har yilgi
daromadi o’n sakkiz ming
Dostları ilə paylaş: |