Koroğlu sözünü qurtaran kimi M ustafa boy D əm irçioğluya dedi:
- Qılmcını boynundan həm ayıl elə.
Mustafa bəy özü də qılıncını boynundan həm ayıl edib dedi:
- Mən belə kişiyə qulağı sırğalı qulam!
Koroğlu yorğanı başına çəkib yatm aq istəy ən d ə M ustafa bəy otağa
girdi. Koroğlu gecənin bu vaxtı M ustafa bəyi görüb dorhal Nigar xa-
nımı səsləyib şeşpərini istədi. M ustafa b ə y dedi:
- Ey Cəlali, şeşpəri bir yana qoy, bu gecə sənin son gecən idi.
Amma Nigar xamm m yanında m əni belə tərifləm əy in səni ölümdən
xilas etdi.
Koroğlu dostcasına M ustafa b əy n ə n görüşüb onun üzündən öpdü.
Mustafa bəy də K oroğlunun olindən öpüb b ir-b irilə dostlaşdılar.
Koroğlu soruşdu:
- Kimnən gəlibsən?
Mustafa bəy dedi:
- Dəmirçioğlunu gətirm işəm , onun günahından keç, bağışla.
Koroğlu dedi:
- 0 , səni bu uzunluqda yoldan çək ib gətirib. Yüz onun kimi igid
sənin bir tel tükünə qurban olsun. S ənin xatirinə onun günahından ke-
çərəm.
Dəmirçioğlu otağa girib K oroğlunun ayaq lan n a düşüb əlini öp-
m əyə başladı. D əli M ehtərə x əb ə r çatanda ki, M ustafa bəylə D əm ir-
çioğlu Koroğlunun otağına giriblər, gecən in bu vaxtı dolilərin hamısını
yığıb hərəmxananm h əy ə tin ə gətirdi. M ustafa b ə y bir də gördü ki, hə-
rəmxanamn həyətində qiyam ət qopub. K oroğluynan Mustafa boy
çıxıb gördülər ki, Dəli M ehtər, d əlilər q əz əb d ən qılınclarını siyirib daş-
divara vururlar. Koroğlu D əli M ehtərdən soruşdu ki, bu nə xobərdi?
Dəli Mehtər dedi:
- Burda heç bir x əb ə r yoxdu, sizdə n ə x ə b ə r var?
Koroğlu dedi: - B urda da heç bir x ə b ə r yoxdu.
Dəli M ehtər dedi:
- Mustafa boy gəlib deyirlər?
Koroğlu dedi:
- Mustafa bəy m ənim oğlum du, m ən i g ö rm əy ə gəlib.
Koroğlu M ustafa bəyi götürüb divanxanaya gətirdi. Yeddi yüz yet-
miş yeddi dəli K oroğlunun başına yığışdı. K oroğlu dedi:
- Mustafa bey, sən tə k deyilsən, n eç ə atlı gətiribsən?
M ustafa b əy dedi:
- Beş m in atlı.
Koroğlu dedi:
- Özün də, atlıların da iki ay m ən ə qonaqsınız.
Koroğlu adam yollayıb M ustafa b əy in atlılarını Ç əm libelə gətirtdi.
Koroğlunun qərarı ilə M ustafa bəyin sərkərdələri Ç əm libelin sərk ər-
dələrinə, tabınları' isə tabınlarına qonaq oldular. K oroğlu d əlilərə əm r
edib dedi:
- M ustafa b əy in sərkərdələri gündüzlər sizə qonaq olsunlar, g ecə-
lər isə m ənim m əclisim ə gəlib şərab içib, kabab yesinlər.
Ç əm libeldə böyük bir çadır quruldu. G ündüzlər h ə r kəs öz qonağı
ilə yeyib-içir, gecə olduqda isə onu K oroğlunun m əclisino aparırdı.
Y atm aq vaxtı isə qonaqlar öz m ən zillərin ə çəkilib dincəlirdilər.
G e cələr d əlilər yaraqlı halda C am kəpənəyini çiyinlərinə salıb
m əclisə gəlirdilər. Koroğlu M ustafa b əy lə dost olsa da, yenə də ondan
ehtiyat edib ayıq tərponirdi. E lə buna görə də dəlilər m əclisə silahsız
gəlm irdilər.
Ə lli gün idi ki, M ustafa b əy öz ordusu ilə Koroğluya qonaq idi. Aş-
xanada, şərabxanada yeyib-içm oyə heç nə qalmamışdı.
İndi sənə kim dən deyim, İstanbulda H əsən paşadan. H əsən paşa
bütün İstanbul tacirlərini başına yığıb gileylənirdi ki, nə üçün m onə
əcəm malları gətirm irsiniz?
T acirler dedilər:
- Paşa sağ olsun, əcəm vilayətinə getm ək daha müm kün deyil.
Ç əm libeldə Koroğlu Əcəm vilayətinin yolunu kosib g əlib-keçon kar-
vanları soyub-talayır. Tacirlor Koroğlunun qorxusundan yola çıxa bil-
m irlər.
H ə sə n paşa qeyzlə dedi:
- O vələdüzna Koroğlu işi o yerə çatdırıb ki, m ənim də m alım ı ta-
layır?!
Sonra H əsən paşa dedi:
- Beş yüz m in tüm ən nağd pul verirəm , gedin Ə cəm vilayətindən
mal alın gətirin. İşdi, Koroğlu yolunuzu kəsib talasa, işiniz olmasın.
Bacarsam, onun boğazmdan çıxardaram , yox bacarm asam , halal xoşu
olsun, aparıb yesin.
1 Tərəfdarları - burada, əsgərləri mənasında
H əsən paşa öz xəzinədarm ı çağırıb beş yüz m in tüm ən pul alıb ta -
cirlərə verdi. T acirlər bir o q əd ə r də özlərindən qoyub Əcəm v ilay ə-
tinə yollandılar. M ənzilbəm ənzil gəlib Ç əm libel qoruğunun yanında
düşdülər. G özətçilər K oroğluya xəb ər verib dedilər:
- Ey Cəlali Koroğlu, İstanbul tərəfdən topdağıtm az bir karvan gəlir.
Koroğlu bunu eşidən kim i sevinib d əlilərə tapşırdı ki, tez silahlan-
sınlar. Özü də yaraq-yasağını bağlayıb Q ıratı m indi, yeddi yüz yetm iş
yeddi dəlisini də götürüb yola düşdü.
Koroğlu dəlilərə tapşırıb dedi:
- C anım -gözüm dəlilər, karvam süpürgəsinə kim i qarət edin.
D əlilər karvam iynəsinə q əd ə r soyub, tacirlərin də burun-qulaqla-
rmı kəsib bütün var-dövləti Ç əm libelə daşıdılar.
N eçə gündən sonra bu x ə b ə r H əsən paşaya çatdı. Paşa tacirləri ç a -
ğırtdırdı. Tacirlər hazır oldular. H əsən paşa tacirlərin hamısını lüt,
burun-qulaqları kəsik gördü. T acirlər paşaya şikayətlənib dedilər:
- Allah evini yıxmasın, biz sənə arxayın olub öz pulum uzu da g ö -
türüb getdik, başım ıza bu oyun gəldi.
Paşanm qəzəbdən qan beyninə vurdu. B ir dolu piyalə şərabı əlinə
alıb m əclisdəkilərə dedi:
- Kim bu piyaləni içib, gedib Ç əm libeldən Koroğlunu tutub, diri-
diri m ənim yanıma gətirsə, var-dövlətim in yarısını, ya paşahğım ın
yarısmı, ya da bakirə qızım D ona xanım ı ona verib, dünyanın bütün
naz-nem ətini başından tökəcəyəm .
M əclisdə Bolu bəy adh biri var idi. O, əlli m in elatın başçısı idi.
Bolu bəy H əsən paşanın qızı Dona xanım a aşiq olm uşdu. Ancaq bu
sirri kim səyə açmamışdı. B olu bəy H əsən paşam n bu şərtini eşidən
kimi ayağa qalxıb dedi:
- Paşa, and iç, de ki, qızım Dona xanım ı K oroğlunu tutub gətirənə
verm əsəm , arvadım yeddi kəbindən azad olsun.
Bolu bəy H əsən paşaya dedi:
- M ən səndən qoşun da istəm irəm . Ö z elim dən on iki min atlı gö-
türüb gedərəm Koroğlunu ya diri, ya ölü sənin hüzuruna gətirərəm.
H əsən paşa əfəndilərinin şahidliyi ilə and içib qızı Dona xanımı
ona verm əyi vəd etdi. Bolu b əy arxayın olub piyaləni başına çəkdi.
Sonra on iki min nəfərlik bir qoşun götürüb Ç əm libelə yollandı. M ən-
zilbom ənzil gəlib Ç əm libelin yeddi-səkkiz ağaclığında, Dəlibaba qo-
ruğuna düşdü. G özətçilər dərhal K oroğluya x əb ə r verdilər. Koroğlu
dəliləri yığıb dedi:
- Uşaqlar, m ən özüm tək gedim görüm , ordu kim indi?
C əlali K oroğlu yanşaq paltarm ı geyindi, sazım götürüb yola düşdü.
Gəlib qoşuna çatdı. Çadırların qabağında saz çalıb oxuyurdu. C am aat
da ona ik i-ü ç qran verib oxudurdular. Bir osm anlı ona yaxınlaşıb dedi:
- İk i-ü ç qrandan bir şey çıxmaz, get B olu bəyin çadırm ın qabağın-
da saz çalıb oxu, yaxşı pul al.
K oroğlu m ətlobi başa düşüb, barm ağım dişləyib dedi:
- A y zalım , yəqin Bolu bəy H əsən paşanın tacirlorinin intiqamını
almağa gəlib.
B olu b əyin adamları ona x əb ə r verib dedilər:
- B ir əcəm li ustad aşıq gəlib, yaxşı saz çalıb-oxum ağı var...
B olu b əy om r etdi ki, onu m ənim yanım a gətirin. E lə o saat Bolu
bəyin adam larından ikisi gəlib K oroğluya “Bolu boy soni çağırır” ,
- dedilər.
K oroğlu sazını götürüb Bolu bəyin hüzuruna gəldi. Ə dəblə tozim
edib dayandı.
Bolu b ə y soruşdu:
- Y anşaq, hardan golirson?
K oroğlu dedi:
- Paşa sağ olsun, mon həınişə Koroğluya saz çalıb oxuyardım , o da
hər m oclisim o bir çuval ağ pul, bir baş da boygir vcrərdi. Bu dofo o
mono bir çuval qara pul vcrib boygirin adını da çokmodi. Mon do
ondan küsüb üz döndordim. Burdan keçirdim qoşunu görüb dayandım .
Bolko, m ono bir boygir vcrosiniz, minib öz yurd-yuvam a gedom.
Bolu paşa dedi:
- Y anşaq, deyirlor bu oclaf Koroğlunun yaxşı türkiilori var, onlar-
dan bilirsonso, oxu.
K oroğlu dedi:
- Paşa sağ olsun, bilirom.
B olu boy dedi:
- Oxu!
K oroğlu sazı götürüb dedi:
Q əfıldən gəldün üstüm o,
Bolu, m ən səni, m on səni.
N ə girdün canım qəsdinə,
Bolu, m ən səni, m ən səni.
Dostları ilə paylaş: |