Gördüm bu yerdə bir g ü li-rə n a əc əb , əc əb ,
C əlladi cansitani dilara, əc ə b , əcəb.
Saldı cahanə şurişi qovğa, əc əb , əcəb,
Oldi nişani hüsn hüveyda, ocob, ocob.
B ə h -b ə h n e şuxdur büti ziba əcəb, əc əb .
0 1 bivəfa qılar nə qiyam ət, qiyam əti,
B ir baxışı ilə m əhv edər əhli səlam əti,
B illah bu ziynətin genə var b ir əlam əti,
H ər dil şikəstə kim görüb ol sərv qam əti,
F əryad çəkdi söylədi vay -v ay , əcəb, əc əb .
G ər qıldı bana düçar fələ k b ivəfaləri,
G ətürdi başim ə genə yüz m in bəlaləri,
Ey b ivəfa yolunda çox çəkdim cəfaləri,
T ərk eylədim rəfıqləri, aşinaləri,
O ldum q ərib i-b ik ə si-tə n h a, əc əb , əcəb.
İsabalı Dona xantm ın otağına girib salam verdi. D ona xanım salam ı
alıb dedi:
- X oş gəlibsən, gəlişin m ən i şad etdi, m in əziz can sənin h ə r q ə -
dəm inə qurban olsun. Göz b əbəyim sənin m əskənindir, k ərəm eylə,
əyləş, öz evindi.
D ona xanım bir q ədər sakitləşib dedi:
- Ə cəm oğlu, xoş gəlib, səfa gətiribsən.
İsabalı diqqətlə Dona xanım a baxıb gördü ki, analar belə g ö zə l-
göyçək qız doğm ayıb. İsabalı bir könüldən m in könülə Dona xanım a
bənd oldu. İsabalı dedi:
M ürği-ruhum g ü li-g ü lzarin ə üftah oldi,
Çox sə m ə n b ə r şuxi fəttan sə n ə heyran oldi,
M ürği ruhum dem işəm eyd günü qurbanun
H ə r ki, dönsə b u sözündən, sə n ə qurban olsun.
Ç ə k niqabun m ə h üzündən x əc il olsun,
X ur tülu etm əg ə ol d əm d ə p eşim an olsun,
Q əm z ey i-n a z ilə qddun m əni ağuştə bexun,
Q oy bu güstax g in ə öz qanm a q əltan olsun.
D ona xanım bu sözləri eşidib qollarını həm ayil edib İsabalmın
boynuna saldı. İsabalı da qollarını onun boynuna saldı. İkisi də alma,
şaftalı d ə n n ə y ə m əşğul oldular. D ona xanım kən izlərə əm r edib dedi:
C
O
2 0 2 r
o
- Q ızlar, şərab gətirin!
K ən izlər tez m əclis qurdular. İsabalı ilə Dona xanım gecə yarısına
q əd ə r y ey ib -içm ək lə m əşğul oldular. D ona xanım dayəsinə yerləri
saldırdı. Elo bu zam an K oroğlu İsabalının yadm a düşdü. Ö z-özüno
dedi: “ İndi D ona xanım sərxoşdu, sərxoş adam da düz dam şar. Gəl
K oroğlunu bundan x əbər a l” .
İsabalı dedi:
B ülm ürəm bundam i qaldi,
A ğam b ir dəli, b ir dəli.
Y ar m ehrini canə saldi,
A ğam b ir dəli, b ir dəli.
D ona xanım görəndə ki, İsabalı ağam , ağam deyir, ürəyində dedi:
“İlahi, kaş bu oğlan K oroğlunun dəlilərindən olaydı” .
İsabalı dedi:
D ərin d əry a lərə daldi,
Y ar d ərdini canə saldi,
Bir n am ərd ə dustaq oldi,
A ğam b ir dəli, b ir dəli.
K oroğlu özünün necə tutulub İstanbula gətirilm əsini olduğu kimi
D ona xanım a dam şm ışdı. Dona xanım ürəyində deyirdi: “B əlkə K o-
roğlu özünü sm dırm am aq üçün belə deyir ki, guya Bolu b ə y m əni zorla
tutm ayıb, m ən öz ayağımla bura g əlm işəm ?” N ə isə, Dona xam m ın
ürəyində belə şübhə var idi. D ona xam m tez-tez ağan kimdi ki? - dedi.
İsabalı cavab verdi:
- M ənim ağam a C elali K oroğlu deyərlər.
D ona xanım soruşdu:
- A ğam n başm a n e iş gelib?
İsabah əhvalatı e w e ld ə n axıra kimi D ona xanım a damşdı. Dona
xanım üreyinde: “İlahi, cəlalına m in şükür olsun, deyesən, işlər d ü zə -
lir” - dedi. D ona xanım öz-özüne fikirleşdi ki, Koroğlunun burada o l-
duğunu İsabalıya dem əsəm , durub gedər, qan-qaralığı olar. Buna görə de
Dona xanım K oroğlunun qalanm quyusunda olduğunu İsabalıya danışdı.
İsabalı dedi:
203 n
o
Ö zün düşm ənə bağladan,
Bağrum un başın dağladan,
D üşm əninə qan ağladan,
A ğam bir dəli, bir dəli.
O du igidlərin xası,
O du gülüm ün butası,
İsabalının ağası,
A ğam bir dəli, b ir dəli.
İsabalı sözünü qurtarandan sonra D ona xanım dayəsinə - yerləri
sal - dedi. D ayə üç dəst y o rğan-döşək gətirdi. B ir dəsti yuxarı başda,
D ona xanım ın taxtım n üstünə saldı. Bir dəsti otağın aşağısında, ü ç ü n -
cünü isə qəhvəxanada saldı. Dona xanım dayədən soruşdu:
- Y erləri necə salıbsan?
D ayə dedi:
- Taxtm üstəki sənin yerindi, aşağı başdakı m ənim yerimdi.
D ona xanım soruşdu:
- B əs əcəm oğlunun yerini harada salıbsan?
D ayə dedi:
- Onun da yerini qəhvəxanada salmışam .
D ona xanım dedı:
- Sərxoşdu, şərab içib, orada üstünü açar, soyuq dəyər, yazıqdı,
qəribdi. Onun yerini gətir m ənim yanım da sal, gecə ayılıb üstünü ö r-
tərəm .
D ayə dedi:
- Ə cəm oğlu keflidi, özü də onlar qızğın olur. G ecə dursa, canını
hara qoyarsan?
D ona xanım q əz əb lən d i. K ənizləri çağırıb: “çubuq g ə tirin ” ,
- dedi: K ənizlər o saat çubuq gətirib dayəni yerə uzatdılar, ayaqlarına
döyəclədilər. D ayəni ə m əlli-b aşh cəzalandırandan sonra D ona xanım
əm r elədi ki, bu ifritəni eşiyə aparın.
G ecə yarısı dayə astaca durub su gilifındən birtəh ər bayıra çıxdı,
özünü Bolu bəyə çatdırıb dedi:
- A y Allah evini yıxsın, D ona xam m tüksüz, gözəl bir əc əm oğlu
ilə yeyib-içib k e f çək m ək lə m əşğuldu. D eyəndə ki, ay xanım, bu nə
işdi görürsən, ö lən ə kim i m əni döydürtdü.
B olu bəyin dişi bağırsağım kəsdi. G ecəyarısı beş yüz piyada götü-
rüb qalanı m ansırıya aldı.
D ona xanım bir də baxıb gördü ki, qarı qaçıbdı. K ənizləri çağırıb
dedi:
- Qızlar, dayə Bolu b əy ə x əb ə r verm əyə gedib.
D ona xanım fıkirləşdi ki, əc əm oğlu ya g ərək buradan getsin, ya da
onu b irtəh ər gizlətm əliyəm . İsabalı yuxudaydı. D ona xanım gedib
onun başm ın üstünde dayanıb dedi:
İstanbuldan Ü sküdara köç oldi,
D ur get, ə c ə m oğlu, qalm a bu yerdə.
Bir igidsən, beş yüz igid heç oldi,
Dur get, əc ə m oğlu, qalm a bu yerdə.
İsabalı D ona xanım ın səsini eşidib yuxudan oyandı. D ona xanım
h a li-q ə ziy y ən i ona damşdı.
İsabalı dedi:
İstanbuldan Ü sküdara köç oldi,
Ö lər ə c ə m oğlu, getm əz bu yerdən.
B ir şahinə beş yüz qarğa neyləsün,
Ö lər əc ə m oğlu, getm əz bu yerdən.
D ona xanım İsabalıya belə cavab verdi:
S əh ər olcaq to p -tü fən g lə r atarlar,
Qulaş qolun dal g ərd ə n d ə çatarlar,
Səni öldürərlər, m ən i tutarlar,
Dur get, ə c ə m oğlu, qalm a bu yerdə.
İsabalı dedi:
D ərin -d ərin dəryalara dalaram,
M ən düşm əndən şindi ginə alaram ,
Ya ölərəm , ya qana qan alaram,
Ö lər əc ə m oğlu, getm əz bu yerdən.
D ona xanım ürəyində dedi: “Bu, Koroğlunun dəlilorindəndi.
B əlk ə, K oroğlunu da verim, deyim, apar get” . D ona xanım K oroğlu-
nun qalada olduğunu İsabahya bildirib dedi:
D ərin -d ərin d əryalara dalanım ,
Yar m ehrini şirin canə salanım,
Qalx gedəlim , m ən ağavı verəlim ,
Dur get, ə c ə m oğlu, qalm a bu yerdə.
Dostları ilə paylaş: |