6
ikinci intibahın şahidi olmadılar, amma islam insanların sosial-
dini, mədəni-məişət həyatında özünün istiqamətverici funk-
siyasını qoruyub-saxladı.
İnsafən qeyd edək ki, (biz bunu obyektivlik xatirinə deyi-
rik) islamın mövcudluğuna baxmayaraq, Müsəlman coğra-
fiyası XIII əsrdən sonra tərəqqi üzünə həsrət qalıb. Sual ya-
rana bilər ki, bu geriliyin səbəbkarı islam deyildir ki?
“Xeyr” – deyir və ardından əlavə edirik ki, gerilik islamın
doğurduğu nəticə deyildir; əksinə, bu, islamı qəlibə salma-
ğın, mütərəqqi ruhunu donuqlaşdırmağın, ondakı dini çalar-
lığı çoxaldıb, sosial-siyasi, elmi-mədəni tərəflərinə laqeyd ya-
naşmağın, elmlə din arasında məsafə qoymağın, təzahürlə ki-
fayətlənib mahiyyəti unutmağın səbəb olduğu gerilikdir. Bəli,
islam bunda günahkar deyildir, bunda onu olduğu kimi an-
lamayan müsəlman zehniyyəti günahkardır. Əgər belə olsay-
dı, onda heç başlanğıcda da tərəqqi baş verməzdi, sivili-
zasiya yaranmazdı, intibahın əks-sədası dünyanı bürüməzdi;
islam cahiliyyət qaranlıqlarını yıxmaz, əksinə, onu daha da
tünd dona qərq edərdi.
Düşünürük ki, Müsəlman dünyasını məlum dövrdən son-
ra çulğamış elmi-mədəni, sosial-siyasi geriliyin daxili və xa-
rici səbəbləri vardır. Bizi burada xarici səbəblər deyil, daxili
amillər maraqlandırır. Çünki hər şey daxildən başlanmışdı;
nəhəng ağacı qurd içəridən yemiş, bivec küləklər də onu
asanlıqla yıxmışdılar. Fikrimizcə, elmi, dini, mədəni və siyasi
sahələrdə müsəlmanların geri qalmağının, inkişaf etməmələri-
nin əsas səbəbini onların islama baxış tərzinin dəyişməsin-
də axtarmaq lazımdır. Bir sözlə, İslam dünyasında “zehniy-
7
yət” problemi meydana çıxmışdı. İbadətinə sadiq qalıb, so-
sial fəaliyyətə laqeyd baxan, inancın fonunda ağılı cılızlaş-
dıran, Quran və Sünnəni dar çərçivəyə salan, islamın sə-
viyyəsinə yüksəlmək əvəzinə onu öz səviyyəsinə uyğunlaş-
dıran nəsillər yetişmişdi. Həqiqətən də, belədir: ən böyük
problem düşüncədə özünü göstərmişdi. Axı, insan nəyi dü-
şünürsə, onu da edir. Yəni, insanın əməli fəaliyyəti onun
təsəvvürləri ilə birbaşa bağlıdır. Cılız təsəvvürlərin doğurdu-
ğu donuq zehniyyət hər şeyi vurub-dağıtmış, keçmişdə qa-
zanılmış bütün uğurların üstündən xətt çəkmişdi.
Müsəlman ümmətini vurmuş bu tənəzzül və gerilik “il-
dırım”ının doğurduğu acınacaqlı vəziyyət haqda düşünməli,
tarixin “qulaqburma”larından lazımi dərs çıxarmalıyıq. Çıxar-
malıyıq ki, gələcəkdə bu səhvi yenidən təkrarlamayaq, “qu-
lağ”ımızı çəkmək istəyənlərə də fürsət verməyək. Odur ki,
başımıza nəyin gəldiyini, hansı bəlalara düçar olduğumuzu,
harada səhv etdiyimizi öyrənməliyik. Bu işdə bizə ümmətin
dərdini öz dərdi bilən cəfakeş alimlər, yazdıqları, müdrik
tövsiyələri kömək edə bilər. Belə alimlərdən biri də Misirli
mütəfəkkir, mərhum Məhəmməd Qəzalidir (1917-1996).
Ümmətin dərdinə dözə bilməyən, kədərli tarixinə göz yaşı
axıdan, nadan alimlərin, çılğın gənclərin kirlətdiyi islam çeş-
məsini saflaşdırmağa çalışan dərdli-nisgilli Qəzali!
Alimin yaradıcılığına nəzər saldıqda görürük ki, əsas diq-
qətini Müsəlman dünyasındakı cəhalətə, geriliyə, savadsızlığa
yönəldib. Qəzali müsəlmanlardan tələb edirdi ki, islamı sev-
məklə kifayətlənməsinlər, həm də onu doğru-dürüst başa düş-
sünlər, zehinlərini “itiləsinlər”. Dinə şüursuzca, kortəbii su-
8
rətdə inanmağa “yox” deyən bu böyük mütəfəkkir müsəl-
manların geriliyini islama, təlimlərinə, kitabına münasibətdə-
ki problemlərlə əlaqələndirirdi.
Bu böyük alimin yuxarıda bəhs etdiyimiz mövzuya həsr
olunmuş qiymətli bir kitabını, Allahın izni ilə, ərəb dilin-
dən Azərbaycan dilinə tərcümə etmişik. “Dini-mədəni islam
fikri: tənqidi mülahizələr” adlanan bu kitab İslam dünyasın-
dakı mövcud vəziyyətin real təsvirini verir, bu vəziyyəti
doğurmuş səbəbləri açıqlayır, problemdən çıxış yolu göstərir.
Oxucuda maraq oyatmaq, diqqətini mövzunun əhəmiyyə-
tinə yönəltmək üçün kitab haqda bəzi mülahizələrimizi bil-
dirmək istəyirik.
Hər şeydən qabaq mərhum müəllifi müsəlmanların düş-
düyü vəziyyət narahat edir. Qəzali şikayətlənir ki, axı nə üçün
islam kimi “inci”si olanlar geridə qalıblar, əxlaq və inanc sarı-
dan korluq çəkənlər isə qabağa gedib, dünyanı idarə edirlər?
Müsəlman dünyasının geriliyi ilə yanaşı, həm də dağınıq-
lığından gileylənən bu dərdli insan yazırdı:
“(Müsəlmanlar) bir-birinə düşmən kəsiliblər, bir-birinin əti-
ni yeyirlər. Bəli, bir-birlərinin ətini yeyirlər ki, Allahı in-
kar edənlərin, təkliyi və böyüklüyünə nifrət bəsləyənlərin
qabağında zəif və süst düşüb əl-qolları bağlansın! ...Axı nə
üçün bizi birləşdirən “vahə”lərdən üz çevirir, aramıza nifaq
salıb səflərimizi parçalayan “dərə”lərdə şadyanalıqla gəzirik?!”
Vaxtı ilə Qərbin paxıllıq hissi ilə öz qaranlıq dünyasından
boylanaraq baxdığı nümunəvi Müsəlman aləminin bugünkü
vəziyyətini Qəzali özünəməxsus orijinallıqla belə təsvir edir:
Dostları ilə paylaş: |