istehsal edə biləcəyini istehsal etməməli, edə biləcəyi işləri
etməməlidir, yeni texniki imkanlar ciddi şəkkildə
öyrənilməlidir. Kompüter kimi əmək aləti yaradan insan
özünün intellektual - məlumat oxşarım yaratmışdır; kompüter
sistemi, ilk növbədə, əmək alətidir. İnsan fəal şəkildə ona təsir
edir, onunla qarşılıqlı təsirdə onun imkanlarından bəhrələnir,
onu təkmilləşdirir. Bu gün müasir kompüter yalnız alət
deyildir: tam şəkildə olmasa da o fikir fəaliyyətinin fəaliyyət
göstərən oxşarıdır. Yaxın gələcəkdə insanın kompüterlə
qarşılıqlı fəaliyyəti kibernetikanın, psixologiyanın və digər
xüsusi fənlərin problemindən çıxaraq qlobal bəşəri xarakter
kəsb edə bilər.
İnsan və maşının qarşılıqlı fəaliyyəti - düşünən, hiss
edən, iradə və şüura malik olan varlığın cansız, qeyri- bioloji
qurğu ilə qarşılıqlı fəaliyyətidir. İnsan müəyyən səbəbləri əldə
əsas tutaraq fəaliyyət predmetini dərk edir, məqsədlər həyata
keçirir, ona nail olmaq üçün vasitələr axtarır, həmin əmək
vasitələrinin özünəməxsusluğunu öz fəaliyyətində nəzərə alır,
bunlardan istifadə edərək lazımi nəticələr qazanır. Maşın isə
hər hansı vəzifəni yerinə yetirməyi özü düşünə bilmir və yalnız
insanın köməyi ilə nəyə isə nail olur. Maşının məqsədi ona
kənardan diqtə olunur - onu idarə edən onu istiqamətləndirir,
maşın insana möhtacdır.
Texnikanın demonizminə, məkrliliyinə toxunmaq da
maraqlı olarda. Demonizm - şər başlanğıcın simvoludur.
Texnikanın demonizmindən söhbət gedəndə onun istifadəsinin
insan, cəmiyyət və bütün bəşəriyyət üçün gözlənilməz dərin
nəticələri, onun təbiətə öldürücü təsiri nəzərdə tutulur.
K.Yaspersin fikrincə, lap əvvəllərdən ağıllı adamlar texniki
aləmin dəhşətlərindən qorxurdular.
225
onlar bu qorxunu tam dərk etməsələr də onun gətirdiyi
dəhşətləri intuitiv olaraq hiss edirdilər. Texniki tərəqqi, əməyin
mexanikləşdirilməsi və avtomatlaşdırılması nəticədə insanları
maşının bir hissəsinə çevirir, insan tərəfindən yaradılan texnika
bütün əmək fəaliyyətini yenidən dəyişdirmək gedişində həm də
insanın özünü dəyişdirir; insanın təfəkkürü, onun qəlbi
“texnikləşir”,- Buna görə də, Yaspersin fikrincə, texnikanın
sonsuz faydası olmaqla yanaşı, həm də sonsuz dərəcədə
təhlükəlidir: texnika cəlbedici qüvvəyə çevrilmişdir. İnsan heç
vaxt bu qədər yaradıcı texniki imkanlar və bu qədər dağıdıcı
vasitələrə malik olmamışdır. Ümid etmək olarmı ki, texnika ilə
bağlı bəlalarımız nə vaxtsa insanın hakimiyyətinə tabe
olacaqdır. Bu sual dərindən düşünən hər bir adamı narahat edir.
Çox vaxt adama qəmginlik gətirən cavablar eşidirik:
texnikanın iblisliyini idarə etmək mümkün deyildir. İxtiraların
artması, texniki vasitələrin təkmilləşməsi, adamların bütün
varlığı ilə yaradıcılıq prosesinə daxil olması həm də bazarın
iqtisadi təlabatı ilə bağlıdır. Hamı özü haqqında düşünür,
bütövlükdə isə həyat bizi fəlakətə sürəkləyir. Yaspersin
sözlərinə görə, insanın sonrakı taleyi onun özünü tabe etdiyi
texniki inkişafın nəticələri və onun insan həyatına təsiri
üsulundan asılıdır.
İqtisadi münasibətlər və iqtisadi maraqların daha
yaşı dərk olunması üçün mülkiyyət məsələsinə və şəxsiyyətin
özünü təsdiqində onun rolu məsələsinə mühazirədə yer
ayırmaq məqsədəuyğundur. Mülkiyyət problemi cəmiyyət
həyatının iqtisadi sahəsinin dərk olunmasının açarıdır.
Tarixçilər öz diqqətlərini, ilk növbədə, mülkiyyəti ifadə edən
üsul və formalara yönəldirlər. Onlar mülkiyyət hadisəsinin
mürəkkəb və
226
dəyişkən olduğunu, onun növlərinin çox rəngarəng olduğunu,
onun təzahür formalarının tarixən dəyişkənliyini göstərirlər.
Ancaq tarixi şərh mülkiyyət ideyasını ümumiləşdirmir və onun
məzmun mahiyyətini tam aydınlaşdırmır.
Hüquqşünaslar mülkiyyəti öyrənərkən qanunverici
aktları mülkiyyət hesab olunan, mövcud hüquqi sənədlərlə
təsbit olunmuş qaydalara uyğun olaraq ona yanaşırlar.
Ancaq fəlsəfə mülkiyyət fenomeninin lap dərinliyinə
daxil olmağa, onu ən ümumi varlıq kimi anlamağa, yəni
mülkiyyət ideyasını, onun təbiətini dərk etməyə cəhd edir.
Nəyə isə mülkiyyət kimi yiyələnmək mülkiyyət subyektinin
malik olduğu ilə fiziki əlaqəsidir. Ancaq mülkiyyət heç də
mütləq “əldə olan şey” deyildir. Bu, ilk növbədə, şeylərə malik
olmaqdır, həm də şey özü, tutaq ki, avtomobil oğurlana bilər,
yəni sahibinin əlində olmaya da ola bilər, ancaq hüquqi
baxımdan bu ona məxsusdur. Başqa sözlə desək, mülkiyyət
hüquqdur, yəni cəmiyyətdə mövcud olan hüquqi normalarla
müəyyən şəxsin mülkiyyətə sahiblik etmək, onu idarə etmək
və kənar şəxslərdən qorumaq hüququdur. Nəyinsə mənim
olması haqqında düşünməyim və ona sahib olmaq arzularım
hələlik onun mənim mülkiyyətim kimi qəbul olunması üçün
kifayət deyildir. Bunu üçün hər bir dövlətdə yaradılan qanunlar
var və bu qanunlar mülkiyyət hüququnu və onun xarakterik
cəhətlərini müəyyənləşdirir. Beləliklə, mülkiyyət - bu və ya
başqa bir birliyin, cəmiyyətin (ailəyə, auksioner cəmiyyətə və
s.) tərkibinə daxil olan insanların qanuni yolla qazandığı
nemətlərə malik olmaq, istifadə etmək və idarə etmək
hüququdur.
Mülkiyyətin əsası insanın özüdür, onun mənəvi
aləmidir. Biz “özümüzü özümünkündən” dəqiq
227
Dostları ilə paylaş: |