o, şəxsiyyətin fiziki və mənəvi gücünü reallaşdırmasına
kömək edir. Xüsusi mülkiyyət və bazar münasibətləri
adamların mülk, əmlak sərbəstliyi verir, şəxsi təşəbbüskarlığı
artırır, öz fəaliyyətini tənzimləyir və təkmilləşdirir, məsuliyyət
hissi oyadır. Xüsusi mülkiyyət hüquqi şüuru möhkəmləndirir,
qanuna tabe olmaq mədəniyyəti yaradır. Şəxsiyyətin real
varlığı onun mülkiyyətində təzahür edir. Xüsusi mülkiyyəti
rədd edənlər şəxsi başlanğıcı boğur və hətta təhqir edir,
şəxsiyyətdə
olan
müstəqilliyi,
öz
yaradıcılığını
dəyərləndirməyi, onun axtarış qabiliyyətini və risk etməsini
heçə endirir. Bununla da iqtisadi, cəmiyyət və dövlət
maraqlarına xələl gətirir. Vaxtilə bolşeviklərin xüsusi
mülkiyyəti ləğv etməsinin səhv olduğunu zaman sübut
etmişdir.
“Mənim” və “sənin” ideyası, yəni xüsusi mülkiyyət
tarixin müəyyən inkişafından sonra yaranmışdır. Mülkiyyətlə
bağlı söhbətdə bərabərlik kimi “incə” məsələyə də toxunmaq
vacibdir. Məlumdur ki, insanların təbiətən bərabərliyi mövcud
olmamışdır. Deməli, elə çıxır ki, mülkiyyət bərabərliyindən də
danışmaq olmaz. Vaxtilə mülkiyyət üzərində bərabərlik
yaratmağa göstərilən cəhd müəyyən vaxtdan sonra pozuldu.
İnsanlar yalnız qanun qarşısında bərabərdirlər. Hegel yazırdı
ki, mülkiyyət bərabərliyini ədalətin təntənəsi kimi təqdim
etmək düzgün deyildir, ədalətli odur ki, hər kəsin mülki^/yəti
olsun. Burada Hegel xüsusi mülkiyyəti nəzərdə tuturdu. Axı
həqiqi ədalət prinsipi “hamıya eyni cür” yox, “hər kəsə” layiq
olduğunu nəzərdə tutur. Bu aydındır, belə ki, hər bir adam, hər
bir ailə bütün münasibətlərdə nadirdir. Xüsusi mülkiyyət
özünün irsən keçməsini nəzərdə tutur. Bir çoxları xüsusi
mülkiyyətə bütün bəlaların səbəbi kimi yanaşaraq onun ləğv
olunmasına çalışmışlar. Axı məhz bu
231
mülkiyyət formasının da insanlara firavanlıq və xoşbəxtlik
gətirəcəyini heç bir iqtisadçı təsdiq etməmişdi. Heç kəs onun
xalqın fıravanlığmın yeganə ağıllı və iqtisadi cəhətdən
məhsuldar olduğunu əsaslandırmamışdı.
Bizim bütün iqtisadi və hüquqi problemlərimizin (həm
də siyasi) kökü mülkiyyətin xarakteri ilə bağlıdır. Uzun müddət
ərzində bizdə yeganə mülkiyyət fomıası - dövlət mülkiyyəti
olmuş və bəyan edilmişdir ki, mülkiyyət xalqa məxsusdur. Bu
o deməkdir ki, hər şey heç kimindir: həm mülkiyyətə, həm də
əməyə müvafiq münasibət də buradan yaranmışdır. İndi isə
bizdə başqa vəziyyətdir: düşünürəm ki, əgər hər şeyin və hər
yerdə sahibi tapılarsa onda iqtisadiyyatımız çiçəklənmə
dövrünə qədəm qoyacaqdır. Maraqlıdır, yüksək inkişaf etmiş
ölkələrdə fəhlə, mühəndis, menecer müəssisənin mülkiyyətçisi
olmağa can atmır. İşçilər istehsal vasitələrindən, hazır
məhsuldan uzaqlaşdırılmayıb ki? - bu sual heç kəsi narahat
etmir: hər kəs öz maddi təminatının ölçüsü haqqında düşünür,
onun müəssisənin sahibi olması və ya orada muzdlu işçi olması
şəraitdən, təsadüfdən, fərasətdən asılıdır. İnsanın insan
tərəfindən istismarına gəldikdə isə biz dəfələrlə əyani şəkildə
görmüşük ki, dövlət bəzən istənilən kapitalistdən də
qəddarcasına adamları istismar edir. Tarixin acı təcrübəsi sübut
etmişdir ki, ictimai mülkiyyəti bütləşdirmək heç də istənilən
nətieələri verməmişdir.
Cəmiyyətin iqtisadi həyatında adamlar arasında
iqtisadi münasibətlər mühüm rol oynayır. İqtisadi
münasibətlərin təkminliyindən yalnız istehsal üsulunun
inkişafı deyil, həm də cəmiyyətdə ictimai tarazlıq, cəmiyyətin
sabitliyi asılıdır. İctimai ədalətin problemlərinin həlli birbaşa
onun məzmunu ilə bağlıdır; bu vaxt
232
hər bir adam və ictimai qrup öz fəaliyyətlərinin ictimai
faydalığmdan, onun başqa adamlar, cəmiyyət, dövlət üçün,
xüsusilə də onlar öz maraqlarını reallaşdırması onun
zəruriliyindən asılı olaraq müxtəlif ictimai dəyərlərdən istifadə
etmək imkanı qazanır. Adamların iqtisadi maraqları onların
iqtisadi münasibətlərinin bilavasitə təzahüm kimi çıxış edir.
Belə ki, sahibkarın və muzdlu işçinin iqtisadi maraqları onların
aşağıdakı iqtisadi münasibətlər sistemində birbaşa yerləri ilə
müəyyən olunur. Onlardan birinin marağı maksimal gəlir əldə
etmək, digəri isə öz iş qüvvəsini baha satmaq və bununla daha
çox qazanmaq imkanı əldə etməkdir. Kəndlinin iqtisadi marağı
- istər fermer olsun, istərsə də kəndli təsərrüfatının üzvü olsun
da - mövcud iqtisadi münasibətlər sistemində onun yeri ilə
müəyyən olunur. Bu həm də qulluqçulara - müəllimlərə,
alimlərə, həkimlərə, mədəniyyət müəssisələrində çalışanlara
və s. aiddir. Onların iqtisadi maraqlarının məzmunu və
istiqaməti mövcud iqtisadi münasibətlərin məzmunu və həmin
münasibətlər sistemində onların yeri ilə müəyyən olunur.
Adamların
iqtisadi
marağı
onların
istehsal
fəaliyyətlərinin oyadıcı gücü kimi çıxış edir. Bu fəaliyyət
prosesində onların təlabatları ilə sıx bağlı olan, ancaq həm də
onlardan fərqlənən öz maraqlarını reallaşdırmağa cəhd edirlər.
Bir daha xatırlatmaq yerinə düşərdi ki, adamların təlabatı
onların həyat fəaliyyətinin şəraitini qoruyan obyektiv zərurət
kimi təzahür edir. Onlan yeməyə, geyimə, mənzilə və s. olan
tələbatları belədir. Onların mənəvi və digər tələbatları
haqqında bunları demək olar. Tələbatın yerinə yetirilməsi
yolları və üsulu da maraqlarda öz əksini tapır. Belə ki,
sahibkarın iqtisadi marağının əsasını təşkil edən gəlir əldə
etməyə marağı onun şəxsi
233
Dostları ilə paylaş: |