daha çox iki anlayışın - inforaıatika və idarəetmə anlayışlarının
inkişafı ilə bağlı öyrənilir. İqtisadi idarəetmə sahəsinə tətbiq
etməklə bu anlayışları nəzərdən keçirək. İqtisadi informasiya -
ilk növbədə, fikir informasiyasıdır, yəni insanın şüurunda
işlənib hazırlanır və iqtisadi sahədə həyata keçirirlər. O,
iqtisadi tələblər və maraqlarla prtlənir və istehsalın təşkili
prosesində dövr edir. İnformasiya yalnız öz təbiətinə görə yox,
həm də iqtisadiyyat sahəsində öz dövretməsinə görə
spesifıkdir. Burada müxtəlif kanallarla hərəkət edən çoxsaylı
informasiya axını qarşılıqlı fəaliyyətdədir: bu həm indi
yaşayan keçmişin “yaddaşı”, həm də yerli və ümum- planetar
ünsiyyət formalarıdır.
İqtisadi informasiyalar həm vertikal (şaquli), həm də
üfüqi hərəkət edir. İqtisadi informasiya deyərkən biliklərin,
məlumatların, xəbərlərin, ideyaların, idarə qərarlarının,
rəhbərlərin göstərişlərinin, idarə olunmaların əks reaksiyasının
məcmusu kimi dövr edən informasiyalar nəzərdə tutulur.
Ağıllı məqsədlər güdən optimal idarə etmə obyektiv, həqiqi və
tam informasiyanı nəzərdə tutur; düzgün və tam informasiya
olmadan idarə etmə mümkün deyildir. Mütəxəssislər qabaqcıl
ölkələrin inkişafını təhlili edərək belə nəticəyə gəlmişlər ki,
iqtisadiyyatda informasiya böyük yer tutur. O, müəyyən
mənada ehtiyatları əvəz edir, ənənəvi xammalın bir sıra
növlərinə olan tələbatı azaldır, ucuz komponentlərdə effektli
materiallar yaradan novator texnologiyasının əhəmiyyətini
artırır, informasiya və iqtisadi idarəetmə anlayışları funksional
“əkizdirlər”. İnformasiya olan yerdə idarə etmə də var, idarə
etmə həyata keçirilən yerdə isə informasiya vacibdir. İstənilən
idarə etmə prosesinin başlanğıc nöqtəsi - informasiyanın
alınması və onun işlənib hazırlanmasıdır.
237
idarəetmə - istənilən təşkilat sisteminin keyfiyyət
müəyyənliyinin saxlanmasına yönəldilən, onun ətrafla dinamik
tarazlığına və inkişafına yönələn funksiyadır.
İdarəetmə strukturunun əsas vəzifəsi idarəetmə
qərarlarının işlənib hazırlanması və yerinə yetirilməsidir.
Burada ən vacib məsələ optimallıq prinsipidir, yəni idarəetmə
qərarlarını işləyib hazırlayarkən onun yerinə yetirilməsindəki
maksimum mümkün variantları nəzərə almaq vacibdir və
onlardan eləsi seçilməlidir ki, o, qarşıya qoyulan məqsədə
çatmağı tam təmin etsin. Əlbəttə idarəetmə qərarları idarəetmə
obyektlərinə yönəlir və subyekt tərəfindən hazırlanır. Burada
təlabat və maraqlar, real imkanlar və bu imkanların
gerçəkləşməsi şəraiti nəzər alınır. Müasir şəraitdə iqtisadi
idarəetmənin
xarakteri
idarəetmə
qərarlarının
qəbul
olunmasında məsuliyyəti artırmağı subyektdən tələb edir.
İctimai qarşılıqlı fəaliyyətin bütün məcmusuna son
nəticə də idarəetmə subyekti və obyektinin qarşdıqlı
fəaliyyəti kimi baxıla bilər. İdarəetmə subyekti kimi ictimai
institutlar, təşkilatlar, əmək kollektivi, ayrıca şəxslər çıxış edə
bilər. Ancaq son nəticədə idarəetmə qərarlarını müvafiq
hakimiyyətə malik olan real şəxs qəbul edir. İdarəetmə obyekti
- hansı foraıa və hansı səviyyədə çıxış etməsindən asılı
olmayaraq- real və faktiki olaraq adamlardır: əqlə, qabiliyyətə
malik olan və buna görə də müvafiq qərarlar qəbul edib onu
yerinə yetirən kollektivlər və ya ayrıca şəxslərdir. Xristian
ilahiyyatçısı Şeffer “Balaca adam yoxdur” əsərində istənilən
işdə hər bir adamın əhəmiyyətini təhlil etmişdir. Əlbəttə
adamlar müxtəlif vəzifələr tutduğundan müxtəlif məsuliyyət
daşıyırlar və ona görə də onların əsli, bacarığı da müxtəlif olur.
Müəssisə rəhbərinin bacarığı və məsuliyyəti ona tabe
238
olanların sayı, müəssisənin istehsal etdiyi məhsulun çeşidi,
əldə olan gəlirin miqdarı artdıqca yüksəlir. Müəssisənin inkişaf
strategiyasını işləyib hazırlayan və qərar qəbul edən adamın
məsuliyyəti daha }mksəkdir, çünki müəssisənin və həm də
buradakı fəhlələrin gələcək taleyi onun qəbul etdiyi
qərarlardan çox asılıdır.
İdarəetmənin subyekti və obyekti anlayışları nisbi
anlayışlardır, insan bəzən obyekt, bəzən isə subyekt kimi çıxış
edir. Hətta eyni qarşılıqlı fəaliyyət çərçivəsində subyekt özü də
obyekt tərəfindən idarə olunur ki, bu vaxt artıq idarəetmənin
subyekti kimi çıxış edir. Ona görə də effektli idarəetmə həm
qərarların, həm də onların yerinə yetirilməsinin üzərində həm
yuxarıdan, həm də aşağıdan ağıllı nəzarət şəraitində
mümkündür: nəzarətsiz işçi adətən mənən əriyir, pozulur,
rəhbər işçi də nəzarətdən kənarda qalanda bu aqibəti yaşayır.
Cəmiyyətin iqtisadi həyatı onun obyektiv və
subyektiv tərəflərinin mürəkkəb qarşılıqlı fəaliyyəti kimi
özünü göstərir. Onun obyektiv tərəfinin ünsürləri: ilk növbədə,
adamların fəaliyyətinin məzmununu və istiqamətini müəyyən
edən obyektiv tələbat və maraqlardır. Bu cəmiyyətin
məhsuldar qüvvəsi və orada mövcud olan istehsal
münasibətləridir - onlar öz vəhdətləri ilə istehsal üsulunu təşkil
edirlər. Bu həm də obyektiv iqtisadi qanunlardır ki, o da
istehsal üsulunun inkişafına və cəmiyyətin bütün iqtisadi
həyatına tabedir. Göstərilən amillər insanların iradəsi ilə
yaranmır və onlar tərəfindən də ləğv edilə bilməz. Məsələn,
yeməyə, geyinməyə, mənzilə olan tələbat obyektiv əsas kimi,
bioloji və ictimai varlıq kimi insanın yaşamasının obyektiv
zəruri tələbi kimi mövcüddur. Onların dərk olunması və onlara
şüurlu təsir etmək onların mövcudluğunun obyektiv
xarakterini
239
Dostları ilə paylaş: |