14
Qorxdu. O, oddan qorxurdu. Od, qardaĢının qurbanını qəbul etmiĢ, onun
qurbanını isə rədd etmiĢdi. Qaçmaq istəyirdi. Amma, hara?
Atası Adəm (ə) yol gözləyirdi: oğlanlarının yolunu. Qabil tənha qayıtdı.
Adəm (ə) qəm-qüssə və nigaranlıq içində ondan soruĢdu:
-Qabil, bəs qardaĢın haradadır?
Qabil qəzəblə dedi:
-Məni göndərmiĢdin ki, qardaĢımı qoruyum?
Adəm (ə) bir hadisə baĢ verdiyini duydu. Odur ki, Qabilə dedi:
-Onu harada buraxdın?
Qabil dedi:
-Orada, o təpələrdə.
Atası dedi:
-Məni ora apar!
Qabil həmin yeri göstərdi. Yola düĢdü və atası da onun arxasınca getdi.
Uzaqdan qoyun və quzuların səsini eĢitdilər. Adəm (ə) gördü ki, qoyunlar ətrafa
səpələniblər. QıĢqırdı:
-Habil, hardasan? Habil!
Amma, heç kəs cavab vermirdi. Adəm (ə) ay iĢığında gördü ki, daĢların
üzərində nə isə parlayır. O, yerdə qəribə bir ətir duydu. Adəm (ə) hər Ģeyi
anladı. Bildi ki, Qabil qardaĢını öldürmüĢdür. Qəzəblə qıĢqırdı:
-Lə`nət olsun sənə ey Qabil! Niyə qardaĢını öldürdün? Allah səni yerdə qan
töküb, pis iĢlərlə məĢğul olmaq üçünmü yaratmıĢdır? Lə`nət olsun sənə!
Qabil qaçdı. Yerdə sərgərdan oldu. O, dəlilər kimi o tərəf bu tərəfə qaçırdı.
Mağaralarda yatır, od və alovun qarĢısında tə`zim edir və onlara səcdə edirdi.
Amma, daha alovdan qorxmurdu. Onun həyatı bütünlüklə əzab-əziyyətə və
peĢimançılığı çevrildi.
Adəm (ə) qəmgin halda öz evinə qayıtdı və övladı Habilin ayrılığından
ağlamağa baĢladı. Saleh və təqvalı Habil... Məzlum Habil... Adəm (ə) qırx gün
ağladı. Həvva da övladına görə ağladı. Allah Adəmə (ə) vəhy etdi ki, ona baĢqa
bir övlad lütf edəcəkdir: Habil kimi saleh bir övlad.
Doqquz aydan sonra Həvva gözəl bir uĢağa sahib oldu. UĢağın çöhrəsi ay
kimi parlayırdı. Adəm (ə) sevindi və ürəyi sevinclə doldu. Çünki, Allah-təala
Habilin əvəzinə onun üçün bir övlad mərhəmət etmiĢdi.
Yeddi gün keçdi və Adəm (ə) övladı üçün ad seçmək fikrinə düĢdü. Yeddinci
gün həyat yoldaĢına dedi:
-Onun adını ġis qoyuram: Allahın hədiyyəsi. Çünki, Allah onu bizə hədiyyə
vermiĢdir.
Ġllər ötdü. ġis böyüdü və Adəm (ə) qocalıb, yaĢlaĢdı. Həvva da yaĢlı bir qadın
olmuĢdu. Adəm (ə) Ģad idi. Övladları böyümüĢ, nəvə və nəticəyə sahib
olmuĢdu. Onlar iĢləyib, çalıĢırdılar. Ev tikir, əkinçilik edir və Allaha ibadət
edirdilər. Qabil də baĢqa bir yerdə yaĢayırdı. O da övlad və nəvə sahibi
olmuĢdu.
Bir gün Adəm (ə) övladı ġisə (ə) dedi:
-Oğlum! Üzüm yemək istəyirəm.
15
ġis (ə) ayağa qalxıb, geniĢ üzüm bağlarına tərəf getdi. Bir neçə üzüm salxımı
dərdi və atasının yanına qayıtdı. Amma, Adəm (ə) dünyadan köçmüĢ və həyatla
vidalaĢmıĢdı. Min il yerdə yaĢadıqdan sonra o, yenidən cənnətə qayıtdı.
Bismillahir-Rəhmanir-Rəhim.
«Yadına sal o zamanı ki, Allahın mələklərə dedi:
-Mən yer üzündə nümayəndəmi yaradıram.
Mələklər dedilər:
-Ġlahi! Sən yerdə bir kəs yaradırsan ki, fəsad edib, qan tökəcəkdir. (Çünki,
yerin Adəmdən (ə) qabaqkı mövcudları fəsad edib, qan tökməyə aludə
olmuĢlar. Əgər bu Adəmi (ə) yaratmaqda məqsədin ibadətdirsə,) Biz sənə
təsbih, həmd və Ģükr edirik və səni əzəmətlə yad edirik.
Allah buyurdu:
-Mən sizin bilmədiyiniz bə`zi həqiqətləri bilirəm.
Sonra yaranıĢın sirlərini və bütün mövcudatın adlarını Adəmə (ə) öyrətdi və
sonra onları mələklərə təqdim edib, buyurdu:
-Əgər doğru deyirsinizsə bunların adlarını mənə deyin.
Mələklər dedilər:
-Ġlahi! Sən bütün eyiblərdən uzaqsan. Biz sənin öyrətdiklərindən baĢqa heç nə
bilmirik. Sən elmli və hikmətlisən.
Buyurdu:
-Ey Adəm (ə)! Onları mövcudların adları və sirləri ilə tanıĢ et!
Onlarla tanıĢ etdikdə Allah-təala buyurdu:
-Sizə demədimmi ki, mən yerlərin və göylərin qeybi sirlərini bilirəm?! Sizin
aĢkar etdiyiniz və gizlətdiyiniz hər bir Ģeydən xəbərdaram.
Həmçinin yadına sal o zamanı ki, mələklərə dedik:
-Adəmə (ə) səcdə edin.
Ġblisdən baĢqa hamısı səcdə etdilər. Ġblis boyun qaçırıb, təkəbbür etdi. O,
itaətsizliyi və təkəbbürlüyünə görə kafirlərdən oldu. Dedik:
-Ey Adəm (ə)! Sən və yoldaĢın cənnətdə sakin olun və onun ne`mətlərindən
istifadə edin. Amma, bu ağaca yaxınlaĢmayın. Çünki, o zaman zalımlardan
olarsınız.
ġeytan onların cənnətdən çıxmasına səbəb oldu və onları olduqları yerdən
çıxartdı. O vaxt onlara dedik:
-Hamınız yerə enin, bir halda ki, bə`ziniz bə`zinizlə düĢmən olacaqsınız və
sizin üçün yerdə müəyyən zamana qədər məskən və faydalanmaq vasitələri
olacaqdır.
Sonra Adəm (ə) Rəbbindən bə`zi kəlmələri qəbul və onlarla tövbə etdi. Allah
onun tövbəsini qəbul etdi. Çünki, Allah tövbə qəbul edən və mehribandır.
Dedik:
«Hamınız cənnətdən enin! Mənim tərəfimdən sizin üçün hidayət gəldikdə
(itaət edin), ona itaət edənlər qorxmaz və qəmgin olmazlar».
1
1
Bəqərə surəsi, 30-38-ci аyələr.
16
«Adəmin (ə) iki övladının əhvalatını düzgün olaraq onlara oxu! O zaman ki,
onlar Allaha yaxınlaĢmaq üçün qurbanlıq verdilər. Amma, birindən qəbul
olundu, o birisindən isə qəbul olunmadı. Qurbanı qəbul olmayan qardaĢ o
birisinə dedi:
-And olsun Allaha, səni öldürəcəyəm.
O biri qardaĢ dedi:
-Mənim günahım nədir? Allah-təala yalnız imanlı Ģəxslərdən qəbul edir. Əgər
sən məni öldürmək istəsən də, mən heç vaxt sənin qətlinə əl uzatmaram. Çünki,
aləmlərin Rəbbindən qorxuram. Ġstəyirəm mənim və özünün günahınla bu
əməldən əl çəkəsən ki, cəhənnəm əhlindən olarsan. Zalımların aqibəti budur.
Tüğyan edən nəfsi get-gedə onu, qardaĢını öldürməyə təhrik etdi və nəhayət
onu öldürüb, ziyankarlardan oldu. Sonra Allah bir qarğa göndərdi ki, yeri
qazsın və ona göstərsin ki, öz qardaĢının cəsədini necə dəfn etməlidir. O dedi:
«Vay olsun mənə! Mən bu qarğa kimi də olub qardaĢımın cəsədini dəfn edə
bilmədim». Nəhayət peĢiman oldu».
2
2
Mаidə surəsi, 27-31-ci аyələr.
Dostları ilə paylaş: |