168
Avstriya psixoloqu və psixiatoru Ziqmund Freydin (1856
– 1939) yaratdığı psixoanaltik nəzəriyyə
freydizm adı ilə
məĢhurdur. Z.Freyd Ģəxsiyyətin fəallığının mənbəyini onda
heyvan əcdadlarından irsən alınmıĢ instiktiv təhriklərdə
görürdü. Bununla da Freyd psixi hadisələrə yeni anlayıĢ –
Ģüursuzluq anlayıĢı gətirmiĢdir. Onun fikrincə Ģəxsiyyətin
strukturunda üç komponent mövcuddur: O (id), mən (eqo),
yüksək – mən (super-eqo). Z.Freyd birinci komponenti (id)
Ģüursuzluq, ikincini (eqo) Ģüur, üçüncünü isə (super- eqo)
yüksək Ģüurluluq kimi götürür.
Z.Freydə görə id (o) məhz elə sahədir ki, orada yalnız
sıxıĢdırılmıĢ Ģüursuz instinktlər hökmranlaq edir və onlar həzz
prinsipinə tabe olurlar. Buna görə də prinsipcə onlar dərk edilə
bilməzlər.
Mən (eqo) bir tərəfdən Ģüursuz instinktlərin ardınca
gedir, digər tərəfdən gerçəkliyin norma və tələblərinə tabe olur.
Yüksək - mən (super-eqo) cəmiyyətin əxlaqi
tələbatlarının bir növ məcmuudur. BaĢqa sözlə, o, insanın hələ
uĢaqlıq dövründən mənimsədiyi, avtomatlaĢmıĢ sosial norma,
inam, qaydalardan ibarətdir. O, bir növ nəzarətçi rolunu
oynayır. Ona görə də «eqo» həmiĢə münaqiĢədə olur. «Ġd»- in
və «yüksək – mən»- in tələbləri bir-birinə uyğun gəlmir. «Eqo
(mən)» daima müdafiə mexanizminə qaçır (ona meylli olur).
ġəxsiyyətin klassik nəzəriyyələri qrupuna yuxarıda qeyd
etdiyimiz kimi Ġsveçrə psixoloqu Karl Yunqun (1875 – 1961)
analitik nəzəriyyəsi də daxildir. K.Yunqa görə Ģəxsiyyət dörd
əsas elementi özünə daxil edir: şüur, şəxsi şüursuzluq,
şüursuzluq və kollektiv şüursuzluq. Bir Ģüurluluğa qarĢı üç
Ģüursuzluq dayandığı halda, K.Yunq buna xüsusi əhəmiyyət
verir. O belə hesab edir ki, insan təkcə özünün gizli
tendensiyaları ilə deyil, eyni zamanda istəkləri, məqsədləri,
arzuları və qiymətdəri ilə də müəyyən edilir.
K.Yunqun fikrincə çox vaxt bu maska əhval və
istəyimizə uyğun gəlmir. Lakin biz mövcud sosial mühitdə