274
əsasına görə hərəki təbiətə malikdir». Ritmi eĢitmək mümkün
deyil. Biz ritmdən o zaman təsirlənirik ki, biz onu icra edirik.
Zaman obyektiv mövcudluqdur, lakin onun qavranılması
subyektiv xarakterdə olur. Əgər qavradığımız zaman maraqlı
hadisələrlə zəngindirsə, bizə elə gəlir ki, vaxt əslində olduğun-
dan sürətlə keçir. Əksinə, həmin vaxtda baĢ verən hadisələr
maraqsızdırsa biz vaxtın çox ağır, ləng keçdiyini zənn edirik.
Hadisələrə münasibətimiz keçirdiyimiz hisslər də zamanın
qavranılmasına təsir edir. Hadisələr bizdə müsbət hisslər
yaradırsa vaxt sürətlə keçir. Deməli, zaman qavrayıĢı çox dəqiq
olmur, ona subyektiv amillər təsir göstərir, adam vaxtı
qiymətləndirməkdə ciddi səhvlərə yol verir. Elə buna görə də
vaxtı düzgün qiymətləndirmək üçün saatdan istifadə edirik.
Hərəkət qavrayıĢı. Hərəkət qavrayıĢı həm məkan, həm
də zaman amillərindən - cismin uzaqlığından, onların
yerdəyiĢmə sürətindən, həm də qavrayanın özünün məkanda
hərəkətindən asılıdır. Məsələn, saatın əqrəbinin hərəkətini
bilavasitə görmək olmur. Onun əvvəlki yeri ilə hazırki yerini
müqayisə etməklə hərəkət etdiyini söyləyirik. Həddən artıq
surətli hərəkətləri də qavramaq mümkün olmur. Hərəkətin
qavranılması bir sıra analizatorların fəaliyyəti ilə bağlıdır. Belə
ki,
görmə,
hərəkət,
eĢitmə
analizatorları
hərəkətin
qavranılmasında iĢtirak edir.
Hərəkətin qavranılmasında hərəkətin müxtəlif xassə və
xüsusiyyətləri əks olunur. Məsələn, hərəkətin səciyyəsi
(əyilmə, qalxma), forması (düzxətli, əyrixətli), istiqaməti
(aĢağı, yuxarı, sola, sağa), müddəti (uzun, yoxsa qısa müddət),
sürəti (cəld, ağır və s.).
Qarşıda məqsədin olub-olmasından asılı olaraq
qavrayıĢın iki növü mövcuddur:
1)
Qeyri ixtiyari qavrayış
2)
İxtiyari qavrayış
QarĢıya xüsusi məqsəd qoymadan hər hansı bir obyektin
qavranılmasına qeyri-ixtiyari qavrayış deyilir. Öz qeyri-adiliyi,
275
yeniliyi, cazibədarlığı ilə fərqlənən bu cür obyektləri xüsusi
niyyət olmadan qavrayırıq.
QarĢıya qoyduğumuz məqsədə müvafiq olaraq bir
obyekti baĢqalarından ayıraraq qavradıqda baĢ verən inikas
prosesinə ixtiyari qavrayış deyilir. Müəllimin mühazirəsini
dinlədikdə, teatr tamaĢasına baxdıqda, kitab oxuduqda biz bu
cür hərəkət edirik.
QavrayıĢda illuziyalar. Hiss üzvlərimizə bilavasitə təsir
edən cisimlər bəzən olduğu kimi deyil, təhrif edilmiĢ Ģəkildə
qavranılır. Belə təhrif edilmiĢ, düzgün olmayan qavrayıĢa
illuziya deyilir. (bax: Ģəkil 13).
ġəkil 13.
Görmə
qavrayıĢında
illuziya daha çox
özünü göstərir. ġəkildə göründüyü kimi, üfüqi düz xəttlər
fondan asılı olaraq, əyri xəttlər kimi qavranılır. Ġlluziyalar təkcə
görmə ilə bağlı deyil, hərəkət, lamisə, ağırlıq, temperaturun
qavranılmasında da baĢ verə bilir.
Ġnsanın psixoloji haləti ilə bağlı olaraq da qavrayıĢ
təhrif olunur. Məsələn, diqqətin zəifləməsi, affekt halı zamanı
illuziya hadisəsi özünü göstərir.
MüĢahidə və müĢahidəçilik. Ġxtiyari qavrayıĢın tipik
nümunəsi müĢahidədir. MüĢahidə hər hansı fəaliyyət sahəsində
müəyyən plan üzrə cərəyan edən davamlı və müntəzəm
qavrayıĢa deyilir.
Təlim iĢində, elmi-tədqiqat iĢlərində, bədii yaradıcılıqda
bir sözlə, insanın fəaliyyətinin bütün sahələrində müĢahidənin
böyük əhəmiyyəti vardır. MüĢahidənin müvəffəqiyyəti bir çox
cəhətdən asılıdır:
1. Hər Ģeydən əvvəl müĢahidənin səmərəliliyi insanın
276
qarĢısında duran məqsəddən, müĢahidənin planından asılıdır.
Müəyyən edilmiĢdir ki, insan gözü gündə 100000-ə qədər
sıçrayıĢlı hərəkət edir. Bu sıçrayıĢlar bir-biri ilə
əlaqələndirilməmiĢ, məqsədsiz olur. Belə vəziyyətdə müĢahidə
edən həmin qarma-qarıĢıq təəssüratlardan baĢ çıxara bilməz.
Ona görə də müĢahidənin istiqamətini göstərən, necə deyərlər,
bir «kompas» lazımdır. Belə bir «kompas» məhz, müĢahidənin
planı və qarĢıya qoyulan məqsəddir.
2. MüĢahidənin müvəffəqiyyətli olması üçün ona
qabaqcadan hazırlaĢmaq, keçmiĢ təcrübə, müĢahidəçinin biliyi
böyük əhəmiyyət daĢıyır. Ġnsan nə qədər geniĢ biliyə, zəngin
təcrübəyə malik olarsa, onun qavrayıĢı da bir o qədər zəngin
olar.
3. Nəhayət, müĢahidə səbr və təmkin tələb edir. Hər hansı
bir obyekti müntəzəm olaraq, dəfələrlə həm də, müxtəlif
cəhətdən müĢahidə etmədən düzgün nəticəyə gəlmək olmaz.
Ġnsanın sistematik, uzun müddət həm də planlı Ģəkildə
qavrama qabiliyyəti müĢahidəçilik adlanır. MüĢahidəçilik
qabiliyyəti olan insan predmetlərə, hadisələrə sadəcə olaraq
baxmır. O, cisim və hadisələrdən mühüm olan, yeni olan
cəhətləri görməyi bacarır. MüĢahidəçi adam cisimlərdə oxĢar
olan, fərqli olan cəhətləri görür.
MüĢahidəçilik
Ģəxsiyyətin
ən
mühüm,
qiymətli
keyfiyyətidir. Bu xüsusiyyət ona ətraf aləmdə baĢ verən
hadisələri düzgün qavrama və onlarla düzgün münasibətdə
olmaq imkanı verir.
Akademik Ġ.P.Pavlov müĢahidəçiliyi elmi idrakın mühüm
Ģərti hesab edirdi. O, özünün yaratdığı bioloji stansiyanın
fasadında bu sözləri yazmıĢdı: «MüĢahidəçilik, müĢahidəçilik
və yenə də müĢahidəçilik».
K.D.UĢinski
də
müĢahidəçiliyin
əhəmiyyətini
qiymətləndirərək yazırdı: «Əgər təlim uĢaqlarda əqli inkiĢafa
nail olmaq istəyirsə, o uĢaqlarda müĢahidəçilik qabiliyyətini
inkiĢaf etdirən çalıĢmalara üstünlük verməlidir».
Dostları ilə paylaş: |