Qafar Çaxmaqlı İŞĞal və “MƏskunlaşdirma” FİTNƏkarliğI İşgal olunmuş Azərbaycan ərazilərinə



Yüklə 33,79 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə7/21
tarix08.07.2018
ölçüsü33,79 Mb.
#54457
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   ...   21

öz  çirkin 

niyyətlərini 

həyata  keçirə  bilmədilər.  Xankəndinin 

mərkəzindəki 

küçələrdə  270-ə 

qədər  azərbaycanlının  yaşadığı 

mənzillər qarət  olundu,  orada yaşayanları  döyərək  yaşadıqları  evlərdən 

çıxanrdılar.  Sentyabr  ayının  18-də  20-nə  kimi  ermənilər  talan  və 

qarətlərini  davam  etdirdilər.  Sentyabr  ayının  20-də  Moskvadan  əmr 

gəldi  və  Xankəndində  komendant  saatı  tətbiq  edildi.  Bununla  bağlı 

Xankəndinə  gələn  general  öz  işinə  ciddi  yanaşdığından  və  komendant 

saatına  lazımi  qaydada  əməl  olunduğundan  ermənilərin  çirkin 

əməllərinə  bir  müddət  ara  verildi.  Lakin  daha  sonra  ermənilər  həmin 

generahn  geri  göndərilməsinə  nail  ola  bildilər.  Ermənilərin  bu 

hücumlanndan  zərər görən  azərbaycanlı  ailələr Xankəndini  tərk edərək 

Ağdam,  Şuşa,  Xocalı  və  digər  ətraf  rayonlara  pənah  gətirdilər.Bir 

müddət  sonra  SSRİ  Ali  Sovetinin  Rəyasət  Heyəti  1989-cu  il  yanvann

12-də  Azərbaycan  konstitusiyasına  zidd  olaraq  10025  saylı  qəran  ilə 

Dağlıq  Qarabağ  Muxtar  Vilayətində  "Xüsusi  İdarə  Komitəsi"  yaratdı. 

Komitənin  tərkibinə  8  nəfər  daxil  edildi.  Komitənin  sədri  Arkadi 

Volski  təyin  edildi.  Ermənilər  Xüsusi  İdarə  Komitəsinin  fəaliyyətini 

sabotaj  edərək  Azərbaycan  dəmiryolları  və  avtomobil  yollarına  qarşı 

təxribatlar  törətməyə,  Dağlıq  Qarabağ  regionunda  kütləvi  talanlar 

etməyə,  təbii  sərvətləri  dağıtmağa  və  meşələri  qırmağa  başladılar. 

Həmçinin  A.Volskinin  baş  verən  hadisələrə  birtərəfli  münasibəti 

ermənilərin  azərbaycanlılara  qarşı  törətdikləri  vəhşiliklərə  yeni-yeni 

imkanlar  açdı.  Nəticə  etibari  ilə  belə  bir  komitənin  yaradılması 

regionun  Azərbaycanın  nəzarətindən  çıxmasında  əsas  rol  oynadı.  İki 

əsrdən  artıq  müddətdə  qonşu  dövlətlərə  qarşı  ərazi  iddiaları  ilə  çıxış 

edən  təcavüzkar  erməni  millətçilərinin  etnik  təmizləmə  və  soyqınmı 

siyasətinin  nəticələrini  bütövlükdə  iki  milyondan  çox  azərbaycanlı 

müxtəlif  vaxtlarda  öz  üzərində  hiss  etmişdir.  "Böyük  Ermənistan" 

xülyası  ilə  yaşayan  erməni  ideoloqlan  illər  boyu  tarixi  saxtakarlıqlara 

əl  atmış,  faktları  təhrif  edərək  qondarma  fıkirlər  irəli  sürmüş,  dünya 

ictimaiyyətini  çaşdırmağa çalışmışlar.  XIX əsrdən başlayaraq ermənilər 

torpaqlarımızda  kütləvi  şəkildə  məskunlaşdırılmış,  sonradan  onlar 

tərəfındən  azərbaycanlılar  qədim  ata-baba  yurdlanndan  qovulmuş, 

soydaşlarımıza  qarşı  soyqınmı  və  deportasiya  prosesi  məqsədyönlü 

şəkildə  həyata  keçirilmişdir.Öz  saxtakarlıqlarından  əl  çəkməyən

24

ermənilərin və Ermənistanın bu və ya digər formada Azərbaycana qarşı 

təcavüzü  bu  gün  də  davam  edir.  Məlumdur  ki,  Azərbaycamn  işğal 

edilmiş 


ərazilərində 

yaradılmış 

qondarma 

rejim 


Ermənistan 

Respublikası  tərəfındən  bölgənin  azərbaycanlı  icmasına  qarşı  etnik 

təmizləmə siyasəti  nəticəsində yaradılmış qanunsuz strukturdur.  Müasir 

dövrdə  özünü  "sivilizasiyalı"  dövlət  kimi  qələmə  verən  Ermənistanın 

Azərbaycana  qarşı  təcavüzü,  soyqırımı,  öz  mənfur niyyətlərinə  çatmaq 

üçün  həyata  keçirdikləri,  törətdikləri  hər  bir  əməl  təkcə  Azərbaycan 

üçün  deyil,  bütün  bunlara  göz  yuman  dünya  ictimaiyyətinə  meydan 

oxumaq  deməkdir.  Bu  işğal  nəticəsində  Azərbaycanm  20  mindən  artıq 

insanı  həlak  olmuşdur.  Ermənilərin  Azərbaycan  torpaqlanna,  o 

cümlədən  Dağlıq  Qarabağa  qarşı  iddiaları  onlann  "Böyük Ermənistan" 

yaratmağa  yönəlmiş  strateji  planlarınm  tərkib  hissəsi  idi.  Ona  görə  də 

ermənilər,  "ənənələrinə"  sadiq  qalaraq,  həmişə  əlverişli  şərait  yaranan 

kimi  bu  plamn  reallaşdırılması  uğrunda  mübarizəyə  başlamışlar. 

Qarabağ  hadisələri,  ermənilərin  separatçı  hərəkatı  keçmiş  DQMV-in 

mərkəzi  Xankəndi  şəhərində  başladı  və  ilk  zərbəni  də  Xankəndində 

yaşayan 


azərbaycanlılar 

aldılar. 

Azərbaycanlılar 

iş 


yerlərinə 

buraxılmadı,  şagirdlər  məktəbə  gedə  bilmədilər.  İlk  itirilən  şəhər  də 

Xankəndi  oldu.  1987-ci  ildə  ermənilər  Dağlıq  Qarabağın  Ermənistana 

verilməsi  tələbi  ilə  imza  toplamağa  başladılar.  Bu  tələblərin  qarşısım 

almaq  məqsədilə  azərbaycanlılar  prokurorluğa,  DTK-ya,  Ali  sovetə, 

Daxili  İşlər  Nazirliyinə  dəfələrlə  müraciətlər  etdilər.  Lakin  bütün  bu 

müraciətlərə  məhəl  qoyulmadı.Hadisələr  1988-ci  ilin  fevralından  daha 

aqressiv  məcraya  yönəldi.  Fevral  ayında  İrəvanda  və  Xankəndində 

separatçılar  və  erməni  millətçilərinin  mitinqlər  dalğası  başladı.  Ayın

13-dən  etibarən  isə  ermənilər  maşınlarla  Əsgərandan  DQMV-nin 

Partiya  Komitəsinin  binasına  gələrək  Dağlıq  Qarabağın  Ermənistana 

birləşdirilməsi  tələbi  ilə  orada  çadır  qurdular.  Vilayət  Partiya 

Komitəsinin  sədri  Aslanov  Armais  Armenakoviçi  tutduğu  vəzifədən 

azad  etdirdilər  və  onun  yerinə  vəzifəyə  Osipov  gətirildi.  May  ayının 

25-dən  etibarən isə Vilayət Partiya Komitəsində məsul  vəzifədə çalışan 

azərbaycanlılar  işdən  çıxanldı.  İlk  olaraq  ermənilər  1988-ci  ilin  18 

sentyabnnda Xocalıya hücum  etdilər.  Güclü müqavimətlə rastlaşdıqdan 

sonra  onlar  Xankəndində  olan  azərbaycanlılann  evlərinə  basqınlar



25


təşkil  etdilər.  Mayor  Şahbazyanın  başçılığı  altında  həm  yerli  milis 

idarəsində,  həm  də  Ermənistanda  çalışan  milis  işçilərindən  ibarət 

dəstələr  yaradıldı.  Azərbaycanlıların  yaşadıqlan  evləri  yandırmaq 

məqsədilə bu dəstələrdən  hər biri  bir küçəyə nəzarət edirdi.

Zavodskoy  küçəsi,  Puşkin  küçəsi,  Ü.Hacıbəyov  küçəsi,  Özbəkistan 

küçəsi,  Bazarnaya  küçəsi,  DQMV-50  küçəsində  evlərə  hücum  edərək 

müxtəlif  vasitələrlə  onları  yandırmağa  başladılar.  Sabir  və  Lesnoy 

küçələrinə 

də 

hücum 


edən 

ermənilər 

orada 

müqavimətlə 



rastlaşdıqlanndan  geri  çəkilməyə  məcbur  oldular.  Daha  sonra 

M.Paşayev,  Timiryazev,  Magilyevski  və  Admiral  İsakov  küçələrində 

də  yanğınlar  törətdilər.  Ümumilikdə  isə  59  ev  yandırıldı.  Kərkicahan 

qəsəbəsinə  də talanlar törətmək məqsədilə hücum  edən  ermənilər orada 

da  müqavimətlə  rastlaşdıqlanndan  burada  öz  çirkin  niyyətlərinin 

həyata  keçirə  bilmədilər.  Xankəndinin  mərkəzindəki  küçələrdə  270-ə 

qədər  azərbaycanlılann  yaşadığı  mənzillər  qarət  olundu,  orada 

yaşayanlan  döyərək  yaşadıqlan  evlərdən  çıxanrdılar.  Sentyabr  ayının 

18-də  20-nə  kimi  ermənilər  talan  və  qarətlərinin  davam  etdirdilər. 

Sentyabr  ayının  20-də  Moskvadan  əmr  gəldi  və  Xankəndində 

komendant  saatı  tətbiq  edildi.  Bununla bağlı  Xankəndinə  gələn  general 

öz  işinə  ciddi  yanaşdığından  və  komendant  saatına  lazımi  qaydada 

əməl  olunduğundan  ermənilərin  çirkin  əməllərinə  bir  müddət  ara 

verildi. 

Lakin 

daha 


sonra 

ermənilər 

həmin 

generalın 



geri 

göndərilməsinə  nail  ola  bildilər.  Ermənilərin  bu  hücumlarmdan  zərər 

görən  azərbyacanlı  ailələr  Xankəndini  tərk  edərək  Ağdam,  Şuşa, 

Xocalı və digər ətraf rayonlara pənah gətirdilər.

Bir  müddət  sonra  SSRİ  Ali  Sovetinin  Rəyasət  Heyəti  1989-cu  il 

yanvann  12-də  Azərbaycan  konstitusiyasına  zidd  olaraq  10025  saylı 

qəran  ilə  Dağlıq  Qarabağ Muxtar Vilayətində  "Xüsusi  İdarə Komitəsi" 

yaratdı.  Komitənin  tərkibinə  8  nəfər  daxil  edildi.  Komitənin  sədri 

Arkadi  Volski  təyin  edildi.  Ermənilər  Xüsusi  İdarə  Komitəsinin 

fəaliyyətini  sabotaj  edərək  Azərbaycan  dəmiryolları  və  avtomobil 

yollanna  qarşı  təxribatlar  törətməyə,  Dağlıq  Qarabağ  regionunda 

kütləvi  talanlar  etməyə,  təbii  sərvətləri  dağıtmağa  və  meşələri  qırmağa 

başladılar.  Həmçinin  A.Volskinin  baş  verən  hadisələrə  birtərəfli 

münasibəti  ermənilərin  azərbaycanlılara  qarşı  törətdikləri  vəhşiliklərə



26

yeni-yeni  imkanlar  açdı.  Nəticə  etibari  ilə  belə  bir  komitənin 

yaradılması  regionun  Azərbaycanın  nəzarətindən  çıxmasında  əsas  rol 

oynadı.


İki  əsrdən  artıq  müddətdə  qonşu  dövlətlərə  qarşı  ərazi  iddialan  ilə 

çıxış  edən  təcavüzkar  erməni  millətçilərinin  etnik  təmizləmə  və 

soyqınmı  siyasətinin  nəticələrini  bütövlükdə  iki  milyondan  çox 

azərbaycanlı  müxtəlif  vaxtlarda  öz  üzərində  hiss  etmişdir.  "Böyük 

Ermənistan"  xülyası  ilə  yaşayan  erməni  ideoloqlan  illər  boyu  tarixi 

saxtakarlıqlara  əl  atmış,  faktlan  təhrif  edərək  qondarma  fıkirlər  irəli 

sürmüş,  dünya  ictimaiyyətini  çaşdırmağa  çalışmışlar.  XIX  əsrdən 

başlayaraq 

ermənilər 

torpaqlanmızda 

kütləvi 

şəkildə 


məskunlaşdınlmış,  sonradan  onlar  tərəfındən  azərbaycanlılar  qədim 

ata-baba  yurdlanndan  qovulmuş,  soydaşlanmıza  qarşı  soyqınmı  və 

deportasiya  prosesi 

məqsədyönlü  şəkildə  həyata  keçirilmişdir. 

Öz  saxtakarlıqlarmdan  əl  çəkməyən  ermənilərin və Ermənistamn  bu və 

ya  digər  formada  Azərbaycana  qarşı  təcavüzü  bu  gün  də  davam  edir. 

Məlumdur  ki,  Azərbaycanın  işğal  edilmiş  ərazilərində  yaradılmış 

qondarma  rejim 

Ermənistan 

Respublikası 

tərəfındən 

bölgənin 

azərbaycanlı  icmasına  qarşı  etnik  təmizləmə  siyasəti  nəticəsində 

yaradılmış  qanunsuz  strukturdur.  Müasir  dövrdə  özünü  "sivilizasiyalı" 

dövlət  kimi  qələmə  verən  Ermənistanm  Azərbaycana  qarşı  təcavüzü, 

soyqınmı,  öz  mənfur  niyyətlərinə  çatmaq  üçün  həyata  keçirdikləri, 

törətdikləri  hər  bir  əınəl  təkcə  Azərbaycan  üçün  deyil,  bütün  bunlara 

göz yuman dünya ictimaiyyətinə meydan  oxumaq  deməkdir.



27


Yüklə 33,79 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   ...   21




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə