Dövlät Maliyyäsi
53
resurslarına və ya istehsal resurslarının istifadə edildiyi məhsullara tələbi artırdı-
ğından, tam işsizlik halında özəl sektor mal və xidmət birləşmələrinə təsir
edə bilə-
cəyi kimi, özəl sektorun yerinə keçərək onun kənarlaşdırılmasına (crowding-out)
da səbəb ola bilər. Dövlət xərclərində istehsal resursları yerinə məhsul tələbi olarsa,
özəl sektor istehsal fəaliyyətlərini bu tələb yönündə reallaşdıraraq mal və xidmət
istehsalı miqdarının yönünü dəyişdirəcəkdir. Lakin dövlət xərclərində tam işsizlik
halında istehsal resursları tələbi varsa, özəl sektor tərəfindən işlədilən istehsal
resursları dövlət tərəfindən istifadə olunacağından, dövlət sektoru özəl sektorun
yerini alacaqdır. Beləliklə, özəl sektorun istehsal miqdarında bir azalma olarkən döv-
lətin istehsal etdiyi mal və xidmət istehsalında bir artım olacaqdır.
Dövlət xərclərindəki bu artım əskik işsizlik vəziyyətində reallaşdığında, istifa-
də edilməyən istehsal resurslarının istifadə edilməsinə səbəb olacaqdır.
Bu yeni
məşğulluq hadisəsi istifadə edilə bilən gəlir səviyyəsini artırmağın yanında istehlak-
investisiya-milli gəlirdə olan artımların reallaşmasına səbəb olmaqdadır. Beləliklə,
başlanğıcdakı dövlət xərclərinə görə milli gəlirdə daha yüksək artımlar reallaşmaq-
dadır. Bu hadisəyə “multiplikasiya” mexanizmi deyilir. Yəni dövlət xərclərindəki
artım nəticəsində milli gəlirin bu xərclərin neçə qat artacağını göstərən əmsala
dövlət xərcləri vuruğu deyilməkdədir. Bu deyim:
Y - (1/1 – c) I
şəklində formula salına bilər. Burda, Y Milli gəliri, c marginal istehlak meylini, I-
də avtonom dövlət xərclərini göstərir. Burdan da belə çıxır ki, avtonom dövlət
xərclərindəki bir müxtəliflik (
ΔI), milli gəlirdə (ΔY) vuruq əmsalı (1/1-c) qədər bir
artım (
ΔY- (1/1-c) ΔI) təşkil edəcəkdir. Dövlət xərclərindəki bu xüsusiyyətə görə
əgər ölkə iqtisadiyyatını real xalis olmayan ümumdaxili
məhsulu ilə potensial xalis
olmayan ümumdaxili məhsulu arasında bir fərqlilik varsa, dövlət xərclərindəki
artım və ya azalma bu fərqlilik aradan qaldırıla bilər. Belə ki, şəkil 2-də görüləcəyi
kimi, əgər real xalis olmayan ümumdaxili məhsul potensial xalis olmayan ümum-
daxili məhsulun altında hərəkət edirsə, avtonom dövlət xərclərindəki bir artım,
məcmu tələb mailini sağa tərəf hərəkət etdirərək real olmayan ümumdaxili məhsulu
potensial olmayan ümumdaxili məhsula yaxınlaşdırır. Əgər real olmayan ümum-
daxili məhsul potensial olmayan ümumdaxili məhsulun üzərində isə bu dəfə avto-
nom dövlət xərclərindəki azalma, məcmu tələb mailini
sola tərəf hərəkət etdirərək
şəkil 3-də görüləcəyi kimi real olmayan ümumdaxili məhsulu potensial olmayan
ümumdaxili məhsul səviyyəsinə gətirəcəkdir.
Prof. Dr. Cihan Bulut, Elçin Süleymanov
54
İnflyasiya Potensial ÜDM
PA
Real ÜDM Dövlət xərcləri ilə artan tələb
Əvvəlki tələb malı
0
Real ÜDM
Şəkil 1. Dövlət xərclərindəki artımın ÜDM-də yaratdığı artım
İnflyasiya
Potensial ÜDM
Real ÜDM
PA
Əvvəlki tələb maili
Dövlət xərclərindəki
azalma ilə düşən tələb
0 Real ÜDM
Şəkil 2. Dövlət xərclərindəki azalmanın ÜDM-də yaratdığı effekt
Con Maynard Keynes “Məşğulluq, faiz və pulun ümumi nəzəriyyəsi”ndə döv-
lət xərclərinin bu təsirindən ötrü əksik işsizlik şəraitində, iqtisadiyyatı tam işsizlik
səviyyəsinə çıxaracaq olan tələb artımını təmin etmək üçün dövlət xərclərinin artı-
rılmasının lazım olduğunu müdafiə etmişdir. Bu nəzəriyyə tətbiqdə geniş tərəf-
Dövlät Maliyyäsi
55
darlar tapmış, dövlətlərin iqtisadiyyatlarında dövlətin payı və iqtisadi təsirləri artım
dövrünə girmişdir.
4.3.2. TRANSFER XƏRCLƏRİNİN TƏSİRLƏRİ
Transfer xərcləri, dövlətin fərdlərə və şirkətlərə qarşılıqsız olaraq reallaşdırdığı
xərclərdir. İctimai təhlükəsizlik xərcləri, rifah xərcləri, işsizlik təzminatları, təqaüd-
çü maaşları və dövlət borc faiz ödəmələri kimi dövlətin heç bir istehsal amili alma-
dan etdiyi xərclər bu qrupa girməkdədir. Transfer xərcləri, bu xərclərdən yararla-
nanların gəlir səviyyəsinə bağlı olub-olmamağına görə “ictimai təhlükəsizlik trans-
ferləri” və “yoxsul insanların alım gücünü dəstəkləyici transfer xərcləri” olaraq
təsnif edilə bilər.
İctimai təhlükəsizlik transferləri: səhiyyə xərcləri, işsizlik sığortaları kimi mü-
əyyən şərtlər altındakı insanlara edilən xərclərdir. Bu xərclər 1975-ci ildən 1990-cı
illərə kimi bütün ölkələrdə ÜDM-nin bir payı olaraq 1.5%-dən (ABŞ) 6%-ə (Fransa)
qədər artım göstərmişdir. (Artımın ümumi ortalaması %3.5-dir). Dövlətin etdiyi
digər xərclərdən müdafiə və investisiya xərclərində bir azalma nəzərə çarparkən
borc faiz ödəmələri və ictimai təhlükəsizlik xərclərində bir artım görünməkdədir.
“Yoxsul insanların alım gücünü dəstəkləyici transfer xərcləri” alıcıların gəlir
səviyyəsinə bağlı olub bu səviyyəni düzəltmə cəhdlərindəndir. Bu xərclər hər öl-
kədə fərqli xərcləmə qrupları şəklində ortaya çıxmaqdadır. Məsələn, ABŞ-da bu
cür xərclər AFDC (Aid to Families with Dependent Children),
Medicaid, SSI
(Supplemental Security Income), Head Start və Housing Assistance Programs
şəklində altı qrupa ayrılır.
Azərbaycanda transfer xərclərə ümumi olaraq baxıldığında, belə bir təsnifat
verilə bilər.
- İqtisadi və maliyyə transfer xərcləri,
- Sosial transfer xərcləri,
- Borc faiz ödəmələri,
- Digər transfer xərcləri.
Transfer xərcləri, real xərclərin əksinə olaraq, dövlətin hər hansı bir istehsal
amilini almadan reallaşdırdığı xərclər olduğundan ölkədaxili istehsal tutumu üzə-
rində birbaşa bir təsirə sahib deyildir. Məsələn, dövlət
tərəfindən təqaüdçülərə edi-
lən ödəmələrlə ölkədaxili məhsulun dövlət və özəl sektor arasında yenidən payla-
nılması nəzərdə tutulmur. Lakin transfer xərcləri gəlir bölgüsünə təsir etdiyindən,
nəticədə iqtisadiyyatdakı mənbə bölgüsü təsiri altında qalmaqdadır. Çünki dövlətin
işçi və işə qəbul edənlərdən yığmış olduğu sosial təhlükəsizlik vergiləri təqaüd-
çülərə ödənildiyindən, istehlak qəlibləri dəyişməkdə, istehsalçılar gənc işçilərə görə