Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi
özünü göstərir və elə bir dövlət yoxdur ki, bütün detalları ilə yalnız ona
xas olan unikal dövlət formasına malik olmasın. Ümumiyyətlə isə,
həmin bu institut, konkret hadisə və anlayışın özü eyni bir fenomeni
ifadə edir. Odur ki, hansı fəlsəfi kateqoriyalar vasitəsi ilə şərh
edilməsindən asılı olmayaraq, hər bir halda dövlətin forması əhali ilə
birbaşa və əks əlaqələri bazasında dövlət hakimiyyətinin təşkili və
fəaliyyəti üsulunu ifadə edir.
Dövlət və hüquq nəzəriyyəsində daha çox istifadə olunan
yanaşmaya görə, dövlətin forması üç elementdən: idarəetmə
formasından, dövlət quruluşu formasından və siyasi rejimdən (dövlət
rejimindən) ibarətdir. Bu yanaşmaya əsasən, dövlətin formalarından
danışarkən ilk növbədə aşağıdakılar nəzərdə tutulur:
a)
ali dövlət hakimiyyətinin təşkili, onun yaranma mənbəyi və ali
dövlət orqanlarının bir-biri ilə, həmçinin də əhali ilə qarşılıqlı
əlaqəsinin prinsipləri (idarəetmə forması);
b)
dövlət hakimiyyətinin ərazi üzrə təşkili, bir tam kimi dövlətin öz
tərkib hissələri, ərazi vahidləri ilə əlaqəsi (dövlət quruluşu forması);
c)
dövlət hakimiyyətinin həyata keçirilməsinin üsul və metodları
(siyasi və yaxud dövlət rejimi forması).
Dövlətin göstərilən formalarından hər biri dövlət hakimiyyətinin
təşkilinin və fəaliyyətinin yalnız müəyyən bir tərəfini, müəyyən bir
aspektini ifadə edir. Onlar nisbətən müstəqil fenomen olmaqla
bərabər, həm də real həyatda ayrılmaz şəkildə bir-biri ilə qarşılıqlı
əlaqədə olan, bir-birini tamamlayan hadisələrdir. Nəzəriyyədə təbii
ki, buna xüsusi diqqət verilir. Yəni onların nə qədər müstəqil və nə
dərəcədə bir-birindən asılı olması öyrənilir. Lakin irəli sürülən
mühakimələr yenə də mübahisəlidir. Dövlətin göstərilən formalarının
hər birinin tam olaraq müstəqil forma olması və yaxud daha ümumi
bir formanın tərkib hissəsi kimi çıxış etməsi ilə bağlı sual daha çox
mübahisə doğurur.
M.N.Marçenkonun fikrincə, həmin suala cavab verməyə
çalışarkən belə bir fakt nəzərə alınmalıdır ki, hər bir suveren dövlətin
hakimiyyəti vahiddir və bölünməzdir. Bu, hər şeydən əvvəl, onunla
şərtlənir ki, dövlət hakimiyyətinin mənbəyi birdir. Belə ki.
231
ilqar Məmmədov
respublikada hakimiyyətin mənbəyi xalq, monarxiyada isə monarxın
özüdür. Bundan əlavə, hakimiyyətin yeganə daşıyıcısı və həyata
keçiricisi dövlət mexanizmidir. Həmin «ikili birlikdən» çıxış etməklə
məntiqi olaraq o qənaətə gəlmək olar ki, hakimiyyətin mənbəyinin və
onun daşıyıcısının təbiəti və xarakteri necədirsə, onları
«formalaşdıran» forma da o cür olmalıdır. Yəni dövlət hakimiyyətinin
vahid mənbəyi və onun həyata keçirilməsinin vahid mexanizmi, təbii
olaraq, onların təbiətinə və xaraterinə uyğyn gələn vahid formanın
mövcudluğunu ehtiva edir. Vahid, ümumi formanın olması isə onun
müxtəlif növlərinin yaranmasını istisna etmir, əksinə bunu ehtiva edir.
Bu hadisənin özü isə çoxsaylı iqtisadi, siyasi, milli, coğrafi və digər
faktorlarla şərtlənir. Çünki onlar bu və ya digər dövlətin yaranmasına,
fəaliyyət göstərməsinə və müvafiq olaraq onların təbiətinə, dövlət
hakimiyyətinin xarakterinə təsir göstərir. M.N.Marçenkonun fikrincə,
vahid və ümumi forma əsasında müxtəlif dövlət formaları təşəkkül
tapır, inkişaf edir.“' Lakin o, bu ümumi forma barəsində danışsa da,
onun mahiyyətini açıqlamır, həmin ümumi dövlət formasının necə
olması barədə artıq heç nə demir. Beləliklə, bir növ onun fikri
yarımçıq qalır. Belə olan halda dövlətin vahid, ümumi forması barədə
tam təsəvvür formalaşmır.
V.İ.Vlasov isə belə hesab edir ki, dövlətin forması tam, bütöv
hadisə deyil. Forma mahiyyətcə dövlətin xarakterizə olunması üçün
əsas götürülən, vacib bilinən mühüm parametrlərin məcmusu,
yığımıdır. Həmin parametrlərin nəzərə alınması dövləti daha dolğun
şəkildə xarakterizə etməyə kömək edir. V.İ.Vlasovun fikrincə,
dövlətin formasını növlərə ayırmaq mümkün deyil. O, öz fikrini
əsaslandırmaq üçün yazır ki, nəzəriyyədə dövlətin formasının deyil,
idarəetmə formasının, dövlət quruluşu formasının və dövlət rejiminin
növlərindən danışılır. Vlasov hesab edir ki, idarəetmə formasını,
dövlət quruluşu formasını və dövlət rejimini dövlət formasının
«elementləri» adlandırmaq
'Марченко M.H.
Проблемы теории государства и права. S. 178-179.
232
Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi
əsassızdır. Çünki element hansısa bir tamın tərkib hissəsi, yəni
funksional vahididir. Həmin hadisələr isə mürəkkəb bir sistem olan
dövlətin bir-birindən çox fərqlənən xarakterik tərəflərini ifadə edir.’'
Bu cür fikir ayrılığının olmasına baxmayaraq, nəzəri təhlillər
göstərir ki, dövlət formasının həmin elementlər əsasında öyrənilməsi
onun düzgün dərk edilməsi baxımından çox əhəmiyyətlidir. Bu fikri
V.Y.Çirkin də dəstəkləyir. O yazır ki, həmin yanaşma, həm təhlil
üçün, həm də bu problemlə bağlı nəzəri biliklərin tədris olunması
baxımından çox əlverişlidir.
Onu da qeyd edək ki, dövlət formasının göstərilən üç elementdən
ibarət olması fikri dövlət və hüquq nəzəriyyəsində son dövrlərdən,
yəni XX əsrin axırlarından özünə yer almışdır. Buna qədər isə dövlət
rejimindən bəhs edilmir, dövlət formasının idarəetmə formasından və
dövlət quruluşu formasından ibarət olduğu göstərilirdi. Hal-hazırda
dövlət və hüquq nəzəriyyəsinə aid ədəbiyyatda həmin üçüncü
formaya bəzən «siyasi rejim», bəzən isə «dövlət rejimi» deyilir.
«Dövlət rejimi» anlayışından istifadə etməyin vacib olduğunu
göstərən müəlliflər siyasi rejimi dövlətin formaları sistemindən
kənarlaşdırırlar. Həmin müəlliflərin fikrincə, dövlətin fəaliyyətini siyasi
rejim yox, məhz dövlət rejimi xarakterizə edir. Dövlət və hüquq
nəzəriyyəsində özünə yer alan bu cür diskusiyalar göstərilən üçüncü
formanın geniş və dar mənada başa düşülməsinin nəticəsidir. Demək
olar ki, bütün müəlliflər o fikirlə razıdırlar ki, dövlət rejimi cəmiyyətdə
siyasi sistemin bütün digər elementlərini də əhatələyən siyasi rejimin
ən mühüm tərkib hissəsidir.
Hesab edirik ki, «siyasi rejim» anlayışı geniş və dar yanaşmanı
əhatə etdiyindən iki əsas sahədə baş verən proseslərin, yəni həm
bilavasitə dövlətin fəaliyyətindən irəli gələn proseslərin, həm də
ictimai-siyasi proseslərin başa düşülməsi, onların hamısının nəzərə
alına bilməsi baxımından həmin anlayışdan istifadə etmək daha
məqbuldur. Odur ki, həmin «dövlət forma-
BjıacoB
M.H. TeopHa rocyAapcxBa n npaea. S. 136.
233
Dostları ilə paylaş: |