64
cəksən. O, da mənə sənətimi dəyişmək tələbini
qoydu. Mən də tacir olmağı qərarlaşdırdım. Həmin
gündən də mən tacir, xanımım isə ev qadını oldu.
Beləliklə də hər ikimiz sənətimizi ülvi məhəbbəti-
mizə qurban verdik. Arada belə məclislər təşkil
edirəm ki, ürəyimizin atəşini, sənət yanğısını az da
olsa söndürək.
Cabbar gülümsəyə-gülümsəyə dedi:
- Qardaş xanımının səsi doğrudan da Allah
vergisidir. Allah verəndə Arazın o tayında da verir,
bu tayında da... Andı pozmağınız bir günahdırsa,
bu vergini dörd divar arasında saxlamaq beş gü-
nahdır...
Sədnik müəllim bu hekayəni sevimli həyat
yoldaşı mərhum Səfurə xanımın əziz xatirəsinə
həsr edib.
Səfurə xanım ziyalı, sənətə yüksək qiymət
verən, yaradıcılıq qabiliyyətinə malik Azərbaycan
qadını olub. Əfsuslar olsun ki, Sədnik müəllim
Səfurə xanımı həmişə pərdə arxasında saxlayıb,
onun yaradıcılığının tam üzə çıxmasına şərait
yaratmayıb.
Xalqa, xalq ədəbiyyatına məhəbbət S.P.Pir-
sultanlının qanına elə hopmuşdur ki, onları bir-bi-
rindən ayrı təsəvvür etmək çox çətindir.
Bütün sahələrdə olduğu kimi Sədnik Paşa
Pirsultanlı dram əsərləri yazmaq sahəsinə də baş
vurmuş, iki pyes yazmışdır. “Qızıl piyalə” pyesi
saf, ülvi məhəbbət və sənət üzərində qurulmuşdur.
65
Pyes xalq əfsanələri əsasında işlənmişdir. Pyesdə 5
obraz iştirak edir. Fərhad - daşyonan, İlham pərisi -
gözəllər gözəli, Mahmud şah Qəznəvi - hökmdar,
Piran Qoca - hökmdarın atası, Çətinqaya isə Fər-
hadın dostudur.
Fərhad el arasında tanınmış daşyonan, tarixi
mədəniyyət abidələri yaradan bir sənətkardır. Çə-
tinqaya onun ən yaxın dostudur. Bir gün Çətinqaya
İlham Pərisinin gözəlliyindən söz açır. O bildirir
ki, İlham pərisi heç bir kəsi bəyənmir. İlham Pə-
risi bazardan gələndə pişvazına çıxaq, sən də mə-
lahətli səsinlə oxu, bəlkə səni bəyəndi. Fərhad
deyir ki, şahı bəyənməyən qız, adi bir daşyonanı
bəyənəcəkmi?
İki dost İlham Pərisinin pişvazına çıxırlar.
Fərhadın həm də gözəl, məlahətli səsi var imiş.
Xalq buna görə də Fərhadı çox sevirmiş. Fərhad
İlham Pərisinin uzaqdan gəldiyini gördükdə məla-
hətli səsi ilə oxumağa başlayır. Hamı bu səsin
sehrinə toplaşır. İlham Pərisi bu səsi eşitdikdən
sonra Fərhadın kimliyi ilə maraqlanır, bir könüldən
min könülə ona vurulur. Fərhadın sehirli səsi onun
bütün vücudunu sarsıdır. İlham Pərisi Fərhadı yu-
xuda da gördüyünü bildirir.
İlham Pərisinin sorağını alan Mahmud şah
onu sarayına gətirdir. Saray mühiti İlham Pərisinin
qəlbinə yatmır. Gecə-gündüz Fərhadın sehirli səsi-
nin həsrətini çəkir. Qəzvin məmləkətinin şahı
Mahmud İlham Pərisinin nə üçün kədərli olduğu
66
ilə maraqlanır. İlham Pərisi məyusluğunun səbə-
bini qardaşının ölümü ilə əlaqələndirir. Bu zaman
Fərhadın uzaqdan səsi gəlir. İlham Pərisi qeyri-
ixtiyari sehirli səsə tərəf yüyürür və şaha deyir ki,
bu məndən asılı olan hal deyil. Mən qeyri-ixtiyari
o səsə tərəf can atıram. Mənim bütün varlığım o
səsə bağlıdır.
Şah qəzəblənib Fərhadı əvvəlcə zindana sal-
dırdı, sonra isə uzaq ölkəyə sürgün etdirdi.
Şahın atası Piran Qoca bir gün şəhərə çıxdı.
Gördü ki, hamı qara geyinib, hər yan sükuta qərq
olub. Piran qoca camaatdan qara geyinməklərinin,
yasa batmaqlarının səbəbini soruşdu. Adamlar bil-
dirdilər ki, şah Fərhadı başqa ölkəyə sürgün edib.
Fərhadın səsini, sənətini çörəkdən, sudan üstün tu-
tan xalq ona yas saxlayır.
Piran Qoca əhvalatı oğluna danışdı, onun
təkidi ilə Fərhadı vətəninə qaytardı. Hökmdar
Fərhadı üzü tüklü, əli qabarlı görüb soruşdu:
- Sən orada nə iş görürdün?
- Bənna işləyirdim.
- Bəs niyə bənna, bəs niyə oxumurdun?
- Ç ox uzaqda idim. Səhər yelləri İlham Pərisi-
nin nəfəsini mənə çatdıra bilmirdi. Mənim səsim
ona bağlıdır. Onun nəfəsi mənə çatmasa, oxuya
bilmirəm
Şah Fərhada tapşırdı ki, özündə səliqə yarat.
Bu həftə meydanda sənə oxumağa icazə verə-
cəyəm.
67
Şah kor-peşman evinə gəlir. Qızıl şəbəkəli
aynabənddə zərli miz üstündə bir cüt qızıl piyalə
qoyur. İlham Pərisini çağırıb yanında oturdur. Xəl-
vət adam göndərir ki, qoyun Fərhad oxusun. Qıza
dedi ki, qızıl piyalələrə şərab süz. Elə bu zaman
Fərhadın həsrət notları üzərində köklənmiş səsi
bütün aləmə yayılır. İlham Pərisi səs gələn tərəfə
qaçaraq dedi:
- Odur!
Şahın adamları İlham Pərisini tutub saxlaya
bilmədilər. Şah qızın başından qızıl səpdi, ona xe-
yir-dua verməyə məcbur oldu. Böyük səltənət sa-
hibi İlham Pərisinin Fərhada olan məhəbbəti qarşı-
sında gücsüz, cılız, miskin göründü.
Şah yana-yana:
- İlahi, bu məhəbbət nə imiş belə?
Qızıl şəbəkəli aynabənddə, qızıl piyalə də,
ləl-cəvahirat da ülvi məhəbbətin qabağında aciz
imiş. Taxt-tac da, hökm də, qılınc da onun qaba-
ğını kəsməkdə gücsüz olurmuş.
İlham Pərisi heç nəyə məhəl qoymadan
meydana qədər ayaqyalın qaçdı. Bu mənzərəni
seyr edən Piran Qoca oğluna dedi:
- Fərhad bizim elin ürəyi, İlham Pərisi isə
görən gözüdür.
Hər iki aşiq böyük sınaqlardan keçdi. Qoy
bütün el yasdan çıxsın, bu meydanda da onların
toyu olsun. Mahmud Şah razılaşdı, hamı onları
təbrik etdilər.
Dostları ilə paylaş: |