Qəm leysani
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Əsgərov XurĢud Əsgər oğlu
139 Horadiz əməliyyatında özünün qeyrətli bir igid olduğunu bir daha sübut edən eloğlumuz Qorqan uğrundakı döyüĢlərdə də fərqləndi. Ġgidliyini nəzərə alıb bir nömrəli batalyonun 3-cü rotasında vzvod komandirinin müavini təyin etdilər onu. Elxan duyub-anlayırdı ki, onun üzərinə böyük məsuliyyət hissi düĢür. DöyüĢ zamanı az itki ilə məqsədə çatmaq istəyi onu daha cəsarətli edirdi. YoldaĢlarını gözbəbəyi kimi qorumağa çalıĢan Elxan Əsgərov Qorqan uğrundakı döyüĢlərin birində özünü qorumağı yaddan çıxardı. DüĢmən fürsət tapıb cəsarəti ilə yoldaĢlarına ürək-dirək verən bu qeyrətli oğlanın odlu ürəyini niĢan aldı. Əsgərov Elxan ġamil oğlu 1994-cü ilin 20 yanvarında Ģəhidlik zirvəsinə ucaldı... Cəbrayılda dünyaya göz açan bu igid Saatlı rayonunun ġirinbəyli kənd qəbiristanında özü boyda Vətən torpağını gor evi seçdi... Bu gün Elxanın ölümündən xeyli keçsə də el-obası onu bir an da olsun yaddan çıxarmayıb. Vətən yolunda Ģəhid olanlar əbədi yaĢamaq haqqı qazanırdı. Elxan illər boyu bizim qan yaddaĢımızda özünün igidliyi ilə həmiĢə xatırlanıb əzizlənəcək. Allah ona və cəmi Ģəhidlərə rəhmət eləsin... Əsgərov XurĢud Əsgər oğlu doğulub - 06.06.1974-cü il, Cəbrayıl rayonu Dağ Xələfli kəndi; Ģəhid olub - 04.03.1994-cü il, Füzuli rayonu Horadiz qəsəbəsi KĠġĠ ÖMRÜ YAġAMISIN Səndən əvvəl həmkəndlin Xıdırdan söhbət açmıĢıq, qardaĢ. O səndən cəmisi ikicə ay qabaq dünyasını dəyiĢib. O da sənin kimi Dağ Xələflinin təmiz havası ilə nəfəs alıb, sərin çeĢmələrindən su içib, kəndinizin qürub səmtindəki Ziyaratın bəyaz zirvəsinə gözü dolusu tamaĢa edib. Qoy ruhun bizdən inciməsin XurĢud, səndən yazmaq istəyi ilə yaĢadığımız anlarda əlimizin altında olan vərəq yarım kağıza sığıĢan ömür yoluna dönə-dönə üz tutduq. Doğulduğun gündən Ģəhid olduğun anadək keçdiyin iyirmiillik ömür yolunu axtarıb tapa bilmədik bu kağız- da. Titrək xətlə qələmə alınan ömürnaməni kim yazıb görəsən? Atanmı, ananmı, 140 qardaĢ-bacınmı, dostun-doğmanmı? Nə qədər baĢ sındırdıqca da sualımızın iĢıq ucu görünmədi, XurĢud. Didərginlik əzabı ilə yaĢadığımız günlərdə əlimiz çatmadı ki, doğmalarınla görüĢüb onların nisgilli baxıĢlarından arayıb tapaq səni. Ona görə də bağıĢla bizi, eloğlu, ünvanımıza üz tutan bu bir parça kağızdan axtarmalı olduq səni. Adi Ģakird dəftərinin damalı vərəqində sənin həyat yolundan söz açılır: Əsgərov XurĢud Əsgər oğlu 1974-cü il iyunun 6-da Cəbrayıl rayonunun Dağ Xələfli kəndində anadan olmuĢ, 1991-ci ildə orta məktəbi bitirmiĢdir... Bundan sonra sənin odlu-alovlu cəbhəyə uzanan ömür yolundan qısaca söz açılır. Bildiyimiz odur ki, səni cəbhəyə qeyrətin gətirib, Vətən yaĢasın deyə dar ayaqda canından keçmisən. Sənin barəndə düĢündükcə beĢ-on il qabaq yazılmıĢ bir Ģeri xatırladıq: Bircə əsim küləyini ver mənə, Bircə ovuc torpağına qısılım. Nəğmə dolu ürəyini ver mənə, QayalaĢan kipriyindən asılım... Vətən hissi gur çaylara, zümzüməli çeĢmələrə, durna qatarına, səhər mehinə qarıĢıb sənin ürəyindən adlayıb keçirdi, XurĢud. Elə ona görə də günəĢ ziyası, damla saflığı var idi səndə. Belə amalla doğulanlar ĢimĢək ömürlü olsalar da, əbədi yaĢamaq səadətinə qovuĢurlar. Ömrün dəyəri yaĢanmıĢ illərin uzunluğu ilə yox, həyatda qalan izləri ilə ölçülür. Sən iyirmi illik ömrünlə həyatda elə iz qoyubsan ki, əsrlərin tufanı, qasırğası onu yaddaĢımızdan silməyə qadir deyil. Sən sözün əsl mənasında kiĢi ömrü yaĢamıcsn. Belə ömür yaĢamağa çoxunun hünəri çatmadı, qardaĢ... sən torpaqlarımızın barıt qoxulu günlərində Sur, QuĢçular, DaĢbaĢı postlarında yurda keĢik çəkmisən. Sonralar Tey və Qala dağlarının ağuĢuna Sirik kəndinin üst tərəfindəki meĢəlikləri səngər edib Ziyaratın o üzündən atılan mərmilərin yolunu kəsmisən. Dağ kəndlərinin camaatı ev-eĢiklərini tərk edib Arazboyuna pənah gətirəndə, o vaxtlar sıralanan obalarımızı qoruyub saxlamaq üçün silahdan yapıĢmısan. Erməni quldurları Horadizdə yolu bağlayarkən Araz çayını o üzə keçib Mildə, Muğanda sıralanan qaçqın çadırlarında daldalanan ailə üzvlərini, qohumlarını soraqlamısan... Noyabrın ilk günlərində respublika prezidentinin çağırıĢı ilə yenidən ordu sıralarına qayıdıb Ağdam istiqamətində gedən döyüĢlərdə iĢtirak etmisən... Əsgəri olduğun hərbi hissə Horadiz qəsəbəsinə doğru uğurla irəliləyəndə sevincindən qanadın olmayıb uçmağa. Cəbrayılın düĢmən caynağından geri alınan Cocuq Mərcanlı kəndinə ayağın dəyəndə elə bilmisən ki, doğulduğun Dağ Xələfli kəndinə qədəm qoymusan. Araz kənarında yerləĢən bu kənddən baxanda doğma kəndinizi görə bilməsən də Ziyaratın qarlı zirvəsinə uzaqdan da olsa tamaĢa edib, yurd həsrətini söndürmüsən. Ġnanmısan ki, tezliklə torpaqlarımız azad ediləcək... Belə duyğularla yaĢadığın günlərin birində Lələ təpəsinə sığınan düĢmənlərin 141 atdığı güllədən sinən parçalanıb. Saleh adlı bir igid əsgərin baĢçılığı ilə döyüĢçü dostların səni çətinliklə arxaya gətiriblər. Və bundan sonra əbədiyyət adlı Tanrı məkanına səfərin baĢlayıb sənin. Getdiyin o sirli dünyadan bir daha qayıtmasan da, Vətən torpağını gəzib dolaĢan müqəddəs ruhun həmiĢə bizimlə olacaq... Əhmədov Məhəmməd Sabir oğlu doğulub - 12.02.1970-ci il, Bakı Ģəhəri; Ģəhid olub - 12.02.1994-cü il, Kəlbəcər rayonu YanĢaq kəndi "ATA, MƏN GETDĠM"... Məhəmməd haqqında məlumat almaq üçün onun atası, elimizin ağsaqqalı, görkəmli xalq yazıçısı Sabir Əhmədlinin qonağı olduq. Onunla söhbətimizi bütövlükdə diktofon lentinə aldıq. Sonra da qərara gəldik ki, bu söhbəti olduğu kimi oxucularımıza çatdıraq. Deyəsən Sabir müəllimin söhbəti bütün Ģəhid ata- larının qəlbindən axıb gələn isti, səmimi, qüssəli ürək sözləri idi... -Sabir müəllim, istəkli oğlunuz Məhəmməd haqqında söhbət etmək üçün gəlmiĢik. Sizin üçün nə qədər ağır olsa da biz o günləri - Məhəmmədli günlərinizi yada salmaq istədik. Məhəmmədin Murov dağlarında, YanĢaqda ömrünün bitməsindən üç il keçir. 1994-cü il fevralın 12-də gecə ikidən üçə iĢləyəndə o, YanĢaq yaxınlığında, Kəlbəcər dağlarında, qara-qırova bürünmüĢ dağ yamaclarının birində tək bir güllə ilə Ģəhid olub. Sonra öyrəndim, mən bildim ki, gecə görən niĢançılar - snayperlər vurublar onu. Bu hadisə baĢ verib. Amma hələ indiyə qədər mən, onun anası, ailə bunu gerçəklik kimi ağlımıza sığıĢdıra bilmirik. ƏyləĢmiĢik, bu stoldu, həyətdi, bağçadı, həmiĢəki kimidi, həmiĢəki qaydasındadı. Gün doğur, gün batır, iĢə gedən iĢə gedir, adi həyatdı və burada heç bir ağrı duymursan. Birdən yadına düĢür ki, bu oğlan yoxdu. Onun 24 yaĢı hələ tamam olmamıĢdı. Özü də həyat eĢqi güclü, yaĢamaq həvəsi aĢıb-daĢan bir oğlan idi. Yoxdu indi o. Bu həyatla çox bağlı olan, həyatı sevən əziz bir adamın yoxluğu ağır olur. Bütün bunları baĢına gəlməyən Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|