Qəm leysani
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Məlikov Qədir Sərxan oğlu
196 olsun. Rəhmətlik hərdən yana-yana deyərdi ki, dünyanın düz vaxtlarında bir- birindən ayrılmağı ölümdən betər sayan Cəbrayıl camaatı indi ölkəmizin altmıĢa yaxın rayonuna, üç min yaĢayıĢ məntəqəsinə səpələnib. Allah heç kəsə bu sitəmi göstərməsin... Xeyli arayıb axtarandan sonra Sərxanın doğmalarının sorağını Sumqayıtdan aldılar... Ertəsi gün Sumqayıtın ġəhidlər xiyabanı bir Ģəhid qəbrini də qoynuna aldı. Cəbrayıl rayonunun DağmaĢanlı kəndində dünyaya gələn Mehralıyev Sərxan Yusif oğlu Xəzər sahilindəki Ģəhəri özünə əbədi məskən seçdi... Orta məktəbi Dağtumasda bitirib, 1987-1989-cu illərdə sovet ordusunda xidmət edib. ġəkildən boylanan yaraĢıqlı çöhrəsindən hiss edirsən ki, yaĢamaq amalı güclü olub. Həmkəndliləri onu diribaĢ, çevik bir oğlan kimi xatırlayır, vaxtsız ölümünə vaysınırlar. Tale onu ölümdən bir neçə il qabaq vüsala çatdırıb. Toy edib, ev-eĢik sahibi olub. Dünyasını dəyiĢdiyi ana qədər Ģərəfli bir ömür yaĢayıb Sərxan. 1991-ci ildə könüllü olaraq torpaqlarımızın müdafiəsinə yollanıb. Balyand-Qaracallı-Sur uğrunda gedən döyüĢlərdə kipriyini də qırpmayıb. ġiĢdağ əməliyyatında əzəldən axıradək ürəklə vuruĢaraq düĢmənin baĢına od yağdırıb. 1993-cü ilin oktyabrında Horadiz yolu kəsiləndən sonra Arazı keçərək yenidən öz hərbi hissəsinə üz tutub. Son arzusu düĢməndən qisas almaq olsa da, tale ona axıradək bu imkanı verməyib... Sərxan dünyasını dəyiĢdiyi gündən Tanrı dərgahının "sakinlərinə" qoĢulub əbədi ömür payını yaĢayır. Onun yurd yerlərimizdən nikaran ruhu DağmaĢanlıdan uzaqlarda iztirab çəkən doğmalarını soraqlayır hələ də: Ruhum incik, sinəm qanlı, Bir igidəm adlı, sanlı. Haray çəkir DağmaĢanlım, Ellər, torpaq amanatı. 197 Məlikov Qədir Sərxan oğlu doğulub - 15.10.1966-cı il, Cəbrayıl rayonu Tinli kəndi; Ģəhid olub - 15.08.1993-cü il, Xocavənd rayonu Sur kəndi YARALI SƏSĠN ĠġIĞI Səs Tanrı möcüzəsi, ömür harayıdır.Səsdə bulud kövrəkliyi, yarpaq pıçıltısı, günəĢ ziyası, ulduz iĢartısı var. Səs ürəyin döyüntüsü, damarlardan axan qanın həniri, iĢıq cığırıdır. YapıĢıqlı, bənzərsiz səsi var idi Qədirin. YovĢan ətirli Gəyən düzünün hərarətindən süzülən bu səs varı-dövləti idi onun. Boğazında çeĢmə kimi qaynayan titrək səsinin üstə əsməsə də nəğmə ilə bələyib yazın gürĢadından, qıĢın qırovundan qoruyub saxlayırdı onu. El-oba Ģənliklərinin, çeĢmə kənarında qurulan məclislərin bəzəyi, naxıĢı idi bu səs. Sonralar bu səsdən döyüĢ səngərlərinə də iĢıq düĢdü. Burda barıt qoxusu gəlirdi onun səsindən. Qədirin dağa- daĢa ün salan "Qarabağ Ģikəstəsi"ndən mərmi yağıĢı, güllə leysanı yağırdı elə bil düĢmənin baĢına. Erməni quldurları vahiməyə düĢüb gülləyə tuturdular onun səsini. Yaralı səsin iĢığı hayqarıb igidlərimizi düĢmən üstünə aparırdı. Qədirin sinəsi səs dənizi, nəğmə ümmanıydı... Gəyən düzünün ətəyinə sığınan Tinli kəndində doğulmuĢdu Qədir. Elat yolunun üst tərəfində sıralanan evlərə kəhriz suyunun sərinliyindən düĢən bir xıĢma iĢığa üzünü söykəyirdi bu kənd. Qədirin çeĢnili-naxıĢlı nəğmələrimiz üstə köklənən yanıqlı avazı Tinlinin aylı-ulduzlu gecələrinin, günəĢli sabahlarının yarı-yaraĢığı idi. Buğum-buğum böyüdükcə əllərindən yapıĢıb kövĢənliklərə, sinif otaqlarına, kəhriz üstü qatarlanan qızların yanına aparırdı bu səs onu. Səsinin iĢığı ilə gedib mədəni-maarif texnikumuna qəbul olunmuĢdu Qədir. Sevimli bacıları Atlas, Firuzə, Gülüzə, Elza onun səsi ilə ovunur, avazı ilə nəfəs alırdılar... Cəbrayıl rayon mədəniyyət evində iĢləyəndə Qədirin yanıqlı, yapıĢıqlı səsi Xan Çinarın köklərindən süzülüb axan büllur kəhrizin sərinliyinə qarıĢaraq həyətləri dolaĢırdı. ġahvəlli Hüseynin, Mərcanlı Sədaqətin, Orucun nəğmələri üçün qəribsəyənlər Qədirin səsinin "tamaĢasına" yığıĢırdılar... Qarabağ elimizin dan yerinə qırov düĢəndə səsini də götürüb cəbhəyə yollandı Qədir. Bir neçə gündən sonra Mərcanlı Bayramov ġakirin dəstəsindəki uĢaqlar onun cəsarətli bir əsgər olduğundan iftixar hissiylə danıĢdılar. DöyüĢçü 198 dostları burada da sinələrini qabağa verib qoruyurdular onun səsini. Qədir dostlarına borclu qalmayıb "Qarabağ ġikəstəsi"ylə yaralı yurd yerlərimizi ovunduranda yarasa kimi daĢların çatında, selabların oyuğunda gizlənən Andronik nəvələri güllələyirdilər bu səsi... 20 Yanvar Ģəhidləri azadlıq toxumu kimi onun sevgisində, istəyində göyərmiĢdi. Onların ruhu Qədirin harayında dil açıb, dirilik tapmıĢdı. Onun üçün Ģəhid adı Kərbəla Ucalığı, Hacı Qaraman müqəddəsliyi, Nəsimi dönməzliyi idi. Bəlkə elə buna görə də ömrünün iyirmi yeddinci baharında Ģəhidlik zirvəsinə Ucalıb Tanrı məkanına üz tutub. YoldaĢları deyirlər ki, döyüĢ meydanında yaralansa da geriyə qayıtmaq istəməyib Qədir. Surun yoxuĢuna çilənən qanıyla yamacı dan yerinə döndərib o. Yalnız heydən düĢəndən sonra silahı yerə qoyaraq canının ağrısını yaralı səsi ilə ovundurmağa baĢlayıb. QardaĢı Nadir deyir ki, sinəsindən ağır yara alan Qədiri əvvəlcə Qaraxanbəyliyə və oradan da Bakıya aparıblar. Səsi xıncım-xıncım olan bu igid əsgəri burda xilas edə bilməyiblər. Cəbrayıl rayon mədəniyyət Ģöbəsinin müdiri Fikrət Məmmədov dərin bir kədərlə yada salır Qədiri: - Çox səmimi, mehriban oğlan idi. Rayon səviyyəli bütün tədbirlərdə yaxından iĢtirak edər, məĢqlərdən bir gün də olsun qalmazdı. Qara çatma qaĢları var idi. Əsl mədəniyyət iĢçisi idi. Mənim ona çox böyük ümidim var idi. Heyf Qədirdən... Puta qəsəbəsində müəllim iĢləyən qardaĢı Mərkəz deyir ki, qospitalda Qədirin cibindən çıxarılan dəftərçədə bir Ģerin: Ulu Tanrı sən Ģərəfli bir ölümə öyrət məni, Ölsəm əgər torpağımda öz qanımdan göyərt məni - misralarına qan çiləndiyini görəndə dodaqlarımı söykədim o sətirlərə. Qədirin səsinin iĢığından süzülən qan idi bu... Qədirin səsi Tanrı möcüzəsi, ömür harayı idi. Ġndi bir Ģəhid ruhuna sığınıb bu səs. Yaralı yurdumuzun, əsirlikdə qalan obalarımızın məlhəmidir Ģəhid eloğlumuzun oba-oba iĢıq soraqlayan avazı... Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|