8
17.2. Quru sularının çirklənməsi və insan sağlamlığı
17.3. Azərbaycan Respublikası çaylarının
ekoloji problemləri
17.3.1. Kür və Araz çaylarının ekoloji vəziyyəti
17.4. Dünya okeanı və dənizlərin çirklənməsi
17.4.1. Okean və dənizlərin ağır metallarla çirklənməsi
17.4.2. Dəniz və okeanların qorunması
17.5. Xəzər dənizinin ekoloji vəziyyəti
17.5.1. Xəzərin neft və neft məhsulları ilə çirklənməsi
XVIII FƏSİL. LİTOSFERƏ ANTROPOGEN TƏSİR
18.1. Yerin təkinə təsir
18.2. Faydalı qazıntıların çıxarılması və istifadəsinin ətraf mühitə təsiri
18.3. Dağ süxurlarına və massivlərinə təsir
18.4. Torpaq örtüyünə antropogen təsir
18.4.1.Torpaq eroziyası
18.4.2. Azərbaycanda eroziyaya uğramış torpaqların ekoloji problemləri
18.5. Torpaq və insan sağlamlığı
18.6. Nitrat və nitritlərin insan sağlamlığına təsiri
18.7. Səhralaşma
18.7.1. Azərbaycanda səhralaşma problemi
18.8. Həyatın təkamülündə və Yer üzərində bioloji müxtəlifliyin
qorunmasında torpağın əhəmiyyəti
XIX FƏSİL. BİTKİ ÖRTÜYÜNÜN ƏTRAF MÜHİTDƏ VƏ
İNSAN HƏYATINDA ROLU
19.1. Meşə örtüyünün ətraf mühitə təsiri
19.2. Təbii otlaqların vəziyyəti
19.2.1. Azərbaycanda otlaqlardan istifadənin problemləri
19.3. Bioloji müxtəliflik (BM)
19.3.1. BM-in ekoloji və iqtisadi əhəmiyyəti
19.3.2. İnsanın BM-ə təsiri
19.4. Azərbaycanda bioloji müxtəlifliyin qorunması problemi
19.5. Dərman bitkilərindən istifadə
19.6. Müxtəlif xəstəliklər zamanı tərəvəz şirələrindən
istifadə
XX FƏSİL. TƏBİƏTİN MÜXTƏLİF İSTİQAMƏTLİ
DƏYİŞDİRİLMƏSİ VƏ İNSAN SAĞLAMLIĞI
20.1. Əkinçilik və insan sağlamlığı
20.2. Meşədən istifadə və insan sağlamlığı
20.3. Süni su anbarları və insan sağlamlığı
20.4. Quraqlıq ərazilərin suvarılması və insan sağlamlığı
20.5. İzafi rütubətlik və bataqlaşmış ərazilərin qurudulması və insan
9
sağlamlığı
20.6. Heyvandarlığın intensivləşdirilməsi və insan sağlamlığı
20.7. Tikinti işləri və insan sağlamlığı
XXI FƏSİL. BİOSFERƏ XÜSUSİ TƏSİR NÖVLƏRİ
21. Ətraf mühitin akustik (səs) çirklənməsi və sağlamlığa təsiri
21.1. Səs və vibrasiyanın ətraf mühitə və insana təsiri
21.2. Mühitin elektromaqnit çirklənməsi və onun insanın sağlamlığına təsiri
XXII FƏSİL. BİOSFERƏ EKSTREMAL TƏSİR
22.1. Kütləvi qırğın silahlarının ətraf mühitə təsiri və ekoloji nəticələri
22.2. Müharibələrin ətraf mühitə təsiri
22.3. Nüvə silahlarının ətraf mühitə təsirinin nəticələri
22.4. Texnogen ekoloji qəzaların təsiri
XXIII FƏSİL. TƏBİİ FƏLAKƏTLƏR
23.1. Fırtınalar
23.2. Azərbaycanda güclü küləklər
23.3. Zəlzələ
23.4. Sunami
23.5. Daşqınlar
23.6. Tropik tsiklonlar
23.7. Tayfunlar
23.8. Leysan yağışları, dolu
23.9. Sel hadisələri
23.10. Sürüşmələr
23.11. Qar uçqunu
23.12. Quraqlıq və quru küləklər
23.13. Vulkanlar
23.13.1. Palçıq vulkanları
23.14. Kosmik fəlakətlər
XXIV FƏSİL. ƏTRAF MÜHİTİN SOSİAL FAKTORLARI
24.1. Papiros (siqaret) çəkmə və onkoloji xəstəliklər
24.2. Narkomaniya və toksikomaniya
24.3. Alkoqolizm
Ədəbiyyat
10
GİRİŞ
İnsan təbiətin bir hissəsi olub onunla sıx bağlıdır. İnsanın həyatında və fəaliyyətində təbiətin rolunu
qiymətləndirmək olduqca çətindir. Təbiət insanların yaşayış mühiti vəzifəsini görür, onun vəziyyəti cəmiyyətin
rifah və inkişaf səviyyəsini təyin edir.
Hələ XX əsrin başlanğıcında yer kürəsinin əhalisi təmiz hava alır, saf su içirdilər. Dünya sonsuz, təbii
sərvətlər isə tükənməz hesab edilirdi. Lakin bir neçə onilliklərdən sonra dünya olduqca təhlükəli ekoloji fəlakət
hüdudunda qaldı. Ekoloqların fikrincə əgər bəşəriyyət bu yolu davam etdirərsə, yaxın bir neçə nəsildən sonra
onu fəlakət gözləyir.
XX əsrin ikinci yarısından başlayaraq əhalinin sürətlə artımı və elmi-texniki inqilab biosferdə deqradasiya
proseslərinin əlamətlərini yaratdı. Milyon illər ərzində formalaşan təbii ekosistemlər ciddi dəyişikliyə məruz
qalaraq insanın xarici təsirinə qarşı davamsız vəziyyətə düşdü.
XX əsrin əvvəlində Yer üzərində əhalinin sayı cəmi bir milyarda yaxın idi, əsrin sonunda isə, yəni bir əsr
ərzində bu rəqəm 6 dəfə artaraq 6 milyarda çatdı. Ekoloqların əksəriyyəti belə hesab edirlər ki, təbii resursların
tükənməməsi və texnogen fəaliyyət nəticəsində dəyən ziyanın təbii yolla bərpa olunması üçün Yer üzərində
əhalinin sayı 1-1,5 mlrd. nəfər hüdudunda olmalıdır.
Elmi-texniki inqilab həyatda məlum olmayan və ağıla sığmayan çox böyük gərginliklər yaratdı: aviasiya və
avtomobil nəqliyyatı, nüvə energetikası, kimya sənayesi və s. Bu və digər sahələr təbiət üçün zərərli olmaqla
yanaşı, həm də təbii resursların azalmasına, bəzən tükənməsinə səbəb oldu. Belə ki, materiallardan və enerjidən
istifadə XX əsrdə son dərəcə sürətlə artaraq, hətta əhali artımını da keçdi. Enerjidən istifadə 10 dəfə, material-
lardan istifadə isə 9 dəfə çoxaldı.
İnsan fəaliyyəti və onun təbiətlə qarşılıqlı əlaqəsi bu gün dünya əhalisinin əksəriyyətinin həyat şəraitinin
dəyişməsinə səbəb oldu. Antropogen fəaliyyətin nəticələri aşağıdakı kimi təzahür olunur.
•
Meşələrin məhv edilməsi, bozqırların (çöllərin) şumlanması, meliorasiya, süni göllərin və dənizlərin
yaradılması, meqapolislərin salınması, yol, kanal və trasların tikilməsi nəticəsində yer səthinin landşaftı dəyişir.
Təbii ekosistemlərin sahəsi hər il 1 % sürətilə azalır, o cümlədən meşələrin (xüsusilə tropik meşələrin) sahəsi
ildə 200 min ha azalır, səhraların sahəsi isə ildə 60 min km
2
genişlənir. Hazırda pozulmayan (təbii)
ekosistemlərin yalnız 40 %-ə qədəri qalmışdır.
•
Atmosferdə parnik (istilik) effekti yaradan toz və qazların toplanması nəticəsində yerin istilik balansı
dəyişir, qlobal istiləşmə baş verir.
•
Ozon təbəqəsinin ildə 1-2 % nazilməsi, ozon «bacalarının» (deşiklərinin) əmələ gəlməsi müşahidə
edilir.
•
Torpağın deqradasiyası (şorlaşma, şorakətləşmə, eroziya, münbitliyin aşağı düşməsi) baş verir.