QəZƏNFƏr paşayev
Yüklə 1,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
180 dəfələrlə olduğundan Hüseynlə Humayın sevgi dastanından xəbərdar idi. Bilirdi ki, Hüseyn Humayı “Süsən”, “Süsənim” deyə çağırarmış. Şair evlənəndən sonra ilk övladı qız olur. Dostunun ilk övladının adını Yaşar Qarayev Süsən qoyur. İlk məhəbbət dastanındakı Süsənin sonrakı taleyinin necə olduğunu bilmirik. Şairin qızı Süsən isə xoşbəxt oldu. Böyüdü, ali təhsil aldı, ailə qurdu. Üç övlad anası oldu: Daşqın, Toğrul və Şaiq. Hamısı evlidir. Süsən xanım indi nəvələrinin sevimli nənəsidir.. 181 Hüseyn Kürdoğlu poeziyası və unudulmaqda olan janrlar Sevimli şairimiz Hüseyn Kürdoğlunun çox sayda həcvləri, satirik və yumoristik şeirləri vardır. Təəssüf ki, onlar nə çap olunub, nə də tədqiqata cəlb edilib. Şairin yaradıcılığına dair kitab yazma-ğa başlayanda məlum oldu ki, arxivində rəngi saralmış vərəqlərdə onlarla həcvləri, satirik və yumoristik şeirləri vardır. Həcvlərdən danışarkən de--məliyik ki, həcv müəllifi hər hansı bir şəxsin ya-ra-maz hərəkətlərini təsvir və tənqid edərək, ona kin və küdurətini bildirir. Onlarda şəxsi motivlər üs-tün olduğundan ictimai əhəmiyyəti az olur. Odur ki, bir çox şairlər realist satiranı bu cür həcvlərə qar-şı qoyaraq, şeirdə ictimai məzmunu, həyatiliyi, xəl-qiliyi qüvvətləndirməyə can atmışlar. Azərbaycan şairlərindən Qasım bəy Zakir, Seyid Əzim Şirvani, Asi, Müznib və başqaları həcv yazsalar da, bu janr öz yerini realist satira və yumora vermişdir. Bu, Hüseyn Kürdoğlu 182 yaradıcılığında da belədir. Lakin aydınca görünən bir məsələ də vardır. Kürdoğlunun həcvləri satira və yumorun qovşağında yer alıb. Şairin həcv və satirik şeirlərində insanı məhv yox, islah etmək bir problem kimi ortaya qoyulur. Şair özündən razı, özünü öyən adamları ifşa edərək yazırdı: Qabarmayın köpük kimi, Yellənməyin yelpik kimi. Sizi qara qəpik kimi Ataram tozun içinə. Şairin həcvləri, satirik və yumoristik şeirləri aşıq poeziyası kimi axıcıdır, mənalıdır, hikmətlidir: Hələ ki, hindəsiniz, ay cücələr, ay beçələr, Caynağımdan hələ də ağrı çəkir bir neçələr. Bir qızılquş şığıyar, sizləri vallah heç elər, Baş əyin, tövbə deyin, bəlkə qüsurdan keçələr. *** Xəyyam özü meyxanadan parlamış, Meyxanalar dahilər aşkarlamış. Ustadımız zəng edib ismarlamış, 183 Mehman olaq seyyidi-şeydayə biz, Üz tuturuq indi Buzovnayə biz. və ya: Yazda Buzovnanı qızıl gül bəzər, Zurna çalan ağcaqanaddan həzər və s. Məlumdur ki, satirada çox vaxt tənqid hədəfi qələm sahibinin düşməni, yumorda isə dostu olur. Bu baxımdan televizor ustası, şairin dostu, eloğlusu, Azərbaycan Politexnik İnstitutunun məzunu, mühəndis Bəşirov Bəşirə yazdığı “Ay Bəşir” və “Bəşir” qoşmaları deyilənləri təsdiqləyir: Neçə şeir yazdım, gəlib çıxmadın, Çəkilməz dərd imiş nazın, ay Bəşir! İranda bu qədər yalan danışsan, Dönüb qış olardı yazın, ay Bəşir! Dünən dediklərin gəlmir huşuna, Xarab televizor qoyub qarşına, Boşalt, çanağını keçirt başına, Örtülsün tac ilə dazın, ay Bəşir! Məclis qurulanda məzəylə, meylə, 184 Dəmlənib, çəmlənib gedirsən göylə. Tüpür bu sənətə, aşıqlıq eylə, Döşündən düşməsin sazın, ay Bəşir! Nəzir qoy ağlına ocaqda, pirdə, Özünü suya çək Arazda, Kürdə. Şair Kürdoğlunu aldatma bir də, Daha bəd yazılar yazın, ay Bəşir! Şairin satira və yumorunun hədəfi bəzən indi görkəmli alimlər olan professorlar Şirindil Alışanov (şairin kiçik qardaşı), akademik Teymur Kərimli, dostu Nizami, dostu Rəhim Əliyev, şairi müalicə edən həkim dostu Köçəri olub. Əslində onların “tarixə” düşmələrinin səbəbi özləri olublar. Onlar birləşib şairə ünvanlanan satirik və yumoristik “şeirlər” yazıblar. Hüseyn Kürdoğlu da cavablarını artıqlaması ilə verib. Onlar şairə “sataşmaqla” tarixi bir həqiqəti unudublarmış. Unudublarmış ki, şaha, şirə, şairə toxunmaq olmaz. Şah nəslinin kökünü kəsər, şir səni parçalayar, şair isə ömürlük səni bədnam edər. Şairin “Üç dost” şeirində olduğu kimi: Nizko coşur: Mən azəri türküyəm, 185 Xilaskarım, pənahımdır Türkiyəm. Düşmənləri yonub tökən kərkiyəm, Bax belədir yurdumuzun üç əri: Nizko, Şirko, bir də həkim Köçəri. Sakitləşib fəlsəfəyə keçillər, Yenə araq gətirdillər, içillər. Yamanları alaq kimi biçillər Nizko söyür çox lotunu, ləçəri, Çəpik çalır Şirko ilə Köçəri. Şairin siyasi motivli həcvləri, hadisələrə vaxtında müdaxilə etməsi güclüdür. Burada eyni zamanda bəzi azərbaycanlı kişilərin keçmişdəki və bugünümüzdəki olayları, başımıza gətirilən müsibətləri unudaraq ermənilərlə işbirliyi qurması, erməni qadınlara meyl göstərməsi tənqid atəşinə tutulur. Bu baxımdan “Haykanuşun sərgüzəşti”, “Haykanuşun ilk məktubu” və “Arağı” səciyyəvidir: Kim bilir Haykanuşun keçmişini? – Heç bir kəs. Bəlkə də xarici bir radioda diktor imiş... O viran qalmışını bəs niyə tərk etmiş axı, Yüklə 1,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|