www.vivo-book.com
117
gözəlliyini nümayiş etdirmək istəyirmiş kimi suyun üzünə
çıxdı və qəfildən göyə sıçradı, qayığın tuşunda, düz qocanın
başı üzərində, havada bir anlığa asıla qaldı və sonra gurultu
ilə dənizin ağuşuna düşdü.
Dəniz təlatümə gəldi; qoca da
təpədən-dırnağacan islandı.
Ürəyi bulanan, başı gicəllənən qoca daha heç nə görə
bilmədi. Amma nizənin ipini boşaldıb qanı axan yaralı əliylə
onu ağır-ağır yığmağa başladı, gözlərinin işığı
yerinə
qayıdanda isə bütün diqqətini toplayıb nataraz qarnı gümüş
kimi parıldayan balığı arxası üstə çevrilmiş gördü. Nizənin
şiş ucu balığın belini parçalayıb o üzündən çıxmışdı, dənizin
mavi suları da balığın ürəyindən axan al qana boyanmışdı.
Əvvəl nəhəng qan ləkəsi tünd rəngdəydi, sanki mavi suları
bir mil dərinlikdən balıq sürüsü dövrələmişdi.
Sonra ləkə
bulud kimi ətrafa yayılmağa, gümüşü balıq da ləpələrin
üstündə aramla yırğalanmağa başladı.
Qoca şövqlə parıldayan gözləri dumanlanana qədər
nəzərlərini balıqdan ayıra bilmədi. Nizənin sapına bağlanmış
ipi iki dəfə kötüyə doladı, axırda başını əlləri arasına aldı.