www.vivo-book.com
109
çilədi. Sonra bunu bir də təkrar elədi və yaş əlini peysərinə
çəkib boynunu bərk-bərk ovuşdurdu.
– Başım gicəllənsə də, şükürlər olsun ki, heç yerim qıc
olmur, – dedi. – İndicə balıq üzə çıxacaq, gərək bərk
dayanım. Dözümlü ol, qoca! Sən mütləq duruş gətirməlisən,
heç başqa cür ola da bilməz! Ağlına ayrı şey gətirmə, özgə
fikirləri biryolluq başından çıxart!
Qayığın içində dizi üstə
düşüb yenə kəndiri kürəyinə
sürüşdürdü. “Nə qədər ki balığın başı fırlanmağa qarışıb, heç
olmasa, mən bir az dincimi alım, elə ki üzə çıxdı, durub işini
bitirərəm”.
Qoca kəndirə əl vurmadan elə çömbəldiyi yerdəcə
oturub doyunca, bəs
deyincə dincəlmək istəyirdi, balığa da
imkan vermək istəyirdi ki,
kefi nə qədər istəyir dövrə
vursun. Amma ip tarım dartılanda, balıq dövrəni yarımçıq
vurub qayığa tərəf üzəndə qoca məcbur oldu ki,
ayağa
qalxıb kəndiri yığmağa başlasın. O, növbə ilə gah bir, gah da
hər iki qolunu yelləməklə,
eyni vaxtda sağa-sola
döndərməklə tilov ipini mümkün qədər tez dəstələməyə
cəhd etdi. Fikirləşdi ki,
ömrümdə hələ heç vaxt belə