www.vivo-book.com
107
bucağından açıq-aydın görünürdü ki, balıq yavaş-yavaş üzə
çıxır.
Artıq bir saat olardı ki, qocanın gözlərinə qaranlıq
çökür, tər axdıqca elə bil alnındakı yaraların üstünə duz
səpirdilər. Gözlərinin önündə hərdən-hərdən görünüb-yoxa
çıxan qara
ləkələr onu çox da qorxutmurdu; kəndiri
çıxartmaqçün sərf etdiyi gücü və gərginliyi nəzərə alanda
burada təəccüblü bir şey yox idi.
Amma iki dəfə tam
sustaldığını hiss etdi və bundan bərk təşvişə düşdü.
– Olmaya, bu balığın əlində aciz qalıb öləcəm? Özü də
işin düz gətirdiyi bir vaxtda, – qoca özündən soruşdu. –
Özün kömək ol, ilahi!
Əhd edirəm ki, yüz dəfə “Həzrəti
İsa”, bir o qədər də “müqəddəs Məryəm” duası oxuyaram.
Amma indi yox, bu saat yox.
“Elə hesab elə ki, oxumuşam, – xəyalən tanrısına
müraciət etdi, – sonra mütləq oxuyacam”.
Bu vaxt ikiəlli yapışdığı kəndir qəfil dartılmağa başladı
və qoca güclü təkan hiss etdi. Zərbə də, təkan da çox şiddətli
oldu.