www.vivo-book.com
119
saplayanda mən artıq onun ürəyinə toxunmuşam. Nizəni
ikinci dəfə ürəyinə sancıb belindən çıxardanda hiss etdim ki,
ürəyi ovcumun içindədir. Di yaxşı, indi balığı yaxına çəkib
kəndiri
belinə
sarımalıyam,
ilgəyi
quyruğundan
keçirməliyəm ki, qayığa möhkəm bağlansın!”
– İşə başlamaq vaxtıdır, qoca, – özünə əmr etdi və bir
qurtum su içdi. – Sənin xalis
it zülmü olan hələ nə qədər
işlərin var, yalnız onları görüb qurtarandan sonra döyüş başa
çatacaq.
O, əvvəlcə səmaya, sonra balığa baxdı. Günəşi diqqətlə
nəzərdən keçirib fikirləşdi ki, günortadan təzə-təzə adlayır,
bu yandan da passat küləyi güclənir. İndi kəndirləri calamaq
vaxtı deyil, onları evdə, oğlanla bərabər yerbəyer edərik,
lazım olanları bir-birinə calaşdırıb qaydaya salarıq.
– Hə, balığım, yaxına gəl görüm!
Ancaq balıq ona qulaq asmadı, dalğaların
üstündə
tənbəl-tənbəl yırğalana-yırğalana yerindən tərpənmədi və
qoca naəlac qalıb özü qayığı ona tərəf sürməli oldu.
Yaxınlaşıb balığın nataraz başını görəndə təəccübdən
qocanın gözləri kəlləsinə çıxdı. O nə gözlərinə inana bilirdi,