KAPITAN ADIGÖZƏLOV -
(Uğunur, bərkdən gülür, əlini onun çiyninə çırpır.) Məzən
olsun, a kişi! Mən də deyirəm bu neyləyir. (Birdən səsinin tonunu dəyişir,
amiranə.) Çıx get dedim sənə, işinin dalınca. Allahına şükür elə ki, cibindən
heroin, tiryək tapmadıq.
KIġI - Bir şey ki məndə yoxdu, necə tapa bilərsən onu?
KAPITAN ADIGÖZƏLOV - Taparıq, taparıq. Nə istəsəm onu da taparam, qumbara,
qrad, lap istəsəm qırıcı samalyot da taparam.
KIġI - Mən də deyirəm, qonşunun başı xarab olub, lap düz deyirmiş ki .
KAPITAN ADIGÖZƏLOV - Nə qonşu-qonşu salmısan, a kişi. Cıx get dedim sənə.
Məni cin atına mindirmə.
KIġI - Cin atına sən mindirirsən məni. Pulumu ver.
KAPITAN ADIGÖZƏLOV - Nə pul, a kişi?
KIġI - Yediyin girdəkanların pulunu.
KAPITAN ADIGÖZƏLOV - Yenə dedi girdəkan! Qoz, qoz, bildin, qandın a kişi?
KIġI - Hə, yaxşı, qoy qoz olsun, onda yediyin qozumun pulunu ver.
KAPITAN ADIGÖZƏLOV - Əstəğfrullah... lənət şeytana. Heyif ki bu gün... Yaxşı,
indi üstümdə pul yoxdu, axşamüstü gələrsən, verərəm sənin pulunu.
KIġI - Axşamüstü, yəni... saat neçədə?
KAPITAN ADIGÖZƏLOV - Altıda, yeddidə...
(Elə bu vaxt gözü kənarda kiməsə
sataşır, fit çalaraq qaçıb gedir, kənardan səsi eşidilir.)
Vətəndaş, şübhəli şəxs kimi mənimlə getməlisən. Karobkadakı nədir, pamidor?
ÜÇÜNCÜ FRAQMENT
KIġI -
(Tamaşaçılara.) Birbaşa getdim bibioğlugilə. Görüşdük, dərdləşdik.
Başıma gələn əhvalatı da danışdım. Axşamüstü hara gedəcəyimi deyib evdən
çıxdım. Bibioğlu az qala dəli olub düşdü dalımca, məni yoldan qaytarmaq istədi.
BIBIOĞLU - Ağlını itirmisən, nədi? Səfehləmə! Polis yediyinin pulunu haçan verib ki,
indi də verə. Şərliyib başına cəncəl açacaqlar. Sonrası da ki, böyük iş olub, nədi,
elə vacibsə mən verərəm sənə o iki kilo qozun pulunu.
KIġI - Burda söhbət puldan getmir. Başa düş, ay bibioğlu, adama təsir edən
6
odur ki, məni kəndçi, maymaq yerinə qoyub malımı yeyir, üstəlik özümü də ələ
salır. Yəni məni kişi hesab etmir. Göstərəcəyəm ona kim olduğumu. Bir
qəpiyindən də keçmərəm.
BIBIOĞLU -
Ay dayıoğlu, gəl Allaha bax, peyğəmbərə bax, qayıt geri, ilin-günün bu
vaxtında başımıza iş açma. Gedək evə, çoxdandı görüşmürük, oturaq bir
əməlli-başlı, bir araq içək, dərdləşək.
KIġI - Bibioğlu, sən qayıt evə, mən pulu alıb, həmin pula bir araq da alıb
gəlirəm. Kişi söz verdi ki, axşamüstü ödəyəcək borcunu.
Bibioğlu baĢını bulayıb geri qayıdır. KiĢi yoluna davam edir.
DÖRDÜ NCÜ FRAQMENT
KIġI - Nə isə, getdim metroya. Dedilər kapitan yoxdu, növbəsi qurtarıb gedib
evinə. Ünvanını öyrənib gəldim bura. Qapının zəngini basıram, cavab verən
yoxdu. Amma içəridə, eşidirsiniz necə musiqi səslənir.
KiĢi ümidi üzülmiĢ halda çıxıb getmək istəyəndə qapı açılır. Kapitan
Adıgözəlovun arvadı ev xalatında, baĢı sarğılğ halda çıxır.
KAPITAN ADIGÖZƏLOVUN ARVADI - Ay dayı, ay dayı, sizə kim lazımdı?
KIġI - Bağışlayın, siz kapitanın arvadısınız, eləmi?
KAPITAN ADIGÖZƏLOVUN ARVADI - Bəli. Nə olub? Sizə nə lazımdı?
(Evə tərəf
boylanaraq.) Ay oğul, o zəhrimarın səsini aşağı elə bir az, görək bu dayı nəyə
gəlib? Off... başım partlayır. (Əlilə başını tutur.) Buyurun, dayı.
KIġI - Məsələ belədi də... Əriniz yoxdu evdə?
KAPITAN ADIGÖZƏLOVUN ARVADI - Hələ işdən gəlməyib. Nə məsələdi?
KIġI - Vallah, deməyə də utanıram... əriniz mənim ... girdəkanımı... yəni
qozumu yeyib.
KAPITAN ADIGÖZƏLOVUN ARVADI - Nəyinizi yeyib?
(Çaşqınlıqla donub qalır.)
KIġI - Belə də, zadımı, şeyimi... qozumu.
KAPITAN ADIGÖZƏLOVUN ARVADI - Mən sizi düzmü eşitdim? Yəni mənim ərim
sizin... nəyinizisə yeyib?
7