25
gürşad düşdüyünün nəticəsində çay həddən çox artıb
– çoxalır.
İstər Bərgüşad çayı, istərsə də Həkəri çaylarının
sularından geniş əkin sahələrinin suvarılmasında isti-
fadə olunur.
Əvvəllər Bərgüşad çayı sahilində yaşayış məntə-
qələrinin əhalisi həmin sulardan içim suyu kimi
istifadə edirdilər. Lakin sonradan Sisyan rayonu
ərazisində olan Dəstəyirddə çıxarılan qazıntıların,
zəhərli maddələrin ermənilər tərəfindən çaya
axıdıldığından, həmin suların (çayda olan) içim suyu
kimi istifadəsi mümkünsüz olmuşdur.
Qubadlı kəndi XIX əsrin birinci yarısında çayın
sağ sahilində, Dəf düzü deyilən yerdə quzey
hissəsində olub. Onların əkin sahəsinin çox hissəsi
isə çayın sol sahilində olmuşdur. Körpü olmadığına
görə, çayın daşqın vaxtında becərmə apara
bilmədiklərindən sol sahilə köçüb kənd salmışlar.
Çayın sağ sahilində Dəf düzü deyilən yerdə
baramaqurdu bəsləyib məhsul (ipək) alırmışlar. Ona
görə də həmin yerə Dəf düzü deyilir. Həmin yerin
yaxınlığında böyük sahə tutan tut bağı var. Bağın
içərisində də barama saxlanan dəflər var idi. Bizim
yerli etnologiyada ona dəf, bir qədər balacasına isə
dəfcə deyilir.
26
Qubadlı rayonu Ermənistanın Qafan, Gorus ra-
yonları ilə 82 km məsafədə həmsərhəddir.
1882-ci ildə Qubadlıda ilk realnı məktəbi açılıb.
Sonradan bu məktəbə onu təşkil edən Həsən bəyin
məktəbi deyilmişdir. Məktəbin 1984-cü ildə 100 il-
liyi, 1996-cı ildə isə Sumqayıtda 115 illiyi çox geniş
qeyd olunmuşdur.
Qubadlı şəhərində çayın hər iki sahilində,
yüksək mərtəbəli binalar, məktəblər, mədəniyyət
ocaqları, parklar var, hər iki sahilini bir-biri ilə əla-
qələndirən çox möhkəm bünövrəli körpülər tikil-
mişdir Bu mənada Qubadlını Macarıstanın paytaxtı
kiçik Budapeşt şəhərinə bənzətmək olar. Qubadlıda
olan asfalt döşənmiş küçələr, səkilərin hər iki
tərəfindəki yaşıllıqlar, gecələr elektrik işığının par-
laqlığı şəhərə xüsusi gözəllik verirdi.
Böyük fransız yazıçısı Aleksandr Düma “Qafqaz
səfəri” əsərində yazır “...Bu xalq vaxtilə müzəffər
olmuş, ürəyində indinin özündə də döyüşkən olaraq
qalır. Hər hansı azərbaycanlı ilə bir şey barədə
sövdələşəndə ondan imzalanmış sənəd tələb etməyə
ehtiyac yoxdur. Söz verdi, qurtardı”. Bu hikmət dolu
sözləri Azərbaycanın bir parçası olan Qubadlıya da
şamil etmək olar. Qubadlı Odlar diyarının od ürəkli
balası, qəhrəmanlıq qalasıdır.
27
Azərbaycan dünyanın gözəllik diyarıdır. Bəlkə,
qənirsiz gözəlliyinə göz dikənlər onun mənəvi sərvə-
tini də daşıyıb aparıblar? Bəlkə, şəhərləri, kəndləri
dönə-dönə alt-üst edilən, yurduna-yuvasına od vuru-
lan bir ölkənin tarixi də neçə yol yandırılmışdır?
Mənim xalqım buna görəmi öz şanlı tarixinə dərdli
muğamlarında, mahnılarında, nisgilli bayatılarında
əbədi ömür vermişdir?! “Kəsmə şikəstə” Vətən ikiyə
bölünəndəmi, “Qarabağ şikəstəsi” bayrağımıza qara
dağ basılandamı yaranmışdır? Bəli, bütün bunlar
səbəbsiz deyildir. Xalqımız özünün zəngin folklo-
runu da, musiqisini də, daş əsərlərini də canlı, əbədi
bir tarix kimi yaratmışdır. Vətənin hər yerində
olduğu kimi, Qubadlı torpağına da səpələnmiş
tarixin daş yaddaşları, abidələr uzaq-uzaq keçmiş-
lərdən xəbər verir. Görünür, ulu babalar bu abidələri
daha etibarlı tarix hesab etmişlər.
Tarixin hər bir dövründə olduğu kimi, ötən
yüzillikdə də Azərbaycanın başına çox müsibətlər
gəldi. Elə bil ki, torpağın Babək, Koroğlu yurdu
olduğu zalımların yadından çıxmışdı. Zülm ərşə
dayandı. Səbri tükənən Vətən oğul istədi. Qubadlı
torpağında sanki güclü bir zəlzələ qopdu. Bu
zəlzələnin dalğası ərazinin hər yerinə yayıldı.
Torpaq zalımların ayağının altında dayanmırdı...
İnildəyirdi. Yazı düzündə dəliqanlı bir cavanın
28
əlindəki dəyənək azğınlaşmış bir zalımın kürəyinə
çırpıldı. Tilsim qırıldı. Sehrli qapılar açıldı. Bu, cana
doymuş, boğaza yığılmış bir xalqın öz igid oğlunun
– Nəbinin qəlbində partlayan qəzəbi idi. Bu, illərdə
güc toplayan vulkanın “lapdan püskürməsi” idi.
Nəbi Bozatın belinə şığıdı, Aynalını havada oyna-
daraq öz xalqına güvəndi.
“Aslanın erkəyi, dişisi olmaz” – demişlər. Nəbi-
nin vəfalı ömür yoldaşı, sədaqətli silahdaşı Həcər də
atlanıb qəhrəmanın səsinə səs verdi.
Koroğlu ürəkli, Babək qeyrətli, Cavanşir hünərli
Azərbaycan oğulları Qırat misallı, Dürat misallı atla-
rın belinə qalxdılar. Hər biri zamanın tələbinə,
xalqın çağırışına səs verdi. Azərbaycan oğulları hər
tərəfdən axışıb Nəbinin dəstəsinə qoşuldular. 20 il-
dən çox bir müddətdə ədalətsiz quruluşa qarşı
vuruşdular, xalqın qisasını aldılar.
İlləri, əsrləri yaşadan igidlər, dahilərdir. Qaçaq
Nəbi XIX yüzilliyi şöhrətləndirən, onu tarix boyu
yaşadan igidlərdən biridir. Dahi insanlar xalqını, və-
tənini, yurdunun tarixini kitabların səhifələrində
şöhrətləndirirlər.
Belə səhifələrdən biri də ACE-nin
III cildinin 104-cü səhifəsidir. Oradakı odlu sətirləri
oxuduqca yurdunla, torpağınla, onun igidləri ilə fəxr
edirsən. “Nəbi Alı oğlu (təqribən 1854, Zəngəzur
qəzasının Aşağı Mollu kəndi indiki Qubadlı rayo-
29
nunda) – 12.03.1896. Larni k. (İran Azərbaycanı) –
XIX əsrdə Azərbaycanda məşhur kəndli hərəkatı
başçısı, xalq qəhrəmanı... Xalq kütlələrinin məna-
feyini müdafiə etməsi və fövqəladə şəxsi igidliyi
Qaçaq Nəbiyə böyük şöhrət qazandırmışdı. Çar
hökuməti Qaçaq Nəbiyə qarşı polis, kazak dəstələri
göndərirdisə də onu ələ keçirə bilmirdi. 20 il ərzində
Qaçaq Nəbinin dəstəsini məhv etmək üçün görülən
bütün tədbirlər müvəffəqiyyətsizliyə uğradı.
I. 2. Əhalisi, sosial-iqtisadi inkişafı
Qubadlıda 94 yaşayış məskəni vardı. Sahəsi 802
km
2
, əhalisi 30 min nəfər idi. (1988-ci il, 1 yanvar).
Dünyəvi təhsilə ikisinifli bir rus-tatar məktəbi ilə
başlayan Qubadlıda erməni işğalından əvvəl 21 orta,
26 səkkizillik, 15 ibtidai, bir əyani-qiyabi orta
məktəb var idi. Bu təhsil ocaqlarında 5852 şagird
təhsil alırdı. Qubadlı məktəblilərinin təlim-tərbiyəsi
ilə 1380 nəfər müəllim məşğul olurdu. Onların
1025 nəfəri ali təhsilli idi. 7 məktəbəqədər maarif
müəssisəsinə 272 nəfər uşaq cəlb edilmişdi. Bu
müəssisələrdə 43 nəfər xalq maarifi işçisi fəaliyyət
göstərirdi.
Xanlıq kəndindəki 126 №-li orta texniki-peşə
məktəbində hər il 300 nəfər gənc müxtəlif peşələrə
yiyələnirdi.
Dostları ilə paylaş: |