Mifologiya
- 411 -
sələrdə, Bayat isə türklərin mədəni həyatında böyük rol
oynamışdır.
Beləcə kainatın oğuz-türk mifik modelində dünyanın və
oğuz cəmiyyətinin formalaşmasının başlanğıc mərhələsində 1, 2,
3, 4, 5, 6, 7, 9, 12, 24 və 33 sayları iştirak edir; hər biri dünya-
qurmada daşıdığı müəyyən rola görə digərindən seçilib sakralla-
şır. Başqa primitiv mifoloji sistemlərdən fərqli olaraq Oğuz-türk
sakral say sistemində onluq rəqəmlər də nəzərə çarpır. Say eti-
barı ilə də sakrallıq funksiyasını öz üzərinə götürən rəqəmlər di-
gər mifoloji sistemlərlə müqayisədə daha çoxdur, müxtəlif yo-
zumlu və fərqlidir.
Oğuz-türk panteonunda iştirak edən rəqəmləri və onların
funksiyalarını nəzərdən keçirək:
Bir (1) – Yaradıcının işarəsidir; mifdə ər/OĞUZu - kişi
başlanğıcı bildirir.
İki (2) – Oğuzun arvadları - qadın başlanğıclardır // Oğuz
soyunun qollarını və yerlə göyün birliyini - vəhdətini şərtləndi-
rir.
Üç (3) – [1 (Vahid –Tanrı; Oğuz - ər) + 2 (1-ci arvad –
göydən yerə enən işıq şüası + 2-ci arvad – ağac və su) = 3] Oğu-
zun evliliyini və maddi dünyanın qurulmasını göstərən sakral rə-
qəmdir. Göy və yer qadınlarından doğulan oğlanlar - Kosmos və
Yerdır. Ümumiyyətlə, Oğuz türk mifində 3 sakral üçlük möv-
cuddur: birinci üçlük: Oğuz və iki arvadı; ikinci üçlük: kosmosla
bağlanan üç oğul (Göy xan, Ay xan, Ulduz xan); üçüncü üçlük:
yer və onun orbiti ilə əlaqələnən üç oğul (Göy xan, Dağ xan,
Dəniz xan).
Dörd (4) – Oğuzun hər oğlundan olan nəvələrin sayı // il-
kin ünsürlər, dünyanın tərəfləri – istiqamətləri nəzərdə tutulur.
Mifdə göstərilir ki, Oğuzun nəvələri yer üzünün şimalında, cə-
nubunda, şərqində və qərbində məskunlaşırlar.
Beş (5) – Oğuzun bir oğlu və ondan doğulan 4 nəvəsidir.
Altı (6) – Oğuzun oğlanlarının və şəcərənin ikinci nəslinin
cəmidir [3/3] – kosmosla Yer kürəsinin vəhdəti deməkdir.
Ramazan Qafarlı
- 412 -
Yeddi (7) – Oğuzun hər qanadının başında duran 3 oğlu
və onların hər birinin 4 nəvəsinin (3+4) işarəsidir. İlkin tayfa
birliklərinin tərkibini bildirir.
Doqquz (9) – Oğuz-türk şəcərəsinin ilk nəslinin simvo-
ludur. Daha doğrusu, Dünyanın tam mifik modelidir.
3 [1+2 (1+1)=3] + 6 [Hər arvaddan doğulan 3 oğlu (3 + 3)] =
9.
On iki (12) – Oğuz tayfalarının qollarının, Bozox və Üçox
tayfa birliklərinin sayıdır. [12+12].
İyirmi dörd (24) – Oğuzun nəvələrinin, şəcərənin üçüncü
nəslinə daxil olan soyların cəmidir; tayfaların bölünməzliyini
simvollaşdırır. Otuz üç (33) – Qalın Oğuz elini (9+24 = 33)
mənalandırır. Mifoloji anlamda Göy Tanrısının öz yaratdıq-
ları ilə vəhdətidir:
9 [1+2 (1+1) + 6 (3 + 3) ] +
24 [HƏR OĞLUNDAN 4 NƏVƏ (6 X 4)] = 33.
(Sxemə bax)
Onu da vurğulamaq lazımdır ki, 24-ün tayfa birliyini sim-
vollaşdırması təkcə oğuz panteonu ilə məhdudlaşmırdı. Proto-
türklərin əksəriyyətində özünə yer alırdı. L.Qumilev Biçurinə is-
tinadən yazırdı ki, «Şan Yu Mətənin ordusu da 24 nəslə bölünür-
dü»
1
.
Herodot isə skiflərin 24 tayfaya məxsusluğunu bildirirdi.
Deməli, göstərdiyimiz sxemlər çox dərin qatlardan gəldiyi üçün
Türkün bir qanadına aid deyil, ümumiyyətlə, ümumtürk düşün-
cəsinin məhsuludur və bu sistemin davamını da müəyyənləşdir-
mək mümkündür.
Orta əsr tarixçisi F.Rəşidəddinə görə,
Gün xanın hər
dörd oğlundan 1,
Ay xanın hər dörd oğlundan
2,
Ulduz xanın hər dörd oğlundan
3,
1
Oğuznamələr. Tərtib edənlər: Kamil Vəli Nərimanoğlu və Fəxri Uğurlu. –
B. Universiteti Nəşriyyatı, 1993, s. 89.