269
ilk dəfə onu qələmə almışlar İ.Şopen 1840-cı ildə
“Mayak sovremennoqo prosveşeniya i obrazovaniya”
jurnalında xalqdan topladığı epizodu nəşr etdirir. XIX
əsrin əvvəllərində isə A.Xodzko Gilanda Rusiyanın
konsulu işləyərkən xalqımızın tarixi, mədəniyyəti və
məişəti ilə yaxından tanış olur. Elə bu illərdə də yerli
camaatdan Koroğlu haqda eşitdiklərini qələmə alır və
1842-ci ildə Londonda ingilis dilində nəşr etdirir. Bu ilk
təcrübələrdən sonra Azərbaycan folkloruna, xüsusən,
“Koroğlu” dastanına maraq artır. 1856-cı ildə S.S.Penn
“Koroğlu”nu rus dilinə tərcümə edib Tiflisdə çıxan
“Kavkaz” qəzetmin 21, 24, 26, 27, 30, 35, 37 və 42-ci
nömrələrində çap etdirir. S.S.Penn dərc olunan bu
hissələri birləşdirib 1856-cı ildə Tiflisdə “Ker-oqlı.
Vostoçnıy poet-naezdnik” adı ilə də nəşr etdirir.
Dastanın ingilis və rus dillərində çapından sonra
onun mətninə həsr olunmuş məqalələr yazılmağa
başlanmışdır. “Sovremennik” jurnalında A.N.Pıpinin
yazdığı resenziya dərc edilmişdi. Bu resenziya-məqalə
həm də elmi cəhətdən maraqlı idi. Məqalə müəllifi
Koroğlu haqqında məlumatların Şimali İranın yerli
əhalisi (azərbaycanlılar) arasında qorunub saxlandığı
barədə yazır, həm də şairliyi haqda mülahizə yürüdür və
Koroğlunu Azərbaycan xalqının milli şairi adlandırırdı.
Koroğluşünaslıqda mühüm işlər görülmüşdür.
“Koroğlu” dastanının türkmən, özbək, tacik, qazax
versiyalarının təkmil nəşrləri hələ sovet dövründə nəşr
edilmişdir. Müxtəlif illərdə Azərbaycan versiyasının 18
və 28, özbək versiyasının 47, tacik versiyasının 50,
türkmən versiyasının 14, qazax versiyasının 65 qolu milli
nəşrlərdə işıq üzü görmüşdür.
Azərbaycanda da koroğluşünaslıqda böyük işlər
görülmüşdür. 1913-cü ildə “Koroğlu”nun ilk nəşri, 1927-
ci ildə Vəli Xuluflunun çap etdirdiyi “Koroğlu” bu
270
sahədə olan boşluğu doldurururdu. “Koroğlu”nun ilk
kamil nəşri Hümmət Əlizadənin adı ilə bağlıdır. O,
Azərbaycan aşıqlarından topladığı 14 qolu çap
etdirməklə Azərbaycanda koroğluşünaslığın əsasını
qoymuşdur. Müharibədən sonrakı illərdə Azərbaycanda
bu sahədə işlər daha da canlanmağa başlanmışdı.
Xüsusilə H.Araslının və M.H.Təhmasibin xidmətlərini
yada salmaq kifayətdir ki, koroğluşünaslıqda görülən
işlərin miqyası haqqında dəqiq məlumat əldə olunsun.
Müharibədən sonra bir-birinin ardınca 1949, 1956, 1959
və 1969-cu il “Koroğlu” nəşrləri mətnin mükəmməlliyinə
görə heç də o biri “Koroğlu” variantlarından geridə
qalmırdı. Onlar eyni zamanda çap etdirdikləri “Koroğlu”
haqqında tədqiqat işlərini də davam etdirirdilər. Tədqiqat
işlərinin ardı bununla tamamlanmırdı. Bu illərdə
P.Əfəndiyev görkəmli koroğluşünas kimi yetişirdi.
Xüsusilə onun “Koroğlu” Azərbaycan xalqının
qəhrəmanlıq eposu kimi” mövzusunda yazdığı
namizədlik işi, F.Fərhadovun “Koroğlu” dastanının
Zaqafqaziya versiyası” mövzusunda yazdığı tədqiqat işi
bu sahədəki canlanmadan xəbər verirdi. Əgər
koroğluşünaslığı müəyyən mərhələlərə bölmüş olsaq, bu
sahədə A.Nəbiyevin xidmətləri də xüsusi çəkiyə malik
olacaqdır. Çünki ona bu haqqı verən həm “Koroğlu”dan
topladığı əlavə qollar, həm “Koroğlu” nəşrlərinə
münasibət bildirməklə onun yeni mətnini nəşr etdirməsi,
həm də bu sahədə dəyərli tədqiqat işləri yazmasıdır.
Məsələn, o, 1967-ci ildə “Koroğlunun Quba səfəri”ni
yerli aşıqlardan toplayıb oxucuların diqqətinə
çatdırmışdır. Eləcə də “Koroğlunun Şirvan səfəri”,
“Koroğlunun Türkmənə getməsi”, “Misri qılıncın
oğurlanması”, “Giziroğlu Mustafa bəyin Çənlibelə
gəlməsi”, “Bənövşə xanımın Çənlibelə gəlməsi” kimi
qolları yazıya alıb nəşr etdirmişdir. Sonradan isə özünün
271
tam şəkildə dialektdə yazıya aldığı dastanı nəşr
etdirmişdir. A.Nəbiyevin dastanın təkrar nəşrlərində də
xidmətləri böyükdür. 1927-ci ildə Vəli Xuluflunun
“Koroğlu” nəşrini 1999 və 2003-cü illərdə ön söz,
qeydlər və izahlarla bir yerdə, 2004-cü ildə isə J.Sandın
tərcüməsində nəşr etdirmişdir.
Məlumdur ki, Azərbaycan folklorşünaslığında
Koroğlunun tarixi şəxsiyyət olub-olmaması haqqında
ziddiyyətli fikirlər vardır. “Əgər tarixdə Koroğlu tayfası
mövcud olmuşsa, bu tayfa həmin adı daha qədim
dövrlərə bağlı ideal qəhrəmanın adından götürmüş, bu
qəhrəmanın epik-lirik nəğmələrini əsrlərcə yaşatmış, ən
nəhayət, həmin nəğmələr kəndli hərəkatı qəhrəmanları
barədə yaranan nəğmələrlə qovuşmuşdur” (20, s.41).
A.Nəbiyevin bu mülahizəsi X.Koroğlunun qəhrəmanın
Koroğlu tayfasından çıxması haqda fikrinə söykənir. O,
öz fikrini “Koroğlu” Tiflis variantına əsasən daha da
dəqiqləşdirir. “Koroğlu” və “Goroğlu”nu müqayisə edən
müəllif birincinin daha erkən yarandığını, özbək
“Goroğlu”sunun XIX əsrin sonlarında formalaşdığını
qeyd edir. Ancaq Koroğlu obrazı özbək folklorunda da
yaşamış, Azərbaycan “Koroğlu” dastanı yayıldıqdan
sonra özbək qəhrəmanı Goroğlunun adına qəhrəmanlıq
salnaməsi qoşulmuşdur (56, s.42).
“Koroğlu” dastanının yaranması üçün çox vacib
olan bu qaynağın – süjetin müxtəlif variantlarda
yaranma zəmininin Azərbaycan xalqının qəhrəmanlıq
tarixi, bədii təfəkkür dünyasından kənarda olmamasın
sübut edilmişdir. Məsələyə bu cəhətdən yanaşsaq, tarixi
şərait faktoru “Koroğlu”nun erkən qaynağı olan bu
tayfaların içərisində “Koroğlu” süjetinin yaranması və
yayılmasına səbəb ola bilərdi. Bu da bir faktdır ki,
Azərbaycan və türkmən “Koroğlu”su da eyni tarixi
şəraitdən bəhrələnərək formalaşmışdır. Azərbaycan
Dostları ilə paylaş: |