41
üçün qarşıda açılan yaşıl mənzərənin hüzurunda
dayanmağa məcbur olurdu.
Hər bir gözəlliyi lazımınca qiymətləndirməyi bacaran
Əliyusif, Talış dağlarının qoynunda yerləşən həmin yüksək
vadiyə daxil olan kimi, qarşısındakı bənzərsiz rəsm əsərini
görəndə öz qibtəsini gizlətmədi və gələcəkdə pafosla
səslənən şüara çevriləcək, fəlsəfi fikri ucadan söyləməli
oldu: “Allahın Yer üzərində yaratdığı cənnətin daxilində
insan öz zəkası, bacarığı və əməyi hesabına möcüzə
yaradıbdır. Həmin möcüzənin adı “Relax”dır”.
Ətraf boyu bir-birinin boynuna minmiş dağlar, dağlara
yaşıl libas geydirmiş palıd, fısdıq, çinar, ağcaqayın ağaclı
meşələr, yüksəkliklərin arasında dərin çökəklikdə açılan,
sanki yerə sərilmiş ipək parçanı xatırladan yaşıl çəmənli
vadi, bir qədər cənubda qərbdən şərqə doğru ziqzaq
şəkilində şırıltı ilə axan şəffaf dağ çayı (bu Lənkəran
çayının qolu idi) və şimalda, vadinin yuxarı hissəsində boz
zolağlı ilanı xatırladan yolun cəngəllikdə yoxa çıxması, bu
məkana möhtəşəm gözəllik verərək, hər bir yolçunun və ya
bura təşrif buyuran mehmanın daxilində yaradıcı hissləri
oyadırdı. Həqiqətən də vadiyə kim ayaq basırdısa, özündən
asılı olmayaraq ilhama gəlirdi.
Bu vizual görüntüdən heyrətə gələn Əliyusif ilğım
əhatəsində olmadığını yəqin etmək üçün, həmin an özünə
42
belə bir sual verdi: “Görəsən, bu təbiət güldanını hansı
bəxtəvər, özünün zövqlü baxışlarının vasitəsilə kəşf etmiş,
kamalı, zəkası, fərasəti, bacarığı hesabına həmin güldanın
içərisindəki ekibano gül dəstəsini ixtira edibdir?”
Həmin kəşfin və ixtiranın sahibi “Relax”ın sahibi,
yorulmaz fəaliyyəti ilə təbiət qoynunda möcüzə yaradan
Hacı İqbal Məmmədov idi. O, burada aparılan abadlıq
işlərinin həyata keçirilməsi üçün gündüzünü gecəsinə,
gecəsini isə gündüzünə qatmışdı; gecə saat 12-də və ya 1-
də yatır və sübh çağı altının yarısında yatağını tərk edirdi.
Hacı İqbal nəhəng tikinti işlərinə rəhbərlik edə-edə
daxilində yaranan yeni ideyaları həyata keçirir və yorulmaq
bilmədən verdiyi səmərəli təkliflərin sayəsində yeni-yeni
layihələr işləyib hazırlayırdı. Bir sözlə, onun işgüzarlığı,
bacarığı, fərasəti və qətiyyəti nəticəsində yaratdığı bu
məftunedici möhtəşəm istirahət kompleksinin səsi-sorağı
respublikanın paytaxtı ilə yanaşı, digər bölgələrinə gedib
çıxmışdır.
Ümumiyyətlə, bu yerin tapılmasında Hacı İqbal ömrü-
nün bir neçə ilini itirmişdi. Azərbaycanda “Göy-göl”,
“Nabran”, “Naftalan”, “Pirqulu”, “İsti-Su” (Masallıda)
kimi kurort mərkəzləri vardı. O, çalışırdı ki, insan aləmi
üçün kəşf edəcəyi ərazi, öz unikallığı ilə başqalarından
seçilsin, yəni yayın qızmar istisində orada sərin olsun,
43
ağcaqanadlar, milçəklər və başqa həşaratlar gözə dəyməsin,
ən əsas isə rütubətdən bir əsər-əlamət olmasın. Halbuki
Nabranda yerləşən bütün istirahət komplekslərini rütubətli
hava öz cənginə almış və bununla da turistlərin uzun-
müddətli istirahətinə böyük maneəçilik yaradırdı.
Talış dağlarında qışda havanın sərt və şaxtalı keçdiyi bir
vaxtda, burada havanın mülayim olması, qarlı havada xizək
idmanından istifadə olunmasına əlverşli şərait yaradırdı və
bu da bacarıqlı təşkilatçının əsas planlarından biri sayılırdı.
Paralel olaraq vadinin şərq hissəsində daha böyük, daha
möhtəşəm istirahət kompleksinin ikinci sektoru tikilirdi və
qrafikə əsasən, həmin hissə gələn ilin yayına qədər
turistlərin ixtiyarına veriləcəkdi.
Bu torpaqda müxtəlif vaxtlarda tanınmış insanlar olub-
dur. Onlardan biri dünya şöhrətli dahi fransız yazıçısı
Aleksandr Düma Lerik meşələrindən keçərək Hovil kəndin-
də olmuş, öz əsərlərində bu kəndin eskizlərini çəkmiş, bu
diyarın gözəlliklərini vəsf etmiş, əhalinin qonaqpərvərliyin-
dən, məşğuliyyətindən geniş yazmışdır.
Demək olar ki, Hacı İqbal öz istəyinə nail olmuşdu.
Əlverişli coğrafi mövqedə yerləşən, təbii gözəlliyinə görə
heç bir istirahət kompleksindən kənarda qalmayan bir vadi
tapılmış və titanik zəhmət nəticəsində insanın rahat şəkildə
istirahət və dincəlməsi üçün, bütün şərait yaradılmışdı.
44
Xidmət servisi isə xadimədən və mühafizəçidən tutmuş
administratora kimi yüksək səviyyədə təşkil olunmuşdu.
Deyilən sözlər öz təsdiqini tapmışdı, bura gələn insan
tezliklə geri qayıtmağa səy göstərmirdi. Əliyusifin yadına
düşəndə ki, üç gündən sonra o, Bakıya qayıdacaq,
bənizindəki heyranlıq hissi qüssə ilə əvəzləndi. Lakin nə
etmək olar, o, işi ilə əlaqədar olaraq vaxtında öz iş yerinə
qayıtmalı idi.
Əliyusif körpünün yanındakı meydançanı növbəti dəfə
dövrə vurmaq istəyəndə birdən onun mobil telefonundakı
xoş melodiya səsləndi. Zəng edən onun qonşusu Arif idi. O,
salamlaşan kimi nə lazım olduğunu soruşdu.
- Əli, sənin üçün növbəti sifarişim var. – deyə əks
tərəfdən səs eşidildi. - Nabranda istirahət etmək üçün dörd
nəfərlik yer təşkil etməlisən.
- Ailə üzvləri üçün?
- Həmişəki kimi. Amma çalış, kottec dənizdən xeyli
aralıda, meşənin içərisində olsun. Onsuz da burada olarkən
çimərliyə gedirik.
- Elədirsə, mən sizin üçün Nabrandan da yaxşı yer təşkil
edim, amma yol bir qədər uzundur.
- Balakəni, Zaqatalanı, Şəkini nəzərdə tutursansa, mən
oralarda çox olmuşam. Nabranın meşəsində dincəlmək
istəyirəm.
Dostları ilə paylaş: |