Ramiz Dəniz
Yüklə 1,78 Mb. Pdf görüntüsü
|
233 Paralel olaraq Gülnarə də ədalətin zəfər çalması üçün Əliyusif ilə görüş təşkil etməyi planlaşdırırdı. İndi onun əsas problemi bu məsələnin üstünün açılması deyildi. Əsas problem onu oğluna almaq istəyən Xədicənin evlərinə mütəmadi olaraq təşrif buyurması idi. Axı, axırıncı dəfə Xədicə onlara gələndə, qız oğlanı görmək üçün öz razılığını bildirmişdi. XXI fəsil. Rəssam qız şərə saldığı oğlana üzrxahlıq bildirir Əliyusif dostunun xahişi ilə yenə də Şirvanşahlar sara- yında ekskursovod funksiyasını yerinə yetirəcəkdi. Günor- tadan sonra Türkiyədən gələn qonaqları tarixi abidənin kompleksi ilə tanış edən müxbir onları gəldikləri yol ilə də geri yola saldı. İş vaxtının başa çatmasına az qalmış Əliyusif hərəmxananın hovuzuna yaxın bir yerdə kölgəlik tapdı. Muzeyin rəhbərliyi onun iş üslubunu görüb, ehtiyat ekskursovodun xidmətindən razı qaldığını bildirmişdilər. 234 Yüksək əhval-ruhiyyə ilə kompleksdən çıxmağa hazırla- şan Əliyusif, hovuzun yanında onu kiminsə, kənardan durub süzdüyünü hiss etdi. O, dönüb həmin istiqamətə nəzər salanda yerindəcə donub qaldı. Onu süzən gözəlliyə bənizi ilə nur saçan Gülnarə idi. Rəssam qız Sənubərlə durub məzlum şəkildə müxbirə baxırdı. Əliyusif qızın üzündəki mimikadan hiss etdi ki, o, nəsə demək istəyir. Evlərinə getməyə hazırlaşan personalın ərazidə var-gəl etməsi, arada çaşqınlıq yaradırdı. Gülnarə əlindəki fotoaparat ilə ətrafdakı tarixi abidələrin şəkilini çəkə-çəkə qeyri-ixtiyari halda “münəccim” gümbə- zinə girdi. Çıxılmaz vəziyyətdə qalan müxbir bilmədi nə etsin. Əliyusifin fikirincə, rəssam qız hələ də onu özünə qarşı təcavüz etməkdə ittiham edə bilərdi. Lakin indiki məqamda həmin məzlum qızın qarşısında bəraət qazanmaq üçün əlverişli şans yaranırdı. Nə edəcəyini bilməyən müxbir sıxıla-sıxıla buradan uzaqlaşaraq qapıya tərəf getməyə başladı. Əliyusifin əlində günahsız olduğu barəsində dəlillər olsa da o, hələ də zənn edirdi ki, Gülnarə olmazın ittihamlarla onun ünvanına təhqiramiz sözlər söyləyib, onu burada biabır edəcək. Narahatlığını gizlətməyən müxbir fikirli halda çıxacaqda yerləşən darvazaya yaxınlaşdı. Sarayın qarşısında insanlar çox olmasa da, Əliyusif pillənkanlardan aralanan kimi 235 orada Sənubər ilə üzləşdi. Gülnarə onun arxasında dayanaraq, gözlərini buradan görünən minarənin günbəzinə dikmişdi. Müxbir rəssam qız ilə üzləşməkdən ehtiyat etsə də, o, hiss etdi ki, onlar bilərəkdən burada dayanıb onu gözləyirlər. Əliyusif salamlaşan kimi Sənubərin kef-əhvalını soruşdu. Qadın isə hər ikisinin arasında dayanaraq, hər şeyin yaxşı olduğunu bildirdi və hara gedəcəyini xəbər aldı. Əliyusif Sənubərlə söhbət edən zaman Gülnarənin, bu ünsiyyətə görə sərt reaksiya vermədiyinə fikir verdi. Məhz belə bir yanaşmadan sonra müxbir gördü ki, rəssam qız Sənubəri yanına çağırıb ona pıçıltı ilə nə isə dedi. Lakin belə hallarda fürsəti əldən vermək istəməyən Əliyusif ona daha da yaxınlaşaraq, “Sənubər xanım məni şərləyiblər. Mənim yanınızdakı xanımın qarşısında heç bir günahım yoxdur” – dedi. Ovqatını pozmayan qadın isə vacib söhbət olduğu üçün o, sabah saat 12-də Sabir bağına gəlməyini xahiş etdi. Bu xəbər Əliyusifin ürəyindən olduğu üçün o, dönə-dönə Sənubərə öz minnətdarlığını bildirdi. Günorta çağı şəhərdə olan hər bir kəsdə bayram əhval- ruhiyyəsi vardı. Əliyusif bu vaxt İçərişəhərin qala divarına bitişik olan bağdakı skamyaların birinin yanında dayanıb, ətrafdakı adamların hərəkətlərini nəzərdən keçirirdi. Burada var-gəl edən adamların əksəriyyətini, şəhərə turist qismində 236 təşrif buyuran əcnəbilər təşkil edirdi. Onlar əsasən, burada qala divarının yanında şəkil çəkdirərək, oranın tikilişi və arxitektura stili ilə maraqlanırdılar. Baki tolerantlar şəhəri olduğundan, milliyyətindən və dinindən asılı olmayaraq, hər bir əcnəbi özünü burada sərbəst hiss edirdi. Bir neçə dəqiqə keçəndən sonra, Əliyusifin təəccübünə rəğmən Gülnarə təkbaşına dahi şairin heykəli qarşısında gö- ründü. Onun gəlişi müxbiri riqqətə gətirdi. Əliyusif ayağa qalxıb keyimiş halda qarşısındakı qıza nəzər yetirməyə baş- ladı. O, gözlərinə inana bilmirdi ki, Sabir bağına təşrif buyuran Gülnarənin özüdür. Müxbir çaşqınlıq içərisində ol- masına baxmayaraq qıza salam verməyə imkan tapdı. Gül- narə də oğlanla salamlaşıb birbaşa mətləbə keçdi. O, dedi: - Əliyusif, yaxşı bilirsən ki, yayda istirahət komplek- sində olanda mənim başıma hansı müsibət gəlmişdi? - Allaha and olsun ki, bu işdə mənim heç bir təqsirim yoxdur. – deyə müxbir qorxa-qorxa dilləndi və başını aşağı saldı. - Bilirəm. – deyə qız səbirsizliklə dilləndi. - Təəssüflər olsun ki, bu işdə mən yalnız səndən şübhələndim. Məhz bu sözlərdən sonra Əliyusif ruhən sakitləşdiyini hiss edərək, xeyli dərəcədə yüngülləşdi. O, başını qaldırıb əllərini qarşısında tutdu və sevincək halda dedi: Yüklə 1,78 Mb. Dostları ilə paylaş:
|