45
yerlərdən araukanların danışıq səsləri eşidilirdi. Məhz buna
görə də qaranlıq havada, göz-gözü görməyən bir münitdə
hərəkət etmək, həddindən artıq çətinlik törədirdi. Beləcə
onlar xeyli gedərək meşənin ortasına çatdılar. Söz yox ki,
ispan ekspedisiyanın iqatirakçılarına qarşı pusqu quran
araukanlar meşənin bu hissəsində mövqe tuta bilməzdilər.
İspanlar böyük olmasa da, tonqal qalaya bilərlər. Ətrafda
olan hindular onların qaladığı tonqalı görə bilməzdi.
III fəsil. Konkistadorların sürətli hücumu
Bu gecəni kəşfiyyatçıların heç birisi soyuqdan şikayət-
lənə bilməzdi. Çünki qaladıqları tonqal onları istədikləri
kimi qızdırmışdı. Təhlükəsizliklərinə isə söz ola bilməzdi.
Gecəni növbə ilə olsa da, hamı rahatca istirahət etdi.
Ertəsi günü hava işıqlaşan kimi tonqal söndürüldü. Necə
olsa da, işıqlı havada araukanlar dislokasiya yerlərini dəyi-
şərkən uzaqdan, yanan tonqalın tüstüsünü görə bilərdilər.
Artıq vaxt itirilməsin deyə, kapitan Xuan konkistador-
lardan Migel ilə Diası ət gətirmək üçün ova göndərdi.
46
Lakin leytenant Andre də onlara qoşuldu. O birilərinə nis-
bətən Andre tapança ilə silahlanmışdı. Vaxtı ilə Kataloniya
hersoqunun favoriti olmuş fransız zabiti, əsas silahı olan
qılınçdan məharətlə istifadə edirdi. Lakin Araukaniyada o,
bu məharətindən lazımi səviyyədə istifadə edə bilməmişdi.
Düzdür, son bir neçə gündə araukanlarla toqquşma baş
verməmişdi. Hələlik ispanlar hindularla toqquşmadan
boyun qaçırırdı. Düşmənin gözündən yayınmış leytenant
Andreni tamamilə bezikdirmişdi.
Nəhayət onlar hava işıqlaşan kimi yerli hindular tərəfin-
dən açılmış cığırlarla şimala tərəf yollandılar. Qarşıdakı
hündür olmayan dağları aşsalar, onlar qabaqda aydınca
istehkam qurulan hindu kəndini görəcəklər. Çox güman ki,
araukanlar həmin kənddə olacaqlar. Ova çıxanlar öz
yoldaşlarından çox aralana bilməzdilər, ona görə ki, onlar
gəldikləri yeri itirə bilərdi. Konkistadorların gəzdiyi meşə
seyrək olsa da, burda heyvanat aləmindən heç bir əsər-
əlamət yox idi. Quşların səsi eşidilsə də, hələlik onları
görüb aşkar etmək mümkün deyildi. Belə olan halda Migel
təklif etdi ki, dünənləri balıq tutduqları çaya yollansınlar.
Ova çıxmaqdansa, balıq tutmaq sərfəli idi.
Onlar silahdaşlarının yanına qayıtmaqla vəziyyəti kapi-
tana izah etdilər. Kapitan da oz növbəsində bildirdi ki,
burdan birbaşa hamı cənub-şərq istiqamətində hərəkət
47
etməklə, çayın sahilinə çıxsınlar. Həmin qərardan sonra
bütün dəstə, bu istiqamətdə, qaldıqları yeri tərk etdi. Çaya
təxminən 500-600 metr qalmış dəstə meşənin cənub
sərhəddinə çatdı. Ehtiyatı əldən verməmək üçün ilk növbə-
də çayın kənarına bir neçə adam göndərilməliydi ki, həmin
yeri yoxlasınlar.
Lakin bütün vadidə ölü sükut hökm sürürdü. Buna
baxmayaraq çayın kənarı yoxlanılmalı idi. Migel, Dias və
leytenant Andre həmin tapşırığı yerinə yetirmək üçün çaya
tərəf yollandılar. Onlar çətinlik çəkmədən nəzərdə tutulan
yerə gəldilər. Lakin əvvəlki kimi çayın o tərəfindən ağır
olsa da, adam səslərini eşitmək olurdu. Məhz buna görə də
Migelgil dəstənin başqa üzvlərini bura çağırmağa tələsmə-
dilər. Vaxtı itirmək istəməyən Dias dərhal, balıq vurmaq
üçün arbalyotunu hazır vəziyyətə gətirdi.
Migel ilə Andre cökə ağacının arxasında (onların üzü
vadinin qərb hissəsində yerləşən dağlara tərəf idi) əyləşib
vadini nəzərdən keçirməyə başladılar. Burada danışmaq
olmazdı. Onların səsini yaxınlıqda olan hər bir adam təsa-
düf nəticəsində eşidə bilərdi. Onlar öz ehtiyatlarını möh-
kəm tutmağa çalışırdılar.
Dias birinci balığı vurmuşdu ki, birdən Andre qarşıdakı
dağları göstərərək təşvişlə dedi:
48
- Dağların aşağı hissəsini görürsünüz? Orada canlanma
hiss olunur.
Söhbət adamlardan gedirsə, onları aydın görmək heç də
çətin deyildi. Dağların bəzi yerləri açıqlıq idi, əksəriyyət
yerlər isə ağaclarla örtülmüşdü. Migel diqqətlə baxıb gördü
ki, vadinin düz ortasındakı iki böyük dağın arasından sayı
yüzə yaxın olan adam üzüaşağı vadiyə tərəf enir. Həmin
yerdən adamların arasındakı günəşin şüalarına əks olaraq
parıltılar görsənirdi. Bu həm soyuq silahlar, həm də dəmir
geyimlərin parıltısı nəticəsində baş verə bilərdi. Belə
əlamətlər isə araukanlarda yox idi. Bu yalnız ispan
əsgərlərinin kirasıları ola bilərdi. Migel dərindən köksünü
ötürərək ayağa qalxdı. Necə Migel, eləcə də Andre həmin
adamların ispan əsgərləri olduğunu başa düşərək, sevinc
hissi ilə ayağa qalxaraq həmin tərzdə dedi:
- Bu ki, polkovnik Alonsonun başçılıq etdiyi ekspedi-
siyadır. Onlar vadiyə tərəf gəlirlər.
- Bizim silahdaşlarımız vaxtında özlərini Araukaniyaya
yetiriblər. - deyə Migel hərarətlə dilləndi.
Onların bu sözlərini eşidən Dias öz işini yarımçıq
qoyaraq yoldaşlarına yaxınlaşdı. İndi balıq tutmağın heç bir
əhəmiyyəti yox idi. Yenicə ayaq basan ekspedisiya
iştirakçılarında hər bir şeyin olması labüd idi. Sevincdən
konkistadorlar bir-birlərinin əllərini sıxdılar. Demək olar ki,
Dostları ilə paylaş: |