maneələrin aradan qaldırılması kimi təsəvvür edirlər. Digərləri
yeni
beynəlxalq nizama neototalitarizmin ilk nümunəsi kimi baxır
lar. Hər necə olsa da, dünyada çox dərin transformasiya prosesləri
məhz bu ümid və qorxuların yanaşı mövcudluğunun təsiri altında
baş verir.
Yeni dünya nizamı yaradılmasının əsas meyarlarını, ola bilsin,
hələ də yaxşı ayırd etmək olmur, lakin yaxın gələcəkdə daha fira
van və sabit dünya birliyi qurulmasının real meyilləri getdikcə daha
aydın təzahür edir.
Bununla yanaşı, müasir dünyada sosial cəhətdən müdafiə edil
miş iqtisadiyyatın bərqərar olması prosesi də gedir ki, bu iqtisadiy
yat da m üxtəlif təsərrüfat subyektlərinin mənafelərinin uyğunlaşdı-
rılmasma, sərvətlərin bölgüsü zamanı iqtisadi səmərəliliklə sosial
ədalət arasında tarazlığın tapılmasına kömək edir. Qloballaşma
beynəlxalq hüququn getdikcə yeni-yeni subyektlərini özünə cəlb
edərək, milli iqtisadiyyatları vahid ümumdünya sisteminə - kapita
lın yerdəyişməsinin əvvəllər ağlagəlm əz asanlığına, dünyanın in
formasiya üçün indiyədək görünməmiş açıqlığına, sənayecə inkişaf
etmiş ölkələrin malların və kapitalın sərbəst hərəkəti prinsipinə tə
rəfdar olmasına, kommunikasiya yaxınlığına, planetar elmi-texniki
v ə texnoloji inqilaba, millətlərarası inteqrasiyaya, təhsilin beynəl
m iləlləşm əsinə və digər amillərə əsaslanan sistemə inteqrasiya
edir.
Yeni əsrin astanasında dünya inkişafının daha bir ilkin şərti xa
rici və daxili siyasətdə, qrup münasibətlərində və şexsiyyetlərarası
münasibətlərdə qeyri-zorakılıq v ə demokratik razılıq prinsipinin
bərqərar olmasından ibarətdir. N ə qədər kədərli olsa da, təcavüz və
zorakılıq bəşəriyyətin əbədi yol yoldaşı olmuşdur. Ötən beş əsr ya
rımlıq dövrü təhlil etdikdə biz dəhşət içində xatırlatmalı oluruq ki,
həmin dövr ərzində dünya cəmi 292 il müharibesiz yaşamışdır.
İnsan faciələri və tələfatı ile müşayiət olunan zorakılıq, təcavüz,
müharibə və münaqişələr, hegemonçuluq cəhdlərinin güclənməsi
ile yanaşı, insan həyatının adi gündəlik güzəranına çevrilmişdir.
Üstəlik, bu zorakılığa haqq qazandırmağa çalışan və bütün böyük
Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
12
ö n söz
tarixi hadisələrin müharibələrlə, münaqişələrlə, çevrilişlərlə mü
şayiət olunduğunu iddia edən adamlar həm işə tapılmışdır. İnsanı
həqarətlə “fovqəlşimpanze” adlandıran Fridrix Nitsşe hesab edirdi
ki, zorakılıq insanlara xas olan ünsiyyət üsuludur. Ziqmund Freyd
təcavüzkarlığı insan davranışının defedilməz cəhəti hesab edirdi.
Maltusun təbliğ etdiyi insananifrət nəzəriyyəsinə görə, “insanların
mütləq çoxluğu” mövcuddur v ə “əhali məskunluğunun təbii qa
nunu” deyilən qanun var. Nobel mükafatı laureatı, Avstriya bioloqu
Konrad Lorens açıq-aşkar iddia edirdi ki, növdaxili təcavüzü müa
sir mədəni-tarixi və texniki inkişaf şəraitində bəşəriyyəti h ədələ
yən ən ciddi təhlükə hesab etmək üçün sanballı əsaslar var1.
İkinci Dünya müharibəsi, sonra isə ABŞ və SSRİ-nin Avro
pada, Koreya, Vyetnam, Əfqanıstan və Yaxın Şərqdə, Yer kürəsi
nin diger hissələrində nüfuz dairəsi uğrunda apardıqları son dərəcə
amansız mübarizə, ikiqütblü dünya siyasətinin münaqişə kimi başa
düşülməsi, əslində, bütün xalqlara və dövlətlərə təsir göstərmişdir.
T əəssü f ki, bir dövlətin amirliyine əsaslanan təkqütblü dünya niza
mının doğurduğu təhlükələrin lazımınca başa düşülmemesi v ə on
lara, bəlkə de, etinasızlıq gösterilməsi bu gün de yeni münaqişəli
qarşıdurmaya əsas ola bilər.
Dünya təxminən iki yüz bərabərhüquqlu tərəfdaşdan ibarətdir,
özü de aydındır ki, hüquq bərabərliyi iqtisadi və siyasi təsir gücü,
hərbi üstünlüklə m üəyyən edilərsə, onların həqiqi hüquq bərabər
liyi tam şəkildə gerçəkləşə bilm əz. Dünya birliyi gələcək nəsillə
rin həyatı üçün daha təhlükəsiz v ə qayda-qanunlu məkanın təmin
edilməsi naminə daxili inteqrasiyada maraqlı olmalıdır.
Azərbaycan da istisna təşkil etmədi və təcavüzün, zorakılığın
v ə soyqırımın nə demək olduğunu XX əsrdə tamamilə gördü. Ölkə
ərazisinin 20 faizi erməni təcavüzkarları tərəfindən işğal olundu ki,
bu da Azerbaycanda bir milyon məcburi köçkünün və qaçqının ya
ranmasına gətirib çıxardı. Dünya birliyinin vəziyyəti beynəlxalq
hüquq prinsipləri əsasında həll etmək səylərinə baxmayaraq2, Dağ
lıq Qarabağ münaqişəsi bütün postsovet məkanında ən mürəkkəb
münaqişə olaraq qalır v ə Azərbaycanın milli faciəsidir. Bununla
13
yanaşı, onun həll edilməmiş qalması beynəlxalq birliyin fəaliyyət
sizliyinin göstəricisidir, o mənada ki, zərər çəkmiş tərəf onu m üəy
yən səbəblərə görə maraqlandırmır v ə narahat etmir. Digər tərəfdən,
bu, zərərçəkənin v ə təcavüzkarın m üəyyən edilməsi m əsələsində
dünya siyasətində h ələ də mövcud olan ikili standartların göstəri
cisidir.
Bəşəriyyətə zorakılığı insan təbiətinin heç də labüd atributu he
sab etməyən dahi şəxsiyyətlərin adlan da yaxşı məlumdur. Lev
Tolstoy və Mahatma Qandidən tutmuş Martin Lüter Kinqə, Erix
Fromm v ə Roma Papası II İohann Pavelədək bir çox məşhur mütə
fəkkirlər hesab etmişlər ki, təcavüz, zorakılıq, dağıdıcılıq tarixin
heç də əbədi “yol yoldaşı” deyildir v ə insanlar arasında münasibət
lərdə əsla apancı rol oynamır. M əhz yeni əsrdə qeyri-zorakılıq eti
kası artıq sadəlövh-utopik etika deyildir v ə etik fikrin mərkəzi ele
mentlərindən birinə, yaşamaq vasitəsinə çevrilir. Kobud fiziki
qüvvə, qarşıdurma, müharibələr öz yerini həqiqətin və haqq-əda
lətin gücünə əsaslanan siyasətə verir. Çəkindirmə siyasəti qarşılıq
lı surətdə faydalı əməkdaşlıq siyasəti ilə əvəzlənir. Sülh m ədəniy
yəti sivilizasiyalar arasında dialoqun əsasına çevrilir.
İndi dünyada insanların m ənəvi həyatında - həm dünyəvi, həm
d ə dini həyatında birləşdirici proseslər, inteqrasiya prosesləri get
dikcə daha qətiyyətlə təzahür edir. Müasir humanist ideyaları, liberal
v ə sosialist fikri, katolikliyi, pravoslavlığı və islamı, Qərb mentali
tetini və Şərq etiketini birləşdirə biləcək amillərin gərgin axtarışı
gedir. Artıq Vatikan 1054-cü ildən başlanan təfriqənin aradan qal
dırılması yollarını axtarmağı Pravoslav kilsəsinin iyerarxlarına tək
lif etmişdir. Sosial-demokrat liderlər kommunistlər v ə mühafizə
karlarla təmas nöqtəsi tapmağa çalışırlar.
Mədəni dünyada hər bir etnosun müstəqilliyi və nadirliyi, hər
bir mədəniyyətin fenomenləri qorunub saxlanılmaqla, etnoslararası
v ə mədəniyyətlərarası inteqrasiya güclənir.
G ələcək sivilizasiyanın modelinin axtarışı sahəsində nəzərə-
çarpan irəliləyişlər intellektual inqilabın yaxınlaşdığını göstərir.
Müasir dövrün görkəmli alimlərinin fikrincə, dünya Yeni Kainat,
Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
14
ö n söz
yeni Təbiət strukturlarının kəşfinin astanasındadır v ə indi insan in
tellekti yenidən əqli məmnunluq vəziyyətindən fəal təəccübləndir
mə və heyrətləndirmə vəziyyətinə keçir.
Bütün bunlar yeni əsrin tələbləri və üçüncü minilliyin konturla
rıdır. Hər bir ölkənin dünyada yeri, hər bir subyekt üçün guşə ayrı
lan və nə qaliblərin, nə də məğlubların olmadığı vahid qlobal dün
ya nizamı qurulması prosesində rolu həmin ölkənin bu tələblərə nə
dərəcədə adekvat cavab verə bilməsindən asılı olacaqdır. Hərçənd,
ola bilsin ki, bu cür nizam ideyasının özü çoxlarına utopik, cəfəng,
virtual görünəcəkdir. Biz real dünyanı elə bir məkan kimi təsəvvür
edirik ki, burada hər bir oykumen öz təhlükəsizliyini yadlardan
qorumağa qadir olacaq, qarşıdurmasızlıq idealı, ayırıcı xətlərin,
münaqişə ocaqlarının olmaması və bir dövlətin digəri üzərində
hökmranlığa can atmaması əsas tutularaq dinc birlik qurmaq imkanı
heyata keçirilir.
Azərbaycan yeni zəmanənin tələblərinə etinasızlıq göstərə, hər
bir dövlətin, millətin, etnosun v ə hətta şəxsiyyətin mənafelərinə
toxunan proseslərdən kənarda qala bilməz. G ələcəyin qlobal c ə
miyyətində layiqli yer tutmaq üçün bütün xalq, ilk növbədə, siyasi,
iqtisadi və elmi elitamız böyük soy göstərməlidir. Eyni zamanda,
biz qloballaşma kimi çox mürəkkəb hadisənin bütün aspektlərini de
nəzərə almalıyıq. Yadda saxlamaq lazımdır ki, qloballaşmanın
müsbət məqamları ile yanaşı, xeyli mənfi cəhətləri de var. Burada
söhbet kütləvi qırğın silahı istehsalı üçün yararlı material və texno
logiyaların ölkədən nəzarətsiz surətdə aparılmasından; dövlətlərin
münaqişə və müharibələrə səbəb olan erazi iddialarının meydana
gəlməsindən; dözümsüzlüyə v ə etnik təm izləm ələrə gətirib çıxa
ran millətçiliyin v ə dini ekstremizmin artmasından; texnogen və
ekoloji fəlakətlər təhlükəsindən; idarə edilməyən miqrasiya pro
seslərindən, narkobiznesdən, beynəlxalq terrorizmin güclənməsin
dən, silah v ə adam alverindən v ə şairədən gedir.
Yeni dünya nizamının təşəkkülü perspektivini nəzərə almağın
zəruriliyi belə bir real faktı inkar etmir ki, bu gün formalaşmaqda
olan Azerbaycan cəmiyyətinin mahiyyəti milli siyasətlə, milli teh-
15
Dostları ilə paylaş: |