lan”nm hərəkətinə tabe olan dünya iqtisadiyyatının inkişafı ilə mü
qayisə edib, onun geri qalmasının səbəblərini daha məzmunlu üsul
la üzə çıxarmaq olar.
N.Kondratyev özünün k ə şf etdiyi iqtisadi inkişafın 50 illik dal
ğalarını iqtisadi konyunktura silsilələri adlandırırdı. Bu k ə ş f alimin
yalnız ölümündən sonra daha geniş şərh olundu. Hazırda “Kondrat-
yevin uzun dalğalan” təkcə dünya bazar təsərrüfatının dinamikası
nın deyil, həm də beynəlxalq siyasətin, müasir cəmiyyətin həyatı
nın bütün tərəflərinin təhlili üçün əsas hesab edilir. Çıxış nöqtəsi
kimi, birinci sənaye inqilabını götürsək, deyə bilərik ki, müasir sə
naye ölkələri artıq dörd dalğadan keçmişlər, lider ölkələr isə beşinci
dalğaya daxil olmuşlar. Hər yeni dalğadan əvvəl mühüm elm i-tex
niki ixtiralar və innovasiyalar olur (toxuculuq sənayesinin v ə çuqun
istehsalının inkişafı dəmir yollarının tikintisi, elektrik eneıjisinin,
radio və telefonun tətbiqi v ə s.). Hər dalğanın öz ümdə texnologiya
ları var v ə əsas ehtiyatlar onların inkişafına sərf edilir və nəticə eti
barilə, iqtisadiyyat sahələrinin strukturunu da onlar formalaşdırır.
Aşağıda verilən cədvəl göstərir ki, birinci dalğa toxuculuğun m e-
xanikləşdirilməsi, ikinci dalğa ucuz daş kömürlə və nəqliyyatda
buxar mühərrikinin tətbiqi, üçüncü dalğa metallurgiya və maşınqa
yırmanın inkişafı ilə səciyyələnmişdir. İndi dünya ölkələrinin ək sə
riyyətinin yaşadığı dördüncü dalğa
ucuz neftə
və elektriktutumlu ma
teriallara əsaslanır, neft emalının və avtomobil sənayesinin inkişafı
ilə səciyyələnir. Bütün bu mərhələləri vahid cədvəldə əks etdirək.
Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
______
M ərhələlə
Xarakterik xüsusiyyətlər
I
Toxuculuğun mexanikleşdirilməsi
II
Ucuz daş kömür v ə nəqliyyatda buxar mühərriki
III
Metallurgiya və maşınqayırmanın inkişafı
IV
Ucuz neft və elektriktutumlu materiallar, neft emalı,
avtomobil sənayesinin inkişafı
V
Mikroelektronikanın, yeni informasiya texnologiyaları
nın, müvafiq istehsalatların və infrastrukturun inkişafı
28
________
Ifəsil. SSRİ-tıin dağılması: yeni reallıqlar və yeni imkanlar
Beşinci dalğa üçün başlıca cəhət mikroelektronikanın, yeni in
formasiya texnologiyalarının, müvafiq istehsalatların və infrastruk
turun inkişafıdır. Bu dalğa üçün yüksək ixtisaslı işçi qüvvəsinə
tələbat, müxtəliflik v ə çeviklik naminə universal və kütləvi isteh
saldan imtina edilməsi də səciyyəvidir. Beşinci dalğa informasiya
cəmiyyətinin yaradılması deməkdir. ABŞ, Yaponiya, Almaniya və
digər yüksək inkişaf etmiş ölkələr bu fazaya daxil olmuşlar. Bu fa
zaya keçən cəmiyyətləri “knowledge based society”, yəni “bilik
lərə əsaslanan cəm iyyət” adlandırırlar.
SSRİ-nin 1970-ci illərdəki vəziyyətinə qayıdaraq, qeyd edək
ki, həmin dövrdə neft hasilatı, qara metallar prokatı, avtomobilqa-
yırma, kimya sənayesi, bir sözlə, “dördüncü dalğa” üçün səciyyəvi
sahələr daha yüksək sürətlə inkişaf edirdi. İnkişaf etmiş ölkələr o
vaxt qlobal böhran keçirirdi ki, bu da siyasi v ə iqtisadi xəttin dəyiş
dirilməsini (ABŞ-da “reyqanomika”, Böyük Britaniyada “tetçe-
rizm” v ə s.) tələb edirdi. Bu da öz növbəsində “beşinci dalğa”ya
daxil olmaq demək idi. Lakin Qərbdən fərqli olaraq, artıq sovet sis
teminin manevr üçün ehtiyatlan qalmamışdı.
Yeni üfüqlər vəd edən, lakin dəqiq konsepsiyası olmayan yeni
dənqurma açıq-aşkar surətdə gecikmişdi, üstəlik, SSRİ-nin hakim
elitasına xas olan siyasi mədəniyyətin xüsusiyyətlərinə görə bu
elita üçün yeni nəfəs tələb olunurdu. İttifaq inkişaf etmiş ölkələr
dən “yarımdalğa” v ə ya 20-25 il geri qalırdı. Eyni zamanda, dalğa
lar arasındakı məzmun fərqləri də nəzərə alınmalıdır: hesab olunur
ki, beşinci dalğa postindustrial cəm iyyətə təsadüf edir, burada c ə
miyyət heyatının əsas cəhətlərini sənayedən daha çox elm və in
formasiya müəyyənləşdirir, bunlar cəm iyyətə yeni keyfiyyət verir.
İnkişaf etmiş ölkələr qrupu neokonservativ inqilab yollarındakı
böhranı d ə f etmişdir. Cəm iyyət, inkişafın industrial mərhələsinin
dəyişikliklərini dirçeldilmiş mühafizəkar normalar sisteminə daxil
etmiş və bununla da, sistemdənkenar hərəkatların əleyhinə çıxdıq
ları təsisatlara həyat vermişdir. Beləliklə, elitanın milli mənafeləri
v ə milli cəmiyyətin inkişaf vəzifələrini dərk etməsi sayəsində ins-
titusional dəyişikliklər daha idarə edilən olmuşdur.
29
Qeyd etmək lazımdır ki, qərəzsiz tədqiqatçı sovet sənayeləşdir-
m əsində sonralar “haqlama inkişafı” yolu ilə gedən digər ölkələrin
əksəriyyətində də tətbiq olunmuş çoxsaylı mühüm elementlər aş
kara çıxara bilər: əhalinin əsas kütləsinin həyat səviyyəsi son də
rəcə aşağı həddə saxlanılırdı, m illi gəlirin əksər hissəsi qeyri-
mütənasib surətdə sərmayə ehtiyaclarına yönəldilirdi, fəhlə sinfinin
sıraları kəndlilər hesabına genişləndirilirdi, təsərrüfat siyasətində
əsas diqqət ölkənin nisbətən müstəqil inkişafının mümkünlüyünü
təmin edən ağır sənayenin yüksəlişinə yönəldilirdi. Sovet sənaye-
ləşdirməsinin, onun ideoloqları üçün son dərəcə uğurlu illəri Qərb
də fəlakətli iqtisadi böhran dövrünə təsadüf etmişdir ki, bu da
“inkişaf problemlərinin həllinin sosialist üsullarının, bir növ, intel
lektual mötəbərliyini on illərcə əv v əlcəd ən təmin etmiş, onları
“haqlama” inkişafının tələbləri ilə ü zləşən ölkələrdə ciddi diqqət
yetirilən v ə təqlid olunan obyektə çevirm işdi” 12.
Lakin fazalar arasındakı fərqi aradan qaldırmaq, yəni irəli getmiş
ölkələrə çatmaq, əslində, mümkün deyildir, çünki hər bir sonrakı in
kişaf fazasının dinamizmi əvvəlki fazadakından yüksəkdir. Bunun da
nəticəsində “haqlama” inkişafı z ə if inkişafm fenomeninə çevrilir.
Sovet cəm iyyətinin inkişafdan qalması təkcə iqtisadi səbəblər
lə deyil, həm də ciddi sosial səbəblərlə şərtlənirdi. Sovet dövləti
mövcudluğunun ilk illərindən nəinki ümumi siyasi-ideoloji fikri,
eləcə də sosial eyniliyi zorla tətbiq edirdi. B elə siyasət, əslində, bü
tün az-çox elitar qrupların - fəhlə sinfi arasındakı fəhlə aristokra
tiyasının, ziyalılar arasındakı “burjua” təbəqəsi kimi intellektual
elitanın məhv edilm əsi demək idi. Leninin Maksim Qorkiyə gön
dərdiyi 1919-cu il 15 sentyabr tarixli məktubundan aşağıdakı sitat
qeyri-legitim rejimə m üxalif mövqe tutan vətən elmi v ə mədəniy
yətinin ən yaxşı nümayəndələrinə sovet hakimiyyətinin əsil müna
sibətinə parlaq sübutdur: “Fəhlə və kəndlilərin intellektual qüvvə
ləri burjuaziyanın və onun elaltılarının, özlərini millətin beyni
hesab edən ziyalıcıqlann, bu kapital nökərlərinin devrilməsi uğ-
runda mübarizədə artır və möhkəmlənir. Bu, əslində, beyin deyil,
p...dir”13.
Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
30
Ardıcıl surətdə aparılan repressiya siyasəti nəticəsində ziyalıla
rın sosial keyfiyyətləri pisləşir, onların ayn-ayn qrupları arasında
təhsil, ixtisas, vəzifə fərqləri v ə digər fərqlər aradan qaldırılırdı.
Struktur getdikcə daha hamar xarakter alır v ə məhsuldar əm əyə,
peşəkarlığın yüksəldilməsinə stimul yaratmırdı. Bu isə bütün c ə
miyyətin sosial dinamikasına ziyan vururdu. Sovet Rusiyasında beş
il yaşamış N.Berdyayev xaricə sürgün edilməsindən əvvəl yazırdı
ki, bolşevik inqilabı mühitində onu ən çox heyrətləndirən “üzlərin
də əvvəlkilərdən fərqli ifadələr olan yeni sifətlərin peyda olması
dır... Yeni antropoloji tip peyda olmuşdur və onda əvvəlki rus sifət
lərinin xeyirxahlıq, yayğmlıq, bir qədər qeyri-müəyyənlik kimi
cizgiləri daha yoxdur. Bunlar tərtəmiz qırxılmış, öz ifadəsinə görə
sərt, həm ləvər və fəal sifətlər idi”. Daha sonra: “Yeni antropoloji
tip müharibədən çıxmışdı, bolşevik kadrlarını da müharibə ver
mişdi” 14.
Cəm iyyətdə partiya nomenklaturası adlanan kadrların rolu təd
ricən güclənirdi. Onlar sərt siyasi nəzarət altında v ə dəqiq m üəy
yən edilmiş meyarlar əsasında seçilirdi. Başlıca meyarlar sosial
mənşə, partiya mənsubiyyəti, karyeranın tipi idi. Nomenklatura so
vet cəm iyyəti üçün ənənəvi elitaya - partiya-dövlət iyerarxiyasının
rəhbər işçiləri ile təmsil olunan elitaya çevrilmişdi, onların təyin
edilməsi tamamilə Sov.İKP M K-nın səlahiyyətində idi. Bu baxım
dan totalitar keçmişimizin bezi sosial-psixoloji cəhətlərindən daha
ətraflı söhbet açmaq istərdik.
Sovet dövrü təkcə em ək kollektivinin fərd üzərində hərtərəfli
nəzarəti, həm siyasi hakimiyyəti, həm de ümumən dövləti təmsil
edən partiya nomenklaturasınm cəm iyyət üzərində hərtərəfli nəza
rəti ile deyil, eləcə de fərdin özünün spesifik rolu ile səciyyələnir
di. Sovet adamının sosial mahiyyəti və siyasi fəallığı iki əsas amil
lə m üəyyən edilirdi. Ə w e la , onun hakim piramidada vəziyyəti, no-
menklatur statusu ile. İkincisi, insan ancaq kollektivin — sovet c ə
miyyətinin nüvəsini təşkil edən ilk istehsalat özəyinin üzvü kimi
ictimai-siyasi fəallıq gösterə bilərdi.
________
I fəsil. SSRİ-nin dağılması: yeni reallıqlar və yeni imkanlar
31
Dostları ilə paylaş: |