Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
əsaslarının formalaşmasına baxmayaraq, bu proseslər istehlakın
artması, yaşayışın keyfiyyətinin yüksəlm əsi ilə müşayiət edilmirdi,
əksinə, bunların ziddinə baş verirdi. İntellektual fəaliyyət ixtisassız
işçilərin əm əyinə münasibətdə son dərəcə qiymətdən salınmışdı,
istehlak üstünlükləri isə istehsalın strukturuna v ə hakim elitanın ix
tiyarında olan ehtiyatların bölüşdürülməsinə, əslində, təsir göstərə
bilmirdi. Halbuki qəbul edilmiş ideologiyaya görə, Sovet İttifaqın
da hamı bərabər idi, amma siyasi v ə elmi-texniki elitanı mükafat
landırmaq üçün m üəyyən formalar axtarılırdı. Buna baxmayaraq,
Sovet İttifaqında meritokratiyanın formalaşması ən mürəkkəb
problemlərdən biri olaraq qaldı.
M.Qorbaçovun hakimiyyətə gəlm əsi ilə başlanan yenidənqur
ma köhnə strukturların dağıdılmasına kömək etdi və yenilərinin
formalaşmasına ancaq təkan verdi. Lakin yenidənqurma təzə prob
lemlər də yaratdı, gəlirlər v ə yaşayış səviyyəsi üzrə sosial təbəqə
ləşm əni gücləndirdi, işçilərin ixtisası, onların istehsal etdikləri
malların və ya xidmətlərin ictimai əhəm iyyəti heç cür nəzərə alın
mırdı. Sosial nərdivan daha çoxpilləli oldu. Yenidənqurma islahat
larının əsas problemi bundan ibarət idi ki, Qorbaçov və onun ko
mandası islahatlara “yenidənqurma-aşkarlıq-süretləndirme” kimi
çeynənmiş şüarlardan savayı heç bir konsepsiyası olmadan başladı.
Yenidənqurmanın heç bir “iş icraçısı” zahirən çox təmtəraqlı səs
lənən bu çağırışların mahiyyət və məzmununa dair nəinki ağlaba
tan bir-iki kəlm ə söyləyə, hətta elə həmin sürətləndirməyə necə
nail olmaq barədə adicə suala cavab verə bilmirdi. Əslində, ilk iki
il “yenidenqurmaçılar”ın düşündüyü m əqsəd və vəzifələri forma
laşdırmağa, “insan şimalı sosializm” haqqında təsəvvürlər istiqa
mətində transformasiyarlarm konturlarını m üəyyənləşdirm əyə
getdi. Lakin bunlar artıq heç neyə yaramayan bir yol idi.
Yenidənqurmanın paradokslan sovet cəmiyyətinin inkişafına
xas olan (həm aşkar, həm de gizli - latent) qüsurları daha da artır
maqla yanaşı, əvvəlki ictimai-dövlət sisteminin böhranının mahiy
yətini, Qorbaçov komandasının heyata keçirdiyi xettin heyat qabi
liyyəti olmadığını üzə çıxardı. Çöp ayaqlı nəhəngin və onun səm e-
40
rəsiz iqtisadi, siyasi-ideoloji ehkamlarının süqutu “insanların yeni
tarixi birliyi” olan sovet xalqına xas normativ-deyər müddəalarına
və oriyentirlərinə toxunmaya bilməzdi. Lakin bu deyilənlər sovet
təcrübəsinin ancaq mənfi mövqedən qiymətləndirilməsi kimi başa
düşülməməlidir. Bu, ilk növbədə, yaşlı nəslin adamları - özlərini
həyat tərəfindən aldanmış, yeni reallıqda itirilmiş hiss edən, çox
vaxt da keçmişin həsrətini çəkən adamlar barəsində, sadəcə, əda
lətsizlik və insafsızlıq olardı.
Sov.İKP-nin və sovet dövlətinin siyasətində heç də hər şey uc
dantutma pis deyildi. M əsələn, 1970-ci illər Azərbaycanda iqtisa
diyyat sahəsində v ə sosial həyatda tərəqqi, böyük nailiyyətlər döv
rü idi. Sənayenin inkişafı, mənzil tikintisinin intensivləşdirilməsi,
əhalinin sosial müdafiəsinin gücləndirilməsi, təhsilin və səhiyyə
nin keyfiyyətinin yaxşılaşdırılması müsbət nəticələr verirdi. Res
publika rəhbərliyi kadrların rotasiyası və ölkənin hüdudlarından
kənarda ixtisasının artırılması üçün genişmiqyaslı prosesinə rəvac
verirdi. Lakin bütün bu özəlliklər cəmiyyəti qarşıdakı sarsıntılar
dan, ixtilaf və nifaqlardan qorumağa qadir deyildi.
Mövcud siyasi sistem onilliklər ərzində nə əks-əlaqənin təmin
olunmasına, nə ictimai heyatın qanun çərçivəsində təşkil edilm ə
sinə deyil, əsasən, “yuxarıdan-aşağıya” amiranə verilən sərəncam
v ə göstərişlərin translyasiyasına yönəldilmişdi19. Bemard Şounun
belə bir kəlamı yada düşür: “Demokratiya bizim layiq olduğumuz
dan yaxşı idarə edilm əm əyim izə təminat verən mexanizmdir”. N o -
menklatura aparatının heyata keçirdiyi və özlüyündə ictimai-siyasi
fınksiya olan sovetsayağı demokratiya gösterdi ki, klassiklər de
səhv edə bilərlər. Ali Sovetə, diger qanunverici və nümayəndəli
hakimiyyət orqanlarına dövlətin ciddi nəzarət altında keçirilən
“seçkilərə” və ya Qorbaçov dövrünün SSRİ-nin bir sıra regionla
rında qanlı hərbi əməliyyatlarla müşayiət edilən “demokratik isla
hatlar” ina xalq əsla layiq deyildi. Demokratik ənənələrin olmaması
ona gətirib çıxarmışdı ki, qondarma islahatların aparılması dövlət
idarəçiliyinin totalitar prinsiplərinə söykənən sovet dövlətinin on
suz da laxlayan əsaslarını sarsıdırdı.
_________
I fəsil. SSRİ-nin dağılması: yeni reallıqlar və yeni imkanlar
41
Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
Aşkarlıq m ənəvi ölçü şəkli almışdı və sosializmin sağlam tən
qidinə Qorbaçovun ayırdığı sahə ilə əsla məhdudlaşmırdı. Aşkarlıq
həyat şəraitini yaxşılaşdıra bilməzdi, onun qüsurları “nailiyyət-
lər”ini üstələyirdi, “boşboğazlar”a “öyrəşm ək” v ə onlardan qıcıq
lanma effekti əm ələ gəlmişdi. İqtisadi islahatlar, idarəçiliyin yeni
dən təşkili v ə şəxsi təşəbbüskarlığın inkişafı fəlakətli nəticələrə
gətirib çıxardı. Siyasi islahatlar Siyasi Büroda “təm izləm ə”dən,
partiyanın M ərkəzi Komitəsinin tərkibini 85 faiz (hətta Stalinin tə
m izləm ələri dövründə bu rəqəm 77 faiz idi) yeniləşdirməkdən,
“inzibati-amirlik üslubu”nun pislənilm əsindən, saysız-hesabsız
“qeyri-formal” birliklər yaradılmasından və çoxpartiyalılığa keçil
məsindən ibarət oldu. Bununla belə, ölkənin modemləşdirilməsinə
dair 1985-ci ildə qaldırılan ümdə problemlərdən heç biri həll edil
mədi.
Əlbəttə, nəzərə almaq lazımdır ki, sovet totalitarizminin dayaq
ları demokratiyaya doğru qlobal, dünyamiqyaslı hərəkətin təsiri al
tında da dağılırdı. Keçmiş SSRİ respublikalarında demokratikləşmə
proseslərindən əvvəl Yunanıstanda, İspaniyada, Portuqaliyada av
toritar rejimlər devrildi, Cənubi Afrikada aparteid süquta uğradı.
Latın Amerikası ölkələrində - Braziliyada, Argentinada; A siya öl
kələrində - Filippində, Cənubi Koreyada demokratiya bərpa edildi.
SSRİ-nin qapalı, avtarkiya xarakteri, partiya-sovet nomenklaturası-
mn müqaviməti əhalinin kütləvi təbəqələrinin açıq cəm iyyətdə y a
şamaq səylərinin qarşısını daha ala bilmirdi. İqtisadiyyatın gerilə
məsi, m üxtəlif sosial qrupların milli-etnik, konfessional v ə digər
xüsusiyyətlərini, - biz hələ spesifikasını demirik, - nəzərə almadan
partiya rəhbərlərinin onlara zorla qəbul etdirdikləri siyasi müddəa
və normaların köhnəlməsi kommunist sistemini çürüdür, üçqat
transformasiyanı - partiya-siyasi sistemin, iqtisadi sistemin v ə döv
lət quruluşunun transformasiyasını zərurətə çevirirdi.
Sovet İttifaqının taleyini şərtləndirmiş proseslər barədə bu de
yilənləri yekunlaşdıraraq, zennimizcə, baş vermiş süqutun əsas s ə
bəblərini göstərmək olar. Onların üzərində ətraflı dayanmaq istər
dik.
42
İqtisadi inkişafın aşağı səviyyədə olması. 1990-cı ildə ölkədə
hər cəhətdən qıtlıq hökm sürürdü, inflyasiyanın sürəti artır, iqtisa
diyyatın struktur baxımından yenidən qurulması isə ancaq sözdə
idi. M aliyyə sahəsində qeyri-tarazlıq artırdı. Bu, tədavüldə olan pul
kütləsinin kəskin surətdə çoxalması və bunun müqabilində əm təə
kütləsinin artmaması nəticəsində baş verirdi. Xammal sektoru inki
şafın təbii “son hədd”inə çatmışdı. Elə həmin dövrdə xaricdən
ardı-arası kəsilmədən borc alınmağa başlandı və SSRİ-nin borcu
nun m əbləği 1985-ci ildəki 18,3 milyard dollarla müqayisədə
1989-cu ildə 43,8 milyard dollar təşkil edirdi.
Sivasi qevri-tarazlıq və sovet rəhbərliyinin cəm iyyətlə dialoqa
qadir olmaması. M.Qorbaçovun cəmiyyət v ə dövlətdə demokratik
dəyişikliklərə başlandığını elan etməsinə baxmayaraq, iş-güc an
caq nəzəriyyəbazlıq etməkdən v ə Baş katibin özünün saatlarla m ə
nasız-məntiqsiz mühakimələr yürütməsindən ibarət idi. Sovet İtti
faqı yaşanan məqamın həqiqətən imperativi olan yeniləşm əyə
ehtiyac duyurdu. Dünya inkişafının qloballaşması planetin altıda bir
hissəsini tutan erazidən yan keçə bilməzdi. Demokratik islahatların
ilişib qaldığı şəraitdə cəm iyyət irəliyə hərəkətin perspektivi v ə
dövlət idarəçiliyinin əvvəlki mexanizmlərini bərpa edərək geriyə
dönmək həvəsi arasında çapalayırdı. Lakin başlanmış olan prosesi
daha dayandırmaq mümkün deyildi. Ölkədə kəskin sosial fərqlər
meydana gəlmişdi və cəm iyyət varlılara və yoxsullara bölünmüşdü,
orta sinifdən əsər-əlam ət yox idi. Aşkarlıq elan edilsə de, reallığa
çevrilmədi. Əvəzində, respublikaların SSRİ tərkibindən çıxmaq
səyləri güclənmişdi və ümid edirdilər ki, milli müstəqillik iqtisadi
iflasın qarşısını alacaq v ə İttifaqın qalan hissəsindən kənarda olan
lara tərəqqini təmin edəcəkdir.
Baltikvanı respublikaların SSRİ-nin tərkibindən çıxması və
sonra bütün çoxmillətli dövlətin dağılması ilə nəticələnən daxili
münaqişələrin olması. Orta Asiya respublikalanndakı münaqişələr
ümumi qarşıdurmaya çevrilm əsə də, sovet dövlətinin monolit görü
nən əsaslarının dağılmasına öz töhfəsini verdi. Dağlıq Qarabağda
başlanmış münaqişə Sovet İttifaqı erazisində ən mürəkkəb və qanlı
münaqişəyə çevrildi, iki keçmiş sovet respublikası arasında müna
_________
I fəsil. SSRİ-nin dağılması: yeni reallıqlar və yeni imkanlar
43
Dostları ilə paylaş: |