Təbii ki, nomenklaturaya heç də bütün cəm iyyət daxil deyildi.
Lakin bu təbəqə olduqca böyük idi v ə kifayət qədər çoxlu adamı
əhatə edirdi, çünki istənilən ictimai statusa v ə peşə statusuna no-
menklatura donu geydirilmişdi, o, fikrən hakimiyyət piramidasına
bağlanmışdı v ə vəzifədə irəliləm ək üçün bu piramidada olan im
kanlar baxımından qiymətləndirilirdi. İnsana qiymət verilərkən
onun təkcə peşə və ya təşkilatçılıq qabiliyyəti deyil, həm də no-
menklatura potensialı nəzərə almırdı. Nomenklaturadan kənarda
olan v ə nomenklatura xarakterli təsir vasitələrinə malik olmayan
fərd öz ölkəsinin həyatına hansısa şəkildə real təsir etmək imkanını
itirirdi. İnsanın kamilləşməsində, əqidələrinin formalaşmasında,
şəxsiyyət kimi onun özünü göstərə bilm əsi formalarının m üəyyən
edilməsində m əhz həmin hal əsas rol oynayırdı. Fərdin həyat fira-
vanlığı v ə gələcəy i onun əm ək kollektivində, partiya təşkilatında
tutduğu mövqedən, siyasi-dövlət v ə ya təsərrüfat elitasının tərki
binə inteqrasiyasının dərəcəsindən, nəhayət, ideoloji norma və
göstərişlərə kor-koranə sadiqliyindən bilavasitə asılı idi.
İnsan keçmişə nəzər saldıqda çox şeyə başqa cür baxır. Tarix
nəinki əvvəllər sarsılmaz v ə aşkar hesab edilən bir çox şeylərin
mahiyyətini yenidən açmağa, həm də bütöv bir nəslin dəyərlər sis
temini dəyişdirm əyə qadirdir. D övlətin totalitar xarakterinin konk
ret fərdin və ya adamlar qrupunun ictimai proseslərə təsirini, əslin
də, mümkünsüz etdiyindən danışarkən, Heydər Ə liyev kimi liderin
təcrübəsinə müraciət etmək istərdik.
Son dərəcə müstəqil insan olan Heydər Ə liyev kənardan
- “mərkəz”dən, Kremldən gələn təzyiqi həm işə kəskin şəkildə
hiss edirdi. Respublika rəhbərinin v ə onu dəstəkləyən insanların,
“merkez”in fikrincə, sovet dövlətinin “milli siyasətinə” zidd olan
layihələri v ə təşəbbüsləri necə çətinliklə həyata keçirdiklərini so
vet dövründə yaşayıb işləmiş, indi isə yaşlı nəsle aid edilən adam
ların çox az qismi təsəvvür edə bilər. Amma, nə gizlədəsən, Hey
dər Əliyevin sovet dövründə ali m əqsəd və məramı Azərbaycanı
heç də təkcə müttəfiq respublika kimi möhkəmlətmək deyildi. O,
sanki g ələcəyi öncədən görərək v ə sonrakı hadisələrin gedişini
Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
_______
32
modelləşdirərək, Azərbaycan dövlətçiliyinin müstəqil mövcudluq
şəraitində fəaliyyət göstərməsi üçün ilkin zəmin yaradırdı. Özü də,
respublika rəhbərliyinin fəaliyyətinin “merkəz”in göstərişləri ilə
ciddi şəkildə tənzimləndiyi bir şəraitdə. Xatırlatmaq istərdik ki, bu
cür tənzim ləmə daimi v ə hərtərəfli səciyyə daşıyır və təkcə xid
məti m əsələlərlə məhdudlaşdırılmırdı. B əzən göstərişlər rəhbər iş
çinin şəxsi həyat dairəsinə də toxunurdu.
Sosial mobillik probleminə qayıdaraq qeyd edək ki, sovet ada
mının həm karyera baxımından, həm də sosial cəhətdən yüksəlmək
imkanı vardı, amma bunun üçün ölkənin hər on nəfər yaşlı sakinin
dən birini öz sıralarında birləşdirən hakim Sovet İttifaqı Kommu
nist Partiyasının üzvü olmaq lazım idi. Şəxsiyyətin həqiqi azadlığı,
rəsmi ideologiya çərçivəsindən kənarda yaşamaq cəhdi nəinki al
qışlanmırdı, həm də real olaraq, en ciddi mənfi nəticələrə gətirib
çıxara bilərdi. İnsanın özünü dəyərlərin və göstərişlərin qəbul edil
miş sistemindən kənarda tapmaq üçün göstərdiyi hətta z ə if cəhdlər
də aşkar müxalifətçilik təzahürü kimi qiymətləndirilirdi. İnsana
“hakimiyyət piramidasından kənar, kollektivlə əlaqədən kənar və
hətta ictimai faydadan kənar, onun özünə isə, müstəqil və özlü
yündə qiyməti olan fərd” 15 kimi baxmaq tamamilə qeyri-məqbul
sayılırdı.
Adi vətəndaş olan insan heç bir ictimai nüfuza malik deyildi və
əslində, heç nə edə bilməzdi. İnsanın ictimai deyəri və nüfuzunun
səviyyəsi bilavasitə bürokratik aparatın mövqeyindən asılı idi. Hət
ta Sov.İKP MK Siyasi Bürosunun üzvü, nazir və ya hər hansı digər
vəzifəli şəxs vəzifəsindən gedəndə, yaxud bu və ya digər səbəb
lərə, - obyektiv və ya subyektiv səbəblərə görə, - işdən çıxarılan
da təkcə keçmiş iş yoldaşları üçün deyil, ümumen, cəm iyyət üçün
de bir andaca arzuedilmez şəxsə çevrilirdi. Çoxları öz ətrafında ya
ranan ictimai boşluğa dözm əyərək, heyatdan gedirdi.
Sovet dövlətinin totalitar mahiyyəti təşəkkül tapmış nomenkla
tura sistemindən kənarda qalan fərdin ictimai fəallığa göstərdiyi hər
cür cəhdlərin qarşısının alınmasında əyani şəkildə təzahür edirdi.
Fərd kollektivin bir hissəsi idi və onun vətəndaş mövqeyi yalnız
_________
I fəsil. SSRİ-nin dağılması
;
yeni reallıqlar və yeni imkanlar
33
kollektivdə ifadə oluna bilərdi, sosial fəallığı v ə özünütəsdiqi yal
nız burada gerçəkləşə bilərdi. Bununla yanaşı, bu fəallığın və
özünütəsdiqin hədləri dəqiq göstərilmişdi: “təşəbbüskarlıq cəza-
landınlandır”, “rəis bilən yaxşıdır” - ötən illərin bu geniş yayılmış
“həqiqətlər”i nəinki hətta kollektiv çərçivəsində fəaliyyət göstərən
fərdin müstəqilliyini boğurdu, həm də bütün kommunist sisteminin
dərin mahiyyətini təcəssüm etdirirdi. Bu sistem nonkonformizmi
və müxalifətçiliyi qəti şəkildə rədd edirdi, ideya plüralizmini isə
pozuculuq amili sayırdı.
Sovet quruluşuna xas olan kollektivizm, yuxanda qeyd edildiyi
kimi, o demək idi ki, fərdin sosial fəallığı ancaq kollektivin vasitə
silə, onun tərkibində, onun qanunları ilə v ə onun nəzarəti altında
həyata keçirilirdi. Bu səbəbdən də, sovet cəm iyyətinin əsasını təş
kil edən kollektivizmi demokratik ölkələrdə geniş yayılan v ə azad
şəxsiyyətlərin könüllü birliyini nəzərdə tutan kommunitarizm ilə
qarışıq salmaq lazım deyildir.
Kollektivin şəxsiyyətə təsiri şəxsiyyətin fəallığını v ə nəticədə
kütlələrin, m əsələn, seçkilərdə ən yüksək dərəcəsinə çatmış sosial
fəallığını təmin edirdi. Vətəndaşların seçkilərdə iştirakı demək olar
ki, yüz faiz idi. Güclü surətdə təbliğ edilən “sovet adamı” idealı hər
hansı milli xüsusiyyətlərdən məhrum idi. Müttəfiq respublikalann
tarixinə dair ciddi senzuradan keçirilən əsərlər də bu cür “millisiz-
ləşdirilmişdi” . M illi ənənələr, xalqın həyatında dinin yeri ideologi-
yalaşdırılmış təftişdən keçirilməli idi.
İnsanda müstəqil şəxsiyyət başlanğıcını, innovasiyalara meyil
göstərmək cəhdlərini kökündən boğan bürokratik qayda-qanunlar
və ideoloji əngəllər insanın özfəaliyyət kanallarını bağlayırdı ki, bu
da cəm iyyəti getdikcə buxovlayan durğunluğa doğru aparırdı. Cə
miyyətin özündə dezinteqrasiya, ictimai bütövlüyün dağılması, küt
ləvi şüurun nonkonformist meyillere immunitetinin zəifləm əsi pro
sesləri tədricən artırdı.
Bərabərlik anlayışının sovet dəyərlər sistemində özünəməxsus
yeri vardı. Tanınmış fransız dövlət xadimi, tarixçi və edib Aleksis
de Tokvil 1840-cı ildə yazmışdı: “İnsanları bir-birindən asılı etmə
Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
______
34
yən bərabərlik onlarda şəxsi həyatlarında ancaq öz arzu və iradələ
rini əsas tutmaq vərdişi və meyli yaradır” 16. Sovet anlamında bəra
bərlik ortabab modus vivendi, eyni cür davranış, aksioloji müddəa
və normaların ümumi standartına əm əl edilməsi demək idi. Bütün
anlayışlar üçün vahid olan “sovet elm i”, “sosialist həyat tərzi”, “in
qilabi ənənələr” kimi anlayışlar sırası totalitar sistemin əsasını təş
kil edən kult dispozisiyalan idi.
On illərlə iddia edilirdi ki, Sovet İttifaqında mədəniyyətin yeni
tipi - sosialist tipi yaradılmışdır, dünyagörüşü müddəaları, estetik
zövq və tələbat köklü dəyişikliklərə məruz qalmış, ailədə və c ə
m iyyətdə yeni etik münasibətlər bərqərar olmuşdur. Kommunist
tərbiyəsi və yenidən tərbiyə, məcburetmə və zorakılıq metodlarını
insanların həyatına intensiv surətdə tətbiq edən sovet dövləti ən ə
nəvi cəmiyyətin silklərə bölünməsini aradan qaldırmışdı. Onu “d e
mir pərdə” arxasında yaşayan qapalı cəm iyyət üçün daha münasib
olan funksiyalar iyerarxiyası ile əvəzlədi. Elə bir iyerarxiya ile ki,
burada qeyri-dövlət strukturlarının - vətəndaş cəmiyyəti təsisatla
rının, ailənin, kilsənin təsiri minimuma endirilmişdi. Şəxsi olan ic
timai olanın əlavəsinə çevrilmişdi, şəxsiyyət isə hər cür müstəqil
əhəm iyyəti itirmişdi. Elə görünürdü ki, tamamilə idarə edilən, zid
diyyətlər olmayan v ə dövlətlə qaynayıb qarışan cəm iyyət yaradıl
mışdı: populyar kommunist şüarlarından birində deyilirdi: “Dövlət
bizik”. Sovet cəmiyyətinin əsasını milli hissləri və tarixi kökləri
olmayan yeni insan - özünə xas, şəxsi, fərdi başlanğıcları ləğv
olunmuş insan təşkil edirdi.
Fərdin Qorbaçovsayağı yenidənqurma dövründə tədricən de
mokratikləşdirmə və iqtisadi liberallaşdırma hesabına əldə edilən
m üəyyən müstəqilliyi çox az adamın şübhə etdiyi nəticələrə gəti
rib çıxardı. Tokvilin bir əsr yarımdan çox əvvəl söylədiyi və dağıl
maqda olan sovet sisteminə heç bir aidiyyəti olmayan bu sözlər
gözlənilm ədən aktuallaşdı: “Onların (fərdlərin -
qeyd müəllifindir)
istər özlərinə bərabər şəxslər barəsində, istərsə de şəxsi heyatda
daim istifadə etdikləri tam müstəqillik onlarda istənilən hakimiy
yətə qarşı narazılıq doğurur v ə tezliklə onlarda siyasi azadlıq və
_________
I fəsil- SSRİ-nirı dağılması: yeni reallıqlar və yeni imkanlar
35
Dostları ilə paylaş: |