lükəsizlik və milli inkişaf konsepsiyaları ilə müəyyənləşdirilir.
Daha geniş səpkidə götürdükdə, milli təhlükəsizlik dövlətin öz ya
xın və uzaq qonşuları ilə münasibətlərinin necə təşəkkül tapmasın
dan asılıdır. Bu ölkələrlə iqtisadi, siyasi, mənəvi, mədəni münasi
bətlər yaradılması v ə onların inkişaf etdirilməsi, prinsipcə hər bir
dövlətin uzunmüddətli milli mənafelərinə cavab verməlidir. A zər
baycan kimi yeni, gənc və müstəqil dövlət onun inkişaf strategiya
sının bu proseslərə arzu edilən istiqamət və konfiqurasiya verən
xüsusi dünyagörüşü paradiqmalan çərçivəsində həyata keçirilməsi
xəttinə ciddi əm əl etməlidir.
Keçmişin aradan qaldırıldığı və məhv olduğu təbii prosesdən
fərqli olaraq, tarixi prosesdə keçmiş çox vaxt bu gün yaşamaqda
davam edir. Buna görə də qəti surətdə təsdiq etmək olar ki, ictimai-
tarixi proses ikili xarakterə malikdir. Bir tərəfdən, bu, köhnənin tə
kamülü, inkişafı və inkarıdır, keçmişlə əlaqənin qırılması və yeni
nin yaradılmasıdır, digər tərəfdən isə, həyat qabiliyyətinə malik
olan həm müsbət, həm də mənfi xarakterli hər şeyin qorunub sax
lanması və keçmişdən indiyə və g ələcəy ə ötürülməsidir.
Özünün bütün mürəkkəbliyinə baxmayaraq, cəm iyyət və döv
lətin həyat fəlsəfəsinin mahiyyəti bundan ibarətdir. İdeal, “kimyəvi
cəhətdən təm iz” ictimai sistem mövcud deyildir. İstənilən sistem
də o, hələ rüşeym halında olanda digər, bəzən isə əks sistemlərdən
gəlmiş sosial-siyasi, iqtisadi, m ənəvi-əxlaqi, ideoloji cərəyan və
istiqamətlər olur. Bununla yanaşı, istənilən sistem bir etnosiyasi
qummun, onun həyat tərzinin digərlərindən fərqləndirilməsi və
nəsildən-nəslə ötürülməsi baxımından varisliyi saxlayır. Yalnız iki
başlanğıcın, - bir tərəfdən, inkişaf və yeninin yaradılması, yenilik
lərə səy göstərilməsi, diger tərəfdən, keçmişlə varisliyin qorunub
saxlanılması, - qarşılıqlı əlaqəsi və sıx çulğaşması olduqda sosial
tarixdən və ictimai-tarixi prosesdən danışmaq olar.
Məhz bu səbəbdən, mövcud ictimai-siyasi reallıqlara uyğun
gəlm ək istəyən hər hansı sosial-fəlsəfi, ideya-siyasi və ya dövlət-
idarəçilik konstruksiyası həmin təməllərin hər ikisini nəzərə alma
lıdır. Əks halda, o, ya həyat qabiliyyətli olmayacaq, yaxud da onun
Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
16
/0
S
6
Ön söz
gerçəkləşdirilməsi cəhdləri dövlətə və cəm iyyətə təhlükə törədən
nəticələrə gətirib çıxara bilər.
Transformasiya proseslərinin innovasiyalığı, siyasi idarəçilik
prioritetlərinin dəyişm əsi Nitsşenin “bütün dəyərlərin yenidən qiy
mətləndirilməsi” formulu üzrə baş verir. Bütün bəşər tarixi ərzində
formasiyaların dəyişm əsi - antik dövrdən orta əsrlərə, orta əsrlər
dən rasional sivilizasiya və ya kapitalist cəmiyyəti dünyasına keçid
məhz belə olmuşdur. Hər bir transformasiya əhalinin ən güclü və
fəal hissəsinin mənafelərini əks etdirən və yaşanılan keçid dövrü
nün mahiyyətini müəyyənləşdirən yeni ideologiya ilə ruhlanmışdır.
Fransız mütəfəkkiri Süar demişdir: “Hər bir xalqın rəyi həmişə
onun yaşadığı mühitdə hakim olan mənafelərlə m üəyyənləşdi
rilir”3.
İndiki keçid dövrü kontekstində Azərbaycan 1991-ci ildən son
ra öz qüvvələrini xalqın daxili potensial ehtiyatlarının inkişafına
yönəltm ək üçün nadir imkan qazanmışdır. Biz keçmişlə vidalaş
mağa çalışaraq, ayrı bir gələcək qurmağa başladıq. Lakin təəssüflə
qeyd etmək lazım gəlir ki, siyasi liderlərin və qrupların heç də ha
mısı yaxın keçmişimizin və bu günümüzün mahiyyətini dərindən
anlamadılar. Burada m əsələ heç de təkcə milli siyasətçilərin fərdi
keyfiyyətlərində deyil, həm də onların formalaşdığı şəraitdədir.
Çünki yuxarıda qeyd olunduğu kimi, “insanların rəyləri mühitlə
m üəyyən edilir; mühit rəylərlə müəyyən olunur”4.
Azərbaycanın düşdüyü vəziyyət XIX əsrin ikinci yarısında bir
çox Qərb ölkələrinin yaşadıqları və islahatdan sonrakı Rusiyanın
yaşamağa başladığı vəziyyətə çox oxşardır. Fransız sosioloqu Emil
Dürkheym bu vəziyyəti “fərdin qrup tərəfindən, hissənin tam tərə
findən udulduğu seqment tipli cəmiyyəti səciyyələndirən mexaniki
həmrəylik sxemi, əmək bölgüsünə əsaslanan, fərdlərin müstəqil
olduqları və öz fəaliyyətinin xüsusiyyətinə müvafiq surətdə qrup
laşdıqları cəmiyyətlərin üzvi həmrəyliyi” kimi təsvir etmişdir.
Dekartın dəyişdirilərək “mən qiyam qaldırıram, deməli, mən möv
cudam” kimi ifadə olunmuş məlum kəlamı cəm iyyətdə bir çox
qrupların əhval-ruhiyyəsini və qarşılıqlı münasibətlərini müəyyən
~ İ7
~
.....
i
| kzərbaycan Respublikas) Prezidentinin j
İşlar İdarəsinin
K İ T A B X A N A S I
etmişdir. Lakin Azərbaycanda vəziyyəti belə radikal qrupların heç
də təkcə kortəbii, anarxist banşm azlığı səciyyələndirməmişdir.
Ogüst Kontun təbirincə desək, ölkədə “cəm iyyətin siyasi v ə m ə
nəvi böhranı” tüğyan edirdi, bu böhran “nəticə etibarilə, əqli anar
xiyadan” - “həyatın bütün əsas m əsələlərinə münasibətdə zəkala
rın dərin fikir ayrılığından ibarət olan” çox təhlükəli xəstəlikdən
asılı idi, “bu m əsələlərə qəti münasibət göstərilməsi isə həqiqi
sosial intizamın birinci şərtidir”5.
Müasir Azərbaycanda ictimai çevriliş çox tez baş verdi və onun
gedişində dövlətə v ə digər sosial təsisatlara münasibətdə siyasi
prosesin subyekti kimi vətəndaşın yeni mövqeyi bərqərar oldu. Ona
görə də m üxtəlif dövlət strukturlarının v ə ictimai strukturların yeni
vəziyyətə v ə reallıqlara uyğunlaşmağa kifayət qədər vaxtı olmadı.
Postsovet dövründə cəm iyyətin v ə dövlətin böhranlı vəziyyətə
düşməsinə, cəm iyyətlə dövlət arasında boşluq yaranmasına, şə x
siyyətin marginallaşmasma m əhz bu səbəb oldu.
SSRİ-nin süquta uğramasının doğurduğu böhran tədqiqatçıları
v ə sadəcə, düşünən insanları h ələ çox narahat edəcək, bütün post
sovet məkanında cəm iyyət və dövlətin vəziyyətinə, milli inkişaf
konsepsiyalarının formalaşmasına təsir göstərəcəkdir. İndi SSRİ-
nin süqutu təkcə 15 suveren dövlətin tarixi inkişafının başlanğıcı
kimi deyil, həm də dünya geosiyasətinin, geoiqtisadiyyatmın, g e o -
tarixinin, geomədəniyyətinin qlobal şəkildə büsbütün dəyişməsinin
başlanğıcı kimi təsəvvür edilir.
Ramiz Mehdiyev. Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri
_______
18
I FƏSİL
SSRİ-NİN DAĞILMASI:
YENİ REALLIQLAR VƏ YENİ İMKANLAR
Şairlərdən kimsə demişdir: “Tarixçi üçün yüzillik nə qədər qiy-
mətlidirsə, müasiri üçün bir o qədər kədərlidir”. SSRİ-nin dağıl
ması problemi hələ uzun illər geosiyasətçilərin v ə politoloqlann,
tarixçilərin, sosioloqların v ə başqalarının diqqət mərkəzində qala
caqdır. Dünyanın fövqəldövlətlərindən birinin süquta uğramasının
fəlakətli nəticələri bir çox ölkələrin və xalqlann siyasi, iqtisadi və
m ənəvi həyatında güc mərkəzlərinin əhəm iyyətli dərəcədə dəyiş
m əsində təzahür etmişdir. Ona görə de biz belə bir suala dönə-
dönə və yenidən qayıdırıq ki, bu epoxal hadisə tarixən nə dərəcədə
labüd idi, SSRİ-nin süqutu və 1991-ci ildə Belovejsk sazişləri im
zalandıqdan sonra postsovet məkanında müstəqil dövlətlərin for
malaşması üçün hansı amillər həlledici olmuşdur.
Araşdırıcıların Sovet İttifaqının dağılmasının səbəbləri və nəti
cələri barədə fikirləri uyğun gəlmir. Bəziləri hesab edir ki, ölkənin
dağılması ötən yüzilliyin 80-ci illərinin ikinci yarısında keçirilən,
sovet cəm iyyəti üçün ağrılı islahatlara görə baş verdi. Digerləri
çoxmillətli dövlətin heyat qabiliyyətli olmamasının qanunauyğun
luğundan, M.Qorbaçovun hakimiyyətə gəlm əsindən hələ əvvəl
formalaşmış siyasi v ə sosial-iqtisadi ziddiyyətlərin və problemlə
rin dərinliyindən və SSRİ-nin dağılması prosesinin Sov.İKP-nin
XXVII qurultayından xeyli əvvəl başlandığından danışmağı üstün
tuturlar.
Həm de, R.Debre kimi bir sıra müəlliflər bu prosesi son dərəcə
bəsitləşdirərək, belə ittihamlarla əsaslandırırlar ki, guya sovet rəh
bərləri başa düşmürdülər ki, tank diviziyaları rok-n-roll ile rəqa
bətə girə bilməz, çünki o, tanklardan güclüdür. Əslində, belə ya
naşmalar SSRİ-nin dağılması kimi mürəkkəb prosesi bir və ya iki
19
Dostları ilə paylaş: |