Redaksiya şurasi misir Mardanov

12 

Azarbaycan  şifahi  xalq  adabiyyatı  antologiyası 

Gözla  xoruz  banını, 

Kallar  işda  sınanı . 

Cüta  getmayan  ÖKÜz 

Yerişindan  tanınır. 

ÖKüz  qıyar  canını, 

Bilmaz  qamçı  sayını, 

Qayış  çaKan  qaşqa  Kal 

İş  üstünda  tanını . 

Qara  Kal,  ilim  barı, 

De  dardin  bilim  barı, 

M ani  mağmın  ey lama 

Açılsın  dilim  barı. 

Kotanın  xodaqları, 

Partlayılı  dodaqları. 

Qarğayın  Kotan  sınsın 

Dincalsin  xodaqları . 

Boynunu  man  yağlaram, 

Yaman  gözü  dağlaram, 

Tez  çaK,  maral  ÖKÜzüm, 

Geri  qalsan  ağlaram . 

ÖKüzüm birdi  manim , 

Taleyim  Kürdü  manim. 

İKi  oldu  ÖKÜzüm 

Qaraçuxam  durdu  manim. 

Başına  man  dolanım, 

Man  dönüm,  man  dolanım .  

Ölma,  ölma  yazığam 

Kölganda  man  dolanım . 

ÖKüz  qayıtdı  qaşdan, 

Ay  Allah,  saxla  daşdan, 

Badnazar  qabaqdadı 

Yolunu  sal  bu  başdan. 

Dağların  enişi  var, 

DiK i  var,  enişi  var. 

Cüta  gerlan  ÖKüzün 

Özünün  yerişi  var. 

Axşam lar,  ay  axşamlar, 

Axşamlar yanar şamlar, 

Hara evina  gerlar 

Xodaq  harda  axşamlar. 

---

dmaK  nağmalari 

Qoyun  deyir: 

Qara  Kal  as ta  gedar, 

Dolanar,  dosta gedar, 

Ay qaranlıq geeada 

Rastabahasta  gedar. 

ÖKüzlarim  naz  eylar, 

Quyruq bul ar,  toz  ey lar. 

Har  axşam  gün  batanda 

Kövşanda  parvaz  ey lar. 

İşlaK  malı  öyallar, 

Tanbalini  söyallar. 

ÖKüz  cüta  getmasa, 

Qaşqasına  döyallar. 

Qara  Kalim  san  gedir, 

ÖKüzlardan  yan  gedir. 

Geca-gündüz  işlayir 

Dırnağından  qan  gedir. 

Qara  Ko tan ağırdır, 

ÖKüzlarim  yağırdır. 

Qarmax  tellim  çaKmayir 

Xınalım  da  sağırdır. 

Qurd  sürüdan  pay  salır, 

Çoban  dağa  hay  salır, 

ÜKÜz  ax-vay  demaKdan, 

Boyund uruq  vay  salır. 

ÇaKan  ÖKÜz  mard  olur, 

ÇaKmayana  dard  olur. 

Tanbal  ÖKÜz  yiyasi 

X acil  ol ur,  part  ol ur. 

Hola dedim  düşdü  qac, 

Göyda  oynadı  qırmanc . 

ÖKüzlar  ota  getdi 

Qara  Kalim  qaldı  ac. 

Heyvanların 

bahsi 

Man  heç  otdan  doymaram, 

Payız  oldu  çörün-çöpün  qoymaram, 

Har  evi  man  yunum  ila bazaram, 

Allı-güllü  xalçalarım  var  manim! 

1 3  

---

1 4  

Azarbaycan  şifahi  xalq  adabiyyatı  antologiyası 

Keçi  deyir: 

Adım  abdülKarimdi, 

Qavala  çaKilan  manim  darimdi. 

Üç  ay  qışı  ölmam  allah  Karimdi . 

Şeytan-şeytan  balalarım  var  manim , 

Qalbi-qalbi  qayalarım  var  manim! 

Camış  deyir: 

Payız  olcaq samanlığı  doldurun, 

Yaz  olanda  boyunduruğu  yondurun, 

Cüta  getmasam  mani  vurun  öldürün, 

Dolu-dolu  maraKlarim var manim, 

Buz  qatığım ,   ağ-ağ  Karam  var  manim! 

ÖKüz  deyir: 

Man yiyama  nÖKaram, 

Üç  ay  qışı  tövlasinda  beKaram, 

Yaz  olanda  çayır-çarnan  sÖKaram, 

Ağlı-qırmızılı  buğda  aKaram . 

Dolu-dolu  xırmanlarım  var  manim, 

Uca-uca  tayalarım  var  manim! 

İnaK  deyir: 

Man doğanda  malaram, 

Ahım  ila dağı-daşı  dalaram, 

Qurudumu  günda-günda  sararam . 

Dadlı-dadlı  Karalarim  var  manim, 

Gözal-gözal  balalarım  var  manim! 

At  deyir: 

Yel  Kimi göyda  uçaram, 

Yollar  Keçib  dağdan-dağa  aşaram . 

İgidlarla bir  maqamda  yaşaram, 

Pahlavanlar  Kimi  yiyam  var  manim, 

Sarayiara  oxşar  dayarn  var manim! 

EşşaK  deyir: 

Man  hamıdan  fağıram, 

Palçığa  düşanda  dağdan  ağıram, 

Çölda  qalsam  man  yiyami  çağırram .  

Karanaydan  yoğun  sasim  var  manim! 

Atlarınan  böyüK  balısim  var  manim . 

Dava  deyir: 

Heç heyvan  götürmaz  manim  yüKümü, 

İgid  oğlan  garaK  çaKa  ipimi . 

---

amaK  nağ'malari 

arabistan  içar  manim  südümü, 

Uzaq-uzaq  manzillarim  var  manim, 

Diziari  harK  nasillarim  var  manim! 

Qoyun  deyar: 

Qarnımı  doydur,  qara  quyla  mani, 

Keçi  deyar: 

Qarnımı  doydur,  qora  quyla  m ani. 

dKİBÇİ  ila  ÖKÜZ 

aKin çi: 

ÖKüz : 

Sarı  ÖKÜz ,  sandan  budu  dilayim, 

Bir  günlüyü  tamam  KaraR  aKasan, 

İstamirarn  axşamadaK  çaKasan, 

El  töhmatin  üstümüza  töKasan . 

San  havaxtda  manim  gördün  işimi, 

Qoymayırsan  dinc  saxlayım  başımı . 

Qoyundan,  Keçidan  ver  yoldaşımı, 

Gör  man  onlar  ila  ne ca  çaRara m .  

aKinçi : 

ÖKüz : 

Yaxşı  olsan  yiyan  sani  satmazdı, 

Yarımçıq  zamida  işi  yatmazdı. 

Haftada  üç  günü  mala  qatmazdı, 

Har il  yarım  Kaviz  toxum  aKasan. 

ÖKüzün  yiyasi  olmasın  naşı, 

Payızda  işladib  saxlasın  qışı, 

Belima  minmasa  arvadla  Kişi, 

Boyunduruq  altda  quş  taK  saKaram. 

aKinçi: 

ÖKüz : 

Güca  düşüb  axır  durarsan  üza, 

Ay balalı,  hardan  tuş oldun biza? 

Na  deyim  biqeyrat,  tanbal  ÖKÜza 

Ölüb  qurtarasan  bizdan halKa  san . 

Tanbalam,  har  nayam,  günahımdan  Keç , 

Yena da  yaxşını  yamanından  seç, 

Payız  aKdiyimi  gedib  yayda  biç, 

İndan  bela  şuma  qan-tar  töKaram . 

1 5  

---