16
Gabud və gabudlular
görkəmli türk tədqiqatçısı Yaşar Kalafatın
“Balkanlardan
Uluğ Türküstana türk xalq inancları” kitabında cavab tap-
dım. Müəllif İranda tam şəhər yaşayış mühitinə keçmiş türk
tayfalarından bəhs edərkən, yazır ki,
kəngərli tayfası Salmas
və Xoy şəhərlərində şəhər həyatına məskunlaşmışdır. Buradan
aydın olur ki, Salmasdan gəlmiş qaraçorlularla kəngərlilər elə
orada qonşu yaşamış, sıx əlaqələrdə olmuşlar.
Başqa tarixi qaynaqlara görə Naxçıvanda yaşayan kəngər-
lilərin bir qismi çıxartdıqları qarma-qarışıqlığa görə Söylan və
onun ətrafına sürgün edilmişlər.
Köçüb Naxçıvanda məskunlaşan kəngərlilərlə ona qonşu
olan Dərələyəzdə məskunlaşan qaraçorlular da bu dostluq
ənənəsini davam etdirmişlər.
Ağsaqqallar söyləyir ki, Gabud kəndinə də Naxçıvandan
gəlib-gedən, qonaq qalan, dostluq edən xeyli kəngərli vardı.
Bu adamlardan Səfər və Manafın adı yadımdadır, deyəsən
Qarabağlar kəndindən olublar.
1849-cu ildə Məmalik-i Qacariyyəyə səyahət
etmiş Ledi
Meri Leonara Vulf Şayl burada dörd ilə yaxın qalmış və
təəssüratlarını
«Glimpses of Life and Manners in Persia» adı
ilə 1856-cı ildə Londonda kitab şəklində çap etdirmişdir. Kitabda
Ledi Şaylın Qacariyyədə o çağlarda hələ də tayfa təşkilatını
saxlamış qövmlər haqqında, o cümlədən bu tayfaların içərisində
çoxluğu təşkil edən türk tayfaları haqqında da bilgilər yer
almışdır. Tayfalar vilayətlər üzrə təsnifatlandırılmış, alaçıq sayı
göstərilmiş, bir qisminin yaşadığı mahal və köçəri ya da oturaq
olması da qeyd olunmuşdur.
Tehran vilayətindəki türklərdən
bəhs edilərkən, burada köçəri halda birgə yaşayan 1000
alaçıq və evdən ibarət kəngərlilər, Daməvənd ərəbləri, ləklər
və qaraçorlular göstərilir.
17
Nazir Əhmədli
Beləliklə, göründüyü kimi, Salmasdan başqa Tehran
yaxınlarında da qaraçorlularla kəngərlilərin birgə yaşamasına
rast gəlirik, ümumiyyətlə, bu iki tayfanı
“tale ortaqları”
adlandıra bilərik.
“Xalq qəzetini” nin 18.12.2010-cu il tarixli sayında
professor Ş. Qasımovun “Tarixi keçmişimizdən. Xalq qəh
rəmanı Sultan bəy” adlı maraqlı məqaləsi çap olunub. Müəllif
yazır ki, xalq qəhrəmanı, Zəngəzur mahalının igid oğlu, anadan
olmasının 140 illiyi tamam olan Sultan bəyin soy-kökü Zəngəzur
qəzasının Kürdhacı kəndi ilə bağlıdır. Pənahəli xanın XVIII
əsrin ortalarıda yaratdığı Qarabağ xanlığında
24 mahaldan
biri Qaraçor mahalı adlanırdı. Pənahəli xan Cavanşir boş
bir sahəni Hacısamlı camaatının Qasımuşağı tayfasına verib.
Qaraçorlu mahalının naibi vəzifəsinə isə Hacısamlı icmasından
olan Həmzə Sultanı təyin edib. Bir müddət mahala başçılıq edən
Həmzə Sultan vəfat etdikdən sonra oğlanları mahal başçıları
olublar. Həmzə Sultanın dörd oğlu vardı: Fətəlixan, Fərzalı
Sultan, Əsəd Sultan və Nəbi bəy.
Həmzə Sultanın kiçik oğlu Nəbi bəy Qasımuşağı obasının
rəhbəri idi. Oğlu Xanmurad bəy Qasımuşağı obasında do-
ğulmuşdu. Yetkinlik yaşına çatanda görüb ki, Qarabağın azadlığı
əldən gedib. Pənahəli xanın yurdu ruslar tərəfindən talan edilib,
ermənilər fəallıq edirlər. Məcbur olub dağlara çəkilir.
Xanmurad bəyin Əlipaşa bəy, Mehralı bəy, Şahmurad bəy,
Əmirmurad bəy adlı oğulları və Mehribanu xanım adlı qızı
vardı. Əlipaşa bəy 1837-ci ildə Qasımuşağı obasında dünyaya
göz açmış, Qarabağın Pərioğlular bəyliyindən Bəyim xanımla
evlənmişdi. Sultan bəy, Rüstəm bəy, Xosrov bəy, İsgəndər bəy
adlı oğulları və Aftab xanım adlı qızı vardı.
Zəngəzurda vətənpərvərliyi, səxavəti və mərdanəliyi ilə
18
Gabud və gabudlular
hörmət və şöhrət sahibi olmuş, Sultan bəy Əlipaşa bəy oğlu
1871-ci ildə Zəngəzur qəzasının Qasımuşağı obasında anadan
olmuşdu. Əlipaşa bəy uşağa özünün ana babası Əsəd Sultanın
adını qoyub. Get-gedə uşağın adındakı Əsəd unudulub, Sultan
qalıb. Hamı onu Sultan bəy çağırırmış. O, böyüyəndə Əlipaşa
bəy obalarının savadlı adamı Molla Xudaverdi Tanrıverdi
oğluna balaca Sultana dərs verməyi tapşırıb. Bir neçə ildən
sonra Əlipaşa bəy oğlunu Şuşa qəza məktəbinə göndərib. Sonra
o, Gəncə şəhərində gimnaziyada təhsilini davam etdirib. Orta
təhsilini tamamlayıb Sankt-Peterburq şəhərinə gedib. Orada
hərbi akademiyaya daxil olub. Amma nədənsə təhsilini yarımçıq
qoyub geri, doğma Laçınına qayıdıb.
1914-cü ildə başlanan I dünya müharibəsi və 1917-ci il
inqilabları ermənilərin «Böyük Ermənistan» yaratmaq iddiaları
üçün əlverişli şərait yaratmış oldu. 1918-ci ilin martında
erməni quldurlar Bakıda misilsiz soyqırım törətdi. Aprel-may
aylarında erməni-bolşevik quldurları qəzalara hücum etdilər.
Onlar Şamaxıda, Qubada, Lənkəranda və başqa bölgələrdə
daha kütləvi qırğınlar törətdilər. Bu zaman Sultan bəy yenidən
Zəngəzur bölgəsində azğınlaşmış erməni quldurlarına qarşı
mübarizə meydanına atıldı. Sultan bəyin torpaqlarımızın qorun-
ması uğrunda göstərdiyi qəhrəmanlığın növbəti hissəsi 1918-ci
il hadisələri ilə bağlıdır.
Erməni ordusunun komandanı Andranik, nə yolla olursa-
olsun, öz silahlı qüvvələri ilə Gorus, Laçın, Şuşa istiqamətindən
Qarabağa daxil olmaq, oranın erməni əhalisini Azərbaycan
hökümətinə qarşı qaldırmaq, təxribatlar törətmək və itaətsizlik
yaratmaq istəyirdi. Sultan bəyin isə onun gizli planlarından
xəbəri var imiş. Qardaşı Xosrov bəy də onu Andranikin Qarabağa
keçmək cəhdindən xəbərdar etmişdi.
Dostları ilə paylaş: |