Rəhim Həsənov



Yüklə 2,8 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə39/40
tarix23.11.2017
ölçüsü2,8 Kb.
#11778
1   ...   32   33   34   35   36   37   38   39   40

 
156 
 
bir  maneə  kimi  ortaya  çıxır.  Ümumiyyətlə  Hegel 
incəsənət,  din  və  fəlsəfə  bölümlərində  ruhun  dərk 
olunmazlığı  fikrinə  etiraz  edir.  Xüsusilə  din  və 
fəlsəfədə allahın dərkini məntiqi yollarla sübut etməyə 
başlayır.  Hegelə  görə  fəlsəfə  incəsənət  və  dinin 
vəhdətindən  irəli  gəlmiş,  özündə  incəsənətdəki  seyri 
və dindəki totallığı ifadə edir. 
«Mütləq  ideya»nın  öz  qarşısına  qoyduğu  bu 
özünüdərk  prosesi  «Ruh  fəlsəfəsi»nin  «Mütləq  ruh» 
bölümündə  məqsədinə  nail  ola  bilir.  Burada  «mütəlq 
ideya», «dünya zəkası» və ya «dünya ruhu» incəsənət, 
din  və 
fəlsəfə  bölümlərində  öz  məzmununu 
qavrayaraq dərketmə proseslərini sona çatdırır. Hegel 
burada  gerçəkliyin  və  idarkın  inkişafının  başa 
çatdığını 
etiraf 
edərək 
«Fəlsəfə 
elmləri 
ensiklopediyası»nı da sona çatdırmış olur. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


 
157 
 
Təbiət bizə qısa ömür verib,amma 
 gözəl yaşanmış həyat haqqında xatirə əbədidir. 
Siseron 
 
N Ə T İ C Ə 
 
Klassik  alman  fəlsəfəsində  obyektiv  idealist 
dialektika 
ilə  önə  çıxmağa  müvəffəq  olan 
G.V.F.Hegelin 
yaratdığı  fəlsəfi  sistem  onun 
vəfatından  sonra  da  hər  zaman  diqqət  mərkəzində 
olmağı  bacarmışdır.  Hegelin  yaratdığı  fəlsəfi  sistem 
ümumilikdə heç də kortəbii bir qurluşa malik deyildi, 
bu  fəlsəfi  sistemin  əvvəli  və  axırı  mövcud  idi  və  bu 
fəlsəfi  sistemin  əsasını  dialektika  təşkil  edirdi.  Biz 
yeni  dövr  fəlsəfəsinə  nəzər  saldığımız  zaman  bu 
dövrdə  Hegelin  ilk  dəfə  olaraq  metafizik  metodu 
tənqid etdiyinin şahidi olarıq. Əksiliklərin vəhdəti və 
mübarizəsi  prinsipi  Hegel  fəlsəfəsinin  «ana  xəttini» 
təşkil  edir.  Hegelin  dialektikası  ilə  onun  yaratdığı 
fəlsəfi sistem arasında ziddiyyətlərə də təsadüf etmək 
olar. Bu əsasən onunla izah olunur ki, Hegel dialektik 
inkişafı bütün sahələrdə sanki sona yetirir. Buna misal 
olaraq  fəlsəfi  sistemini  idrak  sahəsində  «mütləq 
həqiqətin son pilləsi» adlandırdığını göstərə bilərik.  
Həqiqət  anlayışına  bir  proses  kimi  baxan  Hegel 
ilk dəfə olaraq fəlsəfəyə nisbi həqiqət adlı bir anlayışı 
da  daxil  edir.  Bu  nisbi  həqiqətin  inkişafı  nəticəsində, 
inkişafının sonunda həqiqət  prosesi gerçəkləşir  və  ən 
nəhayət varlıqla təfəkkür eyni bir mahiyyət kəsb edir. 


 
158 
 
Hegelin  yaratdığı  fəlsəfi  sistemdə  dialektikanın  üç 
əsas  qanunu  olan  əksliklərin  vəhdəti  və  mübarizəsi 
kəmiyyət  dəyişilmələrinin  keyfiyyət  dəyişilmələrinə 
keçməsi  və  inkarı  inkar  qanunu  öz  əksini  tapmışdır. 
Bu  qanunlarla  Hegel  yaratdığı  fəlsəfi  sistem  arasında 
bir  bağlılıq  müşahidə  olunur  və  bu  bağlılıq  son 
mərhələyə qədər izlənilir.  
Hegelin  fəlsəfi  sistemi  hər  zaman  hörmət  və 
diqqət mərkəzində olmuşdur. Təkcə idealist filosoflar 
deyil,  eyni  zamanda  materialist  filosoflar  da  Hegel 
fəlsəfəsinin  təsiri  altında  qalmışdır.  Onun  yaratdığı 
mükəmməl  fəlsəfi  irs,  dialektik  idealizm  metodu  və 
Hegel 
şəxsiyyəti 
marksizm 
cərəyanın 
nümayəndələrini  də  özünə  cəlb  etməyi  bacarmışdır. 
Marksizm  fəlsəfəsinin  görkəmli  nümayəndələrindən 
biri  olan  F.Engels  haqlı  olaraq  qeyd  edirdi  ki,  əgər 
klassik  alman  fəlsəfəsi,  xüsusilə  də  Hegel  fəlsəfəsi 
olmasaydı  alman  elmi  sosializmi  yaranmazdı. 
Marksizm  fəlsəfi  sistemini  yaradanlar  Hegelin 
dialektik  metodunu  bir  örnək  kimi  götürmüş,  onu 
marksist dünyagörüşünə uyğunlaşdırmağa çalışmışlar. 
Marksın  yazdığı  «Kapital»  əsərindəki  tarixi və sosial 
tədqiqatlarda, Engelsin yazdığı «Təbiətin dialektikası» 
əsərindəki dialektik fikirlərdə Hegelin təsiri müşahidə 
olunur.  Ümumiyyətlə  marksizmin  baniləri  Hegel 
fəlsəfəsindəki  dialektik  metodu  mənimsəyərək,  onu 
idealist  fikirlərdən  məhrum  edərək,  materialist  bir 
səpkidə  öz  fəlsəfi  sistemlərini  qurmağa  çalışırdılar. 
«Nəzəri 
təfəkkür 
yalnız 
qabiliyyət 
şəklində 


 
159 
 
anadangəlmədir.  Bu  qabiliyyət  inkişaf  etdirilməli, 
təkmilləşdirilməlidir,  bunun  üçün  isə  bütün  öncəki 
fəlsəfəni  öyrənməkdən  hələ  ayrı  bir  vasitə  mövcud 
deyildir»  (7,  səh.25).  Elə  burada  Engels  belə  qənaətə 
gəlir  ki,  dialektik  fəlsəfənin  təbiətşünaslıq  üçün  ilk 
başlıca  forması  vardır,  bunlardan  biri  antik  yunan 
fəlsəfəsi, ikincisi isə klassik alman fəlsəfəsidir. 
Klassik 
alman 
fəlsəfəsinin 
digər 
nümayəndələrindən  biri  olan  L.Feyrbax  öz  müəllimi 
haqqında  qeyd  edirdi  ki,  mən  Hegeli  dinlədikdən 
sonra  mənə  nəyin  lazım  olduğunu  anladım.  Feyrbax 
etiraf edirdi ki, Hegelin təsiri nəticəsində mən özümü 
və  dünyamı  dərk  etdim.  Mən  teologiyanın  və 
fəlsəfənin nə olduğunu və fəlsəfənin gərəkli olduğunu 
Hegelin sayəsində anladım.  
Hegelin fəlsəfi düşüncə sistemi sağlığında olduğu 
kimi  ölümündən  sonra  da  tərəfdarları  ilə  daha  da 
genişlənərək öz varlığını davam etdirir. Hegelçilik adı 
ilə  tanınan  fəlsəfi  sistem  gerçəkliyin  izahında  ortaya 
çıxan  müxtəlif  dünyagörüşlərin  isbatından  beş  qrup 
altında  toplanmışdır.  Bunlar  ortodoksal  Hegelçilik, 
yeni  Hegelçilik,  «sol»  və  ya  gənc  Hegelçilik, 
Marksizm  və  Modern  Hegelçilikdən  ibarətdir. 
Bunların  müxtəlif  sahələrə  bölünməsinə  əsas  səbəb 
Hegelin  fəlsəfi  sistemindəki  ziddiyyətin  mövcud 
olması  idi.  «Düşüncəsi  anlayışları  birləşdirmə, 
özündən  əvvəl  gələn  parça-parça  və  mərhələli 
düşüncələrin  hamısını  toplama  və  keçid  mahiyyətinə 
malikdir.  Bu  səbəblə  həm  idealist,  həm  də  realist  ola 


Yüklə 2,8 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   32   33   34   35   36   37   38   39   40




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə