17
Con Letsbridcin ixtirası sualtı-texniki işlər sahəsində tamamilə yeni bir
istiqam
ətin, yəni içərisində adi atmosfer təzyiqi saxlanılan və deməli, xüsusi
fizioloji hazırlığı olan dalğıcın deyil, adi insanın suyun təkinə dalmasına imkan
ver
ə bilən bir sahənin - normobarik aparatlar sahəsinin yaranmasına səbəb oldu. Bu
is
ə öz növbəsində sonralar sərt normobarik skafandrlar, normobarik heyətli və
hey
ətsiz sualtı aparatlar, batiskaflar və sualtı qayıqların yaranmasına səbəb oldu
ki, bu da bizim kitabın bəhs edəcəyi sərbəst bir fəslə aiddir.
H
ələlik isə dalğıc geyim dəstləri və ləvazimatları haqqın da söyləyəcəklərimizi
davam etdir
ək....
FASİLƏSİZ TƏNƏFFÜS İMKANI VARİANTI
Adi halda, d
əniz səviyyəsində insan bədəni 1 atmosfer təzyiqi altında olur.
Suyaenm
ələr zamanı isə dalğıc hər 10 (on) metrə bir atmosfer artmaqla əlavə
t
əzyiqə məruz qalır. Buna görə də dalğıcın dərinlikdə nəfəs alması üçün ona
d
ərinliyə uyğun sıxılmış hava verilməli idi. Belə ki, suyun bədənə əlavə təzyiqlə
t
əsiri nəfəs almaq üçün verilmiş həmin təzyiqdə sıxılmış hava ilə tarazlaşmalı idi.
Bu problem is
ə yuxarıda bəhs edildiyi kimi, güclü porşenli nasosların ixtirası
n
əticəsində mümkün oldu.
Sıxılmış hava ilə tənəffüs etməklə suyun altında təcrübi işlərin yerinə
yetirilm
əsini mümkün edən ilk dalğıc geyim dəsti 1819-cu ildə ingilis ixtiraçısı
Avqusto Zibe t
ərəfindən yaradılmışdır. Bu kostyum misdən hazırlanmış pəncərəli
(illüminatorlu)
şlemlə hermetik birləşdirilmiş, sukeçirməz materialdan hazırlanmış
qurşağa qədər köynəkdən ibarət idi. Daxili və xarici təzyiqlər sahildə və ya gəmidə
yerl
əşdirilmiş porşenli nasoslarla, yumşaq borular vasitəsilə dərinliyə uyğun təzyiqlə
18
kostyumun iç
ərisinə vurulan hava ilə tənzimlənirdi. Dalğıc köynəyinin qurşaq
hiss
əsi açıq qalaraq, sərbəst şəkildə asılmaqla «dalğıc zəngi»ni xatırladırdı və iş
prinsipid
ə ilk «dalğıc zəng»lərinin iş prinsipinə uyğun idi.
Bu geyim d
əstində yalnız şaquli vəziyyətdə işləmək mümkün idi. Bədənin
şaquli vəziyyətdən cüzi kənarlaşması köynəyin içərisinə su dolmasına səbəb olurdu.
Bütün bu ça
tışmamazlıqlarına baxmayaraq, A.Zibənin dalğıc geyim dəsti
1782-ci ild
ə Böyük Britaniya limanların m birində batmış «Korol Georq»
g
əmisinin sualtı tədqiqatı zamanı müvəffəqiyyətlə sınaqdan çıxarılmış, daha sonra
is
ə dünyanın müxtəlif yerlərində dalğıclar bu təcrübədən bəhrələnmişlər.
Bir neç
ə il keçdikdən sonra amerikalı L.Norkross A.Zibənin dalğıc geyim
d
əstini, şlemdə tənəffüs edilmiş havanın çıxması üçün dəlik açmaqla və qurşaq
hiss
əsində köynəyi kəmərlə sıxmaqla təkmilləşdirir. Bu təkmilləşmədən sonra
dal
ğıc artıq əyilmiş vəziyyətdə də işləyə bilirdi.
1837-ci ild
ə bu dəyişiklikləri də nəzərə almaqla A.Zibe öz ixtirasını daha da
19
t
əkmilləşdirir. Artıq sukeçməz materialdan hazırlanmış geyim dəsti bütün bədəni
örtür, ayaqlara gey
dirilmiş ağır qaloşlar dalğıcın müvazinətli dayanması və hərəkət
ed
ə bilməsinə səbəb olur. Ən başlıcası isə şlemdə yerləşdirilmiş tənzimləyici
buraxılış klapan vasitəsilə dalğıc geyim dəstinin içərisindəki hava həcmini
t
ənzimləmək mümkün olur. Dalğıcın başının hərəkəti ilə şlemin içərisindəki düymə
basılmaqla klapan açılırdı. Şlem pəncərələri isə dəmir barmaqcıqlardan düzəldilmiş
ç
ərçivə ilə qorunurdu.
Dalğıclar
L.Norkrossun ixtira
etdiyi kostyumda bel
ə
işləyirdilər
AVTONOM HAVA-
BALON TƏNƏFFÜS APARATI VARİANTI
İnsan daim fəaliyyətdə olan şüurunun hesabına artan maraqların ı ödəmək üçün
fantastik ideyalar yaradır və bu ideyaların həyata keçməsi üzərində durmadan
çalışmış, çalışır və çalışacaqdır. Bir çox fantastik ideyalar artıq öz təcrübi həllini
tapmışdır, halbuki bu ideyaların həyata keçirilməsi öz dövrlərində mümkünsüz
d
ərəcədə fantastik görünürdülər. İnsanın uçan xalçalar təxəyyülündən doğan uçmaq
h
əvəsi təyyarələrin yaradılması ilə reallaşmışdırsa, onun balıq kimi suda özünü hiss
ed
ə bilməsi fantaziyası da avtonom hava-balon tənəffüs aparatının (akvalanqın)
20
yaranması ilə gerçəkləşmişdir.
XX
əsrin 30-cu illərində Fransa Hərbi Dəniz Qüvvələrinə məxsus «Syufren»
kreyserind
ə leytenant çinində artilleriyaçı kimi xidmət edən Jak İv Kusto Aralıq
d
ənizi limanı Tulonda olduqları zaman boş vaxtların ı bütünlüklə sualtı üzməyə sərf
edirdi.
İllər keçəcək, XX əsrdə dünyada ən məşhur şəxslərdən biri olan Jak İv Kusto,
ilk d
əfə, o vaxtlar yenicə satışa buraxılmış suburaxmaz eynəklərdən istifadə edərək,
ənginliklərinə qədər kristal şəffaf olan suya baş vuraraq, yaşıl yosunlarla örtülmüş
qayaların, bu qayaların arasında üzən rəngarəng balıqların və digər canlıların
yaratdığı ecazkar bir harmoniyanın şahidi olduğunu və bu hadisənin onun gələcək
taleyini mü
əyyənləşdirdiyini yazacaqdır. İllər keçəcək, o, sualtı dünya haqqında 80
film ç
əkəcək, 35 kitab yazacaq, ilk Heyətli Sualtı Aparat yaradacaq, «sualtı evlər»in
layih
əsini yaradıb, insanın suyun altında uzunmüddətli yaşaması mümkünlüyünü
sübut ed
əcəkdir. Çox maraqlı və mənalı bir ömür yaşayaraq, 1997-ci ildə 87 yaşında
dünyasını dəyişən bu böyük tədqiqatçı alim və insan bütün həyatmı özünü və
dünyanı dərk etməyə həsr edərək, dünyəvi əhəmiyyətə malik bir çox kəşflərə imza
atmış, ömrünün ahıl yaşların da islam dinini qəbul etmişdir. Bütün bunlar başqa və
çox m
araqlı bir mövzudur, hələlik isə...
Dostları ilə paylaş: |