25
başlayır.
İlk sualtı ev «Konşelf» («Kontinental şelfı») adlandırılır. «Konşelf» uzunluğu 5
m, diametri 2,5 m olan silindr f
ormalı kameradan ibarət idi. Kompressorlar vasitəsilə
kamer
anın içərisində suyun dərinliyinə uyğun xarici təzyiqə bərabər təzyiq
saxlanılırdı. Suyun 10 m dərinliyində lövbərlə Aralıq dənizinin dibinə bağlanmış
«
sualtı ev»də yaşamaq üçün hər cür məişət şəraiti (yataq yerləri, televizor,
radioq
əbuledici, yemək hazırlamaq üçün qızdırıcı cihazlar və s.) yaradılmışdı.
Yax
ınlıqda dayanmış elmi-tədqiqat gəmisi «Espadon» dan «Konşelf»ə plastik
borular vasit
əsilə yuyunmaq üçün isti su verilirdi.
J.İ.Kustonun komandasından olan dalğıclar Alber Falko və Klod Vesli bir həftə
müdd
ətində 10 m dərinlikdə yerləşən «Konşelf»də yaşayaraq, hər gün 5 saat
müdd
ətində akvalanqlarını geyinərək, suya çıxır, sement bloklardan J.İ.Kustonun
h
əyata keçirmək arzusunda olduğu «ixtioloq ranço»su tipdə balıqlar üçün evciklər
düz
əldir, daha sonra isə yenidən «Konşelf»ə qayıdırdılar. Sınaq-təcrübə çox diqqətlə
hazırlanmışdı. Hər gün səhər və axşam «sualtı ev»in «sakin»lərinə
h
əkim-fizioloqlar baş çəkərək, onları diqqətlə müayinədən keçirirdilər.
Sınaq-təcrübə müvəffəqiyyətlə başa çatdıqdan sonra hələ bir müddət də suyun
altında ilk dəfə olaraq 7 gün yaşamış dalğıcların səhhəti müşahidə altında olmuş
v
ə onların sağlamlıqların da hər hansı bir problem olmadığı qeyd edilmişdir.
Əldə olunmuş nailiyyətləri daha da genişləndirmək üçün J.İ.Kusto 1963- cü ildə
daha iki «
sualtı ev» yaradaraq, onları Qırmızı dənizdə 10 və 26 metr dərinliklərdə
quraşdırır və müvəffəqiyyətlə yeni təcrübi sınaqlar keçirir. Yeni evlər «Sirli ada» və
«
Konşelf-2» adlanırdı.
26
Bu istiqam
ətdə J.İ.Kusto tərəfindən aparılan elmi-təcrübi tədqiqat işləri elə
h
əmin dövrlərdə ABŞ, Almaniya, SSRİ və digər ölkələrdə bu yönümdə işlərin
aparılmasına təkan verdi. Məsələn, Kanada akvalanqistlərinin «sualtı ev»inin adı
«Sublimnos»
, almanlarınkı - «Helqoland», SSRİ-ninki -»Çernomor» adlanırdı.
ABŞ mütəxəssisləri isə «Dənizdə insan» adlı proqram əsasında əsaslı tədqiqat işləri
aparırdılar.
Aparılan bütün bu təcrübələr, birmənalı olaraq, insanın suyun altında uzun
müdd
ət yaşamasının mümkünlüyünü sübut etmiş oldu. Bundan ruhlanan bəzi
t
ədqiqatçı-alimlər, memarlar, mühəndislər və bu sahə ilə maraqlanan digər
müt
əxəssislər çox cəsarətli, hətta fantastik ideyalar irəli sürürdülər və əminəm ki, bu
sah
ədə hələ deyilməmiş çox söz, edilməmiş çox ixtiralar qalmışdır. Məsələn,
fransız memarı Jak Rujeri ciddi olaraq gələcək sualtı yaşayış sahəsinin
layih
ələşdirilməsi ilə məşğuldur. Onun fikrincə, sualtı yaşayış yeri, yalnız möhkəm
divarların arasında normal atmosfer təzyiqinin və təmiz havanın olması ilə
kifay
ətlənməməlidir. Eyni zamanda təkrarsız bir memarlıq görünüşünə malik
olmalıdır. Kim bilir, bəlkə də, bu ideya da gələcəkdə yaşamaq hüququ olduğunu
sübut ed
əcək...
Bir şey dəqiqdir: J.İ.Kusto tarixə suyadalmalar zamanı uzun müddət suyun
altında qalmaqla dalğıc işlərinin yerinə yetirilməsi mümkünlüyünü sübut etməklə
b
ərabər, həm də ilk sualtı inşaatçı kimi də düşmüşdür.
İnsanın suyun altında uzunmüddətli qalması mümkünlüyü müəyyənləşdirildikdən
sonra texniki t
əkmilləşdirmə ilə bərabər, insan orqanizminin fizioloji problemlərinin
d
ə həlli vacibliyi ortaya çıxdı. Bu problemlər, demək olar ki, eyni vaxtda həll
27
olunurdu v
ə indi də bu qaydada davam etdirilir. Belə ki, texniki imkanlar
t
əkmilləşdikcə, insanın enə biləcəyi dərinliklər artdıqca, paralel olaraq yeni-yeni
h
əm texniki, həm də fizioloji baxımdan həlli tələb olunan məsələlər ortaya çıxırdı.
Dalğıcın yüksək və dəyişən təzyiq altında yaşaması və işləməsi, dərinlikdən
asılı olaraq nəfəs alınan qaz qarışığının böyük sıxlığı, böyük dərinliklərdə adi
havadan istifad
ə edilərək nəfəsalmanın təmin edilməsinin qeyrimümkünlüyü,
n
əfəsalma üçün optimal kimyəvi tərkibə malik qaz qarışığının müəyyənləşdirilməsi,
qaz qarışığı tərkibli qazların nisbi təzyiq və təsirləri, istilik mübadiləsi nəticəsində
orqanizmin soyuma
sı, ətraf mühitdə görünmə məsafəsinin məhdud olması,
d
ərinliklərə uyğun tədricən uyğunlaşma (kompressiya) və işçinin dərinlikdən
normal atmosfer t
əzyiqli şəraitə qayıtması (dekompressiya) proseduralarının
hazırlanması və s. bütün bunlar hər biri ayrı-ayrılıqda və bütövlükdə insan
orqanizminin ekstremal v
əziyyətdə, yəni suyun altında normal fəaliyyət
göst
ərməsi üçün mütləq həlli tapılmalı olan problemlər idi.
Bu probleml
ərin həllindən öncə onların yarandığı mühitin tərkibi olan amillərin
- hava v
ə suyun üzərində çox qısa olaraq dayanmaq istərdim.
Hava - t
əbii qaz qarışığı olmaqla 20,95% oksigendən (O
2
), 78,1% azotdan (N
2
),
0,03% karbon qaz
ından (CO
2
) v
ə çox az miqdarda digər qazlardan - arqon,
hidrogen, helium, neon v
ə su buxarından ibarətdir. Bəzi hallarda havanın tərkibində
çirkl
ənmə nəticəsində dəm qazı da (CO) ola bilər. Havanın əsas xüsusiyyətləri
onun şəffaflığı, rəngsizliyi, yüngüllüyü olmaqla, hissəciklərinin sərbəst hərəkət
etm
əsi və yerləşdiyi həcmin içərisini bərabər formada tutmasıdır. Havanın və
ümumiyy
ətlə, qazların fiziki və kimyəvi xassələrinin öyrənilməsi XVII əsrdən
Dostları ilə paylaş: |