303
ıhüşük bkx suvh nkrk bkykr çzğükp üküçjrkrkyz eaıkp tpa bkpzx.
Üşbmjnçkv cknxkrz ouxz bjpz tpas ğapea jprk köçkrakmmzçez
tpas tpas saxağaçglplq axaeas qapelxlpa bkpzx.
Rhıbkx: Əağpax rhzppkr, raxaqpl rhüağkbzsky hghs gtı üad tpşs.
Öavab: Çzəznnhx jekxzr.
5. Şərqdə və Qərbdə fərd-toplum problemi
Kapitalizm cəmiyyəti bərqərar olduqca fərd-toplum
problemi Şərqdə və Qərbdə kifayət qədər ayrılan xətt üzrə inkişaf
etmişdir. Qərbdə həm fərdin, həm də toplumun mənafeyi
vəhdətdə baxılır. Bu səbəbdən də qeyd etmək kifayətdir ki, həm
sosial-demokrat, həm də liberal – demokrat ideyalar Qərbdə
yaranmışdır:
Sosial demokratlar ümuminin mənafeyini qoruyur, yeri
gələndə fərdin mənafeyini məhdudlaşdırır. Liberal demokratlar
isə fərdin mənafeyini yüksək tutur. Bu iki dünyagörüş müasir
siyasi partiyaların nəzəri mənbələridir.
Şərq əhli çox vaxt ümumi mənafeləri şəxsi mənafeyə
qurban verir. Hətta fərdi dərdi ümumi dərddən çox yaşadar. Leyli
–Məcnun dərdini min illərcə yaşadır. Ancaq Göycə, Zəngəzur,
Təbriz dərdini yaşada bilmir. Qüsur ölçüyə gəlməzdir.
Şərq əhlinin fəaliyyəti çox vaxt ağlın yox, hissiyyatın
təsiri altında baş verir. Bəzən bunu «Şərq istiqanlılığı» ilə
bağlayırlar. Qarabağ probleminin ilk dövrlərində fəaliyyətimizdə
mən ağıldan çox hissiyyatın təsirini gördüm. O zamanlar
ermənilərin dediyi «müsəlmanın sonrakı ağlı» görünmədi.
«525-ci qəzet»in 18.09.99 tarixli sayında rejissor Şeyx
Əbdül Mahmudov yazır: «Bilirsiniz, dünyanı beyinlər və ürəklər
idarə edir. Kimisi beyninin , kimis də ürəyinin gözü ilə yaşayır.
Məni, 56 yaşlı kişini bu gün ürəyim idarə edir».
Mən isə istərdim ki, 56 yaşlı rejissorumuzu ürəyi yox, ağlı idarə
edəydi.