149
1964, 336 стр. Государство Ширваншахов. Б., 1983, 343 стр.; Экономические и культурные связи
Азербайджана с Индией в средние века. Б., 1990, 152 стр. История города Баку. Период средневековья
Б., 1992, 406 стр.; Социально-экономическая и политическая история городов Ширвана XVI-XVIII
BB
.
(10 п.л.). – Pyкопись находится в apxиве Института истории НАН Азербайджана.
Onun barəsində:
Azərbaycan Sovet Ensiklopediyası, I cild, B., 1976, səh. 516; Sara xanım Aşurbəyli - 90 il. "Kim
kimdir", 1996, № 3; Sabir Gəncəli. Qadın, gözəllik və ülviyyət. Ensiklopedik toplu. B., 2001, səh. 236; AR
Dövlət Arxivi, fond 387, siyahı 2, d.ba, v. 2, iş 30, v .23; Materiallar S. Aşurbəylinin
qohumu Ramiz Aşurlu
tərəfindən təqdim olunmuşdur.
(Tamilla Kərimovanın rusca nəşr edilmiş «Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının tarixindən»
kitabından. Bakı 2005. səh. 314)
[267 - 268]
ƏSİLZADƏ AŞURBƏYOVLAR NƏSLİ:
ARİSTOKRATLAR, SƏNAYEÇİLƏR, MESENATLAR, MAARİFÇİLƏR
Hər böyük şəhərin həyatında elə adamlar, ailələr, soylar olur ki, onlarsız bu şəhərin tarixi imici və
müasir siması sadəcə natamam olur. Köhnə Bakı haqqında söz açarkən, xüsusən də onun XIX-XX əsrlərin
hüdudunda baş vermiş coşqun çiçəklənmə dövrünə toxunarkən, "neft fırtınasının" dalğalarında yüksəklərə
qalxmış parlaq və özünəməxsus şəxsiyyətlər bolluğunda zadəgan Aşurbəyovlar nəsli ayrıca yer tutur.
Bu qədim və əsil-nəcabətli soyun təmsilçilərinə nüfuzlu neft sənayeçilərinin sırasında,
iri təhsil
müəssisələrinin himayədarları arasında, Bakı Şəhər Dumasının ən tanınmış üzvlərinin ("qlasnı"), maarifçilərin,
mesenatların siyahısında, nəşriyyat işi sahəsində və ən səxavətli xeyriyyəçilərin cərgəsində rast gəlmək olar. Və
hətta söhbət keçmişin əhli-kef, şuluqçu adamlarından düşəndə belə, şəhərin yaşlı insanlarının yaddaşında bu
böyük və qollu-budaqlı nəslin bəzi nadinc təmsilçilərinin adları canlanır.
***
1872-ci ildə qopan neft fırtınasının qasırğası bu xeyli böyüyüb şaxələnmiş bəy nəslinin adi, dinc və
özünə xas mühafizəkar həyat tərzinə soxulur, az qala bir saatın içində nəsillikcə Abşeron torpaq sahiblərini neft
sənayeçilərinə çevirir. Onlardan biri Teymur bəy Qara bəy oğlu Aşurbəyov olmuşdur, onun Sabunçudakı mülkü
neft çıxaran sanballı firmanın və sonralar onun oğulları tərəfindən uğurla inkişaf etdirilən
yeni ailə biznesinin
təməlində dayanır.
Teymur bəy Aşurbəyov Sabunçuda geniş torpaqlara, təsərrüfat sahələrinə malik idi. "Neft fırtınası"
zamanında o, neft göndəricilərindən birinə çevrilir. Son dərəcə səxavətli və geniş qəlbli bu insan öz sürülərini
kasıb kəndlilər arasında bölüşdürür, görünür, onları "qara qızılla" müqayisədə o qədər də ciddi varidat
saymırmış. Mömin, Allah adamı olan Teymur bəy eyni zamanda mütərəqqi düşüncəli bir insan olmaqla, öz
övladları Əli bəy və Bala bəyə gözəl təhsil vermişdi.
Bir dəfə Tiflisdə özünün dostu, xalça və əntiq əşyalarla alver edən Sultanovun qonağı olarkən Teymur
bəy onun 12 yaşlı qardaşı qızının gözəlliyinə elə valeh olur ki, dərhal onu öz
kiçik oğlu Bala bəyə almaq
arzusunu bildirir. Lakin hər şey öz vaxtında və tədricən olur: Bala bəy oxumaq üçün Tiflisə yola düşür. Burada
o, gimnaziyanı, iqtisad kursunu bitirir, ən başlıcası da - İsmət xanım Sultanova ilə tanış olur və ona vurulur.
Onların toyları əvvəlcə Tiflisdə, bir neçə gündən sonra isə Bakıda necə lazımdır o cür təmtəraq və zənginliklə
edilir. Yeri gəlmişkən, yeni evlənənləri burada sürpriz Praçeçnı küçəsində (indiki Qoqol küç. 28) filiqran
bəzəkli, gümüşü qübbəli, dəbdəbəli apartamentləri olan əla bir ev gözləyirdi. Teymur bəy özü deyirmiş ki,
"Tiflisdən gəlmiş gənc xanıma Sabunçuda yaşamaq layiq deyil". Odur ki, mülki mühəndis İosif Vikentyeviç
Qoslavskinin layihəsi əsasında 1904-cü ildə bu möhtəşəm evi tikdirmişdi.
[268 - 269]
Teymur bəy
Aşurbəyov səxavətli bir adam, mesenat kimi tanınırdı. O, Sabunçuda xəstəxananın və
məktəbin tikintisinə, məscidlərin təmirinə və bərpasına, yoxsullara yardım üçün iri məbləğdə ianələr vermişdi.
Öz vəsiyyətində onu Kərbəlada dəfn etmələrini xahiş etmişdi. Odur ki, arvadı Tutu xanım Aşurbəyova onun
vəsiyyətini yerinə yetirmişdi. 1909-cu ildə Zabratdan olan 40 zəvvarın müşayiəti ilə ərinin cənazəsini Kərbəlaya
aparmış, o müqəddəs məkanda torpağa tapşırmış və məzarın üzərində möhtəşəm bir məqbərə ucaltdırmışdır.
Mərhumun vəsiyyətinə uyğun olaraq, daim məzar üzərində Quran oxuyan bir molla tutmuşdu. Kim bilir, bəlkə
də həmin müqəddəs məkanda onun məzar-məqbərəsi indi də durur. Teymur bəy Aşurbəyovun - mehriban və
ağıllı baxışları olan bu nurani qocanın yalnız bir fotoşəkli yadigar qalmışdır...
Əli bəy və Bala bəy Aşurbəyovlar öz atalarının başladığı işi genişləndirməklə, məşhur "Br.A-b i B-b
Aşurbekovı" neftçıxarma şirkətini təşkil edirlər. Bu şirkətin Sabunçuda və Zabratda mədənləri vardı. 1910-cu
ilin məlumatlarına görə, firma 24 neft quyusuna malik idi, onlardan 18-i fəaliyyət
göstərir və neft verirdi,
bundan başqa firmanın öz gəmisi də vardı. Qardaşların neft mədənlərində 50-dən çox adam çalışırdı. Əli bəy və
150
Bala bəy "Q. Z. Taqiyev i K." səhmdar cəmiyyətinə də daxil idilər. Onları Tağıyevlə sıx işgüzar əməkdaşlıq və
böyük şəxsi dostluq bağlayırdı. Təsadüfi deyil ki, Ə. Aşurbəyov Hacı Zeynalabdinin "Tacir Bankı"nın ilk
həmtəsişçilərindən biri idi. Bankın nizamnamə kapitalı 5 mln. rubl təşkil edirdi. 1914-cü il üzrə "Baku" illik
nəşrinin məlumatına görə, əsası 1901-ci ildə qoyulmuş "Br.A-b i B-b Aşurbekovı" neft sənayesi firması ildə 1
milyon 684 min pud neft çıxarır, onun mədənlərində artıq 205 fəhlə çalışırdı. Bütün bunlar firmanın sanballı və
iri bir müəssisə olduğu barədə danışmağa imkan verir.
Onu da söyləmək lazımdır ki, öz işgüzar keyfiyyətlərinə görə, Bala bəy Aşurbəyov (1882-1937) böyük
qardaşından üstün idi. İşgüzar çevrələrdə o, sanballı tərəfdaş, etibarlı kompanyon kimi etimada malik idi. Əli
bəy Aşurbəyova (1878-1940) gəldikdə, onun bir sevimli əyləncəsi vardı - səyahət etməyi xoşlayırdı. Böyük
moda həvəskarı və kübar tərbiyəsi görmüş bu adam bir çox ölkələri gəzmişdi, bir neçə dildə sərbəst danışa
bilirdi. Gözəçarpan zahiri görkəmi, gözəl maneraları ilə fərqlənir, başladığı işlərdə həmişə uğur qazanırdı.
Qardaşlar Qoqol küç.28-də yerləşən həmin evdə yaşayır, onların kontoru, eləcə də Aşurbəyovların işlər
müdiri, eston milliyyətindən olan mədən mühəndisi Lanın apartamentləri də burada yerləşirdi. Qarışıq illərdə
Bakıdan gedən bu mühəndis Estoniyanın dağ-mədən sənayesi naziri olmuşdu. Aşurbəyovların
digər bir işlər
müdiri istedadlı mühəndis-texnoloq, Peterburq Texnoloji İnstitutunun məzunu Fətulla bəy Rüstəmbəyov
olmuşdur.
Teymur bəy Aşurbəyov kimi onun oğulları da öz xeyriyyəçilikləri ilə tanınırdılar. Gələcək ictimai
xadimlər - Mir Əsədulla Mirqasımov, Hənifə Pirverdiyev, Ruhulla Axundov kimi məşhur adamlar
Aşurbəyovların təqaüdçüləri idilər. Heç bir iri xeyriyyə tədbiri bu qardaşlar olmadan keçirilmirdi. Məsələn,
Buxara əmirinin təşəbbüsü ilə Sankt-Peterburqda məscid binası inşa ediləndə Bakı milyonçuları, o cümlədən,
Aşurbəyovlar onun tikintisinə çox böyük vəsaitlər ayırmışdılar. 1910-cu ildə məscid demək olar hazır olanda
Bala bəy ödədiyi
[269 - 270]
vəsaitdən əlavə, öz pulları hesabına məscidin ibadət zalı üçün dəbdəbəli büllur
çilçıraq alıb bağışlamışdı.
Sara xanım Aşurbəylinin səyi ilə əsilzadə Aşurbəyovların geniş nəsil şəcərəsini
bərpa etmək mümkün
olmuşdur. Bu nəslin kökü 1743-cü ilə gedib çıxır. O vaxt İran hökmdarı Nadir şah öz sərdarı (hərbi naziri) və
əmisi oğlu Aşur xan Əfşara Bakı yaxınlığında Sabunçu, Zabrat və Keşlə kəndlərində geniş torpaqlar
bağışlamışdır. Aşur xanın torpaqları onun çoxsaylı varislərinin ailə mülkünə çevrilmişdir. Lakin Azərbaycan
Rusiyanın tərkibinə daxil olduqdan sonra onların xan titulu ləğv edilir və Aşur xanın varisləri iri torpaq sahibləri
olaraq bəy titulu alırlar. Öz xan əcdadlarının adını russayağı AŞURBƏYOV familiyası üçün əsas götürürlər.
Yeri gəlmişkən, Bala bəy Aşurbəyovun arvadı İsmət xanım bir neçə qadın xeyriyyə cəmiyyətinin, o cümlədən
Müqəddəs Nina xeyriyyə cəmiyyətinin üzvü olmuşdur.
Qoqol küçəsindəki evlə yanaşı, B. Aşurbəyovun o vaxtkı Bondarnaya küçəsi 186 ünvanda (sonralar
Dimitrov, indi Ş. Bədəlbəyli küç.) başqa bir evi də vardı. Mərdəkanda isə Aşurbəyovlar tərəfindən villa tikilmiş
və zəngin bağ salınmışdı (hazırda "Günəşli" sanatoriyası). Burada Əli bəyin və Bala bəyin bağ evində 1919-cu
ildə Azərbaycan Demokratik Cümhuriyyətinin baş naziri Fətəli xan Xoyski dincəlmişdi.
1917-ci və sonrakı illərin inqilabi hadisələri Aşurbəyovlardan da yan keçmədi. 1918-ci ildə daşnakların
törətdiyi qanlı mart hadisələri zamanı Bala bəyin ailəsi Sabunçuda gizlənməyə məcbur olmuşdur, evi isə qızların
ev tərbiyəçisi madmuazel J. Qreylo xilas etmişdi. Bu qadın evin giriş qapısının üstündən fransız bayrağı asaraq,
bununla evin böyük bir hissəsini talandan və dağıdılmaqdan qoruya bilmişdi. Xoşbəxtlikdən həmin vaxtlar
Bakıda olmayan Əli bəyin apartamentlərini isə daşnaklar dağıda və talaya bilmişdilər. Yalnız aradan yarım il
keçdikdən sonra Azərbaycan Demokratik Cümhuriyyətinin qurulması və Bakının
daşnak qüvvələrindən
təmizlənməsindən sonra Aşurbəyovlar ailəlikcə öz evlərinə dönə bilmişdilər...
O qədər də sabit keçməyən 1919-cu ilin ardınca 1920-ci ildə Qızıl Ordu öz dəmir pəncəsini irəli
uzadaraq, yenicə doğulmaqda olan demokratiyaya və dövlətçiliyə öz qeyd-şərtsiz hökmünü verdi. Aşurbəyovlar
şəhərdəki bütün mülklərindən, bağ evlərindən, mədənlərindən mərhum edildilər. Bu bir yana, yeni hakimlər hər
iki qardaşı həbsxanaya atdılar. Yalnız Nəriman Nərimanovun köməyi ilə Bala bəy ailəsi ilə birlikdə 1920-ci ilin
iyununda Bakıdan İstanbula gedə bilmişdi.
Əli bəyə gəldikdə, o düz yarım il Moskvada Lubyanka həbsxanasında yatmış, onu qoçu zənn edərək
güllələnməyə məhkum etmişdilər. Əlbəttə, ölümə məhkum edilmiş və hər gün hökmün
icra ediləcəyini gözləyən
adamın vəziyyətini təsəvvürə gətirmək olar. Yenə də Nərimanovun himayədarlığı onun köməyinə çatmışdı.
Bala bəy Aşurbəyovun ailəsi İstanbulda beş il yaşadı. Taleyin bütün keşməkeşlərinə baxmayaraq, Bala bəy öz
atası kimi hərəkət edərək övladlarına yaxşı təhsil verməyə çalışırdı. Onun qızı Sara xanım (tanınmış tarixçi),
Sitarə xanım və Məryəm xanım şəhərdəki Janna d'Ark
[270 - 271]
fransız kollecində, oğlu Rəşad bəy isə
Türkiyənin ən mötəbər təhsil ocaqlarından olan Qalatasaray lisesində oxuyurdular.
Nostalgiya, Bakı həsrəti, eləcə də yeni iqtisadi siyasət nəticəsində birqədər sabitləşmiş vəziyyət Bala
bəy Aşurbəyovu 1925-ci ildə ailəsi ilə birlikdə Vətənə qayıtmağa məcbur etdi. Düzdür, onlar artıq köhnə
evlərində deyil, Şah döngəsində yaxın qohumunun kiçik mənzilində yaşayırdılar. Bala bəyin işə düzəlmək