205
Əksər hallarda bu nəzəriyyələrdə maşınlaşma və avtomatlaşma insan
fəaliyyətində texniki qurğuların tətbiq edilməsi, bəzən isə insan fəaliyyətinin
bəzi hissələrinin maşınlara ötürülməsi ilə bağlıdır.
«İnsan - maşın» sisteminin təşkilatlandırılması funksiyalarının maşın və
insan arasında bölüşdürülməsi, insan və maşının qarşılıqlı uyğunlaşması və s.
ilə bağlı olub, mühəndis və sosial psixologiya sahəsinə daxil olur. Mühəndis,
sosial psixologiya, yaradıcı prosesin modelləşdirilməsi, sosial layihələşdirmə
sahələrində «insan - maşın» sistemi tətbiq edilərkən, tədqiq olunan problemlər
«insan - maşın» sistemi problemlərilə məhdudlaşdırlılmamalıdır. Bu,
informasiya, texniki, evristik, psixoloji, sosiotexniki, sosial və hətta ideoloji
nəticələri özündə birləşdirən keyfiyyətcə yeni sistemin formalaşdırılmasıdır.
Hər
hansı
bir
fəaliyyət
sisteminin
maşınlaşdırılması,
yaxud
avtomatlaşdırılması konstruktorlar və təşkilatçıların hansı məqsədlə fəaliyyətə
başlamasnıdan asılı olmayaraq, ictimai fəaliyyətin mahiyyətinin dəyişməsinə
və yenidən təşkil olunmasına, mövcud əmək bölgüsünün yeni yaranan peşə
kooperasiyaları və müəssisələrinə uyğun qurulmasına gətirir. Qarşılıqlı əlaqəli
olan elementlər toplusu əsasında formalaşan yeni sistemləri tədqiq
etmək üçün
sistemli-struktur analiz prinsipi istifadə edilir və bu zaman ayrı-ayrı alt
sistemlərin deyil, bütövlükdə sistem təhlil edilir.
Sosiotexniki fəaliyyətə
nəzəri-metodoloji yanaşmada uyğun fəaliyyət
sisteminin reallaşdırlıması üçün zəruri olan nəzəri biliklərin kafiliyi
müəyynəlşədirilir. Bu yanaşmanın çatışmayan tərəfi çox sayda xüsusi elmi
tədqiqatların tələb olunması ilə bağlıdır. Belə ki, bu zaman əsas məsələ ikinci
planda qaldığından reallaşdırılması qeyri–mümkün olur.
Peşəkar-təcrübi yanaşma mövcud fəaliyyət sistemilə bağlı proseslərə aid
ziddiyyətlər və çatışmazlıqların aşkar edilməsi və bu əsasda həmin sistem və
proseslərin optimallaşdırılması məqsədilə uyğun vasitə, metod və planların
tətbiq edilməsinə yönəlir. Bu yanaşmanın üstün tərəfi onun daha real olması
ilə bağlıdır. Belə ki, burada xüsusi tədqiqat tələb olunmur və gərəkli təcrübi-
metodiki analiz kifayət edir və mövcud sistemin optimallaşdırılmasına yönəlir.
Sosial texnologiya sözün geniş mənasında sosial nəzəriyyənin xüsusi
forması olub, tədqiq olunan ictimai təzahürün kəmiyyət və keyfiyyət
göstəriciləri əsasında mümkün idrak əməliyyatlarının aşkar edilməsinə
istiqamətlənir. Sosial texnologiyalar sosial dinamikanın bütün tərəflərini –
fərdi, qrup və qruplararası qarşılıqlı fəaliyyəti əhatə edir. Sosial
texnologiyalara dair «Bu nədir?» - sualı əsasında ixtiasaslaşma, eyniləşdirilmə
və izahat həyata keçirilirsə, «Bu nə üçündür?» sualı izahat, əsaslandırma və
ümumiləşdirmənin reallaşdırılmasına yönəlir. Qeyd etmək olar ki, sosial
texnologiyalar real təcrübə ilə ali nəzəriyyə arasında keçid mövqeyi tutur.