Beynəlxalq nəqliyyat əməliyyatları D ə r s v ə s a i t i
47
8.
CPT - Carrıage Paıd To (... named place of destination)-
“daşınma...( təyinat yeri) qədər ödənilib”( ... razılaşdırılmış
təyinat
məntəqəsi) – mənasındadır. Bu rejimdə ixracatçı malın
idxalatçının ölkəsində yerləşən təyinat yerinə aparılmasına və
onun anbarına malı aparan daşıyıcıya təhvil verilməsinə
cavabdehdir.
Bu
gömrük
prosedurları
zamanı
ixrac
rəsmiləşdirilməsini satıcı, idxal rəsmiləşdirilməsini isə alıcı aparır;
9.
DAT - Delivered At Frontıer (... named terminal of
desination)- )-“terminalda göndəriş”(... razıılaşdırılmış təyinat
limanı) mənasını verir. Bu rejim 2010-cu ildə qəbul edilib, əvvəlki
təsnifatdan çıxarılan DEQ bazis şərtinin əvəzində istifadə olunur.
Bu rejim nəqliyyat vasitəsinin növü üzrə razılaşdırmadan asılı
olmayarq istifadə edilir.
10.
DAP – Delivered At Point (... named point of
deestination)- “məntəqədə göndəriş” (... razılaşdırılmış təyinat
limanı) mənasını verir. Bu rejim də 2010-cu ildə qəbul edilib,
əvvəlki təsnifatdan çıxarılan DAF, DES və DDU-nun əvəzində
tətbiq olunur.
11.
DDP - Delıvered Duty Paıd (... named place of
destination)- “rüsum ödənilməklə göndəriş”(... razılaşdırılmış
təyinat məntəqəsi) -mənasını daşıyır. Bu rejimdə ixracatçı idxal və
ixrac rəsmiləşdirməsinin xərclərini çəkməklə, kontrakt üzrə
öhdəlikləri idxalatçının anbarına təhvil verir;
12.
DDU- Delıvered Duty Unpaıd (... named place of
destination)- “rüsum ödənilmədən göndəriş” (... razılaşdırılmış
təyinat məntəqəsi)- mənasındadır. Bu rejimdə ixracatçı malın
alıcının anbarına təhvil verilməsinə qədər bütün məsrəfləri ödəyir.
Amma idxalatçı idxal rəsmiləşdirilməsi üzrə xərcləri özü ödəyir.
Bu baziş şərti İnkoterms 2010-dan çıxarılmışdır;
Beynəlxalq nəqliyyat əməliyyatları D ə r s v ə s a i t i
49
4.4. Kontrakt – beynəlxalq yük daşımaların və nəqliyyat
əməliyyatlarının hüquqi razılaşma sənədi kimi
Dünya iqtisadi prosesləri genişlədikcə və qloballaşdıqca,
xarici ticarətin təşkili üzrə mexanizmlərin və hüquqi sənədlərin
daha da təkmilləşdirilməsi zərurəti artır. 1998-ci ildən qüvvəyə
minən və 101 maddədən ibarət olan Vyana konvensiyasına
müvafiq olaraq, xarici ticarət fəaliyyəti üçün tələb kimi qəbul
olunan sənəd – kontrakt və ya müqavilənin əhəmiyyəti xüsusi
diqqət cəlb edir. Alqı-satqı və beynəlxalq ticarət əməliyyatları
zamanı kontraktın bağlanması məcburi şərt kimi çıxış edir.
Kontrakt dedikdə (lat. contractus) müəyyən miqdarda və
qiymətdə əmtəələrin sövdələşməsi, alqı-satqısı poroseslərini
özündə əks etdirən müəyyən sivil qaydaları və tərəflərin
iddialarının müdafiəsi üçün hüquqi əsasları razılaşdıran müqavilə
başa düşülür.
Müqavilə isə iki və daha çox şəxslərin, o cümlədən, fiziki və
hüquqi şəxslərin vətəndaşlıq hüquqlarını, vəzifələrini və ya
fəaliyyət subyekti kimi onların hüquq və vəzifələrini özündə əks
etdirən sənəd kimi xarakterizə olunur.
Kontrakt və müqavilələrin təsnifatlaşdırılması zamanı onları
bir neçə formalara bölürlər. Bunlara əsas, ilkin, birtərəfli,
ikitərəfli, ictimai və s. təsnifatlara ayırırlar. Dünya təcrübəsində
kontraktın tərtib edilməsi və sənədləşdirilməsi formalarının
əksəriyyəti baza şərtlərinə görə oxşarlığı ilə seçilir.
Kontraktın strukturuna əsasən aşağıdakılar daxildir
:
1.
Kontraktın
giriş hissəsi, başqa sözlə, preambulası;
2.
Kontrakt üzrə alqı-satqı əməliyyatlarının qısa məzmunu;
3.
Göndərilməsi və ya alınması nəzərdə tutulan malların miqdar
göstəriciləri;