Şeirsiz yaşamaq olmayan yerdə
Yüklə 5,16 Kb. Pdf görüntüsü
|
259 başladı çöldəki qumru quşlarının ecazkar oxusu, çağırışı. Bir azdan bu nəğməyə qarışdı digər quşların cəh-cəhi. Tükənmək bilmədən gəlirdi növbənöv səslərin ardı. Quruldu bir təbii musiqi festivalı. Adi yaz səhərinin bir anında nə qədər gözəllik, heyranlıq vardı. Amma vaxt öz axarıyla axırdı... Axşam bir nəşə aldım, səhər bir nəşə. İndi isə zaman məni tələsdirirdi tamam ayrı işə. Hazırlaşmalıydım qəbula, görüşə. Hələ bəlkə çağırılaydım neçə gözləmədiyim yerə. Nə deyirəm, təki ömür o qədər duyğulu, mənalı ötüşə, vaxt qalmaya şeirə. YAS SAXLAYIRAM Nə vaxtdır ürəyimdə ağır bir kədər, yas saxlayıram, qolunda böyük təpər, ürəyində bir ömürlük səbr, qəlbində köləlik ruhu və bir qarın çörək qazanmaq ümidi olan boynu bükük duranlar üçün. Yas saxlayıram, gündə azı bir yol, bu cür acı taleliləri görüb halını pozmayan, xalqın qanını zəli kimi 260 soranlar üçün. Yas saxlayıram, millətin pənahını, ümidini kəsib başında duranlar üçün. Bir layiq ixtiyar tapmıram qəlbimi açmağa. Bir halal süfrəli, işığı gur yanan tapmıram, arabir başımı götürüb yanına qaçmağa. Yas saxlayıram, ya könüllü, ya məcburi, Vətəndən didərgin düşənlər üçün. Yas saxlayıram, torpağı düşmən tapdağında yoğrulub, özü çadırlarda yaşamaqdan yorulub, səhv hərəkətdənmi, ya xəcalətdənmi, qızdırmadan yananlar üçün. Yas saxlayıram, nəfsi imanından böyük, başı peysərindən kiçik, harınlayıb şişənlər üçün. Yas saxlayıram, özünü siyasətçi və ya xalqına elçi sayıb burnunun ucundan o yanı görməyənlər üçün. Yas saxlayıram, məramını, məqamını ağasının ağzında axtaran, ömrü boyu öz istəyi ilə danışıb-gülməyənlər üçün. Yas saxlayıram, bu minvalla yüksək vəzifələrdə qərar tutan 261 yalaqlar üçün. Yas saxlayıram, məqsədi naminə hər şeyə göz yumub, alçalmaqla, əzilməklə, özündən imkanlılara calaqlar üçün. Yas saxlayıram, əli-qolu sağlam, əqidəsi, düşüncəsi çolaqlar üçün. Ancaq yas saxlamıram, diz çöküb, baş əyirəm məsləki uğrunda, Vətəni yolunlda sağlamlığını itirənlər, baş qoyub ölənlər üçün. Yas saxlayıram, Vətəni hərraca qoyanlar, ruhları əsarətdə qalanlar üçün. Yas saxlayıram, yas saxlayıram hələ neçə illər, bilmirəm. Təki, Allah kömək ola, bu hüznün müddəti azala! HÜNƏR Görünür, hünər də bir alın yazısıdır, o, bir az insanın özündən, bir az da şəraitdən asılıdır. Ancaq hamı üçün deyil, cürətlilər, güclülər və istedadlılar üçündür. 262 Cəsarətin yoxdursa qəhrəman, gücün yoxdursa pəhləvan ola bilməzsən. İstedadın yoxdursa, özünü axtarma sənətdə, Bir sübutsuz hikmət yatır bu üç həqiqətdə. Yerdə qalan insanların qisməti- ya məmur, ya əsgər, ya işsiz, ya fəhlə. Bəzilərimiz, lap qalxaq yuxarı bir neçə pillə. Fərqi yox, onsuz da ömür keçir çərçivələr içində, fikir isə axtarışda, seçimdə. İşimiz dəryada balıq sevdası, qalmışıq Allah ümidinə, qadası… Bu cür düşüncələr başımda, ömrün ixtiyar yaşında- 50 yaşın astanasında xəyalən yol gedirəm (bilmirəm qalxıram deyim, yoxsa enirəm) ölməzliyə qovuşmuş Babəkin, Xətainin, Nəsiminin təxminən 40 olmuş yaşına. Əbədiyyət tacı qonmuş hər üçünün başına! bu cür ömürlülərdən sonra ad günümə mübarək deməyə dilim gəlmir. Nə yazıq, insan alın yazısını öncədən oxuya bilmir! 263 SÖZ KARVANIM Gör, haçandır ürəyimdə cığır salıb açdığın iz, gör, haçandır bir səs üstdə köklənmişik hər ikimiz. Gör, haçandır təhtəlşüur dayanmışam qulluğunda, hara çəkir ilham məni, görən bu söz bolluğunda? Gec gül açan bağçam-bağım, tanınmayan adım, sanım, söz karvanım. Daim səni arzu kimi, istək kimi səsləmişəm, kəlmə-kəlmə toplamışam, misra-misra bəsləmişəm. Hər gəlişin titrədibdi ürəyimi yarpaq kimi. Hər ruhumu oxşadıqca, sevinmişəm uşaq kimi, nəvazişim, iftixarım, ağrım, acım, mehribanım, söz karvanım. Sən ki, hələ gerçəkdən çox şirin ümid, xoş vədəsən. Xəyalımda, düşüncəmdə ucaltdığım abidəsən. Ey hamıdan gizlətdiyim zərif duyğum, məhrəm hissim, söykənc yerim, səcdəgahım, qibləgahım, müqəddəsim, canımdan çox istədiyim yaratdığım, yaşatdığım, söz karvanım. Nə yaxşı ki, onun-bunun kölgəsində dolanmadın, mədhiyyələr, yalmanmalar girdabında bulanmadın. Meyl etmədin ucuz, çürük təbliğata, siyasətə, cəsarətlə qahmar çıxdın ədalətə, həqiqətə. Hər təsirdən uzaq olan öz söhbətim, öz dastanım, söz karvanım. Fərqi yoxdur bundan sonra əlli, yetmiş, yüz yaşayım, təki sənsiz ötüşməsin bircə günüm, bircə ayım, mən olsam da, həm sahibin, həm ərsəyə gətirənin, tamam-kamal ixtiyarım əlindədir indi sənin. Yazılarmı bu nahamar yollarında son ünvanım, söz karvanım, söz karvanım?! Yüklə 5,16 Kb. Dostları ilə paylaş:
|